The findings of this study add new

The findings of this study add new knowledge about the course of GI symptoms during supplementation with soluble dietary fiber or placebo in adults with fecal incontinence. The severity of individual symptoms associated with all of the fibers or placebo were small in each study segment. Minor symptom severity has been previously reported when administering gum arabic or psyllium in various doses to other groups (Bliss et al., 2001; Jenkins et al., 2002; Vuksan et al., 2008). The amount of fiber in the usual diet of subjects is similar to that of others on a Western diet or with fecal incontinence (Bliss et al., 2000; Elmadfa & Freisling, 2009; Vuksan et al., 2008). The current U.S. Dietary Guidelines for Americans recommend consumption of a total dietary fiber intake of 14 g/1000 kcal (U.S. Department of Health and Human Services & U.S. Department of Agriculture, 2005). The amount of supplemented fiber increased subject’s total fiber intake, which was generally below recommended levels, to meet the guideline.

Our findings show that the likelihood of having greater severity of several GI symptoms increased over time in individuals with fecal incontinence whether they ingested a fiber supplement or not. These symptoms included flatus, belching, a feeling of fullness, and bloating. Flatus and bloating are lower GI symptoms while belching and a feeling of fullness are upper GI symptoms. The absence of a significant difference in symptoms between the placebo and fiber groups suggests that individuals with fecal incontinence (and no additional fiber intake) have adverse GI symptoms similar to those associated with dietary fiber intake or experience a placebo effect.

Only a feeling of fullness was significantly greater in the psyllium group compared to the placebo group. Psyllium supplementation has been shown to slow gastric emptying, increase the feeling of satiety and reduce hunger (Bergmann et al., 1992), and flatten the postprandial serum glucose, insulin, and triglyceride curves suggesting a delay in absorption of some substrates (Rigaud, Paycha, Meulemans, Merrouche, & Mignon, 1998). Also, most of the dietary fiber in psyllium is insoluble fiber as contrasted with gum arabic and CMC which are primarily soluble fiber sources. These effects may play a role in the feeling of fullness associated with psyllium supplementation.

The severity of other GI symptoms reported during the incremental dosing or steady supplementation with one of the soluble dietary fibers in this study were not significantly different than when a placebo was taken. Uehleke et al. (2008) also showed an increase in several symptoms over time during psyllium ingestion. However, without a control group for comparison, Uehleke et al. were unable to show whether similar symptoms may have occurred without fiber supplementation. In this study, there was little difference in symptoms between the groups receiving placebo or fiber. Using a cross-over design, Jenkins et al. (2002) also found no difference in three GI symptoms during supplementation with a lower dose of psyllium (7.2 g per day) compared to a control diet; they did not, however, report about a feeling of fullness. Subjects receiving either a fiber supplement or placebo reported having several GI symptoms at the same time. Findings suggest that a broad range of relevant symptoms should be included in investigations of fiber supplementation for fecal incontinence. The findings of the placebo group in this study provide some of the first data characterizing the course of GI symptoms in individuals with fecal incontinence; it is not known whether similar symptom patterns would occur in individuals with normal bowel patterns.

The severity of symptoms was associated with study attrition. Regardless of the fiber source, subjects who withdrew from the study experienced greater symptom severity. The significant association of emotional upset and reduction of fiber dose and study withdrawal suggests there is an emotional component to tolerance of GI symptoms. We found no previous studies of fiber that reported emotional upset with symptoms and this measure seems an important factor to be included in future studies.

There are limitations to this study. Although self-report of dietary intake is a common and practical method in clinical studies and validity and reliability improve with training and review, findings of usual fiber intake must be considered estimates compared to laboratory analysis of intake or providing a controlled diet in a metabolic unit. The scales to report symptoms and emotional upset lacked testing of validity and reliability. Generalizability of results is limited because subjects have fecal incontinence, and their symptoms in response to a dietary fiber supplement may not be the same as those of individuals with a normal bowel pattern.

Using a longitudinal study design and the appropriate modeling using generalized estimating equations and Cox proportional hazards regression analyses allowed for addressing a gap in knowledge about symptoms associated with intake of dietary fiber supplements. Rather than collapsing all daily information into summary pre and post supplement measures, the patterns of symptom severity could be assessed, as well as emotional upset over time, and whether these differed significantly among groups.

Persons with fecal incontinence experienced a variety of GI symptoms over time. Knowledge of symptoms associated with fecal incontinence over time may be of interest to patients newly experiencing the problem, lower uncertainty and anxiety when symptoms occur, and assist with coping. Informing patients about the course of symptoms that may be expected during therapies such as fiber supplementation might facilitate acceptance of the therapy and adherence. The fiber supplements used in this study appear well tolerated in terms of GI side effects, which is advantageous for clinical use. Results inform the development of designs and interventions involving dietary fiber supplements for future studies; for example, an incremental dosing period may not be necessary as GI symptoms in groups receiving fiber did not differ from those on placebo. Investigators should anticipate that symptom severity and emotional upset can influence tolerance to a diet intervention and study attrition and develop a plan to address these responses.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ผลการวิจัยนี้ศึกษาเพิ่มความรู้ใหม่เกี่ยวกับหลักสูตร GI อาการระหว่างแห้งเสริมด้วยใยอาหารที่ละลายน้ำได้หรือยาหลอกในผู้ใหญ่ มี fecal กลั้นปัสสาวะไม่ ความรุนแรงของอาการแต่ละที่เกี่ยวข้องกับเส้นใยหรือยาหลอกทั้งหมดมีขนาดเล็กในแต่ละกลุ่มศึกษา ความรุนแรงของอาการเล็กน้อยก่อนหน้านี้รายงานเมื่อจัดการหมากฝรั่งอาหรับหรือดิชั้นในปริมาณต่าง ๆ กลุ่มอื่น ๆ (บลิสและ al., 2001 เจงกินส์ et al., 2002 Vuksan et al., 2008) จำนวนเส้นใยในอาหารปกติของเรื่องจะคล้ายคลึงกับของผู้อื่น ในอาหารตะวันตก หรือกลั้นปัสสาวะไม่ fecal (บลิ et al., 2000 Elmadfa & Freisling, 2009 Vuksan et al., 2008) คำแนะนำอาหารสำหรับผู้สหรัฐฯ ปัจจุบันสำหรับอเมริกันแนะนำปริมาณของการบริโภคใยอาหารรวมของ g/1000 กิโลแคลอรี 14 (สหรัฐฯ ภาคของและฝ่ายบริการสุขภาพและสหรัฐอเมริกากรมวิชาการเกษตร 2005) จำนวนเส้นใยเสริมเพิ่มเรื่องของเส้นใยรวมบริโภค ซึ่งโดยทั่วไปต่ำกว่าระดับที่แนะนำ คำแนะนำด้านการผลการวิจัยของเราแสดงว่าโอกาสของการมีความรุนแรงมากกว่าอาการ GI หลายที่เพิ่มช่วงเวลาในแต่ละบุคคล ด้วย fecal กลั้นปัสสาวะไม่ว่าจะกินเป็นอาหารเสริมเส้นใย หรือไม่ อาการเหล่านี้รวม flatus, belching ความรู้สึกของความแน่น และ bloating Flatus และ bloating คือ อาการ GI ต่ำขณะ belching และความรู้สึกของความแน่น ด้าน GI อาการ ขาดความแตกต่างอย่างมีนัยสำคัญในอาการระหว่างกลุ่มยาหลอกและไฟเบอร์แนะนำที่บุคคลกับ fecal กลั้นปัสสาวะไม่ (และไม่บริโภคเส้นใยเพิ่มเติม) มีอาการ GI ร้ายกับผู้ที่เกี่ยวข้องกับการบริโภคใยอาหาร หรือพบผลยาหลอกเพียงความรู้สึกของความแน่นมากขึ้นอย่างมีนัยสำคัญในกลุ่มดิชั้นเปรียบเทียบกับกลุ่มยาหลอกได้ แห้งเสริมดิชั้นได้รับการแสดงช้าล้างในกระเพาะอาหาร เพิ่มความรู้สึกของสามารถลดความหิว (Bergmann et al., 1992), และแผ่เซรั่ม postprandial กลูโคส อินซูลิน และเส้นโค้งไตรกลีเซอไรด์ที่แนะนำการเลื่อนเวลาในการดูดซึมของพื้นผิวบาง (Rigaud, Paycha, Meulemans, Merrouche และ ผม 1998) ยัง ส่วนใหญ่ของกากใยในดิชั้นเป็นไฟเบอร์ไม่ละลายน้ำเป็นต่างกับหมากฝรั่งอาหรับและ CMC ซึ่งเป็นแหล่งเส้นใยที่ละลายน้ำเป็นหลัก ลักษณะพิเศษเหล่านี้อาจมีบทบาทในความรู้สึกของความสำเร็จที่เกี่ยวข้องกับดิชั้นแห้งเสริมรายงานความรุนแรงของอาการ GI อื่น ๆ ในระหว่างกระบวนการเพิ่มขึ้น หรือมั่นคงแห้งเสริม ด้วยเส้นใยอาหารละลายน้ำในการศึกษานี้ไม่แตกต่างอย่างมีนัยสำคัญเมื่อได้รับยาหลอก Uehleke et al. (2008) ยังพบเพิ่มในอาการหลายช่วงเวลาระหว่างดิชั้นกิน อย่างไรก็ตาม โดยไม่มีกลุ่มควบคุมเปรียบเทียบ Uehleke และ al. ได้สามารถแสดงว่า อาการคล้ายกันอาจเกิดขึ้นโดยไม่แห้งเสริมใย ในการศึกษานี้ มีความแตกต่างเล็ก ๆ น้อย ๆ ในอาการระหว่างกลุ่มที่ได้รับยาหลอกหรือไฟเบอร์ ใช้แบบมากกว่าขน เจงกินส์ et al. (2002) ยังพบไม่แตกต่างในจิสามอาการระหว่างแห้งเสริมด้วยปริมาณต่ำของดิชั้น (7.2 กรัมต่อวัน) เมื่อเปรียบเทียบกับการควบคุมอาหาร พวกเขาไม่ได้ อย่างไรก็ตาม รายงานเกี่ยวกับความรู้สึกของความแน่น เรื่องที่ได้รับใยอาหารเสริมหรือยาหลอกรายงานมีหลายอาการ GI ในเวลาเดียวกัน ผลการวิจัยแนะนำว่า ควรจะรวมหลากหลายของอาการที่เกี่ยวข้องในของแห้งเสริมไฟเบอร์สำหรับ fecal กลั้นปัสสาวะไม่ ผลการวิจัยของกลุ่มยาหลอกในการศึกษานี้ให้บางส่วนของข้อมูลแรกที่กำหนดลักษณะของหลักสูตร GI อาการในแต่ละบุคคลกับการกลั้นปัสสาวะไม่ fecal ไม่รู้จักกันว่า ลวดลายคล้ายอาการจะเกิดขึ้นในบุคคลที่มีรูปแบบของลำไส้ปกติความรุนแรงของอาการเกี่ยวข้องกับการศึกษา attrition ไม่ว่าแหล่งไฟเบอร์ เรื่องที่ต้องถอนตัวออกจากการศึกษาประสบการณ์ความรุนแรงของอาการมากกว่า ความสัมพันธ์อย่างมีนัยสำคัญของอารมณ์เสียอารมณ์และลดของใยยา และถอนการศึกษาแนะนำมีส่วนประกอบเพิ่มอารมณ์การยอมรับอาการ GI เราพบไม่ศึกษาก่อนหน้านี้ของไฟเบอร์ที่รายงานอารมณ์อารมณ์เสีย มีอาการ และวัดนี้ดูเหมือนว่า เป็นปัจจัยสำคัญที่จะรวมในการศึกษามีข้อจำกัดของการศึกษานี้ แม้ว่ารายงานของบริโภคอาหารด้วยตนเองเป็นวิธีการทั่วไป และการปฏิบัติในการศึกษาทางคลินิก และมีผลบังคับใช้ และความน่าเชื่อถือที่ปรับปรุง ด้วยการฝึกอบรมและตรวจสอบ ผลการวิจัยของบริโภคเส้นใยปกติต้องพิจารณาประเมินเปรียบเทียบกับห้องปฏิบัติการวิเคราะห์อาหารหรือให้อาหารควบคุมในหน่วยเผาผลาญ เครื่องชั่งน้ำหนักเพื่อรายงานอาการและอารมณ์เสียอารมณ์ขาดการทดสอบความน่าเชื่อถือและมีผลบังคับใช้ Generalizability ผลถูกจำกัด เพราะเรื่อง fecal กลั้นปัสสาวะไม่ได้ และอาการตอบสนองต่อการเสริมใยอาหารอาจไม่เหมือนกับบุคคลกับลำไส้ปกติใช้แบบการศึกษาระยะยาวและสร้างโมเดลที่เหมาะสมที่ใช้ตั้งค่าทั่วไปประมาณสมการและค็อกซ์ได้สัดส่วนอันตรายถดถอยวิเคราะห์การแก้ปัญหาช่องว่างในความรู้เกี่ยวกับอาการที่เกี่ยวข้องกับการบริโภคของอาหารเสริมกากใยด้วย แทนที่จะยุบทุกข้อมูลทั้งหมดไปสรุปก่อนและหลังเสริมมาตรการ รูปแบบของความรุนแรงของอาการอาจได้จากการประเมิน ตลอดจนอารมณ์อารมณ์เสียเวลา และ ว่าเหล่านี้แตกต่างอย่างมีนัยสำคัญระหว่างกลุ่มคนกลั้นปัสสาวะไม่ fecal ประสบการณ์หลากหลายอาการ GI ช่วงเวลา รู้อาการที่เกี่ยวข้องกับการกลั้นปัสสาวะไม่ fecal ช่วงเวลาอาจจะน่าสนใจสำหรับผู้ป่วยที่เพิ่งประสบปัญหา การลดความไม่แน่นอน และความวิตกกังวลเมื่ออาการเกิดขึ้น และช่วยรับมือ แจ้งผู้ป่วยเกี่ยวกับหลักสูตรของอาการที่อาจคาดว่าในระหว่างการรักษาเช่นเส้นใยแห้งเสริม อาจช่วยยอมรับการรักษาและการติด อาหารเสริมไฟเบอร์ที่ใช้ในการศึกษานี้แสดงเผื่อไว้ทั้งในแง่ของผลข้างเคียง GI ซึ่งเป็นประโยชน์สำหรับการใช้ทางคลินิก การพัฒนาออกแบบและผลิตภัณฑ์เสริมอาหารใยอาหารเกี่ยวข้องกับการศึกษาในอนาคต การรักษาแจ้งผล ตัวอย่าง รอบระยะเวลาในการเพิ่มขึ้นอาจไม่จำเป็นเป็นอาการ GI ในกลุ่มที่ได้รับเส้นใยไม่แตกต่างจากยาหลอกผู้ไม่ นักสืบควรคาดว่า ความรุนแรงของอาการและอารมณ์เสียอารมณ์สามารถมีอิทธิพลต่อการยอมรับให้เป็นอาหารและนโยบายศึกษา attrition และพัฒนาแผนเพื่อตอบสนองเหล่านี้

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ผลการศึกษานี้เพิ่มความรู้ใหม่เกี่ยวกับหลักสูตรของอาการทางเดินอาหารในระหว่างการเสริมด้วยใยอาหารที่ละลายน้ำหรือยาหลอกในผู้ใหญ่ที่มีภาวะกลั้นอุจจาระ ความรุนแรงของอาการของแต่ละบุคคลที่เกี่ยวข้องกับการทั้งหมดของเส้นใยหรือยาหลอกมีขนาดเล็กในส่วนการศึกษาแต่ละ ความรุนแรงของอาการไมเนอร์ได้รับการรายงานก่อนหน้านี้เมื่อการบริหารเหงือกภาษาอาหรับหรือ psyllium ในปริมาณที่ต่าง ๆ เพื่อให้กลุ่มอื่น ๆ (บลิสและคณะ, 2001;. เจนกินส์, et al, 2002;.. Vuksan et al, 2008) ปริมาณใยในอาหารปกติของอาสาสมัครจะคล้ายกับที่ของคนอื่น ๆ ในอาหารตะวันตกหรือกับอุจจาระมักมากในกาม (บลิสและคณะ, 2000;. Elmadfa & Freisling 2009;. Vuksan et al, 2008) แนวทางการบริโภคอาหารของสหรัฐฯในปัจจุบันสำหรับชาวอเมริกันแนะนำการบริโภคการบริโภคใยอาหารรวม 14 กรัม / 1,000 กิโลแคลอรี (สหรัฐอเมริกากรมอนามัยและความมั่นคงของมนุษย์และสหรัฐอเมริกากรมวิชาการเกษตร, 2005) ปริมาณใยเสริมรวมเรื่องที่เพิ่มขึ้นของการบริโภคใยอาหารซึ่งได้รับโดยทั่วไประดับที่แนะนำด้านล่างเพื่อตอบสนองแนวทาง. ผลการวิจัยของเราแสดงให้เห็นว่าน่าจะเป็นของที่มีความรุนแรงมากขึ้นของอาการทางเดินอาหารหลายที่เพิ่มขึ้นเมื่อเวลาผ่านไปในบุคคลที่มีภาวะกลั้นอุจจาระไม่ว่าพวกเขากินเส้นใย เสริมหรือไม่ อาการเหล่านี้รวมถึงเงินเฟ้อพ่นความรู้สึกของความแน่นและท้องอืด เงินเฟ้อและท้องอืดเป็นอาการทางเดินอาหารลดลงในขณะที่พ่นและความรู้สึกของความแน่นมีอาการทางเดินอาหารส่วนบน กรณีที่ไม่มีความแตกต่างอย่างมีนัยสำคัญในอาการระหว่างกลุ่มยาหลอกและเส้นใยแสดงให้เห็นว่าบุคคลที่มีภาวะกลั้นอุจจาระ (และไม่มีปริมาณใยเพิ่มเติม) มีอาการไม่พึงประสงค์ GI คล้ายกับผู้ที่เกี่ยวข้องกับการบริโภคใยอาหารหรือได้สัมผัสกับผลของยาหลอก. เฉพาะความรู้สึกของความแน่น อย่างมีนัยสำคัญมากขึ้นในกลุ่ม psyllium เมื่อเทียบกับกลุ่มยาหลอก เสริม Psyllium ได้รับการแสดงที่จะชะลอตัวตะกอนในกระเพาะอาหารเพิ่มความรู้สึกของความเต็มอิ่มและลดความหิว (Bergmann et al., 1992) และแผ่กลูโคสซีรั่มภายหลังตอนกลางวันอินซูลินและเส้นโค้งไตรกลีเซอไรด์บอกความล่าช้าในการดูดซึมของพื้นผิวบางคน (Rigaud, Paycha, Meulemans, Merrouche และเนื้อสัน, 1998) นอกจากนี้ส่วนใหญ่ของใยอาหารใน psyllium เป็นเส้นใยที่ไม่ละลายน้ำเมื่อเทียบกับเหงือกภาษาอาหรับและซีเอ็มซีซึ่งเป็นที่ละลายน้ำได้ส่วนใหญ่แหล่งใย ผลกระทบเหล่านี้อาจมีบทบาทสำคัญในความรู้สึกของความแน่นที่เกี่ยวข้องกับการเสริม psyllium. ความรุนแรงของอาการทางเดินอาหารอื่น ๆ ที่รายงานในระหว่างการใช้ยาที่เพิ่มขึ้นหรืออาหารเสริมที่มั่นคงกับหนึ่งในเส้นใยอาหารที่ละลายน้ำได้ในการศึกษานี้ไม่ได้แตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญกว่าเมื่อได้รับยาหลอกถูกนำ . Uehleke และคณะ (2008) นอกจากนี้ยังแสดงให้เห็นว่าการเพิ่มขึ้นของอาการต่าง ๆ ในช่วงเวลาระหว่างการบริโภค psyllium แต่ไม่มีกลุ่มควบคุมเปรียบเทียบ Uehleke และคณะ ก็ไม่สามารถที่จะแสดงให้เห็นว่าอาการคล้ายกันอาจจะเกิดขึ้นได้โดยไม่ต้องเสริมใยแก้ว ในการศึกษานี้มีความแตกต่างเล็ก ๆ น้อย ๆ ในอาการระหว่างกลุ่มที่ได้รับยาหลอกหรือเส้นใย โดยใช้การออกแบบที่ข้ามเจนกินส์และคณะ (2002) นอกจากนี้ยังพบความแตกต่างในสามอาการทางเดินอาหารในช่วงที่มีการเสริมปริมาณที่ลดลงของ psyllium (7.2 กรัมต่อวัน) เมื่อเทียบกับกลุ่มควบคุม; พวกเขาไม่ได้ แต่รายงานเกี่ยวกับความรู้สึกของความแน่น หัวข้อที่ได้รับทั้งอาหารเสริมเส้นใยหรือยาหลอกรายงานมีอาการทางเดินอาหารหลายอย่างในเวลาเดียวกัน ผลการวิจัยชี้ให้เห็นว่ามีความหลากหลายของอาการที่เกี่ยวข้องควรจะรวมอยู่ในการตรวจสอบของการเสริมเส้นใยสำหรับอุจจาระมักมากในกาม ผลการวิจัยของกลุ่มยาหลอกในการศึกษานี้ให้บางส่วนของข้อมูลที่แรกแน่นอนลักษณะของอาการทางเดินอาหารในบุคคลที่มีภาวะกลั้นอุจจาระ; มันจะไม่เป็นที่รู้จักไม่ว่าจะเป็นรูปแบบที่คล้ายกันอาการจะเกิดขึ้นกับประชาชนในรูปแบบของลำไส้ปกติ. ความรุนแรงของอาการที่เกี่ยวข้องกับการศึกษาการขัดสี โดยไม่คำนึงถึงแหล่งของใยอาหาร, อาสาสมัครที่ถอนตัวออกจากการศึกษาที่มีประสบการณ์ความรุนแรงอาการมากขึ้น สมาคมที่สำคัญของอารมณ์เสียอารมณ์และการลดลงของปริมาณเส้นใยและถอนศึกษาแสดงให้เห็นว่ามีองค์ประกอบทางอารมณ์ให้กับความอดทนของอาการทางเดินอาหาร เราพบว่าไม่มีการศึกษาก่อนหน้านี้ของเส้นใยที่รายงานอารมณ์เสียอารมณ์กับอาการและการวัดนี้ดูเหมือนว่าปัจจัยสำคัญที่จะรวมอยู่ในการศึกษาในอนาคต. มีข้อ จำกัด ในการศึกษานี้ แม้ว่ารายงานตนเองของการบริโภคอาหารเป็นวิธีที่พบบ่อยและการปฏิบัติในการศึกษาทางคลินิกและความถูกต้องและความน่าเชื่อถือในการปรับปรุงด้วยการฝึกอบรมและการทบทวนผลการวิจัยของปริมาณเส้นใยปกติจะต้องได้รับการพิจารณาประมาณการเมื่อเทียบกับการวิเคราะห์ทางห้องปฏิบัติการของการบริโภคหรือการให้อาหารที่ควบคุมในหน่วยการเผาผลาญอาหาร . เครื่องชั่งน้ำหนักที่จะรายงานอาการและอารมณ์เสียอารมณ์ขาดการทดสอบความถูกต้องและความน่าเชื่อถือ generalizability ของผลจะถูก จำกัด เพราะวิชาที่มีอุจจาระมักมากในกามและอาการของพวกเขาในการตอบสนองต่อการเสริมใยอาหารที่อาจจะไม่เป็นเช่นเดียวกับผู้ที่อยู่ของบุคคลที่มีรูปแบบของลำไส้ปกติ. ใช้การออกแบบการศึกษาระยะยาวและการสร้างแบบจำลองที่เหมาะสมโดยใช้สมการประเมินทั่วไปและ ค็อกซ์ถดถอยอันตรายสัดส่วนการวิเคราะห์ได้รับอนุญาตให้อยู่ในช่องว่างความรู้เกี่ยวกับอาการที่เกี่ยวข้องกับการบริโภคอาหารเสริมใยอาหาร แทนที่จะยุบข้อมูลในชีวิตประจำวันเป็นก่อนสรุปและมาตรการเสริมการโพสต์รูปแบบของความรุนแรงของอาการที่อาจได้รับการประเมินเช่นเดียวกับอารมณ์เสียอารมณ์เมื่อเวลาผ่านไปและไม่ว่าเหล่านี้แตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญระหว่างกลุ่ม. บุคคลที่มีอุจจาระมักมากในกามมีประสบการณ์หลากหลายของอาการทางเดินอาหารมากกว่า เวลา ความรู้เกี่ยวกับอาการที่เกี่ยวข้องกับอุจจาระมักมากในกามเมื่อเวลาผ่านไปอาจจะเป็นที่สนใจของผู้ป่วยที่เพิ่งประสบปัญหาความไม่แน่นอนที่ลดลงและความวิตกกังวลเมื่อมีอาการเกิดขึ้นและให้ความช่วยเหลือกับการเผชิญปัญหา แจ้งผู้ป่วยเกี่ยวกับหลักสูตรของอาการที่อาจจะคาดว่าในช่วงการรักษาเช่นการเสริมเส้นใยอาจอำนวยความสะดวกในการยอมรับของการรักษาและยึดมั่น ผลิตภัณฑ์เสริมอาหารเส้นใยที่ใช้ในการศึกษาครั้งนี้ปรากฏยอมรับอย่างดีในแง่ของผลข้างเคียงทางเดินอาหารซึ่งเป็นข้อได้เปรียบสำหรับการใช้งานทางคลินิก ผลการแจ้งการพัฒนาของการออกแบบและการแทรกแซงที่เกี่ยวข้องกับอาหารเสริมใยอาหารสำหรับการศึกษาในอนาคต ตัวอย่างเช่นระยะเวลาการใช้ยาที่เพิ่มขึ้นอาจจะไม่จำเป็นต้องเป็นอาการทางเดินอาหารในกลุ่มที่ได้รับใยอาหารไม่แตกต่างจากผู้ที่ได้รับยาหลอก นักวิจัยควรคาดหวังความรุนแรงและอาการที่อารมณ์เสียอารมณ์สามารถมีอิทธิพลต่อความอดทนที่จะแทรกแซงการรับประทานอาหารและการขัดสีศึกษาและพัฒนาแผนเพื่อรับมือกับการตอบสนองเหล่านี้

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

การศึกษานี้เพิ่มความรู้ใหม่เกี่ยวกับหลักสูตรของอาการ กี ในระหว่างการเสริมใยอาหารที่ละลาย หรือยาหลอกในผู้ใหญ่ที่มีอุจจาระเล็ด ความรุนแรงของอาการแต่ละคนเกี่ยวข้องกับทั้งหมดของเส้นใยหรือยาหลอก มีขนาดเล็ก ในส่วนการศึกษาแต่ละน้อย ความรุนแรงของอาการ ได้รับรายงานว่า ก่อนหน้านี้เมื่อบริหารหมากฝรั่งอาหรับหรือ psyllium ในปริมาณต่าง ๆ กลุ่มอื่น ๆ ( ความสุข et al . , 2001 ; เจนกินส์ et al . , 2002 ; vuksan et al . , 2008 ) ปริมาณของเส้นใยในอาหารปกติของวิชาจะคล้ายกับที่ของผู้อื่นในอาหารตะวันตก หรือปัสสาวะกับอุจจาระ ( ผาสุก et al . , 2000 ; elmadfa & freisling , 2009 ; vuksan et al . , 2008 )ปัจจุบันสหรัฐอเมริกา . แนวทางการบริโภคอาหารสำหรับคนอเมริกันแนะนำการบริโภคใยอาหารในปริมาณรวม 14 กรัม / 1 , 000 กิโลแคลอรี ( สหรัฐอเมริกากรมสุขภาพและบริการมนุษย์&กรมวิชาการเกษตรของสหรัฐอเมริกา , 2005 ) ปริมาณของอาหารที่เพิ่มขึ้นของการบริโภคใยไฟเบอร์ เรื่องทั้งหมด ซึ่งโดยทั่วไปต่ำกว่าระดับที่แนะนำเพื่อตอบสนองแนวทาง

ผลการวิจัยของเราแสดงให้เห็นว่ามีมากขึ้นโอกาสของความรุนแรงของอาการกีหลายเพิ่มขึ้นตลอดเวลาในบุคคลที่มีอุจจาระปัสสาวะว่า พวกเขาได้รับการเสริมใยหรือไม่ อาการเหล่านี้ ได้แก่ การผายลม belching , ความรู้สึกของไพบูลย์ และท้องอืด การผายลม และเรอกี ลดอาการท้องอืด และในขณะที่ความรู้สึกของไพบูลย์อาการกีบนไม่มีความแตกต่างกันระหว่างกลุ่ม และกลุ่มอาการ ไฟเบอร์ ชี้ให้เห็นว่า บุคคลกับอุจจาระปัสสาวะ และปริมาณเส้นใยไม่เพิ่มเติม ) มีไม่กีอาการคล้ายกับผู้ที่เกี่ยวข้องกับการบริโภคใยอาหาร หรือประสบการณ์ที่ได้รับยาหลอก

แค่อิ่มเอิบอย่างมีนัยสำคัญมากขึ้นในกลุ่ม psyllium เมื่อเทียบกับกลุ่มยาหลอก .psyllium เสริมได้รับการแสดงเพื่อชะลอการล้างกระเพาะอาหาร เพิ่มความรู้สึกของความเต็มอิ่มและลดความหิว ( เบอร์กแมน et al . , 1992 ) , และแผ่กลูโคสเลือดหลังอาหารอินซูลิน และไตรกลีเซอร์ไรด์ เส้นโค้งจะล่าช้าในการดูดซึมของสารอาหาร ( Rigaud paycha meulemans merrouche , , , , & Mignon , 1998 ) นอกจากนี้ที่สุดของใยอาหารที่ไม่ละลายน้ำใน Psyllium เป็นใยขัดกับภาษาอาหรับหมากฝรั่งและ CMC ที่เป็นแหล่งไฟเบอร์ที่ละลายน้ำได้เป็นหลัก ผลกระทบเหล่านี้อาจมีบทบาทในความรู้สึกของความเต็มที่เกี่ยวข้องกับ psyllium เสริม

ความรุนแรงของอาการอื่น ๆที่รายงานในช่วงการเพิ่มขนาดยากีหรือคงที่เสริมหนึ่งของใยอาหารที่ละลายน้ำได้ ในการศึกษาครั้งนี้ไม่แตกต่างกว่าเมื่อยาหลอกเอาไป uehleke et al . ( 2008 ) และยังพบการเพิ่มขึ้นของอาการหลายช่วงเวลาในระหว่าง psyllium การกลืนกิน อย่างไรก็ตาม โดยไม่มีกลุ่มควบคุมเปรียบเทียบ uehleke et al .ไม่สามารถแสดงว่าอาการคล้ายกันอาจจะเกิดขึ้นโดยไม่มีการเสริมเส้นใย . ในการศึกษานี้มีความแตกต่างกันเพียงเล็กน้อยระหว่างกลุ่มที่ได้รับยาหลอก อาการ หรือ ไฟเบอร์ โดยใช้การออกแบบข้ามเจนกินส์ et al . ( 2002 ) นอกจากนี้ยังพบว่าไม่มีความแตกต่างใน 3 กีอาการในช่วงเสริมกับยาลด psyllium ( 7.2 กรัมต่อวัน ) เมื่อเทียบกับการควบคุมอาหารพวกเขาไม่ได้ อย่างไรก็ตาม รายงานเกี่ยวกับความรู้สึกของความอิ่ม วิชาที่ได้รับด้วยการเสริมใยหรือยาหลอก รายงานว่ามีอาการกีหลายในเวลาเดียวกัน ข้อมูลแนะนำที่หลากหลายของอาการที่เกี่ยวข้องควรจะรวมอยู่ในการสอบสวนของเส้นใยเสริมสำหรับอุจจาระเล็ดผลของกลุ่มยาหลอกในการศึกษานี้มีบางส่วนของข้อมูลการพัฒนาหลักสูตรแรกของอาการกีกับบุคคลในปัสสาวะ อุจจาระ มันไม่เป็นที่รู้จักไม่ว่าจะเป็นรูปแบบอาการคล้ายกันจะเกิดขึ้นกับบุคคลในรูปแบบอุจจาระปกติ

ความรุนแรงของอาการที่เกี่ยวข้องกับการศึกษา โดยไม่คำนึงถึงไฟเบอร์ แหล่งวิชาที่ถอนตัวจากการศึกษาพบความรุนแรงของอาการมากกว่า ทางด้านสมาคมอารมณ์เสียอารมณ์และลดปริมาณของเส้นใยและการศึกษาให้มีการถอนเงินเป็นส่วนประกอบทางด้านความอดทนของอาการ กีเราไม่พบการศึกษาก่อนหน้านี้ของไฟเบอร์ที่รายงานอารมณ์หงุดหงิดกับอาการและวัดนี้ดูเหมือนจะเป็นปัจจัยสำคัญที่จะรวมอยู่ในการศึกษาในอนาคต

มีข้อ จำกัด ในการศึกษานี้ แม้ว่ารายงานของการบริโภคอาหารเป็นวิธีที่พบโดยทั่วไป และเป็นประโยชน์ในการศึกษาทางคลินิกและความน่าเชื่อถือและปรับปรุงด้วยการฝึกอบรมและทบทวนผลของการบริโภคใยปกติต้องพิจารณาประเมินเทียบกับการวิเคราะห์ทางห้องปฏิบัติการของการบริโภค หรือการให้อาหารการควบคุมในหน่วยเผาผลาญ ระดับการรายงานอาการปวดทางอารมณ์และขาดการทดสอบความตรงและความเที่ยง 1 ผลมีจำกัด เพราะวิชามีปัสสาวะอุจจาระ ,และอาการของพวกเขาในการตอบสนองต่อเสริมเส้นใยอาหารอาจจะไม่เหมือนกับของบุคคลปกติรูปแบบกระเพาะ

ใช้ตามยาวศึกษาออกแบบและโมเดลที่เหมาะสม โดยใช้ตัวประมาณสมการและ Cox อันตรายสัดส่วนถดถอยพหุ อนุญาตให้ใช้ช่องว่างในความรู้เกี่ยวกับอาการที่เกี่ยวข้องกับการบริโภคของข้อมูลเพิ่มเติมใยอาหาร .แทนที่จะยุบข้อมูลรายวันทั้งหมดในรุปก่อนและมาตรการเสริมการโพสต์รูปแบบของความรุนแรงของอาการอาจจะประเมิน รวมทั้งหงุดหงิดอารมณ์ตลอดเวลา และไม่ว่าเหล่านี้แตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติระหว่างกลุ่ม

คนอุจจาระปัสสาวะที่มีความหลากหลายของกีอาการตลอดเวลาความรู้เกี่ยวกับอาการที่เกี่ยวข้องกับปัสสาวะอุจจาระตลอดเวลา อาจเป็นประโยชน์กับผู้ป่วยที่เพิ่งประสบปัญหา ลดความไม่แน่นอนและความกังวล เมื่อมีอาการเกิดขึ้น และให้ความช่วยเหลือกับการเผชิญปัญหา แจ้งให้ผู้ป่วยเกี่ยวกับหลักสูตรของอาการที่อาจจะคาดหวังในการรักษาเช่นไฟเบอร์เสริมอาจอำนวยความสะดวกในการยอมรับการรักษา และการยึดมั่นเส้นใยอาหารเสริมที่ใช้ในการศึกษาครั้งนี้ ปรากฏดียอมรับในแง่ของกีข้างเคียง ซึ่งเป็นประโยชน์สำหรับการใช้ทางคลินิก การแจ้งการพัฒนาการออกแบบและมาตรการที่เกี่ยวข้องกับข้อมูลเพิ่มเติมใยอาหารสำหรับการศึกษาในอนาคต ตัวอย่างเช่น การเพิ่มขนาดยาระยะเวลาอาจไม่จําเป็น กี อาการในกลุ่มได้รับไฟเบอร์ไม่แตกต่างจากผู้ที่อยู่ในกลุ่มพนักงานสอบสวนควรคาดหวังว่า ความรุนแรงของอาการปวดทางอารมณ์และสามารถมีอิทธิพลต่อการแทรกแซงของอาหารและการศึกษาและพัฒนาแผนเพื่อแก้ไขการตอบสนองเหล่านี้