Phillips curve. The message of the

Phillips curve. The message of the REH for econometrics was clear. By postulating that
economic agents form their expectations endogenously on the basis of the true model of
the economy and a correct understanding of the processes generating exogenous variables
of the model, including government policy, the REH raised serious doubts about the invariance
of the structural parameters of the mainstream macroeconometric models in the
face of changes in government policy. This was highlighted in Lucas’s critique of macroeconometric
policy evaluation. By means of simple examples Lucas (1976) showed that in
models with rational expectations the parameters of the decision rules of economic agents,
such as consumption or investment functions, are usually a mixture of the parameters of
the agents’ objective functions and of the stochastic processes they face as historically
given. Therefore, Lucas argued, there is no reason to believe that the ‘structure’ of the
decision rules (or economic relations) would remain invariant under a policy intervention.
The implication of the Lucas critique for econometric research was not, however, that
policy evaluation could not be done, but rather than the traditional econometric models
and methods were not suitable for this purpose. What was required was a separation of
the parameters of the policy rule from those of the economic model. Only when these
parameters could be identified separately given the knowledge of the joint probability
distribution of the variables (both policy and non-policy variables), would it be possible
to carry out an econometric analysis of alternative policy options

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เส้นโค้งฟิลลิป ข้อความของ REH สำหรับเศรษฐก็เห็นได้ชัด โดยยืนยันว่า
ตัวแทนทางเศรษฐกิจในรูปแบบความคาดหวังของพวกเขา endogenously บนพื้นฐานของรูปแบบที่แท้จริงของ
เศรษฐกิจและความเข้าใจที่ถูกต้องของกระบวนการสร้างตัวแปรภายนอก
ของรูปแบบรวมทั้งนโยบายของรัฐบาล REH ยกข้อสงสัยร้ายแรงเกี่ยวกับการแปรเปลี่ยน
ของพารามิเตอร์ของโครงสร้างของ แบบจำลองเศรษฐมิติมหภาคหลักใน
การเผชิญกับการเปลี่ยนแปลงในนโยบายของรัฐบาล นี้เป็นไฮไลต์ในการวิจารณ์ของลูคัสของเศรษฐศาสตร์มหภาค
การประเมินผลนโยบาย โดยวิธีการของตัวอย่างง่ายๆลูคัส (1976) แสดงให้เห็นว่าใน
รุ่นที่มีความคาดหวังที่มีเหตุผลพารามิเตอร์ของกฎการตัดสินใจของตัวแทนทางเศรษฐกิจ
เช่นการบริโภคหรือฟังก์ชั่นการลงทุนมักจะมีส่วนผสมของพารามิเตอร์ของ
ฟังก์ชั่นวัตถุประสงค์ตัวแทน 'และสุ่ม กระบวนการที่พวกเขาต้องเผชิญในอดีต
ได้รับ ดังนั้นลูคัสที่ถกเถียงกันอยู่มีเหตุผลที่จะเชื่อว่าโครงสร้างของไม่มี
หลักเกณฑ์ในการตัดสินใจ (หรือความสัมพันธ์ทางเศรษฐกิจ) จะยังคงไม่เปลี่ยนแปลงภายใต้การแทรกแซงนโยบาย.
หมายของลูคัสวิจารณ์สำหรับการวิจัยทางเศรษฐมิติไม่ได้ แต่ที่
การประเมินผลนโยบาย ไม่สามารถทำได้ แต่มากกว่าตัวแบบเศรษฐมิติแบบดั้งเดิม
และวิธีการที่ไม่ได้เหมาะสำหรับวัตถุประสงค์นี้ อะไรคือสิ่งที่จำเป็นก็คือการแยกของ
พารามิเตอร์ของกฎนโยบายจากผู้ที่อยู่ของรูปแบบทางเศรษฐกิจ เฉพาะเมื่อเหล่านี้
พารามิเตอร์อาจจะมีการระบุให้แยกความรู้ของความน่าจะเป็นทุน
การกระจายของตัวแปร (ทั้งนโยบายและตัวแปรที่ไม่ใช่นโยบาย) มันจะเป็นไปได้
ที่จะดำเนินการวิเคราะห์เชิงมิติของทางเลือกเชิงนโยบายทางเลือก

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เส้นฟิลลิปส์ . ข้อความของ reh สำหรับเศรษฐมิติได้ชัดเจน โดย postulating ที่
ตัวแทนเศรษฐกิจแบบฟอร์มความคาดหวังของพวกเขา endogenously บนพื้นฐานของแบบจำลองที่แท้จริงของ
เศรษฐกิจและความเข้าใจที่ถูกต้องของกระบวนการการสร้างตัวแปรจากภายนอก
ของรูปแบบ ได้แก่ นโยบายของรัฐบาล reh ยกข้อสงสัยเกี่ยวกับความไม่แปรเปลี่ยน
ของพารามิเตอร์ของโครงสร้างหลักสำหรับโมเดล
หน้าของการเปลี่ยนแปลงในนโยบายของรัฐบาล นี่เป็นไฮไลท์ของลูคัสบทวิจารณ์ของการประเมินผลนโยบายสำหรับ

โดยวิธีการง่าย ๆตัวอย่าง ลูคัส ( 1976 ) พบว่า ในรุ่นที่มีความคาดหวังที่สมเหตุสมผล
พารามิเตอร์ของกฎการตัดสินใจของตัวแทนทางเศรษฐกิจ เช่น ฟังก์ชันการบริโภค
หรือการลงทุนมักจะเป็นส่วนผสมของพารามิเตอร์ของฟังก์ชัน และตัวแทน
' วัตถุประสงค์ของกระบวนการสโตแคสติก พวกเขาเผชิญหน้ากับประวัติศาสตร์
ได้รับ ดังนั้น ลูคัสแย้ง ไม่มีเหตุผลที่จะเชื่อว่า ' โครงสร้าง '
กฎการตัดสินใจ ( หรือความสัมพันธ์ทางเศรษฐกิจจะยังคงไม่เปลี่ยนแปลงภายใต้นโยบายการแทรกแซง
ความหมายของการวิจารณ์ลูคัส เพื่อการวิจัยทางไม่ได้ อย่างไรก็ตามที่
การประเมินผลนโยบาย ไม่สามารถทำได้ แต่แทนที่จะแบบตัวแบบเศรษฐมิติ
และวิธีการที่ไม่เหมาะสมสำหรับวัตถุประสงค์นี้ สิ่งที่ถูกต้องคือการแยกของ
พารามิเตอร์ของนโยบายจากผู้ปกครองของแบบจำลองทางเศรษฐกิจ เมื่อสามารถระบุพารามิเตอร์เหล่านี้
แยกให้ความรู้ของ
ความน่าจะเป็นร่วมการแจกแจงของตัวแปร ( ตัวแปรทั้งนโยบายและนโยบายที่ไม่ใช่ ) , มันจะเป็นไปได้
การดําเนินการวิเคราะห์ทางเศรษฐมิติของการเลือกนโยบายทางเลือก