The dimensional biometric relations

The dimensional biometric relationships including that of length-weight was studied in the black winged oyster Pteria
penguin, which is a candidate species for mariculture. During the life span of the winged oysters, growth in length and
weight was initially 40-100 mm dorso-ventral measurement (DVM), positively allometric and subsequently became isometric
(100-160 mm DVM) and finally reverted back to allometry (160-220 mm DVM). This is attributed to the increase in visceral
mass of animals corresponding to gonadal maturation during the size range 100 - 160 mm DVM. In larger sized P. penguin,
increase in shell length is more predominant as evidenced by large proportion of non-nacreous layer at the outer edge of the
shell. There was no parallel increase in visceral mass resulting in allometry. All dimensional relationships were positive in
relation to DVM; however the relationship between DVM and hinge length did not show significant R2 values (p>0.05) in all
the size groups. This was mainly because, the tips of the hinge and ear were found to be broken at both the ends. Therefore,
notch length is proposed as a better predictor of DVM in large hinged pterid oysters. Unlike other pterid pearl oysters, the
thickness - DVM ratio showed a decline with size, indicating that bead seeding programmes can be initiated at early stages.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ความสัมพันธ์ตรวจสอบทางชีวภาพมิติรวมทั้งน้ำหนักความยาวที่ถูกศึกษาในหอยนางรมปีกดำ Pteriaนกเพนกวิน ซึ่งเป็นผู้สมัครสายพันธุ์สำหรับ mariculture ในระหว่างช่วงชีวิตของหอยนางรมปีก เจริญเติบโตในความยาว และน้ำหนักเริ่มต้น 40-100 มม. dorso ventral วัด (DVM), allometric บวก และในเวลาต่อมากลายเป็นวาดสามมิติ(100-160 มม. DVM) และสุดท้าย แปลงกลับไป allometry (160-220 mm DVM) นี้คือบันทึกเพิ่มอวัยวะภายฝูงสัตว์ที่สอดคล้องกับพ่อแม่ gonadal ระหว่างช่วงขนาด 100-160 มม. DVM ในเพนกวินขนาด P. ใหญ่เพิ่มความยาวเปลือกเป็นกันมากขึ้นเป็นเป็นหลักฐาน โดยสัดส่วนขนาดใหญ่ของชั้น nacreous ไม่ขอบภายนอกของการเชลล์ ยังมีเพิ่มขนานในมวลอวัยวะภายใน allometry มิติสัมพันธ์ทั้งหมดบวกในความสัมพันธ์กับ DVM อย่างไรก็ตาม ความสัมพันธ์ระหว่างความยาว DVM และบานพับไม่ได้แสดงค่า R2 อย่างมีนัยสำคัญ (p > 0.05) ทั้งหมดกลุ่มขนาด นี้เป็นส่วนใหญ่เนื่องจาก พบเคล็ดลับของบานพับและหูจะแตกที่ปลายทั้งสอง ดังนั้นความยาวรอยจะเสนอเป็นจำนวนประตูดีกว่าของ DVM ในหอยนางรม hinged pterid ขนาดใหญ่ ซึ่งแตกต่างจากหอยนางรมอื่น ๆ pterid เพิร์ล การความหนา - DVM อัตราส่วนพบว่าลดลงกับขนาด บ่งชี้ว่า ลูกปัดเมล็ดโปรแกรมสามารถเริ่มต้นในระยะแรก ๆ ได้

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ความสัมพันธ์ของไบโอเมตริกซ์มิติรวมทั้งความยาวน้ำหนักได้รับการศึกษาในหอยนางรมมีปีกสีดำ Pteria
นกเพนกวินซึ่งเป็นสายพันธุ์ที่ผู้สมัครสำหรับการเพาะเลี้ยงสัตว์น้ำ ในระหว่างช่วงชีวิตของหอยนางรมปีก, การเจริญเติบโตในความยาวและ
น้ำหนักเป็นคนแรกที่ 40-100 มมวัด dorso-ท้อง (DVM) บวก allometric และต่อมากลายเป็นภาพวาดสามมิติ
(100-160 มม DVM) และในที่สุดก็เปลี่ยนกลับไปเป็น allometry (160 220 มม DVM) มีสาเหตุมาจากการเพิ่มขึ้นของอวัยวะภายใน
มวลของสัตว์ที่สอดคล้องกับการเจริญเติบโตของอวัยวะสืบพันธุ์ในช่วงช่วงขนาด 100-160 มม DVM ในขนาดเพนกวิน P. ขนาดใหญ่,
การเพิ่มขึ้นของความยาวเปลือกจะเด่นมากขึ้นเป็นหลักฐานโดยส่วนใหญ่ของชั้นที่ไม่ใช่มุกที่ขอบด้านนอกของ
เปลือก ไม่มีการเพิ่มขึ้นขนานในมวลอวัยวะภายในที่มีผลใน allometry เป็น ทุกมิติความสัมพันธ์ที่เป็นบวกใน
ความสัมพันธ์กับ DVM; แต่ความสัมพันธ์ระหว่าง DVM และระยะเวลาในบานพับไม่แสดงค่าที่สำคัญ R2 (p> 0.05) ในทุก
กลุ่มขนาด นี้เป็นส่วนใหญ่เพราะเคล็ดลับของบานพับและหูที่พบจะแตกที่ปลายทั้งสอง ดังนั้น
ระยะเวลาในรอยถูกเสนอให้เป็นปัจจัยบ่งชี้ที่ดีขึ้นของ DVM ในหอยนางรม pterid บานพับขนาดใหญ่ ซึ่งแตกต่างจากหอยมุกอื่น ๆ pterid,
ความหนา - อัตราส่วน DVM แสดงให้เห็นว่ามีขนาดลดลงแสดงให้เห็นว่าโปรแกรมการเพาะลูกปัดสามารถเริ่มต้นในระยะต้น

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

มิติความสัมพันธ์ของน้ำหนัก ความยาวรวมทั้งชีวศึกษาในสีดำมีปีก หอยนางรม pteria
นกเพนกวิน ซึ่งเป็นผู้สมัครสำหรับการเลี้ยงสัตว์ทะเลชนิด . ในช่วงชีวิตของหอยนางรมปีก การเจริญเติบโตในความยาวและน้ำหนักก็เริ่ม 40-100 มม
dorso ) การวัดผล ( DVM ) บวกประมาณและต่อมากลายเป็นสามมิติ
( 100-160 มม. DVM ) และในที่สุดก็เปลี่ยนกลับไปเป็นแอลโลเมตรี ( 160-220 มม. DVM ) นี้เกิดจากการเพิ่มขึ้นในมวลที่อวัยวะภายในของสัตว์ที่สอดคล้องกับการพัฒนา
เซลล์ต้นกำเนิดในช่วง 100 - DVM ขนาด 160 มม. ในขนาดใหญ่หน้าเพนกวิน
เพิ่มความยาวเปลือกเด่นมากขึ้น ดังเห็นได้จากสัดส่วนขนาดใหญ่ของชั้นมุกไม่ใช่ที่ขอบด้านนอกของ
เปลือกหอยมีขนานไม่มีเพิ่มจากมวลผลแอลโลเมตรี . ความสัมพันธ์มิติทั้งหมดเป็นบวก ใน
กับ DVM อย่างไรก็ตามความสัมพันธ์ระหว่าง DVM และความยาวบานพับไม่ได้แสดงค่า R2 อย่างมีนัยสำคัญ ( p > 0.05 ) ในทุก
ขนาดกลุ่ม นี้เป็นหลักเนื่องจาก เคล็ดลับของบานพับและหู พบว่าถูกหักทั้งสองปลาย ดังนั้น
ความยาวรอยข้อเสนอเป็นดีกว่าทำนาย DVM ที่มีบานพับหอยนางรม pterid . ซึ่งแตกต่างจากหอยมุก pterid อื่น ๆ ,
- DVM มีอัตราส่วนความหนาลดลงด้วยขนาดที่ระบุว่าลูกปัดเมล็ดโปรแกรมสามารถเริ่มที่ระยะแรก