The A. tequilana syrups exhibited s

The A. tequilana syrups exhibited strong absorption in the fructose region (1061–1063 cm−1), in agreement with their high fructose content. The A. salmiana syrups exhibited high sucrose content with strong absorption at 997 and 1054 cm−1 ( Paradkar et al., 2003). The corn syrups showed strong absorption at 1026 and 1105 cm−1, possibly due to high maltooligosaccharide content in the samples ( Adt et al., 2006). The honey samples showed two strong absorption regions around 1034 and 1061 cm−1, corresponding to glucose and fructose, respectively. Kelly et al. (2006) described the importance of those regions for discriminating between honey and sugar syrup adulterants. The sugar cane syrups showed absorption bands at 994 cm−1, due to their high sucrose content.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

Syrups A. tequilana จัดแสดงการดูดซึมที่แข็งแกร่งในภูมิภาคฟรักโทส (1061-1063 cm−1), ยังคงเนื้อหาฟรักโทสสูง Syrups A. salmiana จัดแสดงเนื้อหา ด้วยแรงดูดซึมที่ 997 และ 1054 cm−1 ซูโครสสูง (Paradkar et al., 2003) Syrups ข้าวโพดพบว่าดูดซับแรงที่ 1026 และ 1105 cm−1 อาจเป็นเพราะเนื้อหาสูง maltooligosaccharide ในตัวอย่าง (Adt และ al., 2006) ตัวอย่างน้ำผึ้งพบว่าทั้งสองแข็งแรงดูดซึมภูมิภาคสถาน 1034 และ 1061 cm−1 ที่สอดคล้องกับกลูโคสและฟรักโทส ตามลำดับ Kelly et al. (2006) กล่าวถึงความสำคัญของภูมิภาคเหล่านั้นสำหรับเหยียดพวกผิวระหว่าง adulterants น้ำเชื่อมน้ำผึ้งและน้ำตาล Syrups อ้อยพบวงดูดซึมที่ cm−1 994 เนื่องจากเนื้อหาของซูโครสสูง

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

น้ำเชื่อม A. tequilana แสดงการดูดซึมที่แข็งแกร่งในภูมิภาคฟรุกโตส (1061-1063 CM-1) ในข้อตกลงที่มีเนื้อหาฟรักโทสสูงของพวกเขา น้ำเชื่อม A. salmiana แสดงเนื้อหาซูโครสสูงที่มีการดูดซึมที่แข็งแกร่งที่ 997 และ 1,054 เซนติเมตร-1 (Paradkar et al., 2003) น้ำเชื่อมข้าวโพดแสดงให้เห็นว่าการดูดซึมที่แข็งแกร่งที่ 1,026 และ 1,105 เซนติเมตร-1 อาจจะเป็นเพราะเนื้อหา maltooligosaccharide สูงในตัวอย่าง (สทน et al., 2006) ตัวอย่างที่แสดงให้เห็นว่าน้ำผึ้งสองภูมิภาคการดูดซึมที่แข็งแกร่งรอบ 1,034 และ 1,061 เซนติเมตร-1, สอดคล้องกับกลูโคสฟรุกโตสตามลำดับ เคลลี่และคณะ (2006) อธิบายถึงความสำคัญของภูมิภาคสำหรับการแบ่งแยกระหว่างน้ำผึ้งและน้ำตาลน้ำเชื่อมจับสิ่งเจือปน น้ำเชื่อมอ้อยแสดงแถบการดูดกลืนที่ 994 เซนติเมตร-1 เนื่องจากเนื้อหาซูโครสของพวกเขาสูง

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เอ. tequilana น้ำเชื่อมฟรักโทสมีการดูดซึมที่แข็งแกร่งในภูมิภาค ( 1 ) เที่ยว cm − 1 ) เห็นด้วยกับเนื้อหาของฟรักโทสสูง เอ. salmiana น้ำเชื่อมซูโครสมีเนื้อหาสูงกับการดูดซึมที่แข็งแกร่งที่ 614 ซม. และ− 1 ( 997 paradkar et al . , 2003 ) ข้าวโพดน้ำเชื่อมที่แข็งแรงและมีการดูดซึมแล้ว 1105 cm − 1อาจจะเนื่องจากเนื้อหา maltooligosaccharide สูงในตัวอย่าง ( ADT et al . , 2006 ) น้ำผึ้งตัวอย่างให้แข็งแรง ดูดซึมและภูมิภาคต่าง ๆนี่เป็น cm − 1 สอดคล้องกับกลูโคสและฟรักโทส ตามลำดับ Kelly et al . ( 2006 ) อธิบายถึงความสำคัญของภูมิภาคที่จำแนกระหว่างน้ำผึ้งและน้ำเชื่อมน้ำตาลสิ่ .อ้อย syrups พบแถบการดูดกลืนที่ 994 cm − 1 เนื่องจาก ปริมาณซูโครสของพวกเขาสูง