Finally, ethics education can enabl

Finally, ethics education can enable scientists to place their positions into a logical framework from
which they can look for consistent approaches to related problems. In this sense it was the perspective
of the Dartmouth team that the involvement of philosophers in both course design and teaching of
research ethics is central to development of a course in this discipline. In contrast to the dismissive
approach taken by some scientists, we believe that philosophers are essential in assisting scientists to
define a realistic, rational ethical framework from which to view ethical problems. Just as a scientist
would not try to develop a project in a related but different scientific field without collaboration with an
expert in that scientific field, so developing a course is ethics without the benefit of ethicists is a naive
endeavor.
Moral problems are not isolated from one another, and solutions to ethical problems in science cannot
run counter to solutions to ethical problems outside of science. It cannot be moral for a scientist to
deceive or to break a promise without justification any more than it is moral for a physician, an auto
mechanic, or a secretary to do so. Because morality is a public system, our solutions to one problem
have implications for others. Morality is a public system in that it is, at its fundamental level, a series of
generally understood but rarely spoken rules about how we act in relation to one another. When
Professor R in scenario 2 decided to give first authorship to his student, this decision had implications
for all first authors. First authorship cannot mean both that an individual has had primary responsibility
for conceiving of, developing, and performing a set of experiments and that this individual has not had
this responsibility. Exceptions to the rule must themselves be publicly explicit to be moral.
Just as philosophy has been central to medical, engineering, and legal ethics, it is central to research
ethics. A study of moral theory can help scientists to identify moral problems and differentiate these
from legal, social, and economic problems. An approach centered in philosophical tradition will also help
scientists clarify the value of making their positions and their arguments explicit. It will expose
inconsistencies in the scientist’s approach in dealing with ethical matters. On a problem-by-problem
basis, a philosophical approach can assist scientists in separating actions that are morally neutral, and
thus morally permitted, from those that involve responsibilities and are thus morally required, from
those that are unacceptable and thus morally prohibited. Moral theory need not be learned in great detail,
and it is not necessary to learn about the variety of moral theories that have become accepted as the
“standard” theories. What is necessary is learning to approach moral problems in a systematic way.
We designed our graduate course with an eye toward those topics that we felt would provide the best
foundation in ethical decision making. We began by reviewing the topics covered during two years of our
University Seminar, and from these we chose those topics that we felt would be of the greatest value in
conveying conventions and responsibilities to students at an early stage in their careers.
The content areas covered in the University Seminar included methodology, reporting research,
professional honesty, research relationships and communication, institutional responses, conflict of
interest, journalism and science, human and animal experimentation, and objectivity in science. From
these we chose to concentrate in the graduate course on topics of immediate importance “at the bench”:
methodology, reporting research, institutional responsibility, peer review, human experimentation, and
animal experimentation. We also included a session on interpersonal interactions in the lab. Issues of
social responsibility, including such topics as “journalism and science” and “objectivity in science,” were
set aside

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ในที่สุด การศึกษาจริยธรรมสามารถเปิดใช้งานนักวิทยาศาสตร์การวางตำแหน่งในการงานจากซึ่งพวกเขาสามารถหาวิธีการที่สอดคล้องกันที่เกี่ยวข้องกับปัญหา ในความรู้สึกนี้ มันเป็นมุมมองของดาร์ทเมาท์ทีมงานที่มีส่วนร่วมของนักปรัชญาทั้งในหลักสูตรการออกแบบและการสอนของจริยธรรมการวิจัยเป็นศูนย์กลางของการพัฒนาหลักสูตรในสาขาวิชานี้ ตรงข้ามกับ dismissiveวิธีการถ่าย โดยนักวิทยาศาสตร์บางคน เราเชื่อว่า นักปรัชญามีความจำเป็นในการช่วยเหลือนักวิทยาศาสตร์เพื่อกำหนดกรอบจริยธรรมเหตุผล เหตุผลที่จะดูปัญหาจริยธรรม เป็นนักวิทยาศาสตร์จะพยายามที่พัฒนาโครงการในเขตข้อมูลทางวิทยาศาสตร์ที่เกี่ยวข้องกัน แต่แตกต่างกันโดยความร่วมมือกับการผู้เชี่ยวชาญในด้านวิทยาศาสตร์ที่ พัฒนาหลักสูตรเป็น หลักโดยไม่ได้ของ ethicists คือความไร้เดียงสาความพยายามปัญหาศีลธรรมไม่แยกจากกัน และไม่สามารถแก้ไขปัญหาด้านจริยธรรมทางวิทยาศาสตร์นับที่เรียกใช้การแก้ไขปัญหาจริยธรรมภายนอกวิทยาศาสตร์ สามารถคุณธรรมสำหรับนักวิทยาศาสตร์ไปหลอกลวง หรือการแบ่งสัญญา โดยไม่มีเหตุผล ใด ๆ มากกว่ามันเป็นจริยธรรมสำหรับแพทย์ อัตโนมัติช่าง หรือเลขานุการดังนี้ เนื่องจากจริยธรรมเป็นระบบสาธารณะ วิธีแก้ไขปัญหาหนึ่งของเรามีผลกระทบอื่น ๆ ศีลธรรมเป็นระบบสาธารณะที่มันเป็น ในระดับพื้นฐาน ชุดโดยทั่วไปเข้าใจแต่กฎไม่ค่อยพูดเกี่ยวกับวิธีที่เราปฏิบัติให้สัมพันธ์กัน เมื่อProfessor R in scenario 2 decided to give first authorship to his student, this decision had implicationsfor all first authors. First authorship cannot mean both that an individual has had primary responsibilityfor conceiving of, developing, and performing a set of experiments and that this individual has not hadthis responsibility. Exceptions to the rule must themselves be publicly explicit to be moral.Just as philosophy has been central to medical, engineering, and legal ethics, it is central to researchethics. A study of moral theory can help scientists to identify moral problems and differentiate thesefrom legal, social, and economic problems. An approach centered in philosophical tradition will also helpscientists clarify the value of making their positions and their arguments explicit. It will exposeinconsistencies in the scientist’s approach in dealing with ethical matters. On a problem-by-problembasis, a philosophical approach can assist scientists in separating actions that are morally neutral, andthus morally permitted, from those that involve responsibilities and are thus morally required, fromthose that are unacceptable and thus morally prohibited. Moral theory need not be learned in great detail,and it is not necessary to learn about the variety of moral theories that have become accepted as the“standard” theories. What is necessary is learning to approach moral problems in a systematic way.We designed our graduate course with an eye toward those topics that we felt would provide the best
foundation in ethical decision making. We began by reviewing the topics covered during two years of our
University Seminar, and from these we chose those topics that we felt would be of the greatest value in
conveying conventions and responsibilities to students at an early stage in their careers.
The content areas covered in the University Seminar included methodology, reporting research,
professional honesty, research relationships and communication, institutional responses, conflict of
interest, journalism and science, human and animal experimentation, and objectivity in science. From
these we chose to concentrate in the graduate course on topics of immediate importance “at the bench”:
methodology, reporting research, institutional responsibility, peer review, human experimentation, and
animal experimentation. We also included a session on interpersonal interactions in the lab. Issues of
social responsibility, including such topics as “journalism and science” and “objectivity in science,” were
set aside

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

สุดท้ายการศึกษาจริยธรรมสามารถเปิดใช้งานนักวิทยาศาสตร์ที่จะวางตำแหน่งของพวกเขาเข้าไปในกรอบตรรกะจาก
การที่พวกเขาสามารถมองหาวิธีการที่สอดคล้องกับปัญหาที่เกี่ยวข้อง ในแง่นี้มันเป็นมุมมอง
ของทีมดาร์ทเมาท์ว่าการมีส่วนร่วมของนักปรัชญาทั้งในการออกแบบหลักสูตรและการเรียนการสอนของ
จริยธรรมการวิจัยเป็นศูนย์กลางในการพัฒนาหลักสูตรในสาขานี้ ในทางตรงกันข้ามกับไยดี
วิธีการดำเนินการโดยนักวิทยาศาสตร์บางคนเราเชื่อว่านักปรัชญาที่มีความจำเป็นในการช่วยเหลือนักวิทยาศาสตร์ในการ
กำหนดเหตุผล, กรอบจริยธรรมที่มีเหตุผลที่จะดูปัญหาจริยธรรม เช่นเดียวกับที่นักวิทยาศาสตร์
จะไม่พยายามที่จะพัฒนาโครงการในเขตทางวิทยาศาสตร์ที่เกี่ยวข้อง แต่ที่แตกต่างกันได้โดยไม่ต้องทำงานร่วมกันกับ
ผู้เชี่ยวชาญในสาขาวิทยาศาสตร์ที่เพื่อพัฒนาหลักสูตรคือจริยธรรมไม่มีประโยชน์ของจริยศาสตร์เป็นไร้เดียงสา
ความพยายาม.
ปัญหาคุณธรรมไม่ได้แยกจาก คนอื่นและการแก้ปัญหาทางจริยธรรมในทางวิทยาศาสตร์ไม่สามารถ
วิ่งสวนทางกับการแก้ปัญหาทางจริยธรรมด้านนอกของวิทยาศาสตร์ มันไม่สามารถเป็นคุณธรรมสำหรับนักวิทยาศาสตร์ที่จะ
หลอกลวงหรือผิดสัญญาโดยไม่มีเหตุผลใด ๆ เพิ่มเติมกว่าก็คือคุณธรรมแพทย์อัตโนมัติ
ช่างหรือเลขานุการจะทำเช่นนั้น เพราะคุณธรรมเป็นระบบสาธารณะโซลูชั่นของเราในการแก้ไขปัญหาอย่างใดอย่างหนึ่ง
มีความหมายสำหรับคนอื่น ๆ คุณธรรมเป็นระบบของประชาชนในการที่จะเป็นในระดับพื้นฐานของชุดของ
กฎเข้าใจกันโดยทั่วไป แต่พูดไม่ค่อยเกี่ยวกับวิธีการที่เราทำหน้าที่ในความสัมพันธ์กับคนอื่น เมื่อ
ศาสตราจารย์ R ในสถานการณ์ 2 ตัดสินใจที่จะให้ผลงานแรกที่นักศึกษาของการตัดสินใจครั้งนี้มีความหมาย
สำหรับผู้เขียนครั้งแรก ผลงานครั้งแรกไม่สามารถหมายถึงทั้งที่แต่ละคนมีความรับผิดชอบหลัก
สำหรับการตั้งครรภ์ของการพัฒนาและการแสดงชุดการทดลองและว่าบุคคลนี้ไม่ได้มี
ความรับผิดชอบนี้ ยกเว้นกฎที่ตัวเองจะต้องมีความชัดเจนต่อสาธารณชนจะต้องมีคุณธรรม.
เพียงเป็นปรัชญาที่ได้เคยเป็นศูนย์กลางของการแพทย์วิศวกรรมและจริยธรรมทางกฎหมายก็เป็นศูนย์กลางการวิจัย
จริยธรรม การศึกษาทฤษฎีทางศีลธรรมสามารถช่วยให้นักวิทยาศาสตร์เพื่อแจ้งปัญหาทางศีลธรรมและความแตกต่างเหล่านี้
จากปัญหาทางกฎหมายสังคมและเศรษฐกิจ วิธีการเป็นศูนย์กลางในประเพณีปรัชญายังจะช่วยให้
นักวิทยาศาสตร์ชี้แจงคุณค่าของการทำตำแหน่งและขัดแย้งของพวกเขาอย่างชัดเจนของพวกเขา มันจะเปิดเผย
ความไม่สอดคล้องกันในแนวทางของนักวิทยาศาสตร์ในการจัดการกับปัญหาด้านจริยธรรม เกี่ยวกับปัญหาที่เกิดขึ้นโดยปัญหา
พื้นฐานแนวทางปรัชญาสามารถช่วยให้นักวิทยาศาสตร์ในการแยกการกระทำที่มีความเป็นกลางทางศีลธรรมและ
จึงได้รับอนุญาตศีลธรรมจากผู้ที่เกี่ยวข้องกับหน้าที่ความรับผิดชอบและจะต้องทำให้ถูกทำนองคลองธรรมจาก
ผู้ที่มีที่ยอมรับไม่ได้จึงต้องห้ามทางศีลธรรม ทฤษฎีทางศีลธรรมไม่จำเป็นต้องเรียนรู้ในรายละเอียดมาก
และมันไม่จำเป็นที่จะเรียนรู้เกี่ยวกับความหลากหลายของทฤษฎีทางศีลธรรมที่ได้กลายเป็นที่ยอมรับว่าเป็น
ทฤษฎี "มาตรฐาน" อะไรคือสิ่งที่จำเป็นคือการเรียนรู้วิธีการแก้ปัญหาทางศีลธรรมอย่างเป็นระบบ.
เราได้ออกแบบหลักสูตรระดับบัณฑิตศึกษาของเรากับตาไปหัวข้อที่เรารู้สึกว่าจะให้ดีที่สุด
พื้นฐานในการตัดสินใจเชิงจริยธรรม เราเริ่มต้นด้วยการตรวจสอบหัวข้อที่ครอบคลุมในช่วงสองปีที่ผ่านมาของเรา
สัมมนามหาวิทยาลัยและจากนี้เราเลือกหัวข้อเหล่านั้นที่เรารู้สึกว่าจะมีค่ามากที่สุดใน
การถ่ายทอดการประชุมและความรับผิดชอบให้กับนักเรียนในช่วงเริ่มต้นในอาชีพของตน.
พื้นที่เนื้อหาครอบคลุม ในวิธีการรวมมหาวิทยาลัยสัมมนารายงานการวิจัย
ความซื่อสัตย์สุจริตเป็นมืออาชีพและความสัมพันธ์การวิจัยและการสื่อสาร, การตอบสนองของสถาบันความขัดแย้งของ
ดอกเบี้ยสื่อสารมวลชนและวิทยาศาสตร์ของมนุษย์และสัตว์ทดลองและวัตถุประสงค์ในด้านวิทยาศาสตร์ จาก
นี้เราเลือกที่จะมีสมาธิในการเรียนการสอนระดับบัณฑิตศึกษาในหัวข้อที่มีความสำคัญในทันที "ที่ม้านั่ง":
วิธีการรายงานการวิจัยความรับผิดชอบของสถาบันการทบทวนการทดลองของมนุษย์และ
สัตว์ทดลอง นอกจากนี้เรายังรวมถึงเซสชั่นการโต้ตอบระหว่างบุคคลในห้องปฏิบัติการ ประเด็นของ
ความรับผิดชอบต่อสังคมรวมทั้งหัวข้อเช่น "การสื่อสารมวลชนและวิทยาศาสตร์" และ "ความเที่ยงธรรมในวิทยาศาสตร์" ได้รับการ
ตั้งสำรอง

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ในที่สุดการศึกษาจริยธรรมสามารถช่วยให้นักวิทยาศาสตร์เพื่อวางตำแหน่งของพวกเขาในกรอบเหตุผลจากที่พวกเขาสามารถค้นหาสอดคล้องแนวทางปัญหาที่เกี่ยวข้อง ในความรู้สึกนี้มันเป็นมุมมองของทีมที่เกี่ยวข้อง ดาร์ทของนักปรัชญาทั้งในหลักสูตรและการสอนจริยธรรมการวิจัยเป็นศูนย์กลางของการพัฒนาหลักสูตรในสาขานี้ ในทางตรงกันข้ามกับ dismissiveวิธีการถ่ายโดยนักวิทยาศาสตร์ที่เราเชื่อว่าเป็นสิ่งสำคัญในการช่วยเหลือนักวิทยาศาสตร์ นักปราชญ์กําหนดมีเหตุผล เชือด จริยธรรม กรอบที่ดูปัญหาจริยธรรม แค่ในฐานะนักวิทยาศาสตร์จะไม่พยายามที่จะพัฒนาโครงการที่เกี่ยวข้อง แต่แตกต่างกันในเขตข้อมูลทางวิทยาศาสตร์ โดยความร่วมมือกับผู้เชี่ยวชาญในเขตข้อมูลทางวิทยาศาสตร์ เพื่อพัฒนาหลักสูตร จริยธรรม ไม่มีผลประโยชน์ของ ethicists เป็นคนซื่อมุ่งหมายปัญหาทางจริยธรรมไม่แยกจากกัน และแก้ไขปัญหาในด้านวิทยาศาสตร์ ไม่สามารถวิ่งสวนทางกับการแก้ปัญหาจริยธรรมภายนอกของวิทยาศาสตร์ มันไม่สามารถเป็นจริยธรรมสำหรับนักวิทยาศาสตร์ที่จะหลอกลวงหรือการผิดสัญญา โดยไม่ให้เหตุผลใด ๆ เพิ่มเติมมากกว่าที่เป็นจริยธรรมสำหรับแพทย์ , รถยนต์ช่าง หรือเลขาแล้ว เพราะศีลธรรมเป็นระบบสาธารณะโซลูชั่นของเรา ปัญหาหนึ่งมีสำหรับคนอื่น ๆ คุณธรรมคือระบบงานที่เป็น ในระดับพื้นฐาน เป็นชุดของเข้าใจกันโดยทั่วไป แต่ไม่ค่อยพูด กฎเกี่ยวกับวิธีการที่เราทำในความสัมพันธ์กับคนอื่น เมื่อศาสตราจารย์ อาร์ ในสถานการณ์ที่ 2 ตัดสินใจที่จะมอบผลงานแรกที่นักเรียนของเขา การตัดสินใจนี้จะมีความหมายสำหรับผู้เขียน ทั้งหมดก่อน ผลงานแรก ไม่ได้หมายถึงทั้งบุคคลที่มีความรับผิดชอบหลักการมีเพศสัมพันธ์ของ พัฒนา และดำเนินการชุดของการทดลองและบุคคลนี้ ไม่เคยมีความรับผิดชอบนี้ ข้อยกเว้นกฎต้องตัวเองสาธารณะอย่างชัดเจน มีคุณธรรมจริยธรรมแค่เป็นปรัชญามีศูนย์กลางทางการแพทย์ วิศวกรรม และจรรยาบรรณ มันเป็นศูนย์กลางของการวิจัยจริยธรรม ศึกษาทฤษฎีทางจริยธรรมสามารถช่วยให้นักวิทยาศาสตร์เพื่อระบุปัญหาจริยธรรมและความแตกต่างเหล่านี้จากกฎหมาย สังคม และปัญหาเศรษฐกิจ วิธีการเป็นศูนย์กลางในประเพณีทางปรัชญาจะช่วยนักวิทยาศาสตร์อธิบายคุณค่าของการจัดสรรตำแหน่ง และเหตุผลที่ชัดเจน มันจะเปิดเผยความไม่สอดคล้องกันในแนวทางของนักวิทยาศาสตร์ในการจัดการกับจริยธรรมที่สำคัญ ในปัญหาปัญหาพื้นฐาน , วิธีการทางปรัชญาจะช่วยนักวิทยาศาสตร์ในการแยกการกระทำที่เป็นกลางและศีลธรรมดังนั้น คุณได้รับอนุญาตจากผู้ที่เกี่ยวข้องและมีความรับผิดชอบจึงต้องจากผู้ที่รับไม่ได้ และดังนั้นจึง มีข้อห้าม ทฤษฎีจริยธรรมไม่ต้องเรียนรู้ในรายละเอียดมากและมันไม่จำเป็นที่จะเรียนรู้เกี่ยวกับความหลากหลายของทฤษฎีทางจริยธรรมที่ได้กลายเป็นที่ยอมรับเป็น" ทฤษฎีมาตรฐาน " สิ่งที่จำเป็นคือการเรียนรู้วิธีการแก้ปัญหาทางจริยธรรมอย่างเป็นระบบเราได้ออกแบบหลักสูตรบัณฑิตศึกษาของเรากับตาที่มีต่อเรื่องที่เรารู้สึกว่า จะ ให้ ดีที่สุดจริยธรรมพื้นฐานในการตัดสินใจ เราเริ่มจากทบทวนหัวข้อที่ครอบคลุมในระหว่างสองปีของเราสัมมนาที่มหาวิทยาลัย และจากที่เราเลือกหัวข้อเหล่านั้นที่เรารู้สึกว่า จะมีค่ามากที่สุดในถ่ายทอดการประชุมและความรับผิดชอบให้กับนักเรียนในช่วงเริ่มต้นในอาชีพของตนเนื้อหาครอบคลุมพื้นที่ในมหาวิทยาลัย การสัมมนา รวมวิธีการ รายงานวิจัยความซื่อสัตย์เป็นมืออาชีพ , ความสัมพันธ์ของการวิจัยและการสื่อสาร การตอบสนองความขัดแย้งของสถาบันดอกเบี้ย และวารสารวิทยาศาสตร์ การทดลอง ของมนุษย์และสัตว์ และเป้าหมายในวิทยาศาสตร์ จากเหล่านี้ เราเลือกที่จะมีสมาธิในหลักสูตรปริญญาโทในหัวข้อ ความสำคัญของ " ทันทีที่ม้านั่ง "วิธีการ , รายงานวิจัย , สถาบันความรับผิดชอบ ทบทวนจากการทดลองมนุษย์การทดลองในสัตว์ เรายังรวมถึงเซสชั่นในการโต้ตอบในแล็บ ปัญหาของบุคคลความรับผิดชอบต่อสังคม รวมทั้งหัวข้อเช่น " วารสารศาสตร์และวิทยาศาสตร์ " และ " เป้าหมายในวิทยาศาสตร์ "เมินเฉย