Rothko + It was only the sea soundi

Rothko + It was only the sea sounding weary After so many lifetimes Of pretending to be rushing off somewhere And never getting anywhere. — Charles Simic ...

I don't usually like abstract art but I see the colors of the ocean and the sky in this one....almost like the most minimal depiction of a day at the ...

In these paintings, color and structure are inseparable: the forms themselves consist of color alone, and their translucency establishes a layered depth that complements and vastly enriches the vertical architecture of the composition.
Variations in saturation and tone as well as hue evoke an elusive yet almost palpable realm of shallow space. Color, structure, and space combine to create a unique presence. In this respect, Rothko stated that the large scale of these
canvases was intended to contain or envelop the viewer–not to be “grandiose,” but “intimate and human.”

Pace Gallery has opened a London branch in the space just behind the Royal Academy to the right of where Haunch of Venison used to be. Opening the gallery is Rothko/Sugimoto: Dark Paintings and Seascapes – an exhibition which “juxtaposes Mark Rothko’s late black and grey paintings with Hiroshi Sugimoto’s photographs of bodies of water, exploring the visual and conceptual affinities between the two.”
Translated, this means that you will find a room packed with hauntingly beautiful horizons and “horizons”.

Visually similar, eight acrylic paintings from the period a few months prior to Rothko’s suicide sit alongside eight gelatin silver prints by Tokyo-born artist Hiroshi Sugimoto. But the affinity is deeper than just the physical – it kind of has to be otherwise any comparison or relationship with the Rothkos would fall apart in moments.

According to Sugimoto:

“For several decades I have created seascapes. Not depicting the world in photographs, I’d like to think, but rather projecting my internal seascapes onto the canvas of the world. Skies now forming bright rectangles, water now melting into dark fluid rectangles. I sometimes think I see a dark horizon cutting across Mark Rothko’s paintings. It’s then I unconsciously realize that paintings are more truthful than photographs and photographs are more illusory than paintings.”

The thing which most stuck with me was the middle section, curated by Sugimoto himself which had all the ‘horizons’ on the same level. It was intended to be just below the [average] viewer’s chin, creating a subtle just-above-water effect. As someone who fell below that particular waterline, I spent part of the show with Stevie Smith’s Not Waving But Drowning echoing round my head. But despite that slight distraction it was easy to enter a kind of meditative state with these artworks – part alien landscape, part emotional conduit.

The best way to describe the feeling that comes from spending time with the work is that you become aware of a palpable vastness onto which the art provides a window.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

Rothko ได้เฉพาะที่ทะเลหูก็หลังจากอายุการใช้งานที่มากมายของหลอกจะรีบปิดอยู่ และไม่ได้รับเลย -ชาร์ลส์ Simic...

ปกติไม่ชอบศิลปะนามธรรม แต่เห็นสีของทะเลและท้องฟ้าในนี้...เกือบต้องการแสดงให้เห็นน้อยที่สุดของวันที่...

ในภาพวาดเหล่านี้ สีและโครงสร้างที่ต่อเนื่องเป็น: แบบฟอร์มตัวเองประกอบด้วยสีเพียงอย่างเดียว และสอบเนื้อแก้วของตนสร้างความลึกแบบที่เสริม และเพิ่มคุณค่าแก่สถาปัตยกรรมแนวตั้งขององค์ประกอบสำคัญๆ
ในความเข้ม และโทนสีเช่นเดียว กับเว้แดนเปรียว ยังเกือบเห็นได้ชัดตื้นพื้นที่ที่เรามอบให้ สี โครงสร้าง และพื้นที่รวมถึงการสร้างสถานะเฉพาะ ประการนี้ Rothko ระบุที่ขนาดใหญ่เหล่านี้
ผืนผ้าสร้างขึ้นเพื่อประกอบด้วย หรือห่อตัวแสดง – ไม่ต้อง "ยอด เยี่ยม แต่"ใกล้ชิด และมนุษย์"

ก้าว Gallery ได้เปิดสาขาลอนดอนในพื้นที่หลังจากสถาบันรอยัลต้องการที่จะใช้ Haunch เนื้อกวาง เปิดแกลเลอรีเป็น Rothko/Sugimoto: ภาพมืดและค – นิทรรศการซึ่ง "juxtaposes หมาย Rothko สายสีดำ และสีเทาภาพวาดกับภาพถ่ายศพของน้ำ การสำรวจ affinities ภาพ และแนวคิดระหว่างสอง Hiroshi Sugimoto"
แปล ซึ่งหมายความ ว่า คุณจะพบห้องที่เต็มไป ด้วยสวยงามหลงใหลฮอลิซันส์ "ฮอลิซันส์" และ

เห็นคล้าย ภาพวาดอะครีลิค 8 จากรอบระยะเวลาไม่กี่เดือนก่อนฆ่าตัวตายของ Rothko นั่งข้างพิมพ์ตุ๋นเงินแปดโดยศิลปินเกิดโตเกียว Hiroshi Sugimoto แต่ความสัมพันธ์จะลึกกว่าเพียงจริง– ชนิดของมีเพื่อเป็นการเปรียบเทียบ หรือสัมพันธ์กับ Rothkos จะตกกันในช่วงเวลา

ตาม Sugimoto:

"สำหรับหลายทศวรรษที่ได้ค ไม่แสดงรูปถ่ายโลก อยากจะคิด แต่ค่อนข้าง projecting โอ่อ่าภายในของฉันลงบนผืนผ้าใบของโลก ท้องฟ้าตอนนี้ขึ้นรูปสี่เหลี่ยมใส น้ำละลายเดี๋ยวนี้ เป็นสี่เหลี่ยมของเหลวสีดำ บางครั้งผมคิดว่า เห็นตัดขอบฟ้ามืดในภาพวาดของ Rothko หมาย ได้ แล้วผมรับรู้ว่า ภาพจะสุจริตใจยิ่งกว่าภาพถ่าย และภาพถ่าย illusory ยิ่งกว่าภาพวาด"

สิ่งที่ส่วนใหญ่ติดกับส่วนกลาง curated โดย Sugimoto เองซึ่งมีทั้งหมด 'ฮอลิซันส์"อยู่ระดับเดียวกัน สร้างขึ้นจะอยู่ด้านล่างของตัวแสดง [ค่าเฉลี่ย] ชิน สร้างผลเพียงเหนือน้ำลึกซึ้ง เป็นคนที่ตกต่ำที่ waterline เฉพาะ ผมใช้เวลาส่วนหนึ่งของการแสดงมีเพียงสมิธไม่โบกแต่จมพักรอบศีรษะ แต่แม้ มีที่นอนเล็กน้อย ก็ต้องป้อนชนิดของรัฐเข้าฌานด้วยงานศิลปะเหล่านี้ – ส่วนคนต่างด้าวภูมิทัศน์ ท่อร้อยสายอารมณ์ส่วนการ

อธิบายความรู้สึกที่มาจากการใช้เวลากับการทำงานที่ดีสุดคือ ที่คุณทราบแหล่งเห็นได้ชัดที่ศิลปะการแสดงหน้าต่าง

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

รอ + มันเป็นเพียงน้ำทะเลเสียงเบื่อหลังจากที่อายุการใช้งานจำนวนมากของทำท่าจะวิ่งออกจากที่ใดที่หนึ่งและไม่เคยได้รับที่ใดก็ได้ - ชาร์ลส์ซิมิค ... ฉันทำไม่ได้มักจะชอบศิลปะนามธรรม แต่ผมเห็นสีของมหาสมุทรและท้องฟ้าในนี้ .... เกือบจะเหมือนภาพที่น้อยที่สุดของวันที่ ... ในภาพวาดเหล่านี้ สีและโครงสร้างจะแยกออก: รูปแบบของตัวเองประกอบด้วยสีเพียงอย่างเดียวและ translucency ของพวกเขากำหนดความลึกของชั้นที่เติมเต็มและเสริมสร้างอย่างมากมายสถาปัตยกรรมแนวตั้งขององค์ประกอบในการเปลี่ยนแปลงและความอิ่มตัวของสีรวมทั้งสีทำให้เกิดดินแดนที่ยังเห็นได้ชัดเกือบเข้าใจยากของ พื้นที่ตื้น สีโครงสร้างและพื้นที่รวมกันเพื่อสร้างสถานะไม่ซ้ำกัน ในแง่นี้รอระบุว่าขนาดใหญ่ของเหล่านี้ผ้าใบตั้งใจที่จะมีการห่อหุ้มหรือดูไม่เป็น "ยิ่งใหญ่" แต่ "ที่ใกล้ชิดและมนุษย์". เดินชมได้เปิดสาขาลอนดอนในพื้นที่ด้านหลังรอยัล สถาบันการศึกษาด้านขวาของที่สะโพกของกวางเคยเป็น เปิดแกลเลอรี่ที่มีการรอ / Sugimoto: -. "juxtaposes ภาพวาดสีดำและสีเทามารอปลายกับรูปถ่าย Hiroshi Sugimoto ของแหล่งน้ำการสำรวจความพอใจภาพและความคิดระหว่างสอง" ภาพวาดสีเข้มและ Seascapes นิทรรศการซึ่งแปลนี้หมายความว่า คุณจะได้พบกับห้องที่เต็มไปด้วยดังใจขอบฟ้าที่สวยงามและ "ขอบฟ้า" สายตาที่คล้ายกันแปดภาพวาดอะคริลิจากช่วงเวลาไม่กี่เดือนก่อนที่จะมีการฆ่าตัวตายของ Rothko นั่งลงข้างแปดเจลาตินเงินพิมพ์โดยศิลปินโตเกียวเกิด Hiroshi Sugimoto แต่ความสัมพันธ์ที่ลึกกว่าเพียงแค่ทางกายภาพ - ชนิดของมันจะเป็นอย่างอื่นการเปรียบเทียบใด ๆ หรือความสัมพันธ์กับ Rothkos จะตกออกจากกันในช่วงเวลาตามที่ Sugimoto: "เป็นเวลาหลายทศวรรษที่ผ่านมาฉันได้สร้างทิวทัศน์ ไม่ได้เป็นภาพของโลกในรูปที่ฉันชอบที่จะคิด แต่คาดทิวทัศน์ภายในของฉันลงบนผ้าใบของโลก ท้องฟ้าตอนนี้รูปสี่เหลี่ยมสดใสน้ำตอนนี้ละลายเป็นของเหลวสีดำรูปสี่เหลี่ยม บางครั้งฉันคิดว่าฉันเห็นขอบฟ้ามืดตัดข้ามภาพเครื่องหมายของ Rothko มันแล้วผมไม่รู้รู้ว่าภาพวาดเป็นจริงมากกว่าการถ่ายภาพและภาพถ่ายเป็นจริงมากกว่าภาพวาด ". สิ่งที่ส่วนใหญ่ติดอยู่กับฉันเป็นส่วนตรงกลาง, curated โดย Sugimoto ตัวเองที่มีทั้งหมด 'ขอบฟ้า' ในระดับเดียวกัน มันตั้งใจจะเป็นเพียงด้านล่าง [เฉลี่ย] คางของผู้ชมสร้างเพียงแค่เหนือน้ำผลบอบบาง เป็นคนที่ปรับตัวลดลงต่ำกว่าตลิ่งโดยเฉพาะอย่างยิ่งที่ผมใช้เวลาส่วนหนึ่งของการแสดงกับสตีวี่สมิ ธ ไม่ได้โบก แต่จมน้ำสะท้อนรอบหัวของฉัน แต่แม้จะมีสิ่งที่ทำให้ไขว้เขวเล็กน้อยที่มันเป็นเรื่องง่ายที่จะป้อนชนิดของรัฐชอบกับงานศิลปะเหล่านี้ - ส่วนภูมิทัศน์ที่คนต่างด้าวส่วนท่อทางอารมณ์วิธีที่ดีที่สุดที่จะอธิบายความรู้สึกที่มาจากการใช้เวลากับการทำงานคือการที่คุณตระหนักถึงความชัดเจน ความกว้างใหญ่บนซึ่งศิลปะให้หน้าต่าง

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

รอธโก มันเป็นเพียงทะเลเสียงเหนื่อยล้าหลังจากหลายช่วงชีวิตของแกล้งทำเป็นวิ่งออกไปและไม่เคยได้รับที่ใดก็ได้ - ชาร์ลส์ ซีมิค . . . . . . .

ฉันไม่ชอบศิลปะนามธรรม แต่ผมเห็นสีของท้องฟ้าและมหาสมุทรในหนึ่งนี้ . . . . . . . เกือบจะเหมือนที่สุดน้อยที่สุดภาพของวันที่ . . . . . . .

ทั้งภาพเขียนสีและโครงสร้างเป็นซี้ :รูปแบบตัวเองประกอบด้วยสีเดียว และความโปร่งแสงของพวกเขาสร้างชั้นความลึกเสริมอย่างมากมายและคุณค่าสถาปัตยกรรมแนวตั้งขององค์ประกอบ .
รูปแบบในความอิ่มตัวของสีและเสียงตลอดจนสีสันความที่เข้าใจยากยังเกือบชัดเจน ขอบเขต ของพื้นที่ตื้น โครงสร้างสีและพื้นที่รวมเพื่อสร้างการแสดงที่ไม่ซ้ำกัน ในส่วนนี้รอธโกกล่าวว่าขนาดใหญ่ของผ้าใบพวกนี้
มีวัตถุประสงค์เพื่อหรือห่อตัวแสดง–ไม่ต้อง " ยิ่งใหญ่ " และ " ใกล้ชิดกับมนุษย์ . "

ทันแกลเลอรี่ได้เปิดสาขาลอนดอนในพื้นที่ด้านหลังโรงเรียนเพื่อสิทธิที่บั้นท้ายของกวางที่เคยเป็น เปิดแกลเลอรี่ : รอธโก / ซึงิโมโตะภาพมืดและวิวชายทะเลซึ่งเป็นนิทรรศการที่ " juxtaposes ภาพวาดสายสีดำและสีเทาของมาร์ค รอธโก กับ ฮิโรชิ ซูกิโมโตะ รูปร่างของน้ำ สำรวจ affinities ภาพแนวคิดและระหว่างสอง "
แปล หมายความ ว่า คุณจะหาห้องอัดกับขอบฟ้าสวยงามได้ดังใจ และ " ขอบเขต " .

คล้ายมองเห็น ,แปดคริลิคภาพวาดจากช่วงไม่กี่เดือนก่อน รอธโกฆ่าตัวตาย นั่งข้างแปดเจลาตินพิมพ์เงินโดยโตเกียวเกิดศิลปิน ฮิโรชิ ซูกิโมโตะ . แต่ความสัมพันธ์ลึกซึ้งกว่าแค่ทางกายภาพ – มันต้องเป็นอย่างอื่นใด ๆ การเปรียบเทียบ หรือความสัมพันธ์กับ rothkos จะล่มสลายในช่วงเวลา .

ตาม ซูกิโมโต :

" สำหรับหลายทศวรรษ เราได้สร้างวิวชายทะเลไม่ใช่ภาพวาดโลกในการถ่ายภาพ ผมก็อยากจะคิด แต่ฉายวิวชายทะเลภายในของฉันลงบนผ้าใบ ของโลก ท้องฟ้าตอนนี้เป็นรูปสี่เหลี่ยม สดใส น้ำแล้วละลายเป็นรูปสี่เหลี่ยม ของเหลวสีเข้ม บางครั้งผมก็คิดว่าผมเห็นขอบฟ้าตัดข้ามของมาร์ค รอธโกภาพวาดแล้วฉันตระหนักว่าภาพโดยไม่รู้ตัว ความจริงมากกว่าภาพและภาพถ่ายเป็นภาพวาดลวงตามากกว่า "

สิ่งซึ่งส่วนใหญ่ติดอยู่กับผม ส่วนกลาง , curated โดยซึงิโมโตะ เอง ซึ่งมีทั้ง ' ขอบเขต ' ในระดับเดียวกัน ก็ตั้งใจที่จะเป็นเพียงด้านล่าง [ มี ] ดูคาง สร้างสีสันเหนือน้ำผลเป็นคนที่อยู่ด้านล่าง waterline ที่เฉพาะเจาะจง ผมใช้เวลาส่วนหนึ่งของการแสดงกับสตีฟสมิธแต่ไม่ได้จมน้ำ สะท้อนรอบหัว แต่แม้ที่เล็กน้อยรบกวน มันเป็นเรื่องง่ายที่จะระบุชนิดของรัฐซึ่งเข้าฌานเหล่านี้งานศิลปะ–ส่วนหนึ่งของภูมิทัศน์ ส่วนอารมณ์

ขายวิธีที่ดีที่สุดที่จะอธิบายถึงความรู้สึกที่มาจากการใช้เวลากับงานที่คุณตระหนักถึงของความกว้างใหญ่ palpable บนซึ่งศิลปะแสดงหน้าต่าง