Determinants1. Host countries with

Determinants
1. Host countries with sizeable domestic markets, measured by GDP per capita and sustained
growth of these markets, measured by growth rates of GDP attract relatively large volumes
of FDI
2. Resource endowments including natural resources and human resources are a factor of
importance in the investment decision process of foreign firms.
3. Infrastructure facilities including transportation and communication net works are an
important determinant of FDI.
4. Macro economic stability, signified by stable exchange rates and low rates of inflation is a
significant factor in attracting foreign investors.
5. Political stability is conducive to inflows of FDI
6. A stable and transparent policy framework towards FDI is attractive to potential investors.
7. Foreign firms place a premium on a distortion free economic and business environment.
8. Fiscal and monetary incentives in the form of tax concessions do play a role in attracting FDI,
but these are of little significance in the absence of a stable economic environment.
9. Regional groupings and preferential trading arrangements between prospective recipients of
FDI may induce increased inflows. Integration Schemes
10. Foreign direct investment which enables investor entities to exercise control over operations
is the preferred method of foreign enterprise participation for most investors. Licensing
agreements and joint ventures are usually exceptions dictated by exceptional circumstances.
Methods of Foreign Enterprise Participation
Attitudes and Business Environment Local business interests, politicians and bureaucrats and the elite or the opinion makers in the host countries may not always consent to the sort of policies required to attract high volumes of FDI
The issue of labour standards has several strands to it. First, there is the widespread concern that wage
rates in poor countries are abysmally low compared with what labour earns in developed countries and this amounts to exploitation of labour. Second, is the concern that profit maximising MNEs adopt dual standards in their labour policies. The standards they set for wage payments and labour welfare in developing countries fall far short of the standards they adopt in their home countries. Third is the concern that practices such as employment of child labour is morally reprehensible. There is no dispute that exploitation of labour including child labour is socially undesirable and must be eliminated. The issue though is what is a just wage? Is the theoretical precept that wage rates reflect the opportunity cost of labour, what it can earn in alternative occupation, and that the opportunity cost for labour is close to zero in poor countries, is much too glib an explanation for the low wages in poor countries? Is it right to say that if MNEs do adopt dual standards on labour welfare, they are not to be blamed, the blame should rest withhost country governments and the absence of labour legislation in these countries? Is it legitimate to argue that labour standards are culture specific and it would be injudicious to transplant developed countries standards into developing countries? Is child labour an economic phenomenon born out of poverty, inefficient credit markets, and lack of education (see Jafarey and Lahiri (2001) for an excellent discussion of Child Labour) and the MNEs passively react to prevailing labour market conditions?
The issue of the environment and the MNEs too has several strands. Do MNEs move production facilities to countries with lower standards? Do lower standards in some countries force other countries to follow suit in order to protect their competitive advantage in trade and investments. Is it legitimate to impose developed country standards on poor countries? The environment issue appears to be much more tractable than the labour standards issue. Evidence in favour of the first proposition appears to be weak. In the face of widespread concern for the environment, which is a global problem, MNEs wish to be seen as good citizens keen on protecting the environment (Bhagwati, 1995) Most MNEs invest in technologies which preserve and promote the environment. Whether or not the concern for the environment on the part of MNEs is born out of self interest rather than altruism is arguable, but they can't be accused of deliberately seeking locales with low standards. There is no reason to suspect that poor countries blithely ignore the need to preserve the environment and let loose the MNEs to despoil it. Their concerns though may be different than that of the developed countries, they may accord priority to objectives such as access to safe drinking water rather than the preservation of non-renewable resources. And imposing uniform standardson poor countries may be injudicious. Even so, there are issues relating to the environmental obligations of MNEs, institution of incentive structures which promote the environment and whether or not trade and investment policies should be geared to the preservation of the environment.
The thesis that FDI and MNEs pose a threat to the economic sovereignty of host countries, undermine
interests of locally owned entities and concentrate economic power in the hands of foreign firms is an old refrain. Indeed, the variety of issues relating to FDI all centre on the objective of host countries to garner the maximum possible benefits from FDI without at the same time yielding control over decision making to foreign firms. But control over operations, which in turn facilitates transfer of technology and know how and efficient operations is the key characteristic of FDI. This dilemma has resurfaced in recent years with the growth in FDI and one of its modalities- mergers and acquisitions (M&As) of locally owned firms. As said earlier M&As mostly relate to FDI in developed countries, where they account for the bulk of FDI flows. In developing countries M&As account for around a third of total flows, although there are wide regional variations. Amongst the several factors which motivate M&As the most significant one is the desire to acquire assets of one sort or the other without having to invest in building them up from scratch. This is the asset seeking sort of FDI discussed earlier. The costs and benefits of such FDI to host countries is an area yet to be investigated in detail. Available evidence, however, suggests that the impact of M&As on competition in the host countries may not be much different from that in the case of greenfield investments. Both of these two types of FDI may eliminate competition and in many cases they can also promote competition. The relevant issue for discussion here though is the design of appropriate policies which serve to mitigate the costs of M&As and maximise their benefits to host countries. It is worth pondering whether or not a set of universal rules and regulations, with derogations where necessary, may be superior to country specific policies and bilateral agreements.
Indeed, there may be a case for instituting FDI on the agenda of the WTO. In fact, bits and pieces relating to FDI have been incorporated in the WTO. These relate to the agreement on trade in services, TRIMS and trade related intellectual property rights (TRIPS). Most trade in services require the presence and establishment of the suppliers of services in the locale of the consumers, in other words FDI. Moreover, MNEs account for a substantial proportion of world trade, the central concern of the WTO. It may not therefore require a giant step to include FDI on the agenda of the WTO in a much more cohesive fashion than at present. Even so, the proposal is likely to arouse controversy both because of the ever present worries and concerns regarding FDI and the recent suspicion and distrust of the WTO on the part of the opponents of globalisation. There may be legitimate grounds for urging a reform of the WTO centring on the concerns of developing countries and the promotion of their development objectives. But to say the institution is fundamentally flawed and it is designed to promote the interests of developed countries is an exaggeration.
In sum, FDI in developing countries poses a variety of issues most of which arouse intense debate. This paper has identified some of these issues and reviewed the major insights from the vast literature on the subject. Its modest objective is to identify issues for discussion and not present settled conclusions

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ดีเทอร์มิแนนต์1. ประเทศ ด้วยสำหรับผู้พิการประเทศ วัด โดย GDP ต่อ capita และยั่งยืนเจริญเติบโตของตลาดเหล่านี้ วัด โดยอัตราการขยายตัวของ GDP ดึงดูดปริมาณค่อนข้างมากของ FDI2. สาธารณะกุศลทรัพยากรธรรมชาติและทรัพยากรมนุษย์เป็นปัจจัยของความสำคัญในกระบวนการตัดสินใจลงทุนของบริษัทต่างประเทศ3. โครงสร้างพื้นฐานสิ่งอำนวยความสะดวกรวมถึงการขนส่งและการสื่อสารงานสุทธิการดีเทอร์มิแนนต์สำคัญของ FDI4. มีเสถียรภาพทางเศรษฐกิจแม signified โดยอัตราแลกเปลี่ยนมีเสถียรภาพและอัตราเงินเฟ้อต่ำการปัจจัยสำคัญในการดึงดูดนักลงทุนต่างประเทศ5. เทศบาลจะเอื้อต่อการกระแสเข้าของ FDI6.โครงสร้างนโยบายที่มั่นคง และโปร่งใสต่อ FDI นักลงทุนที่อาจเกิดขึ้นได้7. ต่างประเทศบริษัททำพรีเมี่ยมบนเพี้ยนฟรีเศรษฐกิจ และธุรกิจสภาพแวดล้อมที่8. แรงจูงใจ การเงินการคลังในรูปของสัมปทานภาษีมีบทบาทในการดึงดูด FDIแต่เหล่านี้มีความสำคัญน้อยในกรณีสภาพแวดล้อมทางเศรษฐกิจที่มั่นคง9. กลุ่มภูมิภาคและต้องการจัดการค้าระหว่างผู้รับผู้สนใจFDI อาจก่อให้เกิดกระแสเข้าเพิ่มขึ้น แผนงานรวม10. ต่างประเทศลงทุนโดยตรงซึ่งช่วยให้นักลงทุนตีเพื่อควบคุมการดำเนินงานเป็นวิธีที่ต้องการมีส่วนร่วมขององค์กรต่างประเทศสำหรับนักลงทุนส่วนใหญ่ อนุญาตให้ใช้สิทธิ์ข้อตกลงและกิจการร่วมค้าได้ปกติยกเว้นตามสถานการณ์ วิธีการมีส่วนร่วมขององค์กรต่างประเทศทัศนคติ และสภาพแวดล้อมทางธุรกิจภายในธุรกิจ นักการเมือง และ bureaucrats และชนชั้นสูง หรือผู้แสดงความคิดเห็นในโฮสต์ที่ประเทศอาจไม่เสมอยินยอมการจัดเรียงของนโยบายที่ต้องการดึงดูด FDI ปริมาณสูงเรื่องมาตรฐานแรงงาน strands หลายไปได้ ครั้งแรก มีกังวลอย่างกว้างขวางว่าค่าจ้างในประเทศที่ยากจนมี abysmally ต่ำเมื่อเทียบกับแรงงานใดที่ทำแต้มได้ในประเทศที่พัฒนา แล้วนี้จำนวนการกดขี่ขูดรีดแรงงาน ที่สอง เป็นกังวลว่ากำไร maximising MNEs นำนโยบายแรงงานสองมาตรฐาน มาตรฐานที่กำหนดสำหรับการชำระเงินค่าจ้าง และแรงงานสวัสดิการในประเทศกำลังพัฒนาตกอยู่ไกลขาดมาตรฐานที่จะนำมาใช้ในประเทศของตน สาม คือกังวลว่าปฏิบัติเช่นการจ้างแรงงานเด็กมีคุณธรรม reprehensible มีข้อโต้แย้งไม่ว่า เอารัดเอาเปรียบของแรงงานทั้งแรงงานเด็กมีสังคมไม่พึงปรารถนา และต้องตัดออก แม้ได้ค่าจ้างเพียงคืออะไร คือ precept ทฤษฎีว่า ค่าจ้างราคาสะท้อนถึงต้นทุนโอกาสของแรงงาน สิ่งที่จะได้รับในอาชีพอื่น และว่า ต้นทุนของโอกาสสำหรับแรงงานมีศูนย์ในประเทศที่ยากจน มากเกินไป glib อธิบายค่าจ้างต่ำประเทศยากจน มันต้องพูดว่า ถ้า MNEs นำสองมาตรฐานสวัสดิการแรงงาน พวกเขาจะไม่ถูกตำหนิ การตำหนิควรวางตัว withhost ประเทศรัฐบาลและขาดการบังคับใช้กฎหมายแรงงานในประเทศเหล่านี้หรือไม่ คือถูกต้องเถียงว่า มาตรฐานแรงงานเป็นวัฒนธรรมเฉพาะ และมันจะ injudicious มาตรฐานปลูกพัฒนาประเทศเป็นประเทศกำลังพัฒนาหรือไม่ มีแรงงานเด็กมีปรากฏการณ์ทางเศรษฐกิจที่เกิดจากความยากจน ตลาดสินเชื่อต่ำ และขาดการศึกษา (ดูที่ Jafarey และ Lahiri (2001) สำหรับการสนทนาที่ดีของแรงงานเด็ก) และ MNEs ตอบสนอง passively สภาวะตลาดแรงงานปัจจุบันหรือไม่ปัญหาสิ่งแวดล้อมและ MNEs มี strands หลายเกินไป ทำ MNEs ไปผลิตประเทศที่มีมาตรฐานต่ำกว่าหรือไม่ ทำมาตรฐานต่ำกว่าบางประเทศให้ประเทศอื่น ๆ ปฏิบัติตามเหมาะสมเพื่อป้องกันการได้เปรียบเชิงแข่งขันในการค้าและการลงทุน เป็นกฎหมายกำหนดมาตรฐานในประเทศที่พัฒนาในประเทศยากจน ปัญหาสิ่งแวดล้อมปรากฏเป็น tractable มากมากกว่าเรื่องมาตรฐานแรงงาน หลักฐานลงข้อเสนอแรกให้อ่อนแล้ว หน้าอย่างกว้างขวางเกี่ยวกับสิ่งแวดล้อม ซึ่งเป็นปัญหาสากล MNEs ต้องได้เป็นพลเมืองดีกระตือรือร้นในการปกป้องสิ่งแวดล้อม (ภัค 1995) MNEs ส่วนใหญ่ลงทุนในเทคโนโลยีที่รักษา และส่งเสริมสิ่งแวดล้อม เป็นปัญหาสิ่งแวดล้อมในส่วนของ MNEs เกิดจากตนเองสนใจหรือไม่มากกว่า altruism เป็น arguable แต่พวกเขาไม่สามารถถูกกล่าวหาว่าจงใจหาตำแหน่งมาตรฐานต่ำ มีเหตุผลไม่ต้องสงสัยว่า ประเทศยากจนฝ่ายละเว้นต้องรักษาสิ่งแวดล้อม และให้หลวม MNEs การปล้นมัน ความกังวลของพวกเขาแม้ว่าอาจจะแตกต่างกว่าของประเทศพัฒนาแล้ว พวกเขาอาจแอความสำคัญวัตถุประสงค์เช่นการเข้าถึงน้ำดื่มที่ปลอดภัยมากกว่าอนุรักษ์ทรัพยากรไม่หมุนเวียน และสง่างาม standardson รูปประเทศยากจนอาจ injudicious มาก มีปัญหาเรื่องภาระหน้าที่สิ่งแวดล้อมของ MNEs สถาบันการศึกษาของโครงงานที่ส่งเสริมสิ่งแวดล้อมและควรมุ่งนโยบายทางการค้าและการลงทุนเพื่อการอนุรักษ์สิ่งแวดล้อมหรือไม่วิทยานิพนธ์ว่า FDI และ MNEs ก่อให้เกิดเป็นภัยคุกคามต่ออำนาจอธิปไตยทางเศรษฐกิจของประเทศ ทำลายinterests of locally owned entities and concentrate economic power in the hands of foreign firms is an old refrain. Indeed, the variety of issues relating to FDI all centre on the objective of host countries to garner the maximum possible benefits from FDI without at the same time yielding control over decision making to foreign firms. But control over operations, which in turn facilitates transfer of technology and know how and efficient operations is the key characteristic of FDI. This dilemma has resurfaced in recent years with the growth in FDI and one of its modalities- mergers and acquisitions (M&As) of locally owned firms. As said earlier M&As mostly relate to FDI in developed countries, where they account for the bulk of FDI flows. In developing countries M&As account for around a third of total flows, although there are wide regional variations. Amongst the several factors which motivate M&As the most significant one is the desire to acquire assets of one sort or the other without having to invest in building them up from scratch. This is the asset seeking sort of FDI discussed earlier. The costs and benefits of such FDI to host countries is an area yet to be investigated in detail. Available evidence, however, suggests that the impact of M&As on competition in the host countries may not be much different from that in the case of greenfield investments. Both of these two types of FDI may eliminate competition and in many cases they can also promote competition. The relevant issue for discussion here though is the design of appropriate policies which serve to mitigate the costs of M&As and maximise their benefits to host countries. It is worth pondering whether or not a set of universal rules and regulations, with derogations where necessary, may be superior to country specific policies and bilateral agreements.แน่นอน อาจมีกรณีที่การจัดระบบการแสวง FDI ในวาระการประชุมขององค์การ ในความเป็นจริง บิตและชิ้นส่วนที่เกี่ยวข้องกับ FDI ได้ถูกรวมอยู่ในองค์การ เหล่านี้เกี่ยวข้องกับข้อตกลงเกี่ยวกับการค้าบริการ TRIMS และการค้าที่เกี่ยวข้องกับทรัพย์สินทางปัญญาสิทธิ (เที่ยว) ค้าส่วนใหญ่ในการให้บริการต้องแสดงและจัดจำหน่ายบริการในตำแหน่งที่ตั้งของผู้บริโภค FDI กล่าว นอกจากนี้ MNEs บัญชีในสัดส่วนที่พบของการค้าโลก ความกังวลใจกลางขององค์การ มันไม่ดังอาจขั้นตอนยักษ์รวม FDI ในวาระการประชุมขององค์การในเหนียวมากขึ้นกว่าในปัจจุบัน ดังนั้นแม้ ข้อเสนอมีแนวโน้มกระตุ้นถกเถียงทั้งกังวลอยู่ตลอดเวลาและกังวลเกี่ยวกับ FDI และล่าสุดความสงสัย และระแวงขององค์การในส่วนของฝ่ายตรงข้ามของโลกาภิวัติ อาจมีเหตุผลถูกต้องตามกฎหมายกลุ่มปฏิรูปของ centring ในความกังวลของประเทศกำลังพัฒนาและส่งเสริมวัตถุประสงค์ของการพัฒนาองค์การ แต่ว่าพื้นฐานเป็น flawed สถาบัน และถูกออกแบบมาเพื่อส่งเสริมผลประโยชน์ของประเทศพัฒนาแล้วเป็นการพูดเกินในผล FDI ในประเทศกำลังพัฒนาทำซึ่งส่วนใหญ่กระตุ้นรุนแรงอภิปรายปัญหาต่าง ๆ กระดาษนี้ได้ระบุบางประเด็น และตรวจสอบข้อมูลเชิงลึกที่สำคัญจากวรรณกรรมมากมายในเรื่อง วัตถุประสงค์ของเจียมเนื้อเจียมตัวที่จะ ระบุปัญหาและบทสรุปไม่มีชำระ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ปัจจัยที่
1 เป็นเจ้าภาพประเทศที่มีตลาดในประเทศที่ใหญ่มากวัดจาก GDP
ต่อหัวและยั่งยืนการเจริญเติบโตของตลาดเหล่านี้วัดได้จากอัตราการเติบโตของGDP
ดึงดูดปริมาณที่ค่อนข้างใหญ่ของการลงทุนโดยตรง
2 พลังทรัพยากรรวมทั้งทรัพยากรธรรมชาติและทรัพยากรมนุษย์เป็นปัจจัยของความสำคัญในกระบวนการตัดสินใจในการลงทุนของ บริษัท ที่ต่างประเทศ. 3 สิ่งอำนวยความสะดวกโครงสร้างพื้นฐานรวมทั้งการขนส่งและการสื่อสารงานสุทธิเป็นปัจจัยที่สำคัญของการลงทุนจากต่างประเทศ. 4 มาโครเสถียรภาพทางเศรษฐกิจหมายตามอัตราแลกเปลี่ยนที่มีเสถียรภาพและอัตราที่ต่ำของอัตราเงินเฟ้อเป็นปัจจัยสำคัญในการดึงดูดนักลงทุนต่างชาติ. 5 เสถียรภาพทางการเมืองที่เอื้อต่อการไหลเข้าของเงินลงทุนจากต่างประเทศของ6 กรอบนโยบายที่มีเสถียรภาพและมีความโปร่งใสต่อการลงทุนจากต่างประเทศเป็นที่สนใจของนักลงทุนที่มีศักยภาพ. 7 บริษัท ต่างชาติที่พรีเมี่ยมในการบิดเบือนทางเศรษฐกิจและสภาพแวดล้อมทางธุรกิจฟรี. 8 แรงจูงใจการคลังและการเงินในรูปแบบของสัมปทานภาษีที่ทำมีบทบาทสำคัญในการดึงดูดการลงทุนจากต่างประเทศ, แต่เหล่านี้มีความสำคัญเล็ก ๆ น้อย ๆ ในตัวตนของสภาพแวดล้อมทางเศรษฐกิจที่มีเสถียรภาพ. 9 การจัดกลุ่มในภูมิภาคและการเตรียมการซื้อขายสิทธิพิเศษระหว่างผู้รับที่คาดหวังของการลงทุนจากต่างประเทศอาจทำให้เกิดการไหลเข้าของเงินที่เพิ่มขึ้น แบบแผนบูรณาการ10 การลงทุนโดยตรงจากต่างประเทศซึ่งจะช่วยให้หน่วยงานนักลงทุนในการควบคุมการดำเนินงานเป็นวิธีที่ต้องการมีส่วนร่วมขององค์กรที่ต่างประเทศสำหรับนักลงทุนส่วนใหญ่ การออกใบอนุญาตข้อตกลงและกิจการร่วมค้ามักจะมีข้อยกเว้นที่กำหนดโดยกรณีพิเศษ. วิธีการของการมีส่วนร่วมขององค์กรในต่างประเทศทัศนคติและสภาพแวดล้อมทางธุรกิจผลประโยชน์ทางธุรกิจท้องถิ่นนักการเมืองและข้าราชการและชนชั้นสูงหรือผู้ผลิตมีความคิดเห็นในประเทศเจ้าภาพอาจไม่ยินยอมให้มีการจัดเรียงของนโยบายที่จำเป็นเพื่อดึงดูดปริมาณสูงของการลงทุนโดยตรงจากปัญหาของมาตรฐานแรงงานที่มีหลายเส้นไป แรกมีความกังวลอย่างกว้างขวางว่าค่าจ้างอัตราในประเทศยากจนจะ abysmally ต่ำเมื่อเทียบกับสิ่งที่แรงงานมีรายได้ในประเทศที่พัฒนาและจำนวนเงินนี้เพื่อแสวงหาผลประโยชน์จากแรงงาน ประการที่สองความกังวลว่าการเพิ่มกำไร MNEs นำมาใช้มาตรฐานแบบคู่ในนโยบายแรงงานของพวกเขา มาตรฐานที่พวกเขาตั้งไว้สำหรับการชำระเงินค่าจ้างและสวัสดิการแรงงานในประเทศกำลังพัฒนาตกอยู่ห่างไกลจากมาตรฐานที่พวกเขานำมาใช้ในประเทศของตน ประการที่สามความกังวลว่าการปฏิบัติเช่นการจ้างงานของแรงงานเด็กเลวทรามศีลธรรม มีการโต้เถียงที่ไม่มีการใช้ประโยชน์จากแรงงานรวมทั้งแรงงานเด็กที่ไม่พึงประสงค์ในทางสังคมและต้องถูกกำจัด แต่ปัญหาคือสิ่งที่เป็นเพียงค่าจ้าง? เป็นศีลทฤษฎีว่าอัตราค่าจ้างที่สะท้อนให้เห็นถึงต้นทุนค่าเสียโอกาสของแรงงานสิ่งที่สามารถสร้างรายได้ในการประกอบอาชีพทางเลือกและต้นทุนค่าเสียโอกาสสำหรับแรงงานที่อยู่ใกล้กับศูนย์ในประเทศที่ยากจนเป็นมากเกินไปกะล่อนคำอธิบายสำหรับค่าจ้างต่ำในประเทศที่ยากจน ? มันเป็นสิทธิที่จะบอกว่าถ้าทำ MNEs นำมาใช้มาตรฐานแบบ dual เกี่ยวกับสวัสดิการแรงงานพวกเขาจะไม่ได้ที่จะตำหนิโทษควรพักผ่อนรัฐบาลประเทศ withhost และไม่มีกฎหมายแรงงานในประเทศเหล่านี้ได้หรือไม่? มันถูกต้องตามกฎหมายที่จะยืนยันว่ามาตรฐานแรงงานมีวัฒนธรรมที่เฉพาะเจาะจงและมันจะฉลาดที่จะปลูกพัฒนามาตรฐานประเทศเข้ามาในประเทศที่กำลังพัฒนา? มีการใช้แรงงานเด็กเป็นปรากฏการณ์ทางเศรษฐกิจที่เกิดขึ้นมาจากความยากจนตลาดสินเชื่อที่ไม่มีประสิทธิภาพและขาดการศึกษา (ดู Jafarey และหิ (2001) สำหรับการสนทนาที่ดีของแรงงานเด็ก) และ MNEs อดทนตอบสนองต่อสภาวะตลาดแรงงาน? ปัญหาของการที่ สภาพแวดล้อมและ MNEs ก็มีหลายเส้น อย่า MNEs ย้ายสถานที่ผลิตไปยังประเทศที่มีมาตรฐานต่ำกว่า? ทำมาตรฐานที่ต่ำกว่าในบางประเทศบังคับให้ประเทศอื่น ๆ จะปฏิบัติตามเหมาะสมเพื่อที่จะปกป้องเปรียบในการแข่งขันของพวกเขาในการค้าและการลงทุน มันถูกต้องตามกฎหมายที่จะกำหนดมาตรฐานของประเทศที่พัฒนาแล้วกับประเทศที่ไม่ดี? ปัญหาสิ่งแวดล้อมที่ดูเหมือนจะมากขึ้นกว่าเวไนยปัญหาแรงงานมาตรฐาน หลักฐานในความโปรดปรานของข้อเสนอครั้งแรกที่ปรากฏจะอ่อนแอ ในการเผชิญกับความกังวลอย่างกว้างขวางสำหรับสภาพแวดล้อมซึ่งเป็นปัญหาระดับโลกที่ MNEs ต้องการที่จะถูกมองว่าเป็นพลเมืองที่ดีกระตือรือร้นในการปกป้องสิ่งแวดล้อม (Bhagwati, 1995) MNEs ส่วนใหญ่ลงทุนในเทคโนโลยีที่รักษาและส่งเสริมสิ่งแวดล้อม หรือไม่กังวลสำหรับสภาพแวดล้อมในส่วนของ MNEs เกิดจากความสนใจตัวเองมากกว่าที่จะเห็นแก่ตัวก็พิสูจน์ แต่พวกเขาไม่สามารถถูกกล่าวหาว่าจงใจที่กำลังมองหาสถานที่ที่มีมาตรฐานต่ำ มีเหตุผลที่จะสงสัยว่าประเทศยากจน blithely ไม่สนใจความต้องการที่จะรักษาสภาพแวดล้อมและปล่อย MNEs เพื่อแย่งมันไม่เป็น กังวลของพวกเขา แต่อาจจะแตกต่างจากประเทศที่พัฒนาแล้วพวกเขาอาจจะมีความสำคัญสอดคล้องกับวัตถุประสงค์เช่นการเข้าถึงน้ำดื่มที่ปลอดภัยมากกว่าการอนุรักษ์ทรัพยากรที่ไม่หมุนเวียน การจัดเก็บภาษีและประเทศยากจน standardson เครื่องแบบอาจจะฉลาด ดังนั้นแม้จะมีประเด็นที่เกี่ยวข้องกับภาระด้านสิ่งแวดล้อมของ MNEs สถาบันของโครงสร้างแรงจูงใจที่ส่งเสริมสภาพแวดล้อมหรือไม่และการค้าและนโยบายการลงทุนควรจะมุ่งไปที่การอนุรักษ์สิ่งแวดล้อม. วิทยานิพนธ์ที่ลงทุนจากต่างประเทศและ MNEs เป็นภัยคุกคามไปยัง อำนาจอธิปไตยทางเศรษฐกิจของประเทศเจ้าภาพทำลายผลประโยชน์ของหน่วยงานที่เป็นเจ้าของประเทศและมีสมาธิอำนาจทางเศรษฐกิจอยู่ในมือของบริษัท ต่างชาติเป็นบทเก่า อันที่จริงความหลากหลายของปัญหาที่เกี่ยวข้องกับการลงทุนจากต่างประเทศศูนย์ทั้งหมดในวัตถุประสงค์ของประเทศเจ้าภาพที่จะรวบรวมผลประโยชน์ที่เป็นไปได้สูงสุดจากการลงทุนจากต่างประเทศโดยไม่ได้ในเวลาเดียวกันผลผลิตควบคุมการตัดสินใจให้กับ บริษัท ต่างประเทศ แต่ควบคุมการดำเนินงานซึ่งจะอำนวยความสะดวกในการถ่ายโอนเทคโนโลยีและรู้วิธีการดำเนินงานที่มีประสิทธิภาพและเป็นลักษณะที่สำคัญของการลงทุนจากต่างประเทศ ภาวะที่กลืนไม่เข้าคายไม่ออกนี้ได้อยู่ในวังวนปีที่ผ่านมาที่มีการเจริญเติบโตในการลงทุนโดยตรงและเป็นหนึ่งในการควบรวมกิจการ modalities- และการเข้าซื้อกิจการ (M & As) ของ บริษัท ที่เป็นเจ้าของประเทศ ที่กล่าวก่อนหน้า M & As ส่วนใหญ่เกี่ยวข้องกับการลงทุนโดยตรงในประเทศที่พัฒนาแล้วที่พวกเขาบัญชีสำหรับกลุ่มของ FDI ไหล ในประเทศกำลังพัฒนา M & As บัญชีประมาณหนึ่งในสามของกระแสทั้งหมดแม้ว่าจะมีการเปลี่ยนแปลงในระดับภูมิภาคกว้าง ในบรรดาหลายปัจจัยที่กระตุ้นให้ M & ในฐานะที่เป็นหนึ่งที่สำคัญที่สุดคือความปรารถนาที่จะซื้อสินทรัพย์หนึ่งประเภทหรืออื่น ๆ โดยไม่ต้องลงทุนในการสร้างมันขึ้นมาจากรอยขีดข่วน นี้จะเรียงลำดับการแสวงหาสินทรัพย์ลงทุนจากต่างประเทศที่กล่าวถึงก่อนหน้านี้ ค่าใช้จ่ายและประโยชน์ของการลงทุนจากต่างประเทศเช่นประเทศที่จะเป็นเจ้าภาพเป็นพื้นที่ที่ยังไม่ได้รับการตรวจสอบในรายละเอียด หลักฐานที่มี แต่แสดงให้เห็นว่าผลกระทบของ M & As ในการแข่งขันในประเทศที่อาจจะไม่มากแตกต่างจากที่ในกรณีของเงินลงทุนเขียว ทั้งสองทั้งสองประเภทของการลงทุนโดยตรงอาจกำจัดคู่แข่งและในหลายกรณีพวกเขายังสามารถส่งเสริมการแข่งขัน ปัญหาที่เกี่ยวข้องกับการอภิปรายที่นี่ว่าคือการออกแบบนโยบายที่เหมาะสมซึ่งทำหน้าที่ในการลดค่าใช้จ่ายของ M & As และเพิ่มผลประโยชน์ของพวกเขาจะเป็นเจ้าภาพประเทศ เป็นมูลค่าขบคิดหรือไม่ว่าชุดของกฎสากลและกฎระเบียบที่มี derogations ในกรณีที่จำเป็นอาจจะดีกว่าประเทศนโยบายที่เฉพาะเจาะจงและข้อตกลงทวิภาคี. อันที่จริงอาจจะมีกรณีสำหรับการจัดตั้งการลงทุนโดยตรงในวาระการประชุมขององค์การการค้าโลก ในความเป็นจริงบิตและชิ้นส่วนที่เกี่ยวข้องกับการลงทุนจากต่างประเทศที่ได้รับการจัดตั้งขึ้นในองค์การการค้าโลก เหล่านี้เกี่ยวข้องกับข้อตกลงเกี่ยวกับการค้าในการให้บริการจดจ้องและการค้าที่เกี่ยวข้องกับทรัพย์สินทางปัญญา (TRIPS) การค้าส่วนใหญ่ในการให้บริการจำเป็นต้องมีและการจัดตั้งของซัพพลายเออร์ในการให้บริการในสถานที่เกิดเหตุของผู้บริโภคในคำอื่น ๆ ที่ลงทุนจากต่างประเทศ นอกจากนี้ MNEs บัญชีสำหรับสัดส่วนของการค้าโลก, ความกังวลหลักขององค์การการค้าโลก มันอาจจะไม่ดังนั้นจึงจำเป็นต้องขั้นตอนยักษ์ที่จะรวมการลงทุนโดยตรงในวาระการประชุมขององค์การการค้าโลกในแฟชั่นเหนียวมากขึ้นกว่าในปัจจุบัน ดังนั้นแม้ข้อเสนอมีแนวโน้มที่จะกระตุ้นความขัดแย้งทั้งสองเพราะในความกังวลที่เคยนำเสนอและความกังวลเกี่ยวกับการลงทุนจากต่างประเทศและความสงสัยที่ผ่านมาและไม่ไว้วางใจขององค์การการค้าโลกในส่วนของฝ่ายตรงข้ามของโลกาภิวัตน์ อาจจะมีเหตุที่ถูกต้องสำหรับกระตุ้นการปฏิรูปขององค์การการค้าโลกศูนย์กลางความกังวลของประเทศกำลังพัฒนาและส่งเสริมการขายของวัตถุประสงค์ของการพัฒนาของพวกเขา แต่การที่จะบอกว่าสถาบันการศึกษาเป็นข้อบกพร่องพื้นฐานและมันถูกออกแบบมาเพื่อส่งเสริมผลประโยชน์ของประเทศที่พัฒนาแล้วคือการพูดเกินจริง. รวบยอดการลงทุนโดยตรงในประเทศกำลังพัฒนา poses ความหลากหลายของปัญหาส่วนใหญ่ที่กระตุ้นความอภิปรายอย่างเข้มข้น กระดาษนี้มีการระบุบางส่วนของปัญหาเหล่านี้และการตรวจสอบข้อมูลเชิงลึกที่สำคัญจากวรรณกรรมมากมายเกี่ยวกับเรื่องนี้ วัตถุประสงค์เจียมเนื้อเจียมตัวของมันคือการระบุปัญหาสำหรับการอภิปรายและนำเสนอข้อสรุปไม่ได้ตัดสิน

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ตัวกำหนด
1 เป็นประเทศที่มีตลาดภายในประเทศขนาดใหญ่ วัดจากรายได้ต่อหัวประชากร และยั่งยืน
การเจริญเติบโตของตลาดเหล่านี้ โดยวัดจากอัตราการเติบโตของ GDP ค่อนข้างดึงดูดปริมาณมากของ FDI

2 บริจาคทรัพยากรรวมถึงทรัพยากรทางธรรมชาติและทรัพยากรมนุษย์เป็นปัจจัยที่สำคัญในการตัดสินใจลงทุนของ
กระบวนการของ บริษัท ต่างประเทศ .
3โครงสร้างพื้นฐานสิ่งอำนวยความสะดวกรวมทั้งการขนส่งและการสื่อสารงานสุทธิเป็นปัจจัยสําคัญของ FDI
.
4 เสถียรภาพทางเศรษฐกิจมหภาค ความหมายของอัตราแลกเปลี่ยนมีเสถียรภาพ และอัตราเงินเฟ้อต่ำ เป็นปัจจัยในการดึงดูดนักลงทุนต่างชาติ
.
5 เสถียรภาพทางการเมืองจะเอื้อต่อการไหลเข้าของ FDI
6