In his "A Defense of Poetry" Percy

In his "A Defense of Poetry" Percy Bysshe Shelley writes "Poetry is not like
reasoning, a power to be exerted according to the determination of the will." I picture my
poetry in this realm, untamed by my conscious level as best I can. My poetry is
modernism unafraid to dabble in any genre or movement, operating under a modernist
mantra that the only truth we have are the lies we live in society. The term "rubber band"
refers to the reader's state of mind during a reading. If they dive into discomfort of a
poem, then they are expanding their horizons. If they resist, feeling the poem has strayed
too far in some capacity, then they have contracted. I would hope everyone wants to
broaden their outlook. But either way, we are all rubber bands.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เขา "A ป้องกันของบทกวี" Percy Bysshe เชลลีย์เขียน "บทกวีไม่เช่นใช้เหตุผล กำลังจะได้นั่นเองตามกำหนดจะ" ฉันรูปภาพของฉันบทกวีในขอบเขตนี้ บอร์เนียวตามระดับสติของฉันดีสุดค่ะ เป็นบทกวีของฉันนี่ unafraid ตะลุยทุกประเภทหรือการเคลื่อนไหว การปฏิบัติภายใต้การ modernistตราที่จริงเท่าที่เรามี อยู่เราอยู่ในสังคม คำว่า "ยางรัด"อ้างถึงของสภาวะของจิตใจในระหว่างการอ่าน ถ้าพวกเขากระโดดสบายของการกลอน แล้วพวกเขาจะขยายฮอลิซันส์ของพวกเขา ถ้าพวกเขาต่อต้าน รู้สึกกลอนมี strayedไกลในบางจุ แล้วพวกเขามีสัญญา ฉันหวังว่าทุกคนต้องการขยาย outlook ของพวกเขา แต่ด้วยวิธีใด เรามียางทั้งหมด

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ใน "กลาโหมของบทกวี" ของเขาเพอร์ซี่ Bysshe เชลลีย์เขียน
"บทกวีไม่ได้เป็นเช่นเหตุผลอำนาจที่จะกระทำตามที่กำหนดจะได้."
ฉันภาพของฉันบทกวีในดินแดนนี้เปลี่ยวระดับจิตสำนึกของฉันเป็นที่ดีที่สุดที่จะทำได้ บทกวีของฉันคือสมัยไม่กลัวที่จะตะลุยในรูปแบบใด ๆ หรือการเคลื่อนไหวในการดำเนินงานภายใต้สมัยมนต์ที่ความจริงเท่านั้นเราได้มีการโกหกเราอยู่ในสังคม คำว่า "ยางวง" หมายถึงรัฐของผู้อ่านของจิตใจในระหว่างการอ่าน ถ้าพวกเขาดำน้ำในความรู้สึกไม่สบายของบทกวีแล้วพวกเขาก็กำลังขยายโพ้นของพวกเขา หากพวกเขาต่อต้านความรู้สึกบทกวีได้หลงไกลเกินไปในบางพื้นที่แล้วพวกเขาได้ทำสัญญา ฉันจะหวังว่าทุกคนต้องการที่จะขยายแนวโน้มของพวกเขา แต่อย่างใดเรามีวงยางทั้งหมด

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ของเขาใน " การป้องกันของบทกวี " เพอร์ซี่บิชเชลลี่เขียน " บทกวีไม่เหมือน
เหตุผล อำนาจอยู่นั่นเอง ตามปณิธานของ . " ฉันภาพบทกวีของฉัน
ในอาณาจักรนี้เปลี่ยว โดยระดับจิตสำนึกของฉันให้ดีที่สุดเท่าที่ผมจะทำได้ บทกวีของฉัน
สมัยใหม่ไม่กลัวที่จะตะลุยในประเภทใด ๆหรือเคลื่อนไหวปฏิบัติการภายใต้สมัยใหม่
มนต์ว่า ความจริงเท่านั้นที่เรามีอยู่ เราอยู่ในสังคมคำว่า " ยาง "
หมายถึงสภาพของจิตใจของผู้อ่านในการอ่าน ถ้าจะดำน้ำในความรู้สึกไม่สบายของ
กลอนแล้วพวกเขาก็จะขยายขอบเขตของพวกเขา ถ้าพวกเขาขัดขืนความรู้สึกบทกวีได้หลง
ไกลเกินไปในบางความสามารถ เขาก็ควบ ผมคิดว่าทุกคนอยาก
ขยาย Outlook ของพวกเขา แต่ยังไงก็ตาม เราเป็นยางทั้งหมด