This temple originally lay in a for

This temple originally lay in a fortified square beyond Chiang Mai walls. Legends tell that King Ku Na invited the venerable Sumana Thera, a very pious monk from Sukhothai to bring the Buddhism of Sri Lanka to Chiang Mai.

The King offered him the royal flower garden (Suan Dok) as a place to build a temple. The temple was established in 1371.

When Sumana Thera was living in Sukhothai, he had a vision which showed him where to find a very holy relic that had long been buried near the city. When the relic was unearthed, miraculous illuminations took place confirming its power. These miracles did not repeat themselves for the King of Sukhothai, who left the relic in the care of the monk.

Thus when King Ku Na invited Sumana Thera to Chiang Mai, the monk brought the holy relic with him. When the relic was about to be enshrined at the temple, he found that the relic had split into two pieces. One of these pieces was kept at Wat Suan Dok, and the other was buried at Wat Phrathat Doi Suthep.

The main viharn was rebuilt in the early 1930's by Khru Ba Srivichai. A large Buddha image with a hand in the position for holding straw stands back to back with the main seated image. The images took on their present shape under Khru Ba Srivichai.

A smaller viharn to the south contains a seated Buddha image - the Phra Chao Kao Tue - cast by King Muang Kaew in 1504. The Lanna style image stands 4.7 meters tall and is made up of nine pieces. The walls of the viharn are decorated with murals showing the previous lives of the Buddha (the Vessantara Jataka may be seen on the upper level of the north wall).

West of the main viharn numerous chedi contain the remains of the royal family of Chiang Mai. These were collected from different sites in Chiang Mai and placed there at the wish of Princess Dararatsmi in 1909. The compound also contains the northern campus of the Maha Chulalongkorn Buddhist University of the Mahanikai sect. A wall with tall ornamental gates surrounds the compound, and the remains of earthen walls that once surrounded the fortified monastery can still be seen on the opposite side of the road.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

วัดนี้เดิมวางในตารางธาตุเหนือกำแพงเมืองเชียงใหม่ ตำนานบอกว่า คิงเคยูนาเชิญคลองตันสุมานามินท์ พระผู้มากศรัทธาจากสุโขทัยจะนำพุทธศาสนาศรีลังกาไปเชียงใหม่ พระมหากษัตริย์เสนอเขาสวนดอกไม้หลวง (สวนดอก) เป็นที่สร้างวัด วัดนี้ก่อตั้งขึ้นใน 1371 เมื่อสุโขทัยอยู่คลองตันสุมานา เขามีวิสัยทัศน์ที่แสดงให้เห็นว่าเขาที่ไปหาของที่ระลึกศักดิ์สิทธิ์มากที่ยาวได้ถูกฝังใกล้กับเมือง เมื่อระลึกเป็น unearthed, illuminations อัศจรรย์เกิดขึ้นยืนยันอำนาจของ อัศจรรย์เหล่านี้ได้ไม่ทำซ้ำตัวเองในพระมหากษัตริย์ของสุโขทัย ที่ทิ้งระลึกไว้ในความดูแลของพระสงฆ์ ดังนั้น เมื่อกษัตริย์ Ku นาเชิญพระเถระชั้นสุมานาไปเชียงใหม่ พระสงฆ์นำพระธาตุศักดิ์สิทธิ์กับเขา เมื่อการพระธาตุเพื่อมาประดิษฐานที่วัด เขาพบว่า ที่ระลึกได้แบ่งออกเป็นสองชิ้น หนึ่งของชิ้นส่วนเหล่านี้ถูกเก็บไว้ที่วัดสวนดอก และอื่น ๆ ที่ถูกฝังอยู่ที่วัดพระธาตุดอยสุเทพ ประกอบหลักถูกสร้างใน 1930's ต้น โดยครูบา Srivichai รูปภาพขนาดใหญ่พระ ด้วยมือในตำแหน่งสำหรับเก็บฟางยืนหลังให้กลับภาพนั่งหลัก รูปเอารูปร่างของพวกเขาอยู่ใต้ครุบา Srivichai องค์เล็กทางใต้ประกอบด้วยนั่งพระพุทธรูป -แบบพระเจ้าเก่าอังคาร - หล่อ โดยพระเมืองแก้วใน 1504 ภาพสไตล์ล้านนายืนสูง 4.7 เมตร และประกอบเก้าชิ้น ผนังของประกอบที่ตกแต่ง ด้วยภาพจิตรกรรมที่แสดงชีวิตก่อนหน้านี้ของพระพุทธเจ้า (มหาเวสสันดรชาดกอาจเห็นชั้นของผนังเหนือบน) ทางตะวันตกขององค์หลัก เจดีย์จำนวนมากประกอบด้วยของราชวงศ์เชียงใหม่ เหล่านี้ถูกรวบรวมจากเว็บไซต์ต่าง ๆ ในจังหวัดเชียงใหม่ และมีวางที่ประสงค์ของเจ้าหญิง Dararatsmi ในปี 1909 บริเวณนี้ยังประกอบด้วยวิทยาเขตเหนือมหาจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัยพุทธของผนัง sect. A Mahanikai กับประตูสูงประดับโดยรอบบริเวณ และยังสามารถเห็นของกำแพงเป็นที่หนึ่งครั้งร้อยฝั่งตรงข้ามของถนน

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

วัดนี้เดิมอยู่ในตารางป้อมนอกกำแพงเชียงใหม่ ตำนานบอกว่ากษัตริย์ Ku นาเชิญที่เคารพสุมนาเถระ, พระภิกษุสงฆ์ที่เคร่งศาสนามากจากสุโขทัยที่จะนำพระพุทธศาสนาของศรีลังกาไปเชียงใหม่. กษัตริย์เสนอให้เขาสวนดอกไม้พระราช (สวนดอก) เป็นสถานที่ที่จะสร้างวัด วัดก่อตั้งขึ้นในปี 1371. เมื่อสุมนาเถระอาศัยอยู่ในสุโขทัยเขามีวิสัยทัศน์ที่แสดงให้เขาเห็นว่าจะหาของที่ระลึกศักดิ์สิทธิ์มากที่มีมานานแล้วฝังอยู่ใกล้เมือง เมื่อระลึกถูกค้นพบ, illuminations ปาฏิหาริย์ที่เกิดขึ้นยืนยันอำนาจของตน ปาฏิหาริย์เหล่านี้ไม่ได้ทำซ้ำตัวเองสำหรับพระมหากษัตริย์ของสุโขทัยที่เหลือของที่ระลึกในความดูแลของพระภิกษุสงฆ์. ดังนั้นเมื่อพระมหากษัตริย์ Ku นาเชิญสุมนาเถระเชียงใหม่, พระภิกษุสงฆ์นำของที่ระลึกศักดิ์สิทธิ์กับเขา เมื่อระลึกได้เกี่ยวกับการที่จะประดิษฐานอยู่ที่วัดเขาพบว่าของที่ระลึกได้แบ่งออกเป็นสองชิ้น หนึ่งในชิ้นส่วนเหล่านี้ถูกเก็บไว้ที่วัดสวนดอกและอื่น ๆ ที่ถูกฝังอยู่ที่วัดพระธาตุดอยสุเทพ. วิหารหลักที่สร้างขึ้นมาใหม่ในช่วงต้นปี 1930 โดยครูบาศรีวิชัย พระพุทธรูปขนาดใหญ่ที่มีมือในตำแหน่งที่ถือฟางยืนหันหลังให้กับภาพนั่งหลัก ภาพที่เอารูปปัจจุบันของพวกเขาภายใต้ครูบาศรีวิชัย. วิหารขนาดเล็กลงไปทางทิศใต้มีพระพุทธรูปนั่ง - พระเจ้าเก่าอังคาร - โยนโดยสมเด็จพระเมืองแก้วใน 1504 ภาพสไตล์ล้านนาหมายถึง 4.7 เมตรและถูกสร้างขึ้น เก้าชิ้น ผนังของวิหารมีการตกแต่งด้วยภาพจิตรกรรมฝาผนังแสดงให้เห็นถึงชีวิตก่อนหน้านี้ของพระพุทธเจ้า (มหาเวสสันดรชาดกอาจจะเห็นในระดับบนของกำแพงด้านเหนือ). ทางทิศตะวันตกของวิหารหลักเจดีย์มากมายมีซากของพระราชวงศ์ของจังหวัดเชียงใหม่ . เหล่านี้ถูกเก็บรวบรวมจากเว็บไซต์ต่าง ๆ ในจังหวัดเชียงใหม่และอยู่ที่นั่นที่ปรารถนาของเจ้าหญิง Dararatsmi ในปี 1909 นอกจากนี้ยังมีสารประกอบทางตอนเหนือของมหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณมหาวิทยาลัยพุทธศาสนาของนิกาย Mahanikai ผนังที่มีประตูไม้ประดับสูงล้อมรอบบริเวณและซากของกำแพงดินที่เคยล้อมรอบวัดป้อมยังสามารถเห็นได้บนฝั่งตรงข้ามของถนน

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

วัดนี้เดิมอยู่ในป้อมสี่เหลี่ยมเหนือเชียงใหม่ ผนัง ตำนานเล่าว่าพระกู่นาเชิญสุมนา ท่านเถระ เป็นพระเคร่งมาก จากสุโขทัย เพื่อนำพุทธศาสนาของศรีลังกาไปเชียงใหม่

พระราชาให้เขาสวนดอก ( สวนดอก ) เป็นสถานที่สร้างวัด วัดก่อตั้งขึ้นด้วย

เมื่อสุมนาเถระอยู่ในจังหวัดสุโขทัยเขามีวิสัยทัศน์ ซึ่งพบว่าเขาจะไปหา ความศักดิ์สิทธิ์ของวัตถุโบราณได้นานถูกฝังไว้ใกล้เมือง ตอนที่ชั้นถูกค้นพบแสงมหัศจรรย์ , เอาสถานที่ยืนยันอำนาจของตน ปาฏิหาริย์เหล่านี้ไม่ได้ทำซ้ำตัวเองเพื่อกษัตริย์ของสุโขทัย ที่ทิ้งสิ่งหลงเหลืออยู่ในความดูแลของพระ ดังนั้น เมื่อพระกู่นา

เชิญสุมนาเถระไปเชียงใหม่พระนำพระธาตุศักดิ์สิทธิ์กับเขา ตอนที่ชั้นกำลังจะประดิษฐานอยู่ที่วัด เขาพบว่าพระธาตุมีแยกเป็นสองชิ้น หนึ่งในชิ้นส่วนเหล่านี้ถูกเก็บรักษาไว้ที่วัดสวนดอก และอื่น ๆถูกฝังไว้ที่ วัดพระธาตุดอยสุเทพ

ฝ่ายหลัก คือ สร้างในช่วงปี 1930 โดยครุบาศรีวิชัย .พระพุทธรูปองค์ใหญ่กับมือในตำแหน่งถือฟางยืนหลังกับหลักนั่งภาพ ภาพที่ถ่ายในรูปปัจจุบันของพวกเขาภายใต้ครุบาศรีวิชัย .

เข้าเล็กลงไปทางใต้ ประกอบด้วยพระพุทธรูป - พระเจาเกา อ. หล่อโดยกษัตริย์เมืองแก้วในปี 1890 . สไตล์ล้านนารูปยืนสูง 4.7 เมตร และถูกสร้างขึ้นจากเก้าชิ้นผนังของปราสาทพระวิหารจะตกแต่งด้วยจิตรกรรมฝาผนังแสดงถึงชีวิตในอดีตของพระพุทธเจ้า ( เวสสันดรชาดกอาจเห็นได้ในระดับบนของผนังเหนือ ) .

ทางตะวันตกของปราสาทพระวิหาร มากมาย มีซากเจดีย์หลักของราชวงศ์เชียงใหม่ เหล่านี้ถูกรวบรวมจากแหล่งต่างๆ ในจังหวัดเชียงใหม่ และ วาง ที่ปรารถนาของเจ้าหญิง dararatsmi ในปี 1909 .สารประกอบที่ประกอบด้วยวิทยาเขตเหนือของมหาจุฬาลงกรณมหาวิทยาลัยสงฆ์ของ mahanikai นิกาย กำแพงสูงล้อมรอบประดับด้วยประตูบ้าน และซากของกำแพงดินที่เคยล้อมรอบป้อมวัดยังสามารถเห็นได้บนด้านตรงข้ามของถนน .