Mica, our nine-year-old dog, was al

Mica, our nine-year-old dog, was always an energetic, cheerful and a sociable member of our family. Mica being with us in the family for so long made me feel that she was mortal just like all of us. Over the past several months, my family and I noticed that Mica had progressively become more lazy about the house and outside. At first, we thought something was wrong. We believed that she had come down with some type of sickness. After a while, we came to our senses and realized that it was probably just old age. Then, she stopped eating. Again, our natural intuition told us wrong, as we figured that it was just a stomach worm. We then decided to take her to the vet for an inspection, to see what exactly was wrong with her. I was busy the next several days while my mom had checked her into the vet, and soon became relaxed as I forgot about Mica over the next several days.

Then, one night, it all changed. As I was passing through the house with my friends, as on any other normal, boring, Monday night of the summer, my mom stopped us all and told us we should sit down. I almost instantly knew the topic of conversation would be my beloved pet dog. I could tell by the way that my mom drew in her breath before even uttering a word that our dog was more than just ˜sick'. I had always wondered what life would be like without her. I would have to shove that thought away, as it was so painful at the time. Some people may say that dogs are just pets, and nothing more. Well, in our family, she had been a part of us since we moved into this house almost nine years ago. Very few memories of mine can I recall, in which I cannot consider having her at the time. Our special one, my parents' third pet, my first, had a kidney disorder, which would give a resting life to her. The vet said that she might last another year, but she needed emergency treatment soon. I was sickened at hearing the actual words come out of her mouth, as i

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ไมกา สุนัขของเราเก้าปี ได้เสมอที่มีพลัง ร่าเริงและเป็นกันเองของครอบครัวของเรา แก้วที่อยู่กับเราในครอบครัวสำหรับดังนั้นยาวนานทำให้ฉันรู้สึกว่า เธอเป็นมนุษย์เพียงคนทั้งหมดของเรา ในหลายเดือนที่ผ่านมา ครอบครัวของฉันและฉันสังเกตเห็นว่า แก้วมีความก้าวหน้าเป็นมากเกี่ยวกับบ้าน และการอยู่นอก ครั้งแรก เราคิดอะไรผิด เราเชื่อว่า เธอมาลงบางชนิดของโรค หลัง เรามาถึงความรู้สึกของเรา และรู้ว่า มันมีอายุมากอาจเพียง แล้ว เธอหยุดรับประทานอาหาร อีก สัญชาตญาณตามธรรมชาติของเราบอกเราไม่ถูกต้อง เป็นเราคิดว่า มันเป็นแค่หนอนท้อง แล้วเราตัดสินใจจะพาเธอไปเรื่องน่ารู้สำหรับสอบ หาอะไรแน่นอนผิดกับเธอ ผมไม่ว่างหลายวันถัดไปในขณะที่หม่อมฉันได้เลือกเธอเป็นเรื่องน่ารู้ และเร็ว ๆ นี้ ก็ผ่อนคลายเป็นฉันลืมเกี่ยวกับแก้วผ่านหลายวันถัดไปแล้ว คืนหนึ่ง ทุกการเปลี่ยนแปลง ฉันได้ผ่านบ้านกับเพื่อนของฉัน เป็นบนใด ๆ อื่น ๆ ปกติ น่าเบื่อ คืนจันทร์ของฤดูร้อน แม่ของฉันหยุดเราทั้งหมด และบอกเรา เราควรนั่งลง ฉันเกือบจะทันทีรู้ว่า หัวข้อของการสนทนาจะสุนัขสัตว์เลี้ยงอันเป็นที่รักของฉัน ฉันสามารถบอกได้ว่า โดยวิธีการที่ หม่อมฉันวาดในลมหายใจของเธอก่อนที่จะกล่าวคำแม้แต่คำว่า สุนัขของเรามีมากกว่า ˜sick'. ฉันจะได้สงสัยว่า ชีวิตจะเป็นเช่นไม่ มีเธอ ผมจะต้องซุกที่คิดว่า ก็เจ็บปวดมากในเวลา บางคนอาจบอกว่า สุนัขเป็นเพียงสัตว์เลี้ยง และไม่มีอะไรเพิ่มเติม ดี ในครอบครัวของเรา เธอได้เป็นส่วนหนึ่งของเราเนื่องจากเราย้ายเข้าบ้านเกือบ 9 ปีที่ผ่านมา ความทรงจำที่มีเพียงไม่กี่ของเหมืองฉันจำ ซึ่งไม่สามารถพิจารณามีเธอเวลา ของเราพิเศษหนึ่ง สัตว์เลี้ยงที่สามของพ่อ ครั้งแรกของฉัน โรคไต ซึ่งจะทำให้ชีวิตที่พักกับเธอได้ เรื่องน่ารู้การกล่าวว่า เธออาจล่าสุดอีกปีหนึ่ง แต่เธอจำเป็นต้องรักษาฉุกเฉินทันที ผม sickened ที่ได้ยินมาจากปากของเธอ ฉันเป็นคำจริง

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ไมกา , เก้าปีสุนัขเก่ามักจะเป็นคนกระตือรือร้น ร่าเริง และเข้ากับสมาชิกในครอบครัวของเรา แก้วอยู่กับเราในครอบครัวมานาน ทำให้ผมรู้สึกว่าเธอไม่เหมือนพวกเราทุกคน หลายเดือนที่ผ่านมา ครอบครัวของฉันและฉันสังเกตเห็นว่าแก้วมีผู้กลายเป็นขี้เกียจเพิ่มเติมเกี่ยวกับบ้านและข้างนอก ตอนแรกเราคิดว่ามีบางอย่างผิดปกติเราเชื่อว่าเธอลงมา มีบางชนิดของการเจ็บป่วย หลังจากนั้น เราก็จะรู้สึกและตระหนักว่ามันอาจจะแค่อายุ แล้วเธอหยุดกิน อีกครั้ง , สัญชาตญาณธรรมชาติของเราบอกเราผิด เราคิดว่ามันเป็นแค่ท้องหนอน จากนั้นเราตัดสินใจที่จะใช้เวลาของเธอไปหาสัตว์แพทย์สำหรับการตรวจสอบเพื่อดูว่าสิ่งที่กำลังเกิดขึ้นกับเธอผมไม่ว่างหลายวันถัดไปในขณะที่แม่ของฉันได้ตรวจสอบเป็นสัตว์แพทย์ และในไม่ช้าก็ผ่อนคลายและฉันลืมเกี่ยวกับแก้วอีกหลายวัน

แล้ว คืนหนึ่ง ทุกอย่างเปลี่ยนไป ขณะที่ผมเดินผ่านบ้านกับเพื่อนๆ อย่างอื่นปกติ น่าเบื่อ วันจันทร์กลางคืนของฤดูร้อน แม่หยุดเรา และบอกเราว่าเราควรจะนั่งฉันเกือบจะทันทีว่าหัวข้อของการสนทนาจะถูกสุนัขสัตว์เลี้ยงที่รักของฉัน . ฉันสามารถบอกได้โดยวิธีการที่แม่ของฉันดึงในลมหายใจของเธอก่อนที่จะ uttering คำว่าหมาของเราเป็นมากกว่าแค่˜ป่วย ' ผมสงสัยอยู่เสมอว่าชีวิตจะเป็นเช่นไม่มีเธอ ผมก็ดันนึกว่าไป มันเป็นความเจ็บปวดในเวลา บางคนอาจจะบอกว่าสุนัขเป็นเพียงสัตว์เลี้ยงและไม่มีอะไรเพิ่มเติม ดี ในครอบครัวของเรา เธอเคยเป็นส่วนหนึ่งของเราตั้งแต่เราย้ายเข้าบ้านหลังนี้เกือบเก้าปีแล้ว น้อยมากที่ความทรงจำของฉันสามารถจำได้ ที่ผมไม่ได้พิจารณามีเธอในตอนนั้น คนพิเศษของเรา พ่อแม่ของฉันสามสัตว์เลี้ยงครั้งแรกของผม มีโรคไต ซึ่งก็จะให้พักผ่อน ชีวิตเธอ หมอบอกว่าเธออาจจะปีที่แล้วอีกแต่เธอต้องการการรักษาฉุกเฉินทันที ผมป่วยที่ได้ยินคำนั้นออกมาออกมาจากปากของเธอ เป็นฉัน