กาลครั้งหนึ่งนานมาแล้ว…
มีป่าใหญ่เป็นที่อยู่ของสิงสาราสัตว์มากมายอาศัยกันอยู่อย่างสงบสุข
จนกระทั่งวันหนึ่ง ป่าที่เคยสงบสุขก็วุ่นวายขึ้นมา เมื่อกระต่ายน้อยตัวหนึ่งซึ่งหลับพักผ่อนอยู่ใต้ต้นตาลได้ยินเสียงอะไรบางอย่างขึ้นมา
เสียงดังลั่นเสียจนคิดไปว่าฟ้าถล่ม จึงวิ่งหนีอย่างสุดชีวิต พร้อมกระโกนว่า “ฟ้าถล่ม ฟ้าถล่มแล้ว รีบหนีเร็ว”
เมื่อได้ยินดังนั้นสัตว์ป่าน้อยใหญ่นานาชนิดได้ยินดังนั้น ก็ไม่ทันคิด ก็พากันวิ่งวุ่นไปทั่วป่า
จนกระทั้งมาพบกับราชสีห์ตัวหนึ่งเห็นสัตว์ทั้งหลายพากันวิ่งอย่างไม่คิดชีวิต จึงร้องถามว่า “พวกท่านวิ่งหนีอะไรมา” กระต่ายจึงเล่าเรื่องราวที่เกิดขึ้นให้ฟัง
เมื่อได้ยินดังนั้นแล้ว ราชสีห์ไม่หนีแต่กลับชวนสหายสัตว์ตัวอื่นเข้าไปในป่าดูสถานที่เกิดเหตุเพื่อพิสูจน์ความจริง แต่เมื่อไปถึงก็พบผลตาลอยู่ที่พื้น จึงเข้าใจได้ทันทีว่าเสียงฟ้าถล่มที่แท้ก็คือผลตาลที่ตกลงพื้น
จึงกลับมาบอกสัตว์ทั้งหลายว่า “พวกท่านเลิกกลัวกันได้แล้ว เสียงฟ้าถล่มที่แท้ก็คือเสียงผลต้นตาลหล่นลงพื้นนั่นเอง”