This short poem outlines the famili

This short poem outlines the familiar question about the fate of the world, wondering if it is more likely to be destroyed by fire or ice. People are on both sides of the debate, and Frost introduces the narrator to provide his personal take on the question of the end of the world. The narrator first concludes that the world must end in fire after considering his personal experience with desire and passion, the emotions of fire. Yet, after considering his experience with “ice,” or hatred, the narrator acknowledges that ice would be equally destructive.
Analysis
Only nine lines long, this little poem is a brilliant example of Frost’s concisely ironic literary style. The poem varies between two meter lengths (either eight syllables or four syllables) and uses three sets of interwoven rhymes, based on “-ire,” “-ice,” and “-ate.”
In the first two lines of the poem, Frost creates a clear dichotomy between fire and ice and the two groups of people that believe in each element. By using the term “some” instead of “I” or “an individual,” Frost asserts that the distinction between the two elements is a universal truth, not just an idea promoted by an individual. In addition to the unavoidable contradiction between fire and ice, these first lines also outline the claim that the world will end as a direct result of one of these elements. It is unclear which element will destroy the world, but it is significant to note that fire and ice are the only options. The poem does not allow for any other possibilities in terms of the world’s fate, just as there are not any other opinions allowed in the black-and-white debate between fire and ice.
Interestingly, the two possibilities for the world’s destruction correspond directly to a common scientific debate during the time Frost wrote the poem. Some scientists believed that the world would be incinerated from its fiery core, while others were convinced that a coming ice age would destroy all living things on the earth’s surface. Instead of maintaining a strictly scientific perspective on this debate, Frost introduces a more emotional side, associating passionate desire with fire and hatred with ice. Within this metaphorical view of the two elements, the “world” can be recognized as a metaphor for a relationship. Too much fire and passion can quickly consume a relationship, while cold indifference and hate can be equally destructive.
Although the first two lines of the poem insist that there can only be a single choice between fire and ice, the narrator undercuts this requirement by acknowledging that both elements could successfully destroy the world. Moreover, the fact that he has had personal experience with both (in the form of desire and hate) reveals that fire and ice are not mutually exclusive, as the first two lines of the poem insist. In fact, though the narrator first concludes that the world will end in fire, he ultimately admits that the world could just as easily end in ice; fire and ice, it seems, are strikingly similar.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

บทกวีนี้สั้นสรุปคำถามคุ้นเคยเกี่ยวกับชะตากรรมของโลก สงสัยถ้า มีแนวโน้มที่จะถูกทำลาย ด้วยไฟหรือน้ำแข็ง คนทั้งสองด้านของการอภิปราย และน้ำแข็งแนะนำผู้บรรยายเพื่อให้เวลาส่วนตัวของเขาในคำถามของการสิ้นสุดของโลก การบรรยายสรุปครั้งแรกที่ โลกต้องจบในไฟหลังจากการพิจารณาประสบการณ์ส่วนตัวของเขา ด้วยความปรารถนาและความหลงใหล อารมณ์ของไฟ ยัง หลังจากการพิจารณาประสบการณ์ของเขากับ "น้ำแข็ง" โกรธแค้น เล่ารับทราบว่า น้ำแข็งจะทำลายเท่านั้นวิเคราะห์เพียงเก้าบรรทัดยาว บทกวีนี้น้อยเป็นตัวอย่างที่ยอดเยี่ยมของน้ำค้างแข็งแดกดันง่าย ๆ สไตล์วรรณกรรม บทกวีความแตกต่างระหว่างก้านยาวสองเมตร (แปดพยางค์หรือ 4 พยางค์) และใช้การตั้งค่าสามของจังหวะด้วย อิง "-ire, " "-น้ำแข็ง, " และ "-กิน"ในบรรทัดสองของบทกวี Frost สร้างขั้วชัดเจนระหว่างไฟ และน้ำแข็ง และสองของกลุ่มคนที่เชื่อในแต่ละองค์ประกอบ โดยใช้ คำว่า "บาง" แทน "ฉัน" หรือ "บุคคล" ฟรอ asserts ที่ ความแตกต่างระหว่างสององค์ประกอบคือ ความจริงสากล ไม่ใช่แค่ความคิดโดยบุคคล นอกจากความขัดแย้งที่หลีกเลี่ยงไม่ได้ระหว่างไฟและน้ำแข็ง เหล่านี้บรรทัดแรกยังเค้าอ้างว่าโลกจะสิ้นสุดเป็นผลลัพธ์โดยตรงขององค์ประกอบเหล่านี้อย่างใดอย่างหนึ่ง ไม่ชัดเจนองค์ประกอบที่จะทำลายโลก แต่ก็สำคัญไฟและน้ำแข็งมี เพียงตัว บทกวีไม่อนุญาตสำหรับโอกาสอื่น ๆ ในแง่ชะตากรรมของโลก เท่าที่มีไม่ใด ๆ อื่น ๆ ความคิดเห็นในการอภิปรายขาวระหว่างไฟและน้ำแข็งน่าสนใจ สองเพื่อทำลายโลกโดยตรงกับการอภิปรายทางวิทยาศาสตร์ทั่วไปในช่วงเวลาน้ำค้างแข็งเขียนบทกวี นักวิทยาศาสตร์บางคนเชื่อว่า โลกจะถูกเผาจากหลักความเร่าร้อน ขณะที่คนอื่นเชื่อว่า เป็นยุคน้ำแข็งมาจะทำลายสิ่งมีชีวิตทั้งหมดบนพื้นผิวโลก แทนที่จะรักษามุมมองทางวิทยาศาสตร์อย่างเคร่งครัดในการถกเถียง น้ำแข็งแนะนำด้านอารมณ์มาก เชื่อมโยงปรารถนากระตือรือร้น มีไฟและความเกลียดชังน้ำแข็ง ในมุมมองนี้ขนมของสององค์ประกอบ "โลก" สามารถรับรู้เป็นอุปมาความสัมพันธ์ ไฟมากเกินไปและความสามารถอย่างรวดเร็วใช้ความสัมพันธ์ ขณะไม่แยแสเย็นและเกลียดสามารถทำลายกันถึงแม้ว่าบรรทัดสองของบทกวียืนยันว่า สามารถมีทางเลือกเดียวระหว่างไฟและน้ำแข็ง ผู้บรรยายการ undercuts ความต้องการนี้ด้วยว่า ทั้งสององค์ประกอบสามารถเรียบร้อยแล้ว ทำลายโลก นอกจากนี้ ความจริงที่เขาได้มีประสบการณ์กับทั้งสอง (ในรูปของความปรารถนาและความเกลียดชัง) เผยว่า ไฟและน้ำแข็งอยู่ร่วมกัน เป็นบรรทัดสองของบทกวียืนยัน ในความเป็นจริง แม้ว่าการบรรยายครั้งแรกสรุปว่า โลกจะสิ้นสุดในไฟ เขาสุดยอมรับว่า โลกอาจเป็นสิ้นสุดได้อย่างง่ายดายในน้ำแข็ง ไฟและน้ำแข็ง เหมือน จะสะดุดตาคล้ายกัน

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

บทกวีสั้น ๆ นี้แสดงคำถามที่คุ้นเคยเกี่ยวกับชะตากรรมของโลกที่สงสัยว่าจะมีแนวโน้มที่จะถูกทำลายด้วยไฟหรือน้ำแข็ง คนอยู่บนทั้งสองด้านของการอภิปรายและฟรอสต์แนะนำบรรยายเพื่อให้ใช้เวลาส่วนตัวของเขากับคำถามของการสิ้นสุดของโลก ผู้บรรยายครั้งแรกสรุปว่าโลกจะต้องจบลงในกองไฟหลังจากพิจารณาประสบการณ์ส่วนตัวของเขาด้วยความปรารถนาและความหลงใหลในอารมณ์ของไฟ แต่หลังจากพิจารณาประสบการณ์ของเขาด้วย "น้ำแข็ง" หรือความเกลียดชังผู้บรรยายยอมรับว่าน้ำแข็งจะทำลายอย่างเท่าเทียมกัน.
การวิเคราะห์
เพียงเก้าเส้นยาวบทกวีเล็ก ๆ นี้เป็นตัวอย่างที่ยอดเยี่ยมของฟรอสต์รูปแบบวรรณกรรมแดกดันรัดกุม บทกวีความยาวแตกต่างกันระหว่างสองเมตร (ทั้งแปดพยางค์หรือสี่พยางค์) และใช้สามชุด Rhymes สานบนพื้นฐานของ "-ire", "-ice" และ "แทรนซิชัน."
ในช่วงสองบรรทัดแรกของบทกวี ฟรอสต์สร้างขั้วชัดเจนระหว่างไฟและน้ำแข็งและทั้งสองกลุ่มคนที่เชื่อมั่นในแต่ละองค์ประกอบ โดยใช้คำว่า "บางคน" แทน "ฉัน" หรือ "บุคคล" ฟรอสต์อ้างว่าแตกต่างระหว่างสององค์ประกอบเป็นความจริงสากลไม่เพียงแค่ความคิดการเลื่อนตำแหน่งโดยบุคคล นอกจากนี้ยังมีความขัดแย้งระหว่างหลีกเลี่ยงไม่ได้ไฟและน้ำแข็งเหล่านี้ยังบรรทัดแรกร่างอ้างว่าโลกจะสิ้นสุดเป็นผลโดยตรงของหนึ่งในองค์ประกอบเหล่านี้ มันยังไม่ชัดเจนซึ่งองค์ประกอบจะทำลายโลก แต่มันเป็นสิ่งสำคัญที่จะต้องทราบว่าไฟและน้ำแข็งเป็นตัวเลือกเดียว บทกวีไม่อนุญาตให้มีความเป็นไปได้อื่น ๆ ในแง่ของชะตากรรมของโลกเช่นเดียวกับที่มีไม่ความคิดเห็นอื่น ๆ ที่ได้รับอนุญาตในการอภิปรายสีขาวสีดำและระหว่างไฟและน้ำแข็ง.
ที่น่าสนใจสองเป็นไปได้สำหรับการทำลายของโลกที่สอดคล้องโดยตรงกับ การอภิปรายทางวิทยาศาสตร์ที่พบบ่อยในช่วงเวลาที่ฟรอสต์เขียนบทกวี นักวิทยาศาสตร์บางคนเชื่อว่าโลกจะถูกเผาจากแกนคะนองในขณะที่คนอื่น ๆ เชื่อว่ายุคน้ำแข็งมาจะทำลายทุกสิ่งมีชีวิตบนพื้นผิวโลก แทนการรักษามุมมองทางวิทยาศาสตร์อย่างเคร่งครัดในการอภิปรายครั้งนี้ฟรอสต์แนะนำทางด้านอารมณ์มากขึ้น, การเชื่อมโยงความรักความปรารถนาด้วยไฟและความเกลียดชังที่มีน้ำแข็ง ในมุมมองเชิงเปรียบเทียบของทั้งสององค์ประกอบ "โลก" ได้รับการยอมรับเป็นอุปมาความสัมพันธ์ ไฟมากเกินไปและความรักได้อย่างรวดเร็วสามารถใช้ความสัมพันธ์ในขณะที่ไม่แยแสเย็นและความเกลียดชังสามารถทำลายอย่างเท่าเทียมกัน.
แม้ว่าทั้งสองบรรทัดแรกของบทกวียืนยันว่ามีเพียงสามารถเป็นทางเลือกเดียวระหว่างไฟและน้ำแข็งบรรยายบั่นทอนความต้องการนี้โดยยอมรับ ว่าองค์ประกอบทั้งสองประสบความสำเร็จสามารถทำลายโลก นอกจากนี้ยังมีความจริงที่ว่าเขาได้มีประสบการณ์ส่วนตัวที่มีทั้ง (ในรูปแบบของความปรารถนาและความเกลียดชัง) เผยให้เห็นว่าไฟและน้ำแข็งไม่ได้พิเศษร่วมกันเป็นสองบรรทัดแรกของบทกวียืนยัน ในความเป็นจริงแม้ว่าผู้บรรยายคนแรกสรุปว่าโลกจะสิ้นสุดลงในกองไฟท้ายที่สุดเขาก็ยอมรับว่าโลกได้อย่างง่ายดายเพียงจะจบอยู่ในน้ำแข็ง; ไฟและน้ำแข็งดูเหมือนว่ามีความคล้ายคลึงกันอย่างยอดเยี่ยม

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

บทกวีสั้น ๆนี้เค้าร่างที่คุ้นเคยถามเกี่ยวกับชะตากรรมของโลกสงสัยว่า มันมีแนวโน้มที่จะถูกทำลายโดยไฟหรือน้ำแข็ง คนทั้งสองด้านของการอภิปรายและน้ำค้างแข็งแนะนำผู้บรรยายให้ส่วนตัวของเขาใช้เวลาในคำถามของการสิ้นสุดของโลก เล่าเรื่องก่อน สรุปได้ว่า โลกจะสิ้นสุดในไฟหลังจากพิจารณาประสบการณ์ส่วนตัวของเขากับความต้องการและความปรารถนา อารมณ์ ของไฟ แต่เมื่อพิจารณาจากประสบการณ์ของเขากับ " น้ำแข็ง " หรือ ความเกลียดชัง การยอมรับว่าน้ำแข็งจะถูกทำลายอย่างเท่าเทียมกันการวิเคราะห์เพียงเก้าบรรทัดยาว กลอนนี้เป็นตัวอย่างที่ยอดเยี่ยมของฟรอสต์รัดกุมแดกวรรณกรรมสไตล์ กลอนที่แตกต่างกันระหว่างสองความยาวเมตร ( ทั้งแปดพยางค์หรือสี่พยางค์ ) และใช้ผสมผสานคำคล้องจองสามชุด ตาม " ความแค้น " , " น้ำแข็ง " และ " กิน "ใน 2 บรรทัดแรกของบทกวี , Frost สร้างความแตกต่างที่ชัดเจน ระหว่าง ไฟ และ น้ำแข็ง และ สอง กลุ่ม คน ที่ เชื่อ ใน แต่ละองค์ประกอบ โดยการใช้คำว่า " บาง " แทนที่จะเป็น " ผม " หรือ " บุคคล " ฟรอสยืนยันว่า ความแตกต่างระหว่างสององค์ประกอบ คือ ความจริงที่เป็นสากล ไม่ใช่แค่ความคิดส่งเสริมโดยแต่ละบุคคล นอกจากความขัดแย้งเกิดขึ้นระหว่างไฟและน้ำแข็ง เส้นเหล่านี้ก่อน เค้าอ้างว่า โลกจะสิ้นสุดเป็นผลโดยตรงของหนึ่งในองค์ประกอบเหล่านี้ มันยังไม่ชัดเจน ซึ่งองค์ประกอบจะทำลายโลก แต่มันเป็นสิ่งสำคัญที่จะต้องทราบว่าไฟและน้ำแข็งเป็นทางเลือกเท่านั้น กลอนไม่อนุญาตให้ใด ๆอื่น ๆความเป็นไปได้ในแง่ของชะตากรรมของโลก เช่นเดียวกับที่ มีไม่ใด ๆอื่น ๆ ความคิดเห็นที่ได้รับอนุญาตในการอภิปรายดำระหว่างไฟและน้ำแข็งน่าสนใจ มีความเป็นไปได้สองประการสำหรับการทำลายของโลกสอดคล้องโดยตรงกับทั่วไปทางวิทยาศาสตร์การอภิปรายในระหว่างเวลา ฟรอส เขียนบทกวี นักวิทยาศาสตร์บางคนเชื่อว่าโลกจะถูกเผาจากไฟหลัก ในขณะที่คนอื่นเชื่อว่ามาอายุน้ำแข็งจะทำลายสิ่งมีชีวิตบนผิวโลก แทนการรักษามุมมองทางวิทยาศาสตร์อย่างเคร่งครัดในการอภิปรายนี้ ฟรอสต์ แนะนำด้านอารมณ์มากขึ้น ประกอบกับไฟกระตือรือร้นปรารถนาและความเกลียดชังด้วยน้ำแข็ง ในมุมมองเชิงเปรียบเทียบขององค์ประกอบสอง " โลก " ได้รับการยอมรับเป็นคำอุปมาสำหรับความสัมพันธ์ ไฟมากเกินไป และกิเลสได้อย่างรวดเร็วสามารถใช้ความสัมพันธ์ ในขณะที่ความเฉยเมยเย็นชาและเกลียดสามารถทำลายล้างพอๆ กันแม้ว่าสองบรรทัดแรกของบทกวียืนยันว่ามีเพียงทางเลือกเดียว ระหว่าง ไฟ น้ำแข็ง เล่าเรื่อง undercuts ความต้องการนี้ โดยยอมรับว่า องค์ประกอบทั้งสองประสบความสำเร็จสามารถทำลายโลก นอกจากนี้ การที่เขามีประสบการณ์ส่วนตัวกับทั้งสอง ( ในรูปแบบของความปรารถนาและเกลียด ) พบว่า ไฟ และ น้ำแข็งจะไม่ได้พิเศษร่วมกัน เป็น 2 บรรทัดแรกของบทกวียืนยัน ในความเป็นจริงแม้ว่าเล่าเรื่องแรกสรุปได้ว่าโลกจะสิ้นสุดในไฟ เขาก็ยอมรับว่า โลกอาจได้อย่างง่ายดายเพียงปลายในน้ำแข็ง , ไฟ และ น้ำแข็ง ดูเหมือนจะคล้ายกันมาก .