‘I shall sit here,’ the Footman rem

‘I shall sit here,’ the Footman remarked, ‘till tomorrow – ’
At this moment the door of the house opened and a large plate came skimming
out, straight at the Footman’s head; it just grazed his nose and broke to pieces
against one of the trees behind him.
‘ – or next day, maybe,’ the Footman continued in the same tone, exactly as if
nothing had happened.
‘How am I to get in?’ asked Alice again, in a louder tone.
‘Are you to get in at all?’ said the Footman, ‘That’s the first question, you
know.’
It was, no doubt; only Alice did not like to be told so. ‘It’s really dreadful,’
she muttered to herself, ‘the way all the creatures argue. It’s enough to drive one
crazy!’
The Footman seemed to think this a good opportunity for repeating his remark,
with variations. ‘I shall sit here,’ he said, ‘on and off, for days and days.’
‘But what am I to do?’ said Alice.
‘Anything you like,’ said the Footman and began whistling.
‘Oh, there’s no use in talking to him,’ said Alice desperately, ‘he’s perfectly
idiotic!’ And she opened the door and went in.
The door led right into a large kitchen, which was full of smoke from one end
to the other; the Duchess was sitting on a three-legged stool in the middle, nursing
a baby; the cook was leaning over the fire, stirring a large cauldron which seemed
to be full of soup.
‘There’s certainly too much pepper in that soup!’ Alice said to herself, as well
as she could for sneezing.
There was certainly too much of it in the air. Even the Duchess sneezed occasionally;
and as for the baby, it was sneezing and howling alternately without

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

'ฉันจะนั่งที่นี่ Footman ที่กล่าว 'till พรุ่งนี้ – 'ตอนนี้ ประตูบ้านเปิดและจานใหญ่มา skimmingออก ตรงที่หัวของ Footman เพียง grazed จมูกของเขา และยากจนเป็นชิ้นจากหนึ่งต้นอยู่หลังเขา' – หรือ วันถัดไป บางที Footman ที่ต่อในโทนสีเดียวกัน เหมือนกับไม่มีอะไรเกิดขึ้น'ว่าผมจะได้รับใน ' คำถามอลิอีก เสียงดัง'คุณจะได้รับทั้งหมด ' กล่าวว่า Footman, ' นั่นคือคำถามแรก คุณรู้ 'มันเป็น ข้อสงสัย ไม่เฉพาะอลิซไม่อยากจะบอกให้ 'มันเป็นจริง ๆ dreadful,'เธอ muttered กับตัวเอง, ' สัตว์ทั้งหมดทางโต้แย้ง เป็นไดรฟ์หนึ่งพอบ้า!'Footman ดูเหมือนจะ คิดดีโอกาสซ้ำคำพูดของเขาด้วยรูปแบบการ 'ฉันจะนั่งที่นี่ เขากล่าวว่า 'ใน และปิด วันและวันนั้น''แต่ว่าฉันต้องทำได้' กล่าวว่า อลิซ'สิ่งที่คุณต้องการ กล่าวว่า Footman และเริ่มวิสท์ลิง'โอ้ มีไม่ใช้ในการพูดคุยกับเขา ว่า อลิหมด, ' เขาอย่างสมบูรณ์idiotic !' และเธอเปิดประตู และเข้าไปในประตูนำทางเข้าไปในครัวขนาดใหญ่ ที่เต็มไป ด้วยควันจากปลายด้านหนึ่งอื่น ๆ ดัชเชสได้นั่งอยู่บนเก้าอี้สามขาตรงกลาง พยาบาลเด็ก คุกถูกพิงเหนือไฟ กวนหม้อน้ำไปเล่นขนาดใหญ่ซึ่งดูเหมือนจะเต็มไปด้วยซุป'มีเป็นพริกไทยมากเกินไปในน้ำซุปนั้น' อลิซพูดกับตัวเอง เช่นเหมือนที่เธอสามารถการจามมีแน่นอนมากเกินไปในอากาศ แม้ดัช sneezed บางครั้งและสำหรับเด็ก มันถูกจาม และเห่าหอนสลับไม่

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

'ฉันจะนั่งอยู่ที่นี่, สขี้ข้ากล่าวจนถึงวันพรุ่งนี้ -'
ตอนนี้ประตูบ้านเปิดออกและแผ่นขนาดใหญ่ที่มา skimming
ออกตรงไปที่หัวของขี้ข้า; มันก็กินหญ้าจมูกของเขาและยากจนเป็นชิ้น ๆ
กับหนึ่งในต้นไม้ที่อยู่ข้างหลังเขา.
' - หรือในวันถัดไปอาจจะ
'ขี้ข้าอย่างต่อเนื่องในโทนเดียวกันว่าราวกับว่าไม่มีอะไรเกิดขึ้น.'
วิธีที่ฉันจะได้รับใน '? ถามอลิซอีกครั้งด้วยน้ำเสียงดัง.
'คุณจะได้รับในทุก?' ขี้ข้ากล่าวว่า
"นั่นเป็นคำถามแรกที่คุณรู้ว่า.
'มันก็ไม่ต้องสงสัยเลย; อลิซเพียง แต่ไม่ชอบที่จะบอกว่าเพื่อให้ 'มันน่ากลัวจริงๆ"เธอพึมพำกับตัวเอง' วิธีที่สิ่งมีชีวิตทั้งหมดเถียง
ก็พอที่จะไดรฟ์หนึ่งบ้า! 'ขี้ข้าดูเหมือนจะคิดว่านี่เป็นโอกาสที่ดีสำหรับการทำซ้ำคำพูดของเขาที่มีรูปแบบ 'ฉันจะนั่งอยู่ที่นี่ "เขากล่าวว่า' และปิดสำหรับวันและวัน. '' แต่สิ่งที่ฉันจะทำอย่างไร? ' กล่าวว่าอลิซ. 'สิ่งที่คุณต้องการ' กล่าวว่าขี้ข้าและเริ่มผิวปาก. 'Oh มีการใช้งานในการพูดคุยกับเขาไม่มี' อลิซหมดกล่าวว่าเขาได้อย่างสมบูรณ์แบบงี่เง่า! และเธอเปิดประตูและไปใน. ประตูนำขวาเข้าไปในห้องครัวขนาดใหญ่ที่เต็มไปด้วยควันจากปลายด้านหนึ่งไปยังอีก; ดัชเชสกำลังนั่งอยู่บนเก้าอี้สามขากลางพยาบาลทารก; การปรุงอาหารที่ถูกพาดผ่านไฟกวนหม้อน้ำขนาดใหญ่ที่ดูเหมือนจะเต็มไปด้วยน้ำซุป. "มีแน่นอนพริกไทยมากเกินไปในน้ำซุปที่! ' อลิซกล่าวกับตัวเองเช่นเดียวกับที่เธอได้สำหรับจาม. มีแน่นอนมากเกินไปของมันอยู่ในอากาศ ดัชเชสแม้บางครั้งจาม; และสำหรับลูกน้อยมันก็จามและยิ่งใหญ่โดยไม่ต้องสลับกัน

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

' ผมจะนั่งที่นี่ ' คนรับใช้ ' ' พรุ่งนี้ '
( ตอนนี้ประตูบ้านเปิด และจานใหญ่มา skimming
ออกตรงของทหารราบที่หัว มันแค่ถากจมูกของเขาและยากจนเป็นชิ้น
กับต้นไม้ต้นหนึ่งที่อยู่เบื้องหลังเขา .
' ) หรือ วันต่อมา บางที ' คนรับใช้อย่างต่อเนื่องในโทนสีเดียวกัน เหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น ถ้า
.
' ฉันเข้าไปได้ไหม' ถามอลิซอีกครั้ง เสียงที่ดัง .
' นายอย่าเข้าไปเลย ' คนรับใช้ ' นั่นคือคำถามแรกที่คุณ

รู้ " มันไม่มีข้อสงสัย แต่อลิซไม่ชอบที่จะบอกอย่างนั้น มันน่ากลัวจริงๆนะ '
' เธอพึมพำกับตัวเองอย่างสิ่งมีชีวิตทั้งหมดโต้เถียง มันเพียงพอที่จะไดรฟ์หนึ่ง
บ้า ! '
ทหารราบคงคิดว่านี้เป็นโอกาสที่ดีสำหรับการวิจารณ์ของเขา
ด้วยรูปแบบ ฉันขอนั่งตรงนี้นะ ' เขาพูด ' และปิดสำหรับวันและวัน '
แต่ฉันจะทำอะไรได้ ? ' อลิซ
'anything คุณต้องการ ' คนรับใช้และเริ่มผิวปาก .
' โอ ไม่ใช้พูดกับเขา ' อลิซหมดนะ " เขาอย่างสมบูรณ์
งี่เง่า ! ' แล้วเธอก็เปิดประตูเข้าไป ประตู LED
ขวาเป็นห้องครัวขนาดใหญ่ ที่เต็มไปด้วยควันจากปลายด้านหนึ่ง
เพื่ออื่น ๆ ; ดัชเชสกำลังนั่งอยู่บนเก้าอี้สามขา ใน กลาง พยาบาล
เด็ก แม่ครัว ชะโงกหน้าไปดูไฟ กวนหม้อขนาดใหญ่ที่ดูเหมือนจะเต็มไปด้วยซุป
.
มันอาจจะมากเกินไปในพริกไทยซุป ! ' อลิซพูดกับตัวเองเช่นกัน

เท่าที่เธอจะทำได้เพื่อการจาม มีแน่นอนมากของมันอยู่ในอากาศ แม้หญิง
จามเป็นบางครั้งและสำหรับเด็ก มันจามและหอนสลับกันโดยไม่