The original catalyst was HCo(CO)4,

The original catalyst was HCo(CO)4, discovered by Otto Roelen.[2][3] Subsequent work demonstrated that the ligand tributylphosphine (PBu3) improved the selectivity of the cobalt-catalysed process. In the 1960s, highly active rhodium catalysts were discovered.[4] Since the 1970s, most hydroformylation relies on catalysts based on rhodium.[5] Subsequent research led to the development of water-soluble catalysts that facilitate the separation of the products from the catalyst

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ตัวเร่งปฏิกิริยาเดิม HCO (CO) 4, ค้นพบโดยอ็อตโต roelen. [2] [3] การทำงานต่อมาแสดงให้เห็นว่าแกนด์ tributylphosphine (pbu3) ปรับปรุงหัวกะทิของกระบวนการเร่งปฏิกิริยาโคบอลต์ ในทศวรรษที่ 1960, ปราดเปรียวสูงตัวเร่งปฏิกิริยาโรเดียมถูกค้นพบ. [4] ตั้งแต่ปี 1970 ที่ hydroformylation ส่วนใหญ่ต้องอาศัยตัวเร่งปฏิกิริยาขึ้นอยู่กับโรเดียม[5] การวิจัยต่อมานำไปสู่​​การพัฒนาของตัวเร่งปฏิกิริยาที่ละลายน้ำได้ที่อำนวยความสะดวกการแยกของผลิตภัณฑ์จากตัวเร่งปฏิกิริยา

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เศษเดิมถูก HCo (CO) 4 ค้นพบ โดยออทโท Roelen[2][3] งานภายหลังแสดงว่า ลิแกนด์ tributylphosphine (PBu3) การปรับปรุงวิธีการ catalysed โคบอลต์ สิ่งที่ส่งเสริมสูงงานโรเดียมถูกค้นพบในปี 1960[4] ตั้งแต่ทศวรรษ 1970, hydroformylation ส่วนใหญ่ใช้ในสิ่งที่ส่งเสริมตามรูปทรงหัวใจ[5] นำไปสู่การพัฒนาสิ่งที่ส่งเสริมที่ละลายในที่ช่วยแบ่งแยกผลิตภัณฑ์จากเศษวิจัยต่อมา

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

Catalyst เดิมที่ hco ( CO ) 4 ถูกค้นพบโดย Otto roelen .[ 2 ][ 3 ]ทำงานต่อมาแสดงให้เห็นว่า ligand tributylphosphine ( pbu 3 )ที่ได้รับการปรับปรุงตัวเลือกของกระบวนการโคบอลต์ - สารเร่งที่ ในช่วงทศวรรษที่ 1960 s ที่ใช้งานอยู่ถูกธาตุโร - เดียมได้มีการตรวจพบ.[ 4 ]ตั้งแต่ 1970 s hydroformylation ส่วนใหญ่จะขึ้นอยู่กับตัวตามธาตุโร - เดียม[ 5 ]การวิจัยต่อมานำไปสู่การพัฒนาของตัวน้ำละลายน้ำช่วยอำนวยความสะดวกการแยกสินค้าที่จาก Catalyst