was consistent with other studies u

was consistent with other studies using the same steel deposited
using an electric arc (Edrisy, Perry et al., 2001). Furthermore, the
560AS sample showed the BCC alpha iron structure with chromium
as a solution with compositions (CrFe4 Cr1.07Fe18.93
Cr0.03Fe0.97 Cr1.36Fe0.52) randomly distributed in planes (110)
(200) (211) (220), thereby agreeing with other studies (Jin, Xu et
al. 2007). These signals’ intensity decreased when 140 MXC wire
was added to the coating, due to amorphous formation.
Figure 3 shows the coatings’ potentiodynamic polarisation curves
and those for the substrate. This illustrates the points corresponding
to the calculated potential and corrosion current for
each curve. The polarisation curves overlapped for the MXC 140
sample and the bilayers, which may have indicated that the electrolyte
only interacted chemically with the surface of the coating,
with little diffusion through its thickness. It can also be observed
that the 560AS and 530AS coatings increased the corrosion
current when they were simultaneously deposited with the
140MXC wire. However, the effect was the opposite in the

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ไม่สอดคล้องกับการศึกษาอื่น ๆ โดยใช้เหล็กเดียวกันฝาก
ใช้อาร์ไฟฟ้า (Edrisy เพอร์รีและ al., 2001) นอก
560AS ตัวอย่างแสดงให้เห็นโครงสร้างเหล็กอัลฟา BCC กับโครเมียม
เป็นโซลูชันที่มีองค์ (CrFe4 Cr1.07Fe18.93
Cr0.03Fe0.97 Cr1.36Fe0.52) กระจายแบบสุ่มในเครื่องบิน (110)
(200) (211) (220), ภายใต้จึง มีการศึกษาอื่น ๆ (จิน Xu ร้อยเอ็ด
al. 2007) ความเข้มของสัญญาณเหล่านี้ลดลงเมื่อ 140 MXC ลวด
เพิ่มการเคลือบ เนื่องจากไปก่อตัวกัน
รูปที่ 3 แสดงการเคลือบ potentiodynamic เร่งโค้ง
และสำหรับพื้นผิว แสดงจุดที่ตรง
คำนวณศักยภาพและการกัดกร่อนที่ปัจจุบันสำหรับ
เส้นโค้งแต่ละ เร่งเส้นโค้งซ้อนกันสำหรับ MXC 140
bilayers และตัวอย่าง ซึ่งอาจมีระบุที่อิเล็กโทรไล
เท่า อาจสารเคมีกับผิวเคลือบ,
กับแพร่น้อยโดยความหนาของงาน มันยังจะสังเกตได้จาก
ที่เคลือบ 560AS และ 530AS เพิ่มการกัดกร่อน
ปัจจุบันเมื่อพวกเขาพร้อมได้ฝากไว้กับ
140MXC ลวด อย่างไรก็ตาม ผลตรงกันข้ามในการ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

สอดคล้องกับการศึกษาอื่น ๆ ที่ใช้เหล็กเดียวกันฝาก
โดยใช้อาร์คไฟฟ้า (Edrisy เพอร์รีและคณะ. 2001) นอกจากนี้ยัง
แสดงให้เห็นว่ากลุ่มตัวอย่าง 560AS BCC อัลฟาโครงสร้างเหล็กที่มีโครเมียม
เป็นวิธีแก้ปัญหาที่มีองค์ประกอบ (CrFe4 Cr1.07Fe18.93
Cr0.03Fe0.97 Cr1.36Fe0.52) การกระจายแบบสุ่มในระนาบ (110)
(200) (211) ( 220) จึงเห็นด้วยกับการศึกษาอื่น ๆ (จินเสี่ยวเอต
อัล. 2007) สัญญาณเหล่านี้ความรุนแรงลดลงเมื่อ 140 สาย MXC
ถูกบันทึกอยู่ในการเคลือบเนื่องจากการก่อตัวสัณฐาน
รูปที่ 3 แสดงให้เห็นถึงการเคลือบ 'เส้นโค้งโพลาไรเซ potentiodynamic
และที่สำหรับพื้นผิว นี้แสดงให้เห็นถึงจุดที่สอดคล้อง
กับศักยภาพและการกัดกร่อนในปัจจุบันคำนวณสำหรับ
แต่ละเส้นโค้ง เส้นโค้งโพลาไรซ์ซ้อนทับสำหรับ MXC 140
ตัวอย่างและ bilayers ซึ่งอาจจะชี้ให้เห็นว่าอิเล็กโทรไล
เท่านั้นที่มีความสัมพันธ์ทางเคมีที่มีพื้นผิวของสารเคลือบผิวที่
มีการแพร่กระจายน้อยผ่านความหนา นอกจากนี้ยังสามารถสังเกตได้
ว่า 560AS และ 530AS เคลือบเพิ่มขึ้นต่อการกัดกร่อน
ในปัจจุบันเมื่อพวกเขาถูกนำไปฝากไว้พร้อมกับ
ลวด 140MXC แต่ผลที่ออกมาเป็นตรงข้ามใน

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

สอดคล้องกับการศึกษาอื่น ๆที่ใช้เหล็กเดียวกันฝาก
ใช้อาร์คไฟฟ้า ( edrisy เพอร์รี่ et al . , 2001 ) นอกจากนี้ ยังพบว่าอัลฟ่า
560as ตัวอย่าง BCC โครงสร้างเหล็กกับโครเมียม
เป็นโซลูชั่นที่มีองค์ประกอบ ( crfe4 cr1.07fe18.93
cr0.03fe0.97 cr1.36fe0.52 ) สุ่มกระจายในระนาบ ( 110 )
( 200 ) ( 211 ) ( 220 ) จึงเห็นด้วยกับการศึกษาอื่น ๆ ( จิน , Xu et
อัล 2007 )ความเข้มของสัญญาณเหล่านี้ลดลงเมื่อ 140 mxc ลวด
ถูกเพิ่มเพื่อเคลือบ เนื่องจากไปสร้าง .
รูปที่ 3 แสดงเคลือบ ' potentiodynamic โพลาไรเซชันและโค้ง
สำหรับพื้นผิว นี้แสดงให้เห็นถึงจุดที่สอดคล้องกับศักยภาพและการกัดกร่อนค่า

ปัจจุบันสำหรับแต่ละโค้ง การแบ่งเป็นฝ่ายโค้งซ้อนกันสำหรับ mxc 140
ตัวอย่างและฟุ่มเฟือย ,ซึ่งอาจจะพบว่า สารละลายอิเล็กโทรไลต์
เพียงติดต่อมาทางเคมีกับผิวเคลือบ
กับการเผยแพร่น้อยผ่านความหนาของ นอกจากนี้ยังพบว่า 560as
530as เคลือบและเพิ่มการกัดกร่อน
ปัจจุบันเมื่อพวกเขาพร้อมกันฝากด้วย
140mxc ลวด อย่างไรก็ตาม ผลก็ตรงกันข้ามใน