นายนพชัย ภู่จิระเกษม เป็นผู้หนึ่งที่คลุกคลีอยู่กับเกษตรกรผู้ปลูกยางและครอบครัวมีรายได้จากการปลูกยาง เล็งเห็นว่า ทำไมผลิตภัณฑ์จากยางพารากลับมีราคาเพิ่มขึ้นทุกปี ในขณะที่น้ำยางพาราที่เกษตรกรส่งขายกลับมีปัญหาเรื่องราคายางตกต่ำทุกปี เมื่อมีโอกาสมาเรียนด้านออกแบบผลิตภัณฑ์ คณะศิลปกรรม มหาวิทยาลัยรังสิต จึงนำความรู้ที่เรียนมาช่วยเหลือเกษตรกร ผู้ปลูกยางพาราในชุมชน โดยการนำน้ำยางพาราที่ได้มาผ่านขบวนการผลิต จนได้ออกมาเป็นเฟอร์นิเจอร์น้ำยางพาราที่ไม่ต้องผ่านขบวนการผลิต เป็นยางแผ่น ทำให้ต้นทุนการผลิตยางพาราลดลง และจำหน่ายได้ราคาที่เพิ่มขึ้น
สำหรับขบวนการผลิตแปรรูปน้ำยางพารามาเป็น เฟอร์นิเจอร์ มีขบวนการผลิตที่ไม่ยุ่งยาก เพียงแค่นำน้ำยางพาราที่ได้ มาผสมกับน้ำสบู่ และตีจนเกิดฟองในระดับที่เหมาะสม หลังจากนั้น นำมาขึ้นรูปในแม่พิมพ์ เกิดงานเฟอร์นิเจอร์ และของแต่งบ้าน อย่างที่ต้องการ ซึ่งขบวนการตีฟองน้ำยางพารา ได้รับความรู้จากสถาบันวิจัยยาง อีกที่หนึ่งที่มาถ่ายทอดความรู้ตรงนี้ ให้ และผสมผสานกับแนวคิดด้านการออกแบบผลิตภัณฑ์ที่เรียนมาจึงได้มาเป็น เก้าอี้ เฟอร์นิเจอร์น้ำยางพาราสีสันสดใส
จุดเด่นของเก้าอี้น้ำยางพารา อยู่ที่สีสันสดใส เพราะสามารถเติมสี และที่สำคัญ คือสามารถที่จะเติมกลิ่นลงไปตามที่ต้องการได้ และที่ต้องเติมกลิ่นลงไปเนื่องจากน้ำยางพาราจะมีกลิ่นตามธรรมชาติ บางคนไม่ชอบ จึงได้คิดค้นหาวิธีที่จะดับกลิ่นของน้ำยางด้วยการเติมกลิ่นลงไป เช่น กลิ่นกล้วย เก้าอี้สีเหลือง กลิ่นสตอเบอรี่ เก้าอี้สีแดง เป็นต้น ซึ่งกลิ่นและสีจะเติมลงไปในขบวนการผลิตน้ำยาง ทำให้กลิ่นติดทนนาน
ความน่าสนใจของเฟอร์นิเจอร์ น้ำยางพาราอยู่ที่มีความยืดหยุ่นสูง เหมาะแก่การนำทำเป็นเก้าอี้ เพราะจะทำให้นั่งสบาย ไม่ยุบตัวง่าย เหมือนเฟอร์นิเจอร์ที่ทำจากฟองน้ำหรือพลาสติก และสามารถเล่นสีได้เยอะ ที่ผ่านมายังไม่เคยมีใครนำน้ำยางพารามาทำเป็นเก้าอี้ หรือเฟอร์นิเจอร์มาก่อน จะมีเพียงแค่ ตุ๊กตายาง และครั้งนี้ เป็นครั้งแรกที่นำมาทำเป็นเฟอร์นิเจอร์ ต้นทุนการผลิตต่ำกว่า งานเฟอร์นิเจอร์จากพลาสติกหรือไฟเบอร์กลาส
นายนพชัย กล่าวว่า เฟอร์นิเจอร์ชุดนี้ ออกแบบมาทั้งหมด 5 แบบ รูปแบบแรกเป็นเลียนแบบก้อนเนย ชุดที่ 2 เลียนแบบลูกยาง ชุดที่ 3 เซ็ตหวานเย็น ชุดที่ 4 ใบตองแห้ง เป็นการนำงานผ้ามาออกแบบร่วมกับงานใบยางพารา และชุดที่ 5 ใช้ชื่อว่าเลอะเกิน เป็นการเล่นสี ลักษณะคล้ายกับการสาดสีใส่ลงไป ทำให้ดูคล้ายกับเก้าอี้เลอะไปด้วยสี เป็นงานขายไอเดียด้วยส่วนหนึ่ง ราคาจึงเป็นราคาของงานดีไซน์
สำหรับการออกแบบชุดนี้ ไม่ใช่เพียงการออกแบบเพื่อโชว์เท่านั้น แต่การทำงานในลักษณะของการต่อยอดธุรกิจ ซึ่งนอกจากความรู้เรื่องของการออกแบบ ต้องศึกษาเรื่องของการตลาดด้วย ซึ่งหลังจากได้นำมาโชว์ในต่างๆ มีหลายคนเริ่มเห็นผลงานและชื่นชอบในสีสัน รูปแบบ และประกอบกับนั่งสบาย ทำให้ได้ลูกค้าจะเข้ามาเอง ไม่จำเป็นต้องทำประชาสัมพันธ์
ส่วนการผลิตจะใช้การผลิตในชุมชน ทำเป็นโรงงานเล็ก ทั้งนี้ พร้อมที่จะถ่ายทอดความรู้ด้านการผลิตน้ำยางพาราให้กับผู้สนใจ เพราะถ้ามีคนทำกันมาก ยางพาราของเกษตรกรในท้องถิ่นจะขายได้มากขึ้น ราคาก็จะเพิ่มขึ้น ซึ่งขบวนการผลิตน้ำยางพาราที่ได้นอกจากทำเฟอร์นิเจอร์ สามารถทำของแต่งบ้าน ประเภทอื่นได้อีกด้วย
อย่างไรก็ตาม วัตถุประสงค์ของการทำงานชิ้นนี้ ต้องการที่จะใช้วัตถุดิบในท้องถิ่นให้คุ้มค่า และเกิดประโยชน์สูงสุด และผลพลอยได้อีกอย่างหนึ่ง คือ ปัญหาสามจังหวัดชายแดนภาคใต้ช่วยให้คนในพื้นที่มีงานทำ เป็นการเพิ่มรายได้ให้คนในพื้นที่ โดยไม่ต้องอพยพออกจากพื้นที่.
ขั้นตอนการวิจัยเอกสาร
ข้อมูลทุติยภูมิจากแหล่งข้อมูล
หน่วยงานที่เกี่ยวข้อง เอกสาร / งานวิจัย
ผลิตภัณฑ์จากไม้ วัสดุเคลือบ เทคโนโลยี งานวิจัย ฯลฯ