Neil Klugman is ambivalent about hi

Neil Klugman is ambivalent about his feelings towards wealth and the kind of life Brenda leads. He responds to and identifies with an African-American youth who comes daily to the library to stare at the pictures in a book of prints by Paul Gauguin depicting the colorful dreamscapes of Tahiti. Benjamin and the young actor (Anthony McGowan) share a kind of heartbreaking chemistry in these scenes, and they make me cry every time. copy right
I've already written in this blog about You’re A Big Boy Now and The Graduate as being two of my favorite 60s coming-of-age films, but as much as I enjoy and admire those films, Goodbye, Columbus is not only the funniest, but most emotionally satisfying overall. If one cares to look beyond the occasionally overstressed humor, it's a movie that really has a lot on its mind and a lot to say. Also, I can't ignore the fact that it's the only film of the three to have given me my “goosebump moment.”

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

นีลลุ้กแมนเป็นเด็ดขาดเกี่ยวกับความรู้สึกของเขาต่อความมั่งคั่งและชนิดของสิ่งมีชีวิตนำไปสู่​​เบรนด้า เขาตอบสนองต่อการและระบุกับเยาวชนแอฟริกันที่เข้ามาทุกวันเพื่อให้ห้องสมุดเพื่อจ้องมองที่ภาพในหนังสือที่พิมพ์โดยพอลโกแกงวาด Dreamscapes ที่มีสีสันของตาฮิติ เบนจามินและนักแสดงหนุ่ม (แอนโทนี่แมคโกแวน) ร่วมชนิดของสารเคมีที่อกหักในฉากเหล่านี้และพวกเขาทำให้ฉันร้องไห้ทุกครั้ง คัดลอกขวา
ผมเคยเขียนแล้วในบล็อกนี้เกี่ยวกับคุณหนุ่มใหญ่ตอนนี้และจบการศึกษาในฐานะที่เป็นสองยุค 60s ที่ชื่นชอบภาพยนตร์มาของอายุ แต่เท่าที่ฉันเพลิดเพลินและชื่นชมภาพยนตร์เหล่านั้นลา, โคลัมบัส ไม่ได้เป็นเพียงตลก แต่ส่วนใหญ่อารมณ์ความพึงพอใจโดยรวม ถ้ามีใครใส่ใจที่จะดูเกินอารมณ์ขัน overstressed เป็นครั้งคราว,มันเป็นหนังที่จริงๆมีจำนวนมากอยู่ในใจของตนและมากที่จะบอกว่า นอกจากนี้ฉันไม่สามารถละเลยความจริงที่ว่ามันเป็นแค่หนังของทั้งสามจะมีให้ฉันของฉัน "ขณะ goosebump."

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

นีล Klugman ไม่แน่ใจเกี่ยวกับความรู้สึกของเขาให้เลือกมากมายและชนิดของเบรนดานำชีวิตได้ เขาตอบ และระบุการเยาวชน African-American มาทุกวันรีจ้องมองภาพในหนังสือพิมพ์โดยปอลโกแก็งแสดง dreamscapes สีสันของตาฮิติ เบนจามินและนักแสดงหนุ่ม (แอนโทนี่สแมคโกแวน) แบ่งชนิดของเคมี heartbreaking ในฉากเหล่านี้ และพวกเขาทำให้ฉันร้องไห้ทุกครั้ง คัดลอกสิทธิ์
ฉันแล้วได้เขียนในบล็อกนี้เกี่ยวกับคุณกำลัง A บิ๊กเด็กชายขณะบัณฑิตเป็นสองยุค 60s ของฉันชื่นชอบมาอายุฟิล์ม แต่เท่าที่ผมสนุก และชื่นชมที่ฟิล์ม ลา โคลัมบัสไม่โดยเฉพาะตอน เสียดายสุดอารมณ์ไม่รวม ถ้าหนึ่งใส่ใจมองนอกเหนือจากอารมณ์ขันในบางครั้ง overstressed จริงมีมากความคิด และการพูดได้ ยัง ฉันไม่สามารถละเว้นความจริงที่ว่า มันเป็นฟิล์มเดียวทั้งสามคนจะได้ทำให้ฉันขณะฉัน "goosebump นี้"

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

klugman
Neil คือรู้สึกสองจิตสองใจเกี่ยวกับความรู้สึกของเขาที่มีต่อความมั่งคั่งและ ประเภท ของชีวิต brenda นำไปสู่ เขาจะตอบสนองต่อและจะระบุพร้อมด้วยเยาวชนชาวอเมริกันเชื้อสายแอฟริกันที่ที่เข้ามาทุกวันเพื่อไปยังห้องสมุดที่เป็นการจ้องมองที่ ภาพ ในหนังสือเล่มหนึ่งของ ภาพ ที่พิมพ์โดย Paul gauguin บรรยายถึง dreamscapes ที่เต็มไปด้วยสีสันของ Tahiti เบนจามินและนักแสดงหนุ่มผู้นี้(แอนโธนีแม็คโกแวนผู้ว่าความชนะคดี)ชนิดหนึ่งของวิชาเคมีสะเทือนใจในฉากนี้และพวกเขาก็ทำให้ผมร้องไห้ทุกครั้ง.สำเนาขวา
ซึ่งจะช่วยผมได้เขียนแล้วในเรื่องนี้เกี่ยวกับบล็อกคุณเป็นใหญ่เด็กในปัจจุบันและที่ได้รับปริญญาเป็นที่สองของผมที่ชื่นชอบ 60 s มา - ของ - อายุ ภาพยนตร์ ,แต่เท่าที่ผมก็มีความสุขกับและเพลิดเพลินใจไปกับที่ ภาพยนตร์ ,ลา,โคลัมบัสไม่เฉพาะที่สนุกและส่วนใหญ่อารมณ์ความพึงพอใจโดยรวม. หากใครสนใจจะมองให้ไกลกว่าอารมณ์ขัน overstressed ในบางครั้งที่เป็น ภาพยนตร์ ที่จริงๆได้จำนวนมากที่อยู่ในใจของตนและอีกมากมายที่จะพูด ฉันยังไม่สามารถไม่สนใจความจริงที่ว่ามันเป็น ภาพยนตร์ เท่านั้นที่ของทั้งสามคนนั้นจะทำให้ฉัน"ช่วงเวลาขุมพลังอันน่าทึ่งของฉัน"