RESULTSNo monogenic resistance in t

RESULTS
No monogenic resistance in tested tomato cultivars
The pathogenicity test results with 7 tomato lines against
3 isolates of A. solani showed intermediate resistance
and susceptibility (Table 1). The NCEBR2 and NCEBR4
tomato lines were intermediate resistant and NC84173
tomato cultivar was intermediate susceptible to all 3
isolates of the early blight pathogen respectively (Table
1). None of the tomato cultivars was fully resistant to
early blight isolates because all the tested tomato lines
exhibited variable level of susceptibility from low to high
incidence of necrotic spots on inoculated leaves. The
isolates 5 and 6 of EB were most virulent and less
virulent isolate 2 caused disease on 4, 3 and 2 lines
among tested 7 tomato lines respectively (Table 1).
The results of the pathogenicity tests demonstrated that
LA1392, LA1404 and LA1406 wild tomato accessions
were susceptible to the EB pathogen isolate 5. However,
all the tested wild tomato accessions were resistant to the
isolate 2 (Table 1). The LA1404 was resistant to the
isolate 6, meanwhile LA1392 and LA1406 wild tomato
accessions were susceptible to the same isolate 6 (Table
1).
The final values of area under the disease progress
curve (AUDPC) for the parental lines and established two
F1, F2 and BC1 progenies are presented in Table 2. The
moderately resistant lines NCEBR2, NCEBR4 and
intermediate susceptible NC84173 parents did not exhibit
extreme responses to EB 2 and 5 isolates (Table 2). The
mean AUDPC value for the susceptible parent
(NC84173) was only 1.5 times higher than that for the
resistant parents (NCEBR2 and NCEBR4). Plants of F1
generation were similar to the resistant parents. There
was less variation within for AUDPC range in the F1
generation of NCEBR2 × NC84173 than AUDPC range in
the F1 generation of NC84173 × NCEBR4 (Table 2).
There were statistically significant differences among
the BC1 plants in EB disease resistance, with the AUDPC
values ranging from 2.1 to 27.6 and 7 to 56 for
established populations respectively (Table 2). The
averages of AUDPC values were very similar in both
resistant parents, NCEBR2, NCEBR4 and in their
established BC1 populations (Table 2). It was important
that F1 AUDPC average value was much lower than the
AUDPC of NCEBR2. However, the F1 AUDPC average
value was slightly higher than the AUDPC of NCEBR4

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ผลลัพธ์ไม่ต้านทาน monogenic ในพันธุ์มะเขือเทศที่ผ่านการทดสอบผล 7 บรรทัดมะเขือเทศกับทดสอบที่ pathogenicityแยก solani อ. 3 พบว่าความต้านทานปานกลางและภูมิไวรับ (ตารางที่ 1) NCEBR2 และ NCEBR4มะเขือเทศบรรทัดได้ปานกลางทนและ NC84173มะเขือเทศ cultivar ถูกกลางไวต่อการทั้งหมด 3แยกของการศึกษาโรคก่อนตามลำดับ (ตาราง1) ของพันธุ์มะเขือเทศไม่เต็มทนไปโรคต้นแยกเนื่องจากบรรทัดมะเขือเทศที่ผ่านการทดสอบทั้งหมดจัดแสดงระดับตัวแปรของภูมิไวรับจากต่ำไปสูงเกิดจุด necrotic บนใบ inoculated ที่แยก 5 และ 6 ของ EB ถูกสุด virulent และน้อยแยก 2 virulent เกิดโรคบนบรรทัดที่ 4, 3 และ 2ระหว่างทดสอบ 7 มะเขือเทศบรรทัดตามลำดับ (ตารางที่ 1)แสดงผลลัพธ์ของการทดสอบ pathogenicity ที่LA1392, LA1404 และ LA1406 มะเขือเทศป่า accessionsไม่ไวต่อการ EB ศึกษาแยก 5 อย่างไรก็ตามaccessions มะเขือป่าผ่านการทดสอบทั้งหมดได้ทนต่อการแยก 2 (ตารางที่ 1) LA1404 จะได้ทนต่อการแยก 6 ระหว่างมะเขือเทศที่ป่า LA1392 และ LA1406accessions ไวต่อการ 6 แยกเดียวกัน (ตาราง1)ค่าสุดท้ายของพื้นที่ภายใต้ความคืบหน้าของโรคเส้นโค้ง (AUDPC) สำหรับบรรทัดโดยผู้ปกครองและสองขึ้นProgenies F1, F2 และ BC1 จะแสดงในตารางที่ 2 ที่ปานกลางทนรายการ NCEBR2, NCEBR4 และผู้ปกครอง NC84173 ไวต่อกลางไม่แสดงตอบสนองมาก EB 2 และ 5 แยก (ตารางที่ 2) ที่หมายถึง ค่า AUDPC สำหรับหลักไวต่อ(NC84173) มีเท่า 1.5 เท่าสูงกว่าสำหรับการปกครองป้องกัน (NCEBR2 และ NCEBR4) พืชของ F1สร้างคล้ายคลึงกับพ่อแม่ทนได้ มีมีความผันแปรน้อยภายในช่วง AUDPC ใน F1รุ่น NCEBR2 × NC84173 กว่าช่วง AUDPC ในการ F1 สร้าง NC84173 × NCEBR4 (ตารางที่ 2)มีความแตกต่างอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติระหว่างพืช BC1 ใน EB ต้านทานโรค มีการ AUDPCค่าตั้งแต่ 2.1 27.6 และ 7 ถึง 56 สำหรับสร้างประชากรตามลำดับ (ตารางที่ 2) ที่ค่าเฉลี่ยของค่า AUDPC คล้ายกันมากทั้งในทนพ่อแม่ NCEBR2, NCEBR4 และในการสร้างประชากร BC1 (ตาราง 2) มันเป็นสิ่งสำคัญที่ค่าเฉลี่ย F1 AUDPC ถูกมากต่ำกว่าAUDPC NCEBR2 อย่างไรก็ตาม เฉลี่ย F1 AUDPCค่าสูงขึ้นเล็กน้อยกว่า AUDPC NCEBR4

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ผลไม่มีความต้านทาน monogenic พันธุ์มะเขือเทศที่ผ่านการทดสอบผลการทดสอบโรคมี7 สายมะเขือเทศกับ3 ไอโซเลท solani เอแสดงความต้านทานกลางและความไว(ตารางที่ 1) NCEBR2 และ NCEBR4 เส้นมะเขือเทศทนกลางและ NC84173 พันธุ์มะเขือเทศเป็นความเสี่ยงที่จะเป็นสื่อกลางทั้ง 3 สายพันธุ์ของเชื้อโรคทำลายต้นตามลำดับ (ตารางที่1) ไม่มีของพันธุ์มะเขือเทศเป็นอย่างเต็มที่ที่จะทนต่อความยากลำบากในช่วงต้นแยกเพราะทุกสายมะเขือเทศที่ผ่านการทดสอบแสดงระดับตัวแปรของความอ่อนแอจากต่ำไปสูงอุบัติการณ์ของจุดตายบนใบเชื้อ ไอโซเลทที่ 5 และ 6 ของ EB มีความรุนแรงมากที่สุดและน้อยรุนแรงแยก2 ก่อให้เกิดโรคในวันที่ 4, 3 และ 2 สายในหมู่ทดสอบ7 เส้นมะเขือเทศตามลำดับ (ตารางที่ 1). ผลของการทดสอบโรคแสดงให้เห็นว่าLA1392, LA1404 และ LA1406 มะเขือเทศป่า สายมีความไวต่อเชื้อโรคEB แยก 5 อย่างไรก็ตามทุกสายมะเขือเทศป่าทดสอบทนกับแยก2 (ตารางที่ 1) LA1404 ก็ทนกับแยก6 ขณะ LA1392 และ LA1406 มะเขือเทศป่าสายมีความเสี่ยงที่จะแยกเดียวกัน6 (ตารางที่1). ค่าสุดท้ายของพื้นที่ใต้โรคความคืบหน้าโค้ง (AUDPC) สำหรับสายผู้ปกครองและเป็นที่ยอมรับทั้งสอง F1, F2 และ BC1 ลูกถูกนำเสนอใน 2 ตารางสายทนปานกลางNCEBR2, NCEBR4 และกลางพ่อแม่NC84173 ความเสี่ยงที่ไม่ได้แสดงการตอบสนองที่รุนแรงที่จะEB 2 และ 5 สายพันธุ์ (ตารางที่ 2) เฉลี่ยค่า AUDPC สำหรับผู้ปกครองที่ไวต่อ(NC84173) เป็นเพียง 1.5 เท่าสูงกว่าสำหรับพ่อแม่ทน(NCEBR2 และ NCEBR4) พืช F1 รุ่นที่มีความคล้ายคลึงกับพ่อแม่ทน มีเป็นรูปแบบน้อยภายในช่วง AUDPC ใน F1 รุ่น NCEBR2 × NC84173 กว่าช่วง AUDPC ในรุ่นF1 ของ NC84173 × NCEBR4 (ตารางที่ 2). มีความแตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติในหมู่พืช BC1 ในการต่อต้านโรค EB กับ AUDPC ค่า ตั้งแต่ 2.1-27.6 และ 7-56 สำหรับประชากรที่จัดตั้งขึ้นตามลำดับ(ตารางที่ 2) ค่าเฉลี่ยของค่า AUDPC มีความคล้ายคลึงกันมากทั้งพ่อแม่ทนNCEBR2, NCEBR4 ของพวกเขาและในการจัดตั้งประชากรBC1 (ตารางที่ 2) มันเป็นสิ่งสำคัญที่ F1 AUDPC ค่าเฉลี่ยต่ำกว่า AUDPC ของ NCEBR2 อย่างไรก็ตาม F1 AUDPC เฉลี่ยมีค่าสูงกว่าAUDPC ของ NCEBR4

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ผลการทดสอบพันธุ์ต้านทาน
ไม่พบการกระจายตัวในมะเขือเทศ
ผลการทดสอบการ 7 มะเขือเทศสายกับ
3 ไอโซเลท . solani พบ
ต้านทานปานกลาง และกลุ่ม ( ตารางที่ 1 ) การ ncebr2 ncebr4
มะเขือเทศและเส้นกลาง ป้องกัน และ nc84173
พันธุ์มะเขือเทศเป็นกลางต่อทั้งหมด 3
จำนวนต้นไหม้เชื้อ ตามลำดับ ( ตาราง
1 )ไม่มีของมะเขือเทศพันธุ์ต้านทานได้เต็มที่

ต้นไหม้เชื้อ เพราะทุกการทดสอบมะเขือเทศสาย
) ตัวแปรระดับความไวต่ำถึงอุบัติการณ์สูง
จุดที่จากใบไม้
จาก 5 และ 6 ของ EB เป็นรุนแรงมากที่สุดและน้อย
รุนแรงแยก 2 ก่อโรคใน 4 , 3 และ 2 สาย
ระหว่างทดสอบ 7 เส้น มะเขือเทศ ตามลำดับ ( ตารางที่ 1 ) .
ผลของการทดสอบแสดงให้เห็นว่าการ la1392 la1404 la1406
, และป่าสายพันธุ์มะเขือเทศ
กำลังเสี่ยงต่อการ EB เชื้อโรคแยก 5 อย่างไรก็ตาม
ทั้งหมดทดสอบป่ามะเขือเทศสายพันธุ์ถูกป้องกัน
แยก 2 ( ตารางที่ 1 ) การ la1404 คือทนต่อ
แยก 6 , ในขณะเดียวกัน la1392 la1406 ป่ามะเขือเทศ
accessions และมีความไวต่อเหมือนกันแยก 6 ( ตารางที่ 1

)สุดท้ายค่าพื้นที่ใต้เส้นโค้ง ( โรคความคืบหน้า
audpc ) สำหรับสายของผู้ปกครองและจัดตั้ง
F1 , F2 และ BC1 ที่มีจะถูกนำเสนอในตารางที่ 2
ncebr2 สายทนพอสมควร ncebr4
กลางและอ่อนแอ nc84173 พ่อแม่ไม่ได้แสดงการตอบสนองที่รุนแรง EB
2 และ 5 ไอโซเลต ( ตารางที่ 2 ) ค่า

audpc หมายถึงพ่อแม่อ่อนแอ ( nc84173 ) ได้เพียง 15 ครั้ง สูงกว่าสำหรับ
พ่อแม่ ( และทน ncebr2 ncebr4 ) พืชของรุ่น F1
คล้ายคลึงกับพ่อแม่ ทน มีการเปลี่ยนแปลงภายใน audpc
น้อยกว่าในช่วง F1
รุ่นของ ncebr2 × nc84173 กว่า audpc ช่วง
F1 รุ่นของ nc84173 × ncebr4 ( ตารางที่ 2 ) .
อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติระหว่าง
ได้แก่พืชใน EB ต้านทานโรค ,