C. Results and DiscussionAll subjec

C. Results and Discussion
All subjects were able to achieve a remarkably good level of control in the stationary online BCI session, as can be
seen in Table I. Furthermore, the actual driving task was completed successfully by every subject, for every run and
no collisions occurred. A comparison between the typical trajectories followed under the two conditions is shown in
Fig 7. The statistical tests reported in this section are paired Student’s t-tests.
A great advantage that our asynchronous BCI wheelchair brings, compared with alternative approaches like the P300–
based chairs, is that the driver is in continuous control of the wheelchair. This means that not only does the wheelchair
follow natural trajectories, which are determined in real–time by the user (rather than following predefined ones, like in
[5]), but also that the chair spends a large portion of thenavigation time actually moving (see Fig. 8). This is not the
case with some state–of–the–art P300–controlled wheelchairs, where the wheelchair has to spend between 60% and 80% of the manoeuvre time stationary, waiting for input from the user (c.f. Fig. 8 of this article with Fig. 8 of [6]).
In terms of path efficiency, there was no significant difference (p = 0:6107) across subjects between the distance
travelled in the manual benchmark condition (43.18.9 m) and that in the BCI condition (44.94.1 m). Although the actual
environments were different, the complexity of the navigation was comparable to that of the tasks investigated on a P300–
based wheelchair in [6]. In fact, the average distance travelled for our BCI condition (44.94.1 m), was greater than that
in the longest task of [6] (39.31.3 m), yet on average our participants were able to complete the task in 417.6108.1 s,
which was 37% faster than the 659130 s reported in [6]. This increase in speed might (at least partly) be attributed to the
fact that our wheelchair was not stationary for such a large proportion of the trial time.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

C. ผลและการสนทนาเรื่องทั้งหมดก็สามารถให้ควบคุมในระดับดีอย่างยิ่งในเครื่องเขียนออนไลน์ BCI รอบ เป็นสามารถเห็นในตารางผม นอกจากนี้ งานขับรถจริงเสร็จเรียบร้อยแล้ว โดยทุกเรื่อง ทุกรัน และตามไม่เกิดขึ้น การเปรียบเทียบระหว่าง trajectories ทั่วไปตามภายใต้เงื่อนไขสองจะแสดงอยู่ในฟิก 7 การทดสอบทางสถิติรายงานในส่วนนี้จะจัดเป็นคู่นักศึกษา t-ทดสอบประโยชน์มากที่นำรถเข็นของ BCI แบบอะซิงโครนัส เปรียบเทียบกับวิธีอื่นเช่น P300 –ใช้เก้าอี้ คือ คนขับเป็นรถเข็นที่ควบคุมอย่างต่อเนื่อง ซึ่งหมายความว่า ที่ไม่เพียงไม่ที่รถเข็นตามธรรมชาติ trajectories ซึ่งมีกำหนดในเวลาจริงผู้ใช้ (แทนดังต่อไปนี้กำหนดไว้ เช่นใน[5]), แต่ว่า เก้าอี้ที่ใช้ส่วนใหญ่ของ thenavigation เวลาย้ายจริง (ดู Fig. 8) นี่ไม่ใช่การกรณีที่ มีบางรัฐ – of – the – art P300 – ควบคุมรถเข็น ที่รถเข็นที่มีจะใช้จ่ายระหว่าง 60% และ 80% ของเครื่องเขียนเวลา manoeuvre รออินพุตจากผู้ใช้ (c.f. Fig. 8 ของบทความนี้ มี Fig. 8 ของ [6])ในเส้นทางที่มีประสิทธิภาพ มีไม่แตกต่างอย่างมีนัยสำคัญ (p = 0:6107) ในเรื่องระยะห่างระหว่างเผื่อเวลาในเงื่อนไขมาตรฐานด้วยตนเอง (8.9 นอก 43.1 m) และในสภาพ BCI (44.9 4.1 m) แม้ว่าที่จริงสภาพแวดล้อมแตกต่างกัน ความซับซ้อนของการนำทางได้เทียบเท่ากับว่า งานสอบสวนใน P300 –ใช้รถเข็นใน [6] ในความเป็นจริง ระยะห่างเฉลี่ยเผื่อเวลาสำหรับเงื่อนไขของ BCI (44.9 4.1 เมตร), ถูกมากกว่าในงานยาวที่สุดของ [6] (39.3 1.3 เมตร), ยังเฉลี่ยร่วมมีความสามารถการทำงานใน 417.6 108.1 sซึ่งเป็น 37% เร็วกว่า 659 130 s รายงานใน [6] เพิ่มความเร็ว (น้อยบางส่วน) อาจสามารถเกิดจากการรถเข็นของเราไม่ใช่เครื่องเขียนสำหรับดังกล่าวใหญ่สัดส่วนของเวลาการทดลองใช้จริง

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

C . ผลลัพธ์และการอภิปราย
ทุกวิชาสามารถบรรลุระดับดีอย่างน่าทึ่งของการควบคุมในเครื่องเขียนออนไลน์ BCI ครั้ง รวมทั้งสามารถเห็นในโต๊ะผม
นอกจากนี้ งานขับรถจริงเสร็จเรียบร้อยแล้ว โดยทุกเรื่องทุกวิ่งไป
ไม่มีการชนเกิดขึ้น การเปรียบเทียบระหว่างวิถีปกติตามภายใต้สองเงื่อนไขที่แสดงในรูปที่ 7
.สถิติทดสอบรายงานในส่วนนี้จะจับคู่นักเรียนแบบ .
ข้อดีที่รถเข็น BCI ของเราไม่ตรงกัน ทำให้เมื่อเทียบกับวิธีอื่น เช่น รูปแบบ–
ตามเก้าอี้ คือ ผู้ขับขี่ในการควบคุมอย่างต่อเนื่องของรถเข็น ซึ่งหมายความว่าไม่เพียง แต่รถเข็น
ตามวิถีธรรมชาติซึ่งมุ่งมั่นในเวลาจริง ( โดยผู้ใช้ ( มากกว่าต่อไปนี้ที่กำหนดไว้ล่วงหน้า ที่เหมือนใน
[ 5 ] ) , แต่ยัง ว่าเก้าอี้ที่ใช้เวลาส่วนใหญ่ของเวลา thenavigation เคลื่อนไหวจริงๆ ( ดูรูปที่ 8 ) นี่ไม่ใช่คดีของรัฐ
––––ศิลปะของการควบคุมรถเข็นที่เข็นได้ใช้เวลาระหว่าง 60% และ 80% ของการซ้อมรบเวลา เครื่องเขียนรอข้อมูลจากผู้ใช้ ( ซี. เอฟ ภาพที่ 8 ของบทความนี้กับภาพที่ 8 [ 6 ] )
ในแง่ของประสิทธิภาพเส้นทางนั้น ไม่มีความแตกต่างกันทางสถิติ ( P = 0:6107 ) ข้ามวิชา ระหว่างระยะ
เดินทางในเงื่อนไขมาตรฐานคู่มือ ( 43.1  8.9 เมตร ) และในเงื่อนไข ( BCI หรือ  4.1 เมตร ) แม้ว่าสภาพแวดล้อมจริง
ต่างกันความซับซ้อนของระบบนำทางได้เทียบเท่ากับที่ของงานสอบสวนในรูปแบบ–
ตามรถเข็นใน [ 6 ] ในความเป็นจริง มีระยะทางเดินทางสำหรับเงื่อนไข BCI ของเรา ( หรือ  4.1 เมตร ) สูงกว่า
ในงานที่ยาวที่สุดของ [ 6 ] ( 39.3  1.3 เมตร ) แต่โดยเฉลี่ยผู้เข้าร่วมของเราสามารถที่จะเสร็จงานใน 417.6  108.1 S ,
ที่ 37 % เร็วกว่า 659  130 รายงานใน [ 6 ]เพิ่มความเร็วนี้อาจจะ ( อย่างน้อยบางส่วน ) จะเกิดจาก
ที่ว่ารถเข็นของเราไม่นิ่ง เช่นสัดส่วนขนาดใหญ่ของเวลาทดลอง