nalyzed in this study is given in T

nalyzed in this study is given in Table 1. Additionally, p-values are
presented in the same table to evaluate if the reference values were
significantly different between conventional and organic cornmeal
samples for each of the parameters measured.
Average moisture levels obtained for conventional and organic
samples were 10.2 and 9.4%, respectively and these levels were in
accordance with the maximum level of 13% set by USDA (USDA,
2014). Based on the p value of 0.096, there was not a significant
difference between the moisture levels of the two groups.
Ash content of samples showed a very narrow concentration
range, with levels averaging 1.16 for conventional and 1.23 for
organic samples. These levels were within the maximum level of
1.37% (wet base) set by USDA (2014) and comparable to the 1.39%
previously reported for corn flour (Sahai et al., 2001). The level of
1.37% is the maximum level of ash content allowable in cornmeal
samples without discount being applied. Similar to moisture content,
there was not a significant difference between conventional
and organic sample groups (p > 0.05).

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

nalyzed ในการศึกษาครั้งนี้จะได้รับในตารางที่ 1 นอกจากนี้ P-ค่าที่
แสดงในตารางเดียวกันในการประเมินว่าค่าการอ้างอิงได้
อย่างมีนัยสำคัญที่แตกต่างกันระหว่างการชุมนุมและข้าวโพดอินทรีย์
ตัวอย่างสำหรับแต่ละพารามิเตอร์ที่วัด.
ระดับความชื้นเฉลี่ยได้รับสำหรับการชุมนุมและ อินทรีย์
ตัวอย่างเป็น 10.2 และ 9.4% ตามลำดับและระดับเหล่านี้อยู่ใน
สอดคล้องกับระดับสูงสุด 13% ที่กำหนดโดยกระทรวงเกษตรของสหรัฐอเมริกา (USDA,
2014) ขึ้นอยู่กับค่า P ของ 0.096 มีไม่อย่างมีนัยสำคัญ
แตกต่างระหว่างระดับความชุ่มชื้นของทั้งสองกลุ่ม.
เถ้าของกลุ่มตัวอย่างพบว่ามีความเข้มข้นแคบมาก
ช่วงที่มีระดับค่าเฉลี่ย 1.16 สำหรับธรรมดาและ 1.23 สำหรับ
ตัวอย่างอินทรีย์ ระดับเหล่านี้ยังอยู่ในระดับสูงสุด
1.37% (ฐานเปียก) ที่กำหนดโดยกระทรวงเกษตรของสหรัฐอเมริกา (2014) และเทียบเท่ากับ 1.39%
รายงานก่อนหน้านี้สำหรับแป้งข้าวโพด (สหาย et al., 2001) ระดับ
1.37% เป็นระดับสูงสุดของปริมาณเถ้าที่อนุญาตในข้าวโพด
ตัวอย่างโดยไม่มีส่วนลดถูกนำมาใช้ คล้ายกับความชื้นเนื้อหา
ไม่ได้มีความแตกต่างอย่างมีนัยสำคัญระหว่างการชุมนุม
กลุ่มตัวอย่างและอินทรีย์ (p> 0.05)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

nalyzed ในการศึกษานี้จะได้รับในตารางที่ 1 นอกจากนี้ p-values เป็น
นำเสนอในโต๊ะเดียวกัน เพื่อประเมินว่า อ้างอิงค่า
แตกต่างระหว่างการชุมนุม และตัวอย่างแป้งข้าวโพด
อินทรีย์สำหรับแต่ละพารามิเตอร์วัดระดับความชื้นได้เฉลี่ยสำหรับ

ปกติและอินทรีย์จำนวน 10.2 และ 9.4 ตามลำดับ และระดับดังกล่าวอยู่ใน
สอดคล้องกับระดับสูงสุดของ 13 % ที่กำหนดโดย USDA ( USDA
2014 ) ขึ้นอยู่กับค่า P 0.096 , มีไม่แตกต่างกัน
ระหว่างระดับความชื้นของ 2 กลุ่ม ตัวอย่าง พบว่ามีปริมาณเถ้า

ช่วงความเข้มข้นที่แคบมาก ระดับเฉลี่ย 1.16 ภาพ 1.23 สำหรับ
ตัวอย่างอินทรีย์ ระดับเหล่านี้อยู่ในระดับสูงสุดของ
137 % ( ฐานเปียก ) กำหนดโดย USDA ( 2014 ) และเทียบเท่ากับ 1.39 %
ก่อนหน้านี้รายงานแป้งข้าวโพด ( Sah ā i et al . , 2001 ) ระดับของ
1.37 % เป็นระดับสูงสุดของเถ้าที่อนุญาตในตัวอย่างแป้งข้าวโพด
โดยไม่ต้องลดการใช้ คล้ายกับความชื้น
ไม่มีความแตกต่างอย่างมีนัยสำคัญระหว่างกลุ่มปกติ
และอินทรีย์อย่างมีนัยสำคัญ ( p > 0.05 )