There are occasions when the negoti

There are occasions when the negotiating parties cannot ‘see the forest for the trees’. They are unable to see past their own goals and interests which prevent them from arriving at a successful agreement in their negotiations. These are the instances when a third party intervener can help both parties find a solution to the dilemma that is plaguing their talks that have likely stalled in a stalemate with no possible resolution in sight.
The Egyptian and Israeli conflict of the mid 1970’s posed that kind of dilemma. There were also peripheral parties that also posed problems for the negotiators. Syria had grave concerns about the Palestinian issue while Israel had no particular desire to sit down and negotiate with the Palestinian Liberation Organization. Egypt had concerns about the growing influence of the Soviet Union in the Middle East Region. This tangle of opposing interests posed quite a challenge to the negotiators to overcome.
However, extending the olive peace branch in hand, Anwar Sadat made his memorable and historic trip to Jerusalem to hold talks with the Israeli Prime Minister, Menachem Begin. President Sadat said he represented all of the Arab concerns in this matter and stated that he wanted all the Israeli occupied areas to be returned before normal peaceful relations could be established with Israel.
Begin believed that a separate peace with Egypt would offer Israel some stability and a possible military advantage. However the issues were extensive and extremely complicated. It began to appear there was no resolution possible in bringing some stability to the region. However, despite the ongoing talks, the United States and in particular, President Carter and his Secretary of State, Cyrus Vance, saw a possible opportunity to offer their services to act as third party intervener and mediate a resolution.
In the interim, most of Sadat’s Arab allies had abandoned the peace talks leaving Israel and Egypt to pursue their own talks. However, animosity began to build between Sadat and Begin and the whole situation began to look hopeless. President Carter and Cyrus Vance took the initiative and invited both Sadat and Begin to come to Washington separately where they met with both parties to discuss their respective issues, concerns and objectives in the Middle East.
As negotiations went back and forth, it became apparent they could not resolve this on an issue by issue basis. The U.S. negotiators, acting as third party intervener’s, began the process of presenting a resolution package that is often described as ‘single negotiating text’, a device often used in multiparty negotiations. Each text is revised and gradually makes both parties more comfortable with each improvement made, thus allowing the contending parties to slowly find a middle ground upon which they both can agree.
Finding neutral ground was crucial to this process, so the meetings between Begin and Sadat took place at Camp David in the United States. Eventually, both parties found an effective means to resolve their seemingly insolvable dispute when both Sadat and Begin signed the Camp David Accord. This historic agreement resulted in that poignant moment when both leaders and President Carter shook hands for the entire world to see.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

มีโอกาสเมื่อฝ่ายเจรจาไม่สามารถ 'เห็นป่าสำหรับต้นไม้' พวกเขาจะไม่เห็นที่ผ่านมาตนเองเป้าหมายและความสนใจที่ป้องกันพวกเขาจากข้อตกลงที่ประสบความสำเร็จในการเจรจา นี่คืออินสแตนซ์เมื่อ intervener ของบุคคลที่สามสามารถช่วยหาวิธีแก้ลำบากใจที่จะ plaguing การเจรจาที่มีอาจหยุดการทำงานในเดือนเมษายนที่ มีความละเอียดไม่ได้ในสายตา ทั้งสองฝ่ายความขัดแย้งอิสราเอล และอียิปต์ของกลาง 115 อึ้งว่าชนิดของความลำบากใจ นอกจากนี้ยังมีบุคคลอุปกรณ์ต่อพ่วงที่ยัง ทำให้เกิดปัญหาสำหรับผู้ที่ ซีเรียมีความกังวลภัยเกี่ยวกับปัญหาปาเลสไตน์ในขณะที่อิสราเอลมีความปรารถนาไม่เฉพาะ การนั่งลงเจรจากับองค์กรปลดปล่อยปาเลสไตน์ อียิปต์มีความกังวลเกี่ยวกับอิทธิพลของสหภาพโซเวียตเติบโตในภูมิภาคตะวันออกกลาง ขนาดนี้ฝ่ายตรงข้ามสนใจอึ้งค่อนข้างท้าทายผู้ที่จะเอาชนะอย่างไรก็ตาม ขยายสาขาสันติภาพมะกอกในมือ Sadat อันวาได้ประพาสน่าจดจำ และอดีตเยรูซาเล็มจะระงับการเจรจากับอิสราเอลนายกรัฐมนตรี เฮมเบกิน ประธานาธิบดี Sadat กล่าวว่า เขาแสดงความกังวลของอาหรับในเรื่องนี้ทั้งหมด และระบุว่า เขาต้องการพื้นที่ทั้งหมดอิสราเอลครอบครองจะส่งคืนก่อนที่สามารถสร้างความสงบปกติสัมพันธ์กับอิสราเอลเริ่มต้นเชื่อว่า สันติภาพแยกต่างหากกับอียิปต์จะให้อิสราเอลบางความมั่นคงและการได้ประโยชน์จากทหาร อย่างไรก็ตาม ปัญหาได้กว้างขวาง และซับซ้อนมาก มันเริ่มที่จะปรากฏ มีความละเอียดไม่ที่เป็นไปได้ในการนำความมั่นคงบางภูมิภาค อย่างไรก็ตาม แม้ มีการ เจรจาอย่างต่อเนื่อง สหรัฐอเมริกา และ ในเฉพาะ ประธานาธิบดีคาร์เตอร์และพระเลขานุการของรัฐ Cyrus Vance เห็นโอกาสได้ให้บริการเป็นบุคคลที่สาม intervener และบรรเทาความละเอียดใน Sadat ของพันธมิตรอาหรับส่วนใหญ่ได้ยกเลิกเจรจาสันติภาพออกจากอิสราเอลและอียิปต์ไล่พูดถึงตนเอง อย่างไรก็ตาม animosity เริ่มที่จะสร้างระหว่าง Sadat และเริ่มต้น และสถานการณ์ทั้งหมดเริ่มมองตา ประธานาธิบดีคาร์เตอร์และ Cyrus Vance เอาริ และเชิญ Sadat และเริ่มมาวอชิงตันต่างหากที่พวกเขาได้พบกับทั้งสองฝ่ายเพื่อหารือเกี่ยวกับปัญหาที่เกี่ยวข้องของพวกเขา ความกังวล และวัตถุประสงค์ในตะวันออกกลางเป็นการเจรจาไปและกลับ เป็นพวกเขาอาจไม่แก้ปัญหานี้ตามปัญหาโดยปัญหาชัดเจน ผู้สหรัฐอเมริกา ทำหน้าที่เป็นบุคคลที่สาม intervener ของ เริ่มกระบวนการในการนำเสนอแพคเกจความละเอียดที่อธิบายมักจะเป็น 'เดียวต่อรองข้อความ' อุปกรณ์ที่ใช้ในการเจรจา multiparty แต่ละข้อความจะแก้ไข และค่อย ๆ ให้ทั้งสองฝ่ายสะดวกสบายมากขึ้นกับแต่ละการปรับปรุงทำ จึง อนุญาตให้ฝ่าย contending หาช้าพื้นกลางที่ซึ่งพวกเขาทั้งสองสามารถตกลงค้นหาพื้นกลางสำคัญยิ่งกระบวนการนี้ ดังนั้นการประชุมระหว่างการเริ่มต้นและ Sadat เอาค่าย David ในสหรัฐอเมริกา ในที่สุด ทั้งสองฝ่ายพบมีประสิทธิภาพหมายถึง การแก้ไขข้อโต้แย้งของพวกเขาดูเหมือนว่า insolvable เมื่อ Sadat และเริ่มเซ็นชื่อแอคคอร์ดค่าย David ข้อตกลงนี้ประวัติศาสตร์ส่งผลให้ในขณะที่ประจำเมื่อผู้นำและประธานาธิบดีคาร์เตอร์จับมือสำหรับคนทั้งโลกเห็น

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

มีโอกาสเมื่อฝ่ายเจรจาต่อรองไม่สามารถ 'เห็นป่าสำหรับต้นไม้' พวกเขาไม่สามารถมองเห็นอดีตที่ผ่านมาเป้าหมายของตนเองและความสนใจซึ่งป้องกันไม่ให้พวกเขาจากการที่เดินทางมาถึงข้อตกลงที่ประสบความสำเร็จในการเจรจาต่อรองของพวกเขา เหล่านี้เป็นกรณีเมื่อ intervener บุคคลที่สามสามารถช่วยให้ทั้งสองฝ่ายหาวิธีการแก้ภาวะที่กลืนไม่เข้าคายไม่ออกที่ทำให้เกิดภัยพิบัติการเจรจาของพวกเขาที่มีจนตรอกมีแนวโน้มในทางตันที่ไม่มีความละเอียดที่เป็นไปได้ในสายตา.
ความขัดแย้งอียิปต์และอิสราเอลในช่วงกลางปี ​​1970 ที่ถูกวางชนิดที่ ของภาวะที่กลืนไม่เข้าคายไม่ออก นอกจากนั้นยังมีบุคคลรอบข้างที่ยังเกิดปัญหาให้กับการเจรจา ซีเรียมีความกังวลเกี่ยวกับหลุมฝังศพในขณะที่ปัญหาปาเลสไตน์อิสราเอลไม่มีความปรารถนาโดยเฉพาะอย่างยิ่งที่จะนั่งลงและเจรจากับองค์การปลดปล่อยปาเลสไตน์ อียิปต์มีความกังวลเกี่ยวกับอิทธิพลของสหภาพโซเวียตในภูมิภาคตะวันออกกลาง พันกันของผลประโยชน์ของฝ่ายตรงข้ามนี้ถูกวางค่อนข้างท้าทายในการเจรจาต่อรองที่จะเอาชนะ.
อย่างไรก็ตามการขยายสาขาสันติภาพมะกอกในมือของอันวาร์ซาดัตทำให้การเดินทางที่น่าจดจำและมีคุณค่าทางประวัติศาสตร์ของเขาไปยังกรุงเยรูซาเล็มจะระงับการเจรจากับนายกรัฐมนตรีอิสราเอล, เมนาเฮ ประธานาธิบดีซาดัตกล่าวว่าเขาเป็นตัวแทนของความกังวลอาหรับในเรื่องนี้และระบุว่าเขาต้องการทุกพื้นที่ยึดครองของอิสราเอลจะถูกส่งกลับมาก่อนความสัมพันธ์ที่เงียบสงบตามปกติจะได้รับการจัดตั้งขึ้นกับอิสราเอล.
เริ่มต้นที่เชื่อกันว่าแยกสันติภาพกับอียิปต์อิสราเอลจะให้ความมั่นคงและ ประโยชน์ทางทหารที่เป็นไปได้ อย่างไรก็ตามประเด็นที่เป็นที่กว้างขวางและมีความซับซ้อนมาก มันเริ่มปรากฏให้เห็นว่าไม่มีความละเอียดที่เป็นไปได้ในการนำความมั่นคงในภูมิภาค อย่างไรก็ตามแม้จะมีการเจรจาอย่างต่อเนื่อง, สหรัฐอเมริกาและโดยเฉพาะอย่างยิ่งประธานาธิบดีคาร์เตอร์และเลขานุการของเขาในรัฐไซรัสแวนซ์เห็นโอกาสที่เป็นไปได้ที่จะนำเสนอบริการของพวกเขาจะทำหน้าที่เป็น intervener บุคคลที่สามและเป็นสื่อกลางในการลงมติ.
ในระหว่างนั้นส่วนใหญ่ พันธมิตรอาหรับซาดัตได้ละทิ้งการเจรจาสันติภาพออกจากอิสราเอลและอียิปต์ที่จะไล่ตามการเจรจาของตัวเอง แต่ความเกลียดชังเริ่มสร้างระหว่างซาดัตและเริ่มต้นและสถานการณ์ทั้งหมดเริ่มที่จะมองที่สิ้นหวัง ประธานาธิบดีคาร์เตอร์ไซรัสแวนซ์และเอาความคิดริเริ่มและได้รับเชิญซาดัตและเริ่มต้นที่จะมาถึงวอชิงตันแยกต่างหากที่พวกเขาได้พบกับทั้งสองฝ่ายเพื่อหารือในประเด็นของตนกังวลและวัตถุประสงค์ในตะวันออกกลาง.
ขณะที่การเจรจาเดินกลับมามันก็เห็นได้ชัดว่าพวกเขา ไม่สามารถแก้ปัญหานี้ในเรื่องปัญหาโดยพื้นฐาน การเจรจาของสหรัฐที่ทำหน้าที่เป็น intervener ของบุคคลที่สามของเริ่มกระบวนการนำเสนอแพคเกจความละเอียดที่อธิบายมักจะเป็น 'ข้อความเจรจาเดียว' มักจะใช้อุปกรณ์ในการเจรจาหลาย ข้อความที่แต่ละคนจะได้รับการทบทวนและค่อยๆทำให้ทั้งสองฝ่ายสะดวกสบายมากขึ้นมีการปรับปรุงแต่ละคนจึงทำให้งานปาร์ตี้จะค่อยๆหาพื้นกลางตามที่พวกเขาทั้งสองสามารถตกลง.
หาพื้นที่ที่เป็นกลางมีความสำคัญต่อกระบวนการนี้เพื่อให้การประชุมระหว่างเริ่มต้นและซาดัต เกิดขึ้นที่แคมป์เดวิดในประเทศสหรัฐอเมริกา ในที่สุดทั้งสองฝ่ายพบวิธีที่มีประสิทธิภาพในการแก้ไขปัญหาข้อพิพาทที่ดูเหมือน insolvable ของพวกเขาเมื่อทั้งซาดัตและเริ่มลงนามในสนธิสัญญาที่แคมป์เดวิด ข้อตกลงครั้งประวัติศาสตร์นี้ส่งผลให้ในช่วงเวลาที่เจ็บปวดเมื่อทั้งสองผู้นำและประธานาธิบดีคาร์เตอร์จับมือสำหรับคนทั้งโลกที่จะเห็น

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

มีครั้งเมื่อเจรจาคู่กรณีไม่สามารถ ' ดูป่าต้นไม้ ' พวกเขาจะไม่สามารถมองเห็นอดีตเป้าหมายของตนเองและผลประโยชน์ที่ป้องกันไม่ให้พวกเขามาถึงข้อตกลงที่ประสบความสำเร็จในการเจรจาของพวกเขาเหล่านี้เป็นอินสแตนซ์เมื่อบุคคลที่สาม intervener สามารถช่วยให้ทั้งสองฝ่ายหาทางแก้ไขสถานการณ์ที่เป็นการรบกวนการเจรจาที่อาจจนตรอกจนมุมกับไปได้ไม่ละเอียดในสายตา
ความขัดแย้งอียิปต์และอิสราเอลกลางปี 1970 วางชนิดของภาวะที่กลืนไม่เข้าคายไม่ออก นอกจากนี้ยังมีอุปกรณ์ต่อพ่วงคู่กรณีที่ยังถูกวางปัญหาสำหรับการเจรจา .ซีเรียได้กังวลเกี่ยวกับปัญหาปาเลสไตน์ ขณะที่อิสราเอลไม่เฉพาะความปรารถนาที่จะนั่งลงและเจรจากับองค์การปลดปล่อยปาเลสไตน์ อียิปต์มีความกังวลเกี่ยวกับการเติบโตอิทธิพลของโซเวียตในภูมิภาคตะวันออกกลาง นี้ยุ่งเหยิงของฝ่ายตรงข้ามผลประโยชน์จึงค่อนข้างท้าทายในการเจรจาเพื่อเอาชนะ .
แต่ขยายสาขาสันติภาพมะกอกในมืออันวาร์ ซาดัต ทำให้เขาจดจำและประวัติศาสตร์การเดินทางไปยังกรุงเยรูซาเล็มที่จะระงับการเจรจากับนายกรัฐมนตรีอิสราเอล , เมนาเฮม เบกิน . ประธานาธิบดีซาดัตกล่าวว่าเขาเป็นตัวแทนของความกังวลอาหรับในเรื่องนี้ และกล่าวว่าเขาต้องการทั้งหมดที่อิสราเอลยึดครองพื้นที่ที่จะถูกส่งกลับก่อนปกติสามารถสร้างสัมพันธ์สันติ
กับอิสราเอลเริ่มเชื่อว่าสันติภาพต่างหากกับอียิปต์จะเสนอบางความมั่นคงและทหารอิสราเอลได้รับประโยชน์ แต่ปัญหาอยู่ที่กว้างขวางและซับซ้อนมาก มันเริ่มปรากฏมีความเป็นไปได้ในการนำบางส่วนของภูมิภาค อย่างไรก็ตาม แม้จะมีการเจรจาต่อเนื่อง สหรัฐอเมริกา และโดยเฉพาะประธานาธิบดีคาร์เตอร์และเลขานุการของรัฐไซรัส แวนซ์ เห็นโอกาสที่เป็นไปได้ที่จะให้บริการของพวกเขา แสดงเป็น intervener บุคคลที่สามและไกล่เกลี่ยความละเอียด .
ในกาลที่สุดของซาดัตอาหรับพันธมิตรได้ละทิ้งการเจรจาสันติภาพจากอิสราเอลและอียิปต์เพื่อติดตามการเจรจาของพวกเขาเอง แต่ความเกลียดชังที่เริ่มสร้างระหว่างซาดัต และเริ่ม และสถานการณ์ทั้งหมดเริ่มจะหมดหวัง