The standard deviation reveals also

The standard deviation reveals also a strong zonal variability, with minimum variability at the low latitudes and maximums at high latitudes, stronger at the Southern Hemisphere. The bottom map of Fig. 4 shows that the seasonal cycle of SLP has strong variations. The North Atlantic, including the whole European region, the Equatorial Pacific and the latitudes between 40S and 70S are regions with almost no seasonal signal in SLP, where the seasonal signal explains less than 30% of the total SLP variance. On the contrary, in the tropical regions the seasonal signal explains more than 70% of the total variance. In the Southern Ocean, below latitude 50S and over the North Atlantic, high-frequency signals (periods shorter than 6 months) contribute to a considerable fraction (30–50%) of the overall variance in sea-level pressure. In the Equatorial Pacific, large-scale variability associated with ENSO (El Nin˜o Southern Oscillation) contributes up to 40% of the total variance (Barbosa et al., 2009). For each station and epoch, four ZHD values, at sea level, were calculated: from in situ surface pressure, from ECMWF-025 SLP, from ERA SLP and from VMF1 grids. For each measurement of surface pressure Ps, the corresponding value of SLP, P0, is computed from Eq. (7) or Eq. (8) and then used in Eq. (6) to derive the corresponding ZHD value at sea level.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐานพบว่า ยังมีแรงยังสำหรับความผันผวน พร้อมสำหรับความผันผวนต่ำสุดที่ latitudes ต่ำสุดที่สูง latitudes แข็งแกร่งในซีกโลกใต้ แผนที่ด้านล่าง Fig. 4 แสดงวัฏจักรตามฤดูกาลของ SLP มีรูปแบบที่แข็งแรง แอตแลนติกเหนือ รวมถึงภูมิภาคทั้งยุโรป แปซิฟิกเส้นศูนย์สูตรและ latitudes ระหว่าง 70 S และ 40 S เป็นภูมิภาคที่ มีเกือบจะไม่มีสัญญาณตามฤดูกาลใน SLP ที่สัญญาณตามฤดูกาลอธิบายน้อยกว่า 30% ของผลต่างการ SLP รวม การ์ตูน ในภูมิภาคเขตร้อน สัญญาณตามฤดูกาลอธิบายมากกว่า 70% ของความแปรปรวนทั้งหมด ในทะเลภาคใต้ ต่ำ กว่าละติจูด 50 S และ เหนือมหาสมุทร แอตแลนติกเหนือ สัญญาณความถี่สูง (ระยะสั้นกว่า 6 เดือน) ช่วยให้เป็นเศษส่วนมาก (30-50%) ของความแปรปรวนทั้งหมดในความดันระดับน้ำทะเล ในแปซิฟิกเส้นศูนย์สูตร ความแปรผันขนาดใหญ่ที่เชื่อมโยงกับ ENSO (El Nin˜o ใต้สั่น) รวมถึง 40% ของความแปรปรวนรวม (Barbosa et al., 2009) สำหรับแต่ละสถานีและยุค มีคำนวณค่า ZHD 4 ระดับ น้ำทะเล: จากความดันที่ผิวใน situ จาก ECMWF-025 SLP จากยุค SLP และกริด VMF1 แต่ละวัดของพื้นผิวความดัน Ps, SLP, P0 ค่าที่สอดคล้องกันเป็นคำนวณจาก Eq. (7) หรือ (8) Eq. และใช้ใน Eq. (6) สามารถรับค่า ZHD ตรงกันที่ระดับน้ำทะเล

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐานแสดงให้เห็นว่ายังมีความแปรปรวนเป็นวงที่แข็งแกร่งมีความแปรปรวนต่ำสุดที่ละติจูดต่ำและสูงสุดที่ละติจูดสูงแข็งแรงในซีกโลกใต้ แผนที่ด้านล่างของรูป 4 แสดงให้เห็นว่าวงจรฤดูกาลของ SLP มีรูปแบบที่แข็งแกร่ง แอตแลนติกเหนือรวมทั้งภูมิภาคยุโรปทั้ง Equatorial แปซิฟิกและละติจูดระหว่าง 40? S และ 70? S เป็นภูมิภาคท​​ี่มีเกือบจะไม่มีสัญญาณตามฤดูกาลใน SLP ที่สัญญาณฤดูกาลอธิบายน้อยกว่า 30% ของความแปรปรวน SLP ทั้งหมด ในทางตรงกันข้ามในภูมิภาคเขตร้อนตามฤดูกาลสัญญาณอธิบายมากกว่า 70% ของความแปรปรวนทั้งหมด ในมหาสมุทรใต้ด้านล่างละติจูด 50? S และเหนือมหาสมุทรแอตแลนติกสัญญาณความถี่สูง (ช่วงเวลาสั้นกว่า 6 เดือน) นำไปสู่​​ส่วนมาก (30-50%) ของความแปรปรวนโดยรวมในความดันระดับน้ำทะเล ใน Equatorial แปซิฟิกแปรปรวนขนาดใหญ่ที่เกี่ยวข้องกับ ENSO (El Nin~o ใต้ความผันผวน) มีส่วนช่วยได้มากถึง 40% ของความแปรปรวนทั้งหมด (แป et al., 2009) สำหรับแต่ละสถานีและยุคสี่ค่า ZHD ที่ระดับน้ำทะเลจะถูกคำนวณจากความดันพื้นผิวแหล่งกำเนิดจาก ECMWF-025 SLP จากยุค SLP และจากกริด VMF1 สำหรับการวัดของแต่ละพื้นผิวความดัน PS, ค่าที่สอดคล้องกันของ SLP, P0 จะคำนวณจากสมการ (7) หรือสมการ (8) และนำไปใช้ในสมการ (6) เพื่อให้ได้ค่าที่สอดคล้อง ZHD ที่ระดับน้ำทะเล

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน เผยยังแข็งแรงแบบความแปรปรวน กับความผันแปรน้อยที่สุดที่ละติจูดต่ำ และ maximums ที่ละติจูดสูง แข็งแกร่งในซีกโลกใต้ แผนที่ด้านล่างของรูปที่ 4 แสดงให้เห็นว่าวงจรตามฤดูกาลของการหลับได้แข็งแรง แอตแลนติก รวมทั้งภูมิภาคยุโรปทั้งหมดที่นิวซีแลนด์แปซิฟิกและละติจูด  ระหว่าง 40 และ 70  S เป็นภูมิภาคที่มีเกือบจะไม่มีฤดูกาล สัญญาณในหลับที่สัญญาณตามฤดูกาลอธิบายน้อยกว่า 30 % ของความแปรปรวน slp ทั้งหมด ในทางตรงกันข้าม ในภูมิภาคเขตร้อนสัญญาณตามฤดูกาล อธิบายว่า กว่า 70 % ของความแปรปรวนทั้งหมด ในมหาสมุทรตอนใต้ ด้านล่าง ละติจูด 50  และข้ามแอตแลนติคเหนือสัญญาณความถี่สูง ( ระยะเวลาน้อยกว่า 6 เดือน ) ส่งผลให้สัดส่วนมาก ( 30 – 50% ) ของความแปรปรวนทั้งหมดในความดันที่ระดับน้ำทะเล . ในแถบเส้นศูนย์สูตรของมหาสมุทรแปซิฟิก ขนาดใหญ่ที่เกี่ยวข้องกับปรากฏการณ์ ( นิน˜ O ซีกโลกใต้ ) มีส่วนช่วยถึง 40 % ของความแปรปรวนทั้งหมด ( บาบอซ่า et al . , 2009 ) สำหรับแต่ละสถานีและยุคสี่ zhd ค่าระดับ ทะเลได้ :จากแหล่งกำเนิดความดันจาก ecmwf-025 หลับตั้งแต่ยุคหลับจากกริด vmf1 . สำหรับการวัดแต่ละครั้งของ PS พื้นผิวความดัน , มูลค่าที่หลับด้วย คือ คำนวณจากอีคิว , อีคิว ( 7 ) หรือ ( 8 ) และจากนั้นใช้ในอีคิว ( 6 ) เพื่อรับค่า zhd สอดคล้องกันที่ระดับน้ำทะเล