The basic technology behind electro

The basic technology behind electrophotography was invented by American physicist Chester F. Carlson in 1938. This was subsequently put to practical use by the U.S.-based Haloid Company (now Xerox Corporation) in the development of the world's first plain-paper copier, introduced in 1959. Since then, electrophotography has gone on to become an important industrial technology employed in a variety of fields.
Canon began its full-fledged efforts in the field in 1962, and three years later, as conflicting technologies competed on a global stage, the company invented its NP approach.
Canon's NP method differed from that of Xerox in that it did not use selenium as the photosensitive material. Instead, it opted for cadmium sulfide (CdS), a camera developer material already in plentiful supply at the company. A hard insulating coating was applied on top of the CdS to create a unique three-layer drum, achieving much higher levels of durability compared with the extremely delicate selenium-coated drums, which required regular maintenance.

In 1979, Canon broke with convention and did away with the concentration adjustment mechanism, essential for the two-component method that had been employed up to that time and made use of a conductive toner and iron powder. In its place, Canon announced the NP-200J, which employed a dry mono-component jumping-development approach. This new method vastly improved the sharpness of copied images by accurately applying an insulating toner with a small particle size of several micrometers, or several millionths of a meter, onto the photosensitive drum. A range of advances and improvements enabled a simplified structure, including the implementation of a new optical system incorporating a Selfoc lens, made possible through the development of a new toner containing an extremely small amount of external additive, and the application of alternating current carrier voltage to the carrier during development, an approach that defied conventional thinking. As a result, it was possible to achieve an extremely compact, low-cost design that enjoyed extraordinary popularity across the world.
Behind this success was Canon's development culture, which wholeheartedly encouraged the tackling of any idea with potential, no matter how challenging it may be.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เทคโนโลยีพื้นฐานเบื้องหลัง electrophotography ถูกคิดค้น โดยชาวอเมริกัน physicist เชสเตอร์คาร์ลสัน F. ในค.ศ. 1938 นี้ต่อมาย้ายไปใช้ปฏิบัติ โดยสหรัฐอเมริกา Haloid บริษัท (ตอนนี้ บริษัท Xerox) ในการพัฒนาของโลกแรกล้วนกระดาษถ่ายเอกสาร ใน 1959 ตั้งแต่นั้น electrophotography ได้หายไปกับเทคโนโลยีอุตสาหกรรมสำคัญจ้างหลายเขตข้อมูลกลายเป็น
แคนนอนได้เริ่มความพยายามเต็มเปี่ยมในฟิลด์ใน 1962 และสามปีต่อมา ขณะร่วมการเทคโนโลยีขัดแย้งแข่งขันบนเวทีโลก บริษัทคิดค้นวิธี NP ของ.
ของแคนนอน NP วิธีแตกต่างจากของ Xerox ในที่นี้ไม่ได้ใช้เกลือเป็นวัตถุ photosensitive แทน จะเลือกสำหรับแคดเมียมซัลไฟด์ (ซีดี), วัสดุพัฒนากล้องที่อยู่ในการจัดหาโต๊ะที่บริษัท เคลือบฉนวนแข็งที่ใช้อยู่บนซีดีการสร้างกลอง 3 ชั้นเฉพาะ บรรลุระดับสูงความทนทานเมื่อเทียบกับละเอียดอ่อนมากเคลือบเกลือกลอง ซึ่งต้องบำรุงรักษาปกติ

ในปีค.ศ. 1979 แคนนอนยากจน มีแบบแผน และไม่ได้ไป ด้วยความเข้มข้นปรับปรุงกลไก จำเป็นสำหรับวิธีการสองส่วนที่มีพนักงานถึงเวลานั้น และใช้หมึกไฟฟ้า และเตารีดผง ในสถานที่ แคนนอนประกาศ NP-200J ซึ่งทำงานเป็นแนวทางพัฒนากระโดดขาวดำส่วนแห้ง วิธีการใหม่นี้ปรับปรุงความคมชัดของภาพที่ถูกคัดลอก โดยใช้ผงฉนวนที่ มีขนาดอนุภาคขนาดเล็กของคัลไมโครมิเตอร์แบบต่าง ๆ หรือ millionths ต่าง ๆ ของเครื่องวัด บนกลอง photosensitive แม่นยำเสมือน ความก้าวหน้าและปรับปรุงการเปิดใช้งานโครงสร้างเรียบง่าย รวมถึงการใช้งานของระบบออพติคอลใหม่เพจเลนส์ Selfoc ได้ผ่านการพัฒนาหมึกใหม่ที่ประกอบด้วยจำนวนบวกภายนอก และแอพลิเคชันของแรงดันกระแสสลับขนส่งบริษัทขนส่งในระหว่างการพัฒนา วิธีการที่คณะทำงานคิดแบบดั้งเดิมขนาดเล็ก ดังนั้น ก็เป็นไปได้ให้มีขนาดเล็กมาก ต้น ทุนต่ำแบบที่เพลิดเพลินนิยมพิเศษทั่วโลก
เบื้องหลังความสำเร็จนี้ถูกของแคนนอนพัฒนาวัฒนธรรม ซึ่งสนับสนุนให้แก่ของความคิดใด ๆ ที่มีศักยภาพ ไม่ว่าวิธีท้าทายมันอาจนวล

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เทคโนโลยีพื้นฐานที่อยู่เบื้องหลังระบบอิเล็กทรอถูกคิดค้นโดยนักฟิสิกส์ชาวอเมริกันเชสเตอร์เอฟคาร์ลสันในปี 1938 นี้ถูกนำมาใช้ในทางปฏิบัติโดย US-based บริษัท Haloid (ตอนนี้ Xerox Corporation) ในการพัฒนาของเครื่องถ่ายเอกสารธรรมดากระดาษแรกของโลกที่นำมาใช้ใน 1959 ตั้งแต่นั้นมาระบบอิเล็กทรอได้หายไปจะกลายเป็นเทคโนโลยีที่ใช้ในอุตสาหกรรมที่สำคัญในหลากหลายสาขา
ของแคนนอนเริ่มความพยายามเต็มเปี่ยมในด้านในปี ค.ศ. 1962 และอีกสามปีต่อมาเป็นเทคโนโลยีที่ขัดแย้งกันในการแข่งขันบนเวทีระดับโลก บริษัท คิดค้นวิธี NP ของ
วิธีการของแคนนอน NP แตกต่างไปจากที่ซีร็อกซ์ในการที่จะไม่ได้ใช้ซีลีเนียมเป็นวัสดุไวแสง แต่จะเลือกใช้สำหรับแคดเมียมซัลไฟด์ (ซีดี), วัสดุที่พัฒนากล้องอยู่แล้วในการจัดหาอุดมสมบูรณ์ที่ บริษัท เคลือบแข็งฉนวนถูกนำมาใช้ในด้านบนของซีดีการสร้างเอกลักษณ์กลองสามชั้นที่ประสบความสำเร็จในระดับที่สูงมากของความทนทานเมื่อเทียบกับซีลีเนียมเคลือบกลองที่ละเอียดอ่อนมากซึ่งจำเป็นต้องบำรุงรักษาปกติในปี 1979 แคนนอนยากจนที่มีการประชุมและทำ ออกไปด้วยกลไกการปรับความเข้มข้นที่จำเป็นสำหรับวิธีการสององค์ประกอบที่ได้รับการจ้างงานถึงเวลานั้นและทำให้การใช้หมึกนำไฟฟ้าและผงเหล็ก ในสถานที่แคนนอนประกาศ NP-200J ซึ่งงานขาวดำส่วนวิธีการกระโดดการพัฒนาแห้ง วิธีการใหม่นี้ดีขึ้นอย่างมากมายความคมชัดของภาพที่คัดลอกโดยถูกต้องใช้หมึกฉนวนที่มีขนาดอนุภาคเล็ก ๆ ของหลายไมโครเมตรหรือหลายในล้านของเมตรลงบนลูกกลิ้งไวแสงที่ ช่วงของความก้าวหน้าและการปรับปรุงการใช้งานโครงสร้างที่ง่ายรวมทั้งการดำเนินการของระบบแสงใหม่ผสมผสานเลนส์ Selfoc, ทำไปได้ผ่านการพัฒนาของหมึกใหม่ที่มีขนาดเล็กจำนวนมากของสารเติมแต่งภายนอกและการประยุกต์ใช้สลับแรงดันไฟฟ้าในปัจจุบัน ผู้ให้บริการในระหว่างการพัฒนาวิธีการที่ท้าทายความคิดเดิม เป็นผลให้มันเป็นไปได้เพื่อให้บรรลุขนาดเล็กมากการออกแบบต้นทุนต่ำที่ความสุขความนิยมเป็นพิเศษทั่วโลกที่อยู่เบื้องหลังความสำเร็จนี้เป็นของแคนนอนพัฒนาวัฒนธรรมซึ่งบริสุทธิ์ใจสนับสนุนให้แก้ปัญหาความคิดใด ๆ กับที่อาจเกิดขึ้นไม่ว่าวิธีการที่ท้าทายมันอาจจะ จะเป็น

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ด้านเทคโนโลยีพื้นฐานที่อยู่เบื้องหลังการถ่ายเอกสารถูกคิดค้นโดยนักฟิสิกส์ชาวอเมริกันเชสเตอร์เอฟ. คาร์ลสันในปี 1938 . นี้และใส่เพื่อใช้ในทางปฏิบัติ โดยสหรัฐฯ haloid ตาม ( ตอนนี้บริษัท Xerox Corporation ) ในการพัฒนาของโลกครั้งแรกที่เครื่องถ่ายเอกสารกระดาษธรรมดา , เปิดตัวในปี 1959 ตั้งแต่นั้นมาการถ่ายเอกสารได้ไปในที่จะกลายเป็นอุตสาหกรรมเทคโนโลยีที่สำคัญที่ใช้ในเขตข้อมูลที่หลากหลาย
Canon เริ่มความพยายามในนามของเต็มตัว ในปี 1962 และสามปีต่อมา เป็นเทคโนโลยีที่เข้าแข่งขันในเวทีระดับโลก บริษัท คิดค้นวิธีการของ NP .
Canon np วิธีที่แตกต่างจากที่ของซีร็อกซ์ที่มันทำ ไม่ใช้ซีลีเนียมเป็นวัสดุแพ้แสงแต่มันเลือกใช้แคดเมียมซัลไฟด์ ( CDS ) เป็นผู้พัฒนากล้องวัสดุได้มากมายจัดหาที่บริษัท ยากใช้ฉนวนเคลือบบนซีดีที่สร้างกลองสามชั้นเฉพาะ บรรลุระดับของความทนทานสูงมากเมื่อเทียบกับที่ละเอียดอ่อนมากซีลีเนียมเคลือบกลองซึ่งต้องบำรุงรักษาปกติ

ในปี 1979 ,Canon หักกับการประชุมและได้ไล่ความเข้มข้นปรับกลไกสำคัญสำหรับวิธีการที่เคยใช้แบบถึงเวลาและใช้ผงหมึกที่เป็นสื่อกระแสไฟฟ้าและผงเหล็ก ในสถานที่ , Canon ประกาศ np-200j ซึ่งใช้บริการโมโนโพกระโดดแนวทางการพัฒนาวิธีการใหม่นี้เป็นอย่างมากการปรับปรุงความคมชัดของภาพที่คัดลอกโดยถูกต้องใช้ฉนวนที่มีขนาดอนุภาคเล็ก ๆของหมึกหลายไมโครเมตร หรือหลาย millionths ของเครื่องวัดบนกลองแพ้แสง ช่วงของความก้าวหน้าและการปรับปรุงการเปิดใช้งานง่าย โครงสร้าง รวมทั้งการดำเนินงานของระบบเลนส์แบบใหม่ที่ผสมผสาน selfoc เลนส์ได้ผ่านการพัฒนาใหม่ของหมึกที่มีปริมาณขนาดเล็กมากของการเสริมภายนอกและการใช้แรงดันไฟฟ้าสลับผู้ให้บริการปัจจุบันผู้ให้บริการในการพัฒนาวิธีการที่ท้าทายความคิดเดิม เป็นผลให้มันเป็นไปได้เพื่อให้บรรลุมากขนาดกะทัดรัดและการออกแบบที่ได้รับความนิยมมากทั่วโลก
เบื้องหลังความสำเร็จนี้คือการพัฒนาวัฒนธรรมของแคนนอน ซึ่งสุดใจสนับสนุนการแก้ปัญหาจากความคิดใด ๆที่มีศักยภาพ ไม่ว่าอย่างไรยากอาจจะ .