“But”, Ye Zhen Zhen looked at Xian

“But”, Ye Zhen Zhen looked at Xian Concubine, “the things in the inner palace that needs to be done is very complicated, I am not sure if Xian Concubine will be able to take it?”

Xian Concubine, replied “Although I am not as clever, but I am willing to help your majesty to lessen your burden”

“Since you are not clever enough, I am afraid that you alone would not be enough” Ye Zhen Zhen smiled, and looked at Xian Concubine’s change of expression, then looked at the person next to her “Zhuang Concubine”.

“I am here”

“During the my resting period, you and Xian Concubine will work together” Ye Zhen Zhen said and turned towards the empress dowager “Mother, what do you think?”

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

"แต่" เจินเจินเยมองนางสนมเซียน "ที่ในวังภายในที่ต้องทำคือซับซ้อนมาก ฉันไม่แน่ใจว่านางสนมเซียนจะสามารถใช้มันนางสนมเซียน ตอบกลับ "แต่ฉันไม่ได้ฉลาด ฉันยินดีช่วยมหาบพิตรจะช่วยลดภาระของคุณ""เนื่องจากคุณไม่ฉลาดพอ ฉันกลัวว่า คุณคนเดียวจะไม่เพียงพอ" เย่เจินเจิน ยิ้ม และมองเซียนนางสนมเปลี่ยนนิพจน์ แล้วมองคนข้างเธอ "นางสนมจ้วง" นั้น"ฉันนี่""ระหว่างรอบระยะเวลาที่พักผ่อนของฉัน คุณ และนาง สนมซีอานจะทำงานร่วมกัน" เย่เจินเจินเปิดไปจักรพรรดินีเสี้ยว และกล่าวว่า "แม่ ไง"

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

"แต่" เจ้า Zhen Zhen มองที่ซีอานเมียน้อย "สิ่งที่อยู่ในพระราชวังภายในที่ต้องทำมีความซับซ้อนมากผมไม่แน่ใจว่าถ้าซีอานเมียน้อยจะสามารถที่จะใช้มันได้หรือไม่" ซีอานเมียน้อย, ตอบว่า "ถึงแม้ว่าผม ผมไม่ได้ฉลาดเป็น แต่ฉันยินดีที่จะช่วยให้พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวของคุณเพื่อลดภาระของคุณ "" ตั้งแต่คุณยังไม่ฉลาดพอที่ผมกลัวว่าคุณอยู่คนเดียวจะไม่เพียงพอ "เจ้า Zhen Zhen ยิ้มและมองไปที่การเปลี่ยนแปลงซีอานเมียน้อยของการแสดงออก แล้วมองไปที่คนที่อยู่ติดกับเธอว่า "กวางสีเมียน้อย". "ฉันอยู่ที่นี่" "ในช่วงระยะเวลาที่พำนักของฉันคุณและซีอานเมียน้อยจะทำงานร่วมกัน" เจ้า Zhen Zhen กล่าวและหันไปทางอัครมเหสี "แม่สิ่งที่คุณทำ คิดว่า? "

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

" แต่ " เจินเจินจงมองเซียนเมียน้อย , " สิ่งที่อยู่ภายในวังที่ต้องทำมีความซับซ้อนมาก แต่ผมไม่แน่ใจว่า เซียน พระสนมจะสามารถใช้มัน ? "

เซียนเมียน้อย ตอบว่า " ผมไม่ใช่คนฉลาด แต่ผมยินดีที่จะช่วยฝ่าบาทคลายภาระ "

" เพราะคุณจะไม่ฉลาดพอแม่กลัวว่าลูกคนเดียวจะไม่เพียงพอ " เจ้าเจินเจินยิ้มและมองเซียนสนม เปลี่ยนสีหน้า แล้วมองไปที่คนที่อยู่ข้างๆเธอ " จวงเมียน้อย "

" ฉันอยู่นี่ "

" ในช่วงระยะเวลาพักของฉันและคุณจะได้ทำงานด้วยกัน " ท่านเซียน สนม เจินเจิน กล่าว และหันไปทางแม่จักรพรรดินีหม้าย " คุณคิดว่าไง ? "