This time my barber wasn’t the firs

This time my barber wasn’t the first to be told about an experimental
success. I immediately wrote Steve Cooper a very long
letter explaining the benefit and potential of this application of
the technique along with numerous sketches of the data. Steve
responded with 43 pages of typical enthusiastic verbal eurekas
that literally jumped off the pages with ideas for many year’s
worth of experiments, presumably for me to do. It turned out,
however, that by pure chance, Steve, who was in Kivie Moldave’s
laboratory at Tufts University at that time, had accepted a position
with Robert Guthry at Childrens Hospital in Buffalo. Upon
arriving in Buffalo in the summer of 1966 his facilities were not
yet ready at Childrens so he came to my lab at Roswell with
the idea that we could work together for a month or two, since
cell cycle research had continued to be one of his interests. By
that time I had completed work on chromosome replication in
slower-growing E. coli B/r, finding a G2-like gap in DNA synthesis
(Helmstetter, 1967), and the obvious next step was to extend
the analyses to rapid growth in an effort to generalize the findings.
After a few ups and downs, humorously described in Cooper
(1997), the relationship between chromosome replication and
cell division became obvious. Two papers were then written
and published in 1968 (Cooper and Helmstetter, 1968; Helmstetter
and Cooper, 1968). The first contained new data on 3Hthymidine
incorporation during the cycle of rapidly growing
cells, and the second described a “model” to explain the general
relationship between replication and division. The writing was
a joint effort although I took primary responsibility for the first
and Steve for the second. That division of labor proved wise due
to Steve’s skill at inventive prose. The first paper reflects my traditional,
generally accepted writing style, segmented into: Introduction,
Methods, Results, and Discussion. Steve simply wrote in
a manner he felt was most informative, irrespective of expected
norms. I have to believe his compositional skills are one reason
the basic ideas in the second paper came across so easily to readers
and are so frequently cited. Another reason lies in the presentation
of the findings as a “model” when in fact it was primarily a
description of our data and not a generalized model. The “model”
states that the time for a round of chromosome replication (C)
and the time between the end of a round of replication and cell
division (D) are constants over a specific range of growth rates.
Thus, cell division takes place C + D min after initiation of each
round of chromosome replication. Subsequently, the model was
extended to include (I), defined as the interinitiation time, i.e.,
the time required for the cell to achieve the potential to initiate
chromosome replication (Helmstetter et al., 1968). Accordingly,
in a purely phenomenological sense, E. coli duplication can be
described as I + C + D, irrespective of the durations of I, C,
and D. Later that same year, Ole Maaløe and I reconnected at
Argonne National Laboratory during a presentation of the model

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เวลานี้ร้านตัดผมของฉันไม่ใช่ครั้งแรกที่จะบอกเกี่ยวกับการทดลองประสบความสำเร็จ ทันทีที่ผมสตีฟคูยาวมากจดหมายอธิบายประโยชน์และศักยภาพของโปรแกรมประยุกต์นี้เทคนิคพร้อมกับภาพวาดมากมายของข้อมูล สตีฟตอบสนอง ด้วยหน้า 43 ของ eurekas ด้วยวาจาโดยทั่วไปมีความกระตือรือร้นที่แท้จริงเพิ่มขึ้นปิดหน้า ด้วยไอเดียหลายปีคุ้มค่าการทดลอง สันนิษฐานว่าสำหรับฉันจะทำ มันเปิดออกอย่างไรก็ตาม ที่ โดยโอกาสบริสุทธิ์ สตีฟ ใน Kivie Moldaveห้องปฏิบัติการที่มหาวิทยาลัยเล็กน้อยในเวลานั้น ได้รับตำแหน่งกับโรเบิร์ต Guthry ที่โรงพยาบาลเด็กในบัฟฟาโล เมื่อควายมาถึงฤดูร้อนปี 1966 สิ่งอำนวยความสะดวกของเขาไม่ได้เตรียมที่สำหรับเด็กเพื่อให้เขามาถึงฉัน lab ที่ Roswell ด้วยความคิดที่ว่าเราสามารถทำงานร่วมกันสำหรับเดือนหรือสอง ตั้งแต่วิจัยวงจรมือถือได้อย่างต่อเนื่องเป็นหนึ่งในความสนใจของเขา โดยเวลาที่ผมได้เสร็จงานบนการจำลองแบบโครโมโซมในเติบโตช้า E. coli b/r ค้นหาช่องว่างเหมือน G2 ในการสังเคราะห์ดีเอ็นเอ(Helmstetter, 1967) และขั้นตอนชัดเจนต่อการ ขยายวิเคราะห์การเจริญเติบโตอย่างรวดเร็วเพื่อผลการวิจัยทั่วไปหลังจากสองสามประสพ humorously อธิบายในคูเปอร์(1997), ความสัมพันธ์ระหว่างการจำลองแบบโครโมโซม และการแบ่งเซลล์เริ่มเห็นได้ชัดเจน แล้วเขียนเอกสารสองและเผยแพร่ในปี 1968 (คูเปอร์และ Helmstetter, 1968 Helmstetterและคู เปอร์ 1968) ครั้งแรกประกอบด้วยข้อมูลใหม่ที่ 3Hthymidineจดทะเบียนนิติบุคคลในระหว่างรอบของการเติบโตอย่างรวดเร็วเซลล์ และที่สองอธิบาย "แบบ" การอธิบายทั่วไปความสัมพันธ์ระหว่างฝ่ายและการจำลองแบบ แก้ไขการเขียนร่วมกันแม้ว่าผมเอาหลักความรับผิดชอบสำหรับครั้งแรกและสตีฟที่สอง ว่า แบ่งงานพิสูจน์ฉลาดครบกำหนดกับทักษะของสตีฟที่ร้อยแก้วที่สร้างสรรค์ กระดาษแรกสะท้อนของดั้งเดิมโดยทั่วไปยอมรับเขียนแบบ แบ่งส่วน: บทนำวิธีการ ผลลัพธ์ และการสนทนา Steve ก็เขียนในลักษณะเขารู้สึกว่าได้ประโยชน์สูงสุด คาดว่าแท้บรรทัดฐานนี้ ผมเชื่อว่าเหตุผลหนึ่งที่มีทักษะของเขา compositionalแนวความคิดพื้นฐานในกระดาษสองมาในนั้นผู้อ่านและถูกอ้างบ่อยมาก อีกเหตุผลหนึ่งที่อยู่ในงานนำเสนอของการค้นพบเป็น "โมเดล" เมื่อในความเป็นจริงมันเป็นหลักการคำอธิบายเกี่ยวกับข้อมูลของเราและรูปแบบทั่วไปไม่ "รุ่น"ระบุว่า เวลาสำหรับรอบการจำลองแบบโครโมโซม (C)และเวลาสิ้นสุดของรอบการจำลองแบบและเซลล์ส่วน (D) มีค่าคงที่ในช่วงเฉพาะของอัตราการเติบโตดังนั้น การแบ่งเซลล์ขึ้นตำแหน่ง C + D นาทีหลังจากเริ่มต้นของแต่ละรอบของการจำลองแบบโครโมโซม ต่อมา แก้ไขรูปแบบขยายเพื่อรวม (I) กำหนดเป็น interinitiation เวลา เช่นเวลาจำเป็นสำหรับเซลล์เพื่อให้เกิดศักยภาพในการเริ่มต้นการจำลองโครโมโซม (Helmstetter et al. 1968) ดังนั้นในความรู้สึกที่แท้ phenomenological, E. coli ซ้ำสามารถอธิบายว่า ฉัน + C + D โดยไม่คำนึงถึงช่วงเวลาของ I, Cและ d ต่อมาปีเดียวกัน Ole Maaløe และเชื่อมต่ออีกที่ห้องปฏิบัติการแห่งชาติ Argonne ระหว่างการนำเสนอของรูปแบบ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เวลานี้ช่างตัดผมของฉันไม่ได้เป็นคนแรกที่จะบอกเกี่ยวกับการทดลอง
ประสบความสำเร็จ ฉันทันทีที่เขียนยาวมากสตีฟคูเปอร์
จดหมายอธิบายประโยชน์และศักยภาพของแอพลิเคชันนี้
เทคนิคพร้อมกับภาพวาดจำนวนมากของข้อมูล สตีฟ
ตอบด้วย 43 หน้าของทั่วไป Eurekas วาจากระตือรือร้น
ที่แท้จริงกระโดดลงมาจากหน้าเว็บที่มีความคิดหลายปีของ
ความคุ้มค่าของการทดลองสันนิษฐานสำหรับผมที่จะทำ มันเปิดออก
แต่ที่โดยโอกาสที่บริสุทธิ์สตีฟที่อยู่ใน Kivie Moldave ของ
ห้องปฏิบัติการที่ Tufts University ในเวลานั้นได้รับตำแหน่ง
กับโรเบิร์ Guthry ที่โรงพยาบาลเด็กในบัฟฟาโล เมื่อ
มาถึงในบัฟฟาโลในช่วงฤดูร้อนของปี 1966 สิ่งอำนวยความสะดวกของเขาไม่ได้
เลยพร้อมที่เด็กเพื่อให้เขาเข้ามาในห้องปฏิบัติการของฉันที่รอสเวลกับ
ความคิดที่ว่าเราสามารถทำงานร่วมกันเป็นเดือนหรือสองเดือนนับตั้งแต่
การวิจัยวงจรมือถือก็ยังคงเป็นหนึ่งในของเขา ความสนใจ โดย
เวลาที่ฉันได้เสร็จสิ้นการทำงานเกี่ยวกับการจำลองโครโมโซม
เติบโตช้า E. coli B / R, การหาช่องว่าง G2 เหมือนในการสังเคราะห์ดีเอ็นเอ
(Helmstetter, 1967) และขั้นตอนต่อไปที่เห็นได้ชัดคือการขยาย
การวิเคราะห์การเจริญเติบโตอย่างรวดเร็วใน ความพยายามที่จะพูดคุยการค้นพบ.
หลังจากนั้นไม่กี่ ups และดาวน์อธิบายติดตลกในคูเปอร์
(1997) ความสัมพันธ์ระหว่างการจำลองโครโมโซมและ
การแบ่งเซลล์กลายเป็นที่เห็นได้ชัด สองเอกสารถูกเขียนขึ้นแล้ว
และตีพิมพ์ในปี 1968 (คูเปอร์และ Helmstetter 1968; Helmstetter
และคูเปอร์ 1968) เป็นครั้งแรกที่มีข้อมูลใหม่เกี่ยวกับ 3Hthymidine
การรวมตัวกันในระหว่างรอบของการเจริญเติบโตอย่างรวดเร็ว
ของเซลล์และที่สองอธิบาย "รูปแบบ" เพื่ออธิบายทั่วไป
ความสัมพันธ์ระหว่างการจำลองแบบและการหาร การเขียนเป็น
ความพยายามร่วมกันถึงแม้ว่าฉันเอาความรับผิดชอบหลักสำหรับครั้งแรก
และสตีฟเป็นครั้งที่สอง การแบ่งงานที่พิสูจน์แล้วว่าฉลาดเนื่องจาก
ทักษะของสตีฟที่ร้อยแก้วสร้างสรรค์ กระดาษแรกสะท้อนให้เห็นถึงแบบดั้งเดิมของฉัน
ได้รับการยอมรับโดยทั่วไปรูปแบบการเขียนแบ่งเป็น: บทนำ,
วิธีการ, ผลการค้นหาและการอภิปราย สตีฟก็เขียนไว้ใน
ลักษณะที่เขารู้สึกว่าเป็นข้อมูลมากที่สุดโดยไม่คำนึงถึงคาดว่า
บรรทัดฐาน ผมต้องเชื่อว่าทักษะ compositional ของเขาเป็นหนึ่งในเหตุผลที่
ความคิดพื้นฐานในกระดาษที่สองมาข้ามได้อย่างง่ายดายให้กับผู้อ่าน
และจะอ้างว่าเพื่อให้บ่อย อีกเหตุผลหนึ่งที่อยู่ในงานนำเสนอ
ผลการวิจัยว่าเป็น "รุ่น" ในเมื่อความจริงมันเป็นหลัก
รายละเอียดของข้อมูลของเราและไม่ได้เป็นรูปแบบทั่วไป ว่า "รุ่น"
ระบุว่าเวลาสำหรับรอบของการจำลองโครโมโซม (C)
และเวลาระหว่างปลายของรอบของการจำลองแบบและเซลล์
ส่วน (D) มีค่าคงที่ในช่วงที่เฉพาะเจาะจงของอัตราการเจริญเติบโต.
ดังนั้นการแบ่งเซลล์จะเกิดขึ้น C + D นาทีหลังจากการเริ่มต้นของแต่ละ
รอบของการจำลองโครโมโซม ต่อมารูปแบบได้รับการ
ขยายเพื่อรวม (I) ที่กำหนดไว้เวลา interinitiation คือ,
เวลาที่จำเป็นสำหรับมือถือเพื่อให้บรรลุศักยภาพที่จะเริ่มต้นการ
ทำแบบจำลองโครโมโซม (Helmstetter et al., 1968) ดังนั้น
ในแง่ปรากฏการณ์อย่างหมดจด E. coli ซ้ำซ้อนสามารถ
อธิบายว่าฉัน + C + D โดยไม่คำนึงถึงระยะเวลาของฉัน, ซี
และดีหลังจากนั้นในปีเดียวกัน Ole Maaløeและฉันเชื่อมต่อที่
Argonne National Laboratory ในระหว่างการ การนำเสนอรูปแบบ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

นี้เวลาช่างตัดผมของฉันไม่ใช่คนแรกที่จะบอกเกี่ยวกับการทดลองความสำเร็จ ผมเลยเขียนยาวมาก สตีฟ คูเปอร์จดหมายอธิบายประโยชน์และศักยภาพของโปรแกรมนี้ของเทคนิคพร้อมกับร่างมากมายของข้อมูล สตีฟตอบโต้ด้วยวาจา eurekas กระตือรือร้น 43 หน้าทั่วไปที่หมายกระโดดออกจากหน้า กับความคิด หลายปีมูลค่าของการทดลอง ซึ่งสันนิษฐานว่า ให้ฉันทำ มันเปิดออกอย่างไรก็ตาม โอกาสที่บริสุทธิ์โดย สตีฟ คนที่อยู่ใน kivie moldaveห้องปฏิบัติการที่มหาวิทยาลัยทัฟส์ในเวลานั้น ได้ยอมรับตำแหน่งกับโรเบิร์ต guthry ในโรงพยาบาลเด็กในบัฟฟาโล เมื่อมาถึงในบัฟฟาโลในฤดูร้อนของปี 1966 เขาเครื่องไม่ได้ยังพร้อมที่เด็กเขามาแลปใน รอสเวลล์ กับความคิดที่เราได้ทำงานร่วมกันสักเดือนหรือสองเดือน ตั้งแต่วัฏจักรของเซลล์วิจัยก็ยังคงเป็นหนึ่งในความสนใจของเขา โดยเวลาที่ฉันได้เสร็จสิ้นการทำงานในโครโมโซมซ้ำในช้าลงการเจริญเติบโตเชื้อ E . coli B / R หา G2 เช่นช่องว่างในการสังเคราะห์ดีเอ็นเอ( Helmstetter , 1967 ) และขั้นตอนต่อไปที่ชัดเจนเพื่อขยายการวิเคราะห์การเจริญเติบโตอย่างรวดเร็วในความพยายามที่จะลงความเห็นผลหลังจากไม่กี่ที่ขึ้นๆลงๆ อธิบายติดตลกในคูเปอร์( 1997 ) , ความสัมพันธ์ระหว่างโครโมโซมซ้ำและการแบ่งเซลล์กลายเป็นชัดเจน สองเอกสารแล้วเขียนและเผยแพร่ในปี 1968 ( คูเปอร์และ Helmstetter , 1968 ; Helmstetterและคูเปอร์ , 1968 ) ครั้งแรกใน 3hthymidine บรรจุข้อมูลใหม่ประสานระหว่างวงจรของการเติบโตอย่างรวดเร็วเซลล์และสองอธิบาย " โมเดล " เพื่ออธิบายเรื่องทั่วไปกองการสัมพันธ์ และระหว่าง การเขียน คือมีความพยายามร่วมกันแม้ว่าฉันก็รับผิดชอบหลักครั้งแรกและสตีฟสำหรับวินาที ที่ กองปัญญา เนื่องจากแรงงานพิสูจน์สตีฟเป็นทักษะที่ร้อยแก้วประดิษฐ์ . กระดาษแผ่นแรกที่สะท้อนให้เห็นถึงชั้นแบบดั้งเดิมยอมรับโดยทั่วไปสไตล์การเขียนแบ่งออกเป็น : บทนำวิธีการ ผลลัพธ์ และการอภิปราย สตีฟก็เขียนในลักษณะที่เขารู้สึกคือข้อมูลส่วนใหญ่ที่ไม่คาดเกณฑ์ปกติ ฉันต้องเชื่อ ทักษะ ส่วนประกอบของเขามีหนึ่งในเหตุผลที่ความคิดพื้นฐานในกระดาษที่สองมาข้ามง่ายๆให้ผู้อ่านและบ่อยครั้งดังนั้นการอ้างถึง . เหตุผลอยู่ในการนำเสนอของการค้นพบที่เป็น " นางแบบ " เมื่อในความเป็นจริงมันเป็นหลักรายละเอียดของข้อมูลและไม่ทั่วไปแบบ " โมเดล "ระบุว่า เวลาสำหรับรอบของโครโมโซมซ้ำ ( C )และเวลาที่ระหว่างสิ้นสุดรอบของการทำซ้ำ และเซลล์หมวด ( D ) เป็นค่าคงที่มากกว่าช่วงที่เฉพาะเจาะจงของอัตราการเจริญเติบโตดังนั้น การแบ่งเซลล์จะเกิดขึ้น C + D มินหลังจากที่เริ่มต้นของแต่ละรอบของการทำซ้ำ ต่อมารูปแบบคือขยายเพื่อรวม ( ฉัน ) ที่กำหนดไว้ interinitiation เวลา เช่นเวลาที่จำเป็นสำหรับเซลล์เพื่อให้บรรลุศักยภาพที่จะเริ่มต้นโครโมโซมซ้ำ ( Helmstetter et al . , 1968 ) ตามในความรู้สึกหมดจดเชิงปรากฏการณ์วิทยา , E . coli สูงสามารถอธิบายเป็น I + C + D , โดยไม่คำนึงถึงระยะเวลา ของ ผม ซีและ ต่อมาในปีเดียวกันนั้น OLE ที่ขึ้น E และผมติดที่ห้องปฏิบัติการแห่งชาติในระหว่างการนำเสนอแบบ