Storage time and gas composition we

Storage time and gas composition were the significant factors for thiobarbituric acid (TBA) values. Thiobarbituric acid reactive substances (TBARS) values showed differences (Pb0.05) with storage time and between storage conditions (Fig. 3). Ostrich meats packaged with air or with high CO2 concentrations had lower mean TBARS values during the 10 days of storage compared to meat in O2 packages. High O2 concentration led to higher lipid oxidation and modified atmosphere packaging did not extend the shelf-life of ostrich meats compared to air packaged ones. TBARS values of all air packaged ostrich samples remained lower than those of modified atmosphere packaged samples. This was observed during the entire storage time except in 60:40:0/O2:CO2:N2 atmosphere and 3:1 headspace packages, which showed at day 10 a difference to 8.78 mg MDA/kg (Fig. 3). Samples in 1:1 headspace ratios had higher (Pb0.01) TBARS values than those with a 3:1 headspace. These results agree with Ordonez and Ledward (1977) who stated that the concentration of oxygen in the atmosphere is the determining factor for the rate of lipid oxidation.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เก็บเวลาและแก๊สองค์ประกอบมีปัจจัยสำคัญสำหรับค่า thiobarbituric กรด (TBA) ค่า Thiobarbituric สารปฏิกิริยากรด (TBARS) แสดงให้เห็นความแตกต่าง (Pb0.05) กับการเก็บ และสภาพการจัดเก็บ (Fig. 3) นกกระจอกเทศเนื้อสัตว์ที่บรรจุอากาศ หรือความเข้มข้นของ CO2 ที่สูงมีค่า TBARS หมายถึงล่างระหว่างวันที่ 10 เก็บข้อมูลเปรียบเทียบกับในแพคเกจ O2 ความเข้มข้น O2 สูงนำไปสู่การเกิดออกซิเดชันของไขมันสูง และบรรจุภัณฑ์ปรับเปลี่ยนบรรยากาศได้ไม่ขยายชั้นชีวิตของนกกระจอกเทศเมื่อเทียบกับอากาศที่บรรจุเนื้อสัตว์ ค่า TBARS ของอากาศทั้งหมดบรรจุตัวอย่างนกกระจอกเทศยังคงต่ำกว่าของปรับเปลี่ยนบรรยากาศที่บรรจุตัวอย่าง นี้ถูกตรวจสอบในช่วงเวลาจัดเก็บทั้งหมดยกเว้นใน 60:40:0 / O2:CO2:N2 บรรยากาศและแพคเกจ headspace 3:1 ซึ่งแสดงให้เห็นวันที่ 10 ละ 8.78 มิลลิกรัมกิโลกรัม MDA (Fig. 3) แตกต่าง กัน ตัวอย่างในอัตราส่วน 1:1 headspace มีค่าระดับสูง (Pb0.01) TBARS มากกว่าผู้ที่มี headspace 3:1 ผลลัพธ์เหล่านี้เห็นด้วยกับ Ordonez และ Ledward (1977) ที่ระบุว่า ความเข้มข้นของออกซิเจนในบรรยากาศเป็นตัวกำหนดสำหรับอัตราการเกิดออกซิเดชันของไขมัน

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เวลาการจัดเก็บข้อมูลและองค์ประกอบของก๊าซเป็นปัจจัยที่สำคัญสำหรับกรด thiobarbituric (TBA) ค่า สารปฏิกิริยากรด Thiobarbituric (TBARS) ค่าแสดงให้เห็นความแตกต่าง (Pb0.05) โดยมีระยะเวลาการเก็บและระหว่างสภาพการเก็บรักษา (รูปที่. 3) เนื้อนกกระจอกเทศชุดที่มีอากาศหรือที่มีความเข้มข้นสูงมี CO2 ต่ำกว่าค่าเฉลี่ย TBARS ในช่วง 10 วันของการจัดเก็บเมื่อเทียบกับเนื้อสัตว์ในแพคเกจ O2 ความเข้มข้นของ O2 สูงนำไปสู่​​การเกิดออกซิเดชันของไขมันที่สูงขึ้นและการปรับเปลี่ยนบรรจุภัณฑ์บรรยากาศที่ไม่ได้ขยายอายุการเก็บรักษาเนื้อนกกระจอกเทศเมื่อเทียบกับคนที่บรรจุอากาศ ค่า TBARS ตัวอย่างนกกระจอกเทศบรรจุอากาศยังคงอยู่ต่ำกว่าดัดแปลงบรรยากาศตัวอย่างบรรจุ นี้พบว่าในช่วงระยะเวลาการเก็บทั้งหมดยกเว้นใน 60: 40: 0 / O2: CO2: บรรยากาศ N2 และ 3: 1 แพคเกจ headspace ซึ่งแสดงให้เห็นในวันที่ 10 แตกต่างให้กับภาคตะวันออกเฉียงเหนือ 8.78 มิลลิกรัม / กิโลกรัม (. รูปที่ 3) ตัวอย่าง 1: 1 อัตราส่วน headspace มีสูงกว่า (Pb0.01) ค่า TBARS กว่าผู้ที่มี 3: 1 headspace ผลลัพธ์เหล่านี้เห็นด้วยกับ Ordonez และ Ledward (1977) ที่ระบุว่าความเข้มข้นของออกซิเจนในชั้นบรรยากาศเป็นปัจจัยที่กำหนดอัตราของการเกิดออกซิเดชันของไขมัน

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ระยะเวลาในการเก็บรักษาก๊าซและองค์ประกอบเป็นปัจจัยที่สําคัญเท่ากับ acid ( TBA ) ค่า เท่ากับกรดปฏิกิริยาสาร ( ปกติ ) ค่าแตกต่างกัน ( pb0.05 ) กับเวลาการเก็บรักษาและระหว่างสภาพกระเป๋า ( รูปที่ 3 ) เนื้อนกกระจอกเทศที่บรรจุอากาศหรือที่มีความเข้มข้น CO2 สูงต่ําหมายถึง โดยวัดค่าได้ในช่วง 10 วันของกระเป๋าเมื่อเทียบกับ O2 เนื้อในแพคเกจความเข้มข้นของ O2 สูง LED สูงกว่าการออกซิเดชันของไขมันและการบรรจุแบบดัดแปลงบรรยากาศไม่ขยายอายุการเก็บรักษาของเนื้อนกกระจอกเทศเมื่อเทียบกับอากาศที่บรรจุอยู่ โดยวัดค่าของอากาศที่บรรจุตัวอย่างนกกระจอกเทศยังคงต่ำกว่าบรรยากาศบรรจุตัวอย่างแก้ไข นี้พบว่าในช่วงเวลาการจัดเก็บทั้งหมดยกเว้นใน 60:40:0 / O2 : N2 , CO2 : บรรยากาศเฮดสเปซและแพคเกจซึ่งพบในวันที่ 10 ความแตกต่างกับ 8.78 มก. 2 กิโลกรัม ( รูปที่ 3 ) ตัวอย่างในอัตราส่วน 1 : 1 เฮดสเปซสูงกว่าค่าปกติ ( pb0.01 ) มากกว่าผู้ที่มี 3 เฮดสเปซ . ผลลัพธ์เหล่านี้เห็นด้วยกับ ordonez และข่าว ( 1977 ) ที่ระบุว่า ความเข้มข้นของออกซิเจนในบรรยากาศเป็นปัจจัยชี้ขาดสำหรับอัตราการออกซิเดชันของไขมัน .