A wind blew, as cold as the underwo

A wind blew, as cold as the underworld. As it passed by, everyone’s hearts grew as cold as if they were stuck in the middle of winter. Even more shocking was that the frigid wind made the Cultivators almost like mortals. Everyone began to tremble as they clung to their vines.

Their breath turned into ice, which then cracked and shattered, causing everyone to feel extremely astonished.

Were it not for the vines, and the warmth which pulsed out from within them into the bodies of everyone present, then they wouldn’t be able to proceed downward for very long, not even if they had higher Cultivation bases.

Meng Hao’s eyes flickered as he clutched the vine. He had long since come to the conclusion that these vines were a critical element in being able to reach the Fourth Plane. Many others had come to the same conclusion.

Although not everyone had chosen to attempt to enter the Fourth Plane, everyone who had come to the Primordial Demon Immortal Plane were outstanding figures from the lands of South Heaven. As for those who did chose to enter the Fourth Plane, they definitely wouldn’t just give up halfway.

As they produced more and more treasures to sacrifice to the vines, the vines twisted and writhed, extending downward at high speed.

Time passed by slowly. Meng Hao was the last in line. As he descended he glanced around to inspect the area. As far as he could tell, the pit seemed bottomless. It was impossible to tell how far they had gone down, and yet they still couldn’t see any end in sight. The frigid wind grew more intense, seemingly increasing the number of treasures required by the vines.

Not too far off from Meng Hao was Li Tiandao. His face was gradually filling with apprehension. Although he had come prepared with a good supply of magical items, he was finding it difficult to keep up with how much needed to be sacrificed. By this point, it didn’t seem to matter the quality of the magical items being sacrificed. Almost anything would do.

Even still, the miscellaneous collection of magical items in Li Tiandao’s bag of holding were not very plentiful. If things kept going with no bottom in sight, then he would soon have to begin sacrificing important magical items.

To him, it was something impossible to accept. He frowned and gritted his teeth, a look of determination gleaming in his eyes. He suddenly stopped, apparently preparing himself to start climbing back up. It seemed he planned to give up on his attempt to enter the Fourth Plane.

However, almost as soon as he began to climb up, before he had even gone more than a meter or so, his face flickered. The frigid wind around him suddenly grew ten times as powerful. His hair and his eyebrows became snow-white in the blink of an eye. Ice crystals even formed on his skin; clearly he was on the verge of being transformed into an ice statue.

The intense sense of grave crisis he felt caused Li Tiandao to immediately pull out one of his important magical treasures. It was a glowing blue sword that somewhat resembled a saber. A single glance was enough to tell that this was anything but an ordinary treasure.

Forcing down the pain he felt, Li Tiandao placed the sword onto the vine, whereupon it sank down inside. The coldness around Li Tiandao vanished and his body slowly returned to normal. However, his expression was one of astonishment.

“We’re only allowed to go down, not up?” he grumbled inwardly. “Or is it that going back up requires an even higher price?” Everyone around was aware of the strange event which had just occurred, and were shocked. They all began to think various thoughts.

It was at this point that Li Tiandao saw that his own vine was no longer moving down but retracting back upward.

This provoked a reaction from the others.

“That can’t be right. It’s not that you can’t go up. Once you enter this place, even if you want to quit, you still have to sacrifice treasures!”

“That must be the situation. It seems getting into the Fourth Plane isn’t so easy after all….”

Meng Hao had the best view of the situation. His eyes flickered thoughtfully, and he rubbed his bag of holding. Suddenly, a bashful smile appeared on his face. He said nothing, but simply allowed his vine to slowly continue on downward.

Li Tiandao hesitated thoughtfully for a moment. Right now, he had two options to pick from. Go up, or go down. Either way, he would have to spend all of his magical items.

After a moment of hesitation, Li Tiandao clenched his jaw.

“Since I have to waste the magical items, I might as well risk it all,” he thought. “If I don’t, then everything I already spent will have been a complete waste. However, if I succeed, I can make up for everything with gains in the Fourth Plane!”

Many of the other Cultivators were thinking the same thing as Li Tiandao. They clenched their jaws, eyes shining with determination. To them it was a gamble; however, if they gave up now, then they would definitely end up

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ลมพัดเย็นราวกับนรก ในขณะที่มันผ่านไปหัวใจของทุกคนเติบโตเย็นราวกับว่าพวกเขาติดอยู่ในกลางของฤดูหนาว ที่น่าตกใจยิ่งกว่านั้นคือว่าลมหนาวทำพรวนเกือบเหมือนปุถุชน ทุกคนเริ่มที่จะสั่นสะเทือนขณะที่พวกเขายังยึดติดกับเถาองุ่นของเขา

ลมหายใจของพวกเขากลายเป็นน้ำแข็งที่แล้วแตกและแตกทำให้เกิดทุกคนจะรู้สึกประหลาดใจมาก

มันไม่ได้สำหรับองุ่น, และความอบอุ่นที่ชีพจรออกมาจากภายในพวกเขาเข้าไปในร่างกายของทุกคนในปัจจุบันแล้วพวกเขาก็จะไม่สามารถที่จะดำเนินการลงนานมากไม่ได้ถ้าพวกเขามีฐานการเพาะปลูกที่สูงขึ้น

ตาเม้งเฮาส์ flickered ในขณะที่เขากำเถา เขามานานตั้งแต่สรุปว่าองุ่นเหล่านี้เป็นองค์ประกอบที่สำคัญในความสามารถที่จะไปถึงเครื่องบินที่สี่ อื่น ๆ อีกมากมายได้มาถึงข้อสรุปเดียวกัน

แม้ว่าทุกคนไม่ได้เลือกที่จะพยายามที่จะเข้าไปในเครื่องบินที่สี่ทุกคนที่ได้มาถึงลำดับปีศาจอมตะเครื่องบินเป็นตัวเลขที่โดดเด่นจากดินแดนทางใต้ของสวรรค์ สำหรับผู้ที่ไม่เลือกที่จะใส่เครื่องบินสี่แน่นอนพวกเขาจะไม่เพียงแค่ให้ขึ้นครึ่งหนึ่ง

ขณะที่พวกเขาผลิตสมบัติมากขึ้นที่จะเสียสละเพื่อเถาเถาบิดและ writhed ขยายลงที่ความเร็วสูง

เวลาผ่านไปอย่างช้า ๆ โดย เม้งเฮาเป็นคนสุดท้ายในสาย ในขณะที่เขาสืบเชื้อสายมาเขามองไปรอบ ๆ เพื่อตรวจสอบพื้นที่ เท่าที่เขาสามารถบอกหลุมดูเหมือนลึก มันเป็นไปไม่ได้ที่จะบอกว่าห่างไกลที่พวกเขาได้ลงไปและพวกเขาก็ยังคงไม่สามารถมองเห็นปลายใด ๆ ในสายตา ลมหนาวขยายตัวรุนแรงมากขึ้น ดูเหมือนว่าการเพิ่มจำนวนของสมบัติที่จำเป็นโดยองุ่นที่

ไม่ไกลจากเม้งเฮาเป็น Li Tiandao ใบหน้าของเขาก็ค่อย ๆ เต็มไปด้วยความหวาดหวั่น แม้ว่าเขาจะได้มาจัดทำขึ้นด้วยอุปทานที่ดีของรายการที่มีมนต์ขลังเขาก็พบว่ามันยากที่จะให้ทันกับวิธีการที่จำเป็นมากที่จะต้องเสียสละ โดยจุดนี้มันไม่ได้ดูเหมือนจะสำคัญคุณภาพของรายการที่มีมนต์ขลังที่มีการเสียสละ เกือบทุกอย่างที่จะทำ

แม้ยังคงคอลเลกชันอื่น ๆ ของรายการที่มีมนต์ขลังในถุง Li Tiandao การถือหุ้นไม่อุดมสมบูรณ์มาก หากสิ่งที่ยังคงต้องไปกับด้านล่างในสายตาไม่มีแล้วเขาเร็ว ๆ นี้จะต้องเริ่มต้นเสียสละรายการมหัศจรรย์สำคัญ

สำหรับเขาแล้วมันเป็นสิ่งที่เป็นไปไม่ได้ที่จะยอมรับ เขาขมวดคิ้วและ gritted ฟันของเขา, รูปลักษณ์ของความมุ่งมั่นแพรวในสายตาของเขา ทันใดนั้นเขาก็หยุด เห็นได้ชัดว่าการเตรียมความพร้อมของตัวเองที่จะเริ่มต้นปีนกลับขึ้นไป มันดูเหมือนเขาวางแผนที่จะให้ขึ้นไปบนเขาพยายามที่จะเข้าไปในเครื่องบินที่สี่

แต่เกือบจะทันทีที่เขาเริ่มที่จะปีนขึ้นไปก่อนที่เขาจะได้ไปมากยิ่งขึ้นกว่าเมตรหรือเพื่อให้ใบหน้าของเขา flickered ลมหนาวรอบ ๆ ตัวเขาอย่างกระทันหันเติบโตสิบครั้งที่มีประสิทธิภาพ ผมและคิ้วของเขากลายเป็นหิมะสีขาวในพริบตา ผลึกน้ำแข็งที่เกิดขึ้นแม้ในผิวของเขา; เห็นได้ชัดว่าเขากำลังจะถูกเปลี่ยนเป็นรูปปั้นน้ำแข็ง

ความรู้สึกที่รุนแรงของวิกฤตหลุมฝังศพของเขารู้สึกว่าเกิดจาก Li Tiandao ที่จะดึงออกทันทีหนึ่งในสมบัติที่สำคัญของเขาที่มีมนต์ขลัง มันเป็นดาบสีฟ้าเรืองแสงที่ค่อนข้างคล้ายดาบ ทันทีเดียวก็เพียงพอที่จะบอกว่านี่คืออะไร แต่สมบัติสามัญ

บังคับให้ลงความเจ็บปวดที่เขารู้สึกว่า หลี่ Tiandao วางดาบลงบนเถาครั้นแล้วก็จมลงไปข้างใน ความเย็นรอบ Li Tiandao หายไปและร่างกายของเขาค่อย ๆ กลับสู่ปกติ แต่การแสดงออกของเขาเป็นหนึ่งในความประหลาดใจ

"เราได้รับอนุญาตให้ลงไปไม่ถึง?" เขาบ่นในใจ "หรือว่าจะกลับขึ้นไปต้องมีราคาสูงขึ้น?" ทุกคนรอบตัวได้ตระหนักถึงเหตุการณ์แปลก ๆ ที่เพิ่งเกิดขึ้นแล้วก็ตกใจ พวกเขาทุกคนเริ่มคิดความคิดต่างๆ

มันเป็นที่จุดนี้ว่าหลี่ Tiandao เห็นว่าเถาองุ่นของเขาเองก็ไม่ได้ย้ายลง แต่งุ้มกลับขึ้นไปข้างบน

เจ็บใจปฏิกิริยาจากคนอื่น ๆ

"ที่ไม่สามารถที่เหมาะสม มันไม่ใช่ว่าคุณไม่สามารถขึ้นไป เมื่อคุณเข้าไปในสถานที่นี้แม้ถ้าคุณต้องการที่จะเลิกคุณยังคงต้องเสียสละสมบัติ! "

" นั่นจะต้องเป็นสถานการณ์

ดูเหมือนว่าการเข้าสู่สี่เครื่องบินไม่ให้ง่ายหลังจากทั้งหมด ... . " เม้งเฮามีมุมมองที่ดีที่สุดของสถานการณ์ ดวงตาของเขา flickered ความคิดและเขาลูบกระเป๋าของเขาในการถือครอง ทันใดนั้นรอยยิ้มอายปรากฏบนใบหน้าของเขา เขากล่าวว่าไม่มีอะไร แต่เพียงได้รับอนุญาตเถาองุ่นของเขาที่จะดำเนินการต่อในช้าลง

หลี่ Tiandao ลังเลคิดสักครู่ ตอนนี้เขามีสองตัวเลือกให้เลือกจาก ไปขึ้นหรือลงไป ทั้งสองวิธีที่เขาจะต้องใช้จ่ายทั้งหมดของรายการที่มีมนต์ขลังของเขา

หลังจากช่วงเวลาของการลังเลหลี่ Tiandao clenched ขากรรไกรของเขา

"ตั้งแต่ผมต้องเสียรายการที่มีมนต์ขลังผมเช่นกันอาจจะเสี่ยงทุกอย่าง" เขาคิดว่า "ถ้าฉันไม่ได้แล้วทุกอย่างที่ฉันใช้จ่ายไปแล้วจะได้รับของเสียที่สมบูรณ์ แต่ถ้าฉันประสบความสำเร็จผมสามารถทำขึ้นสำหรับทุกอย่างที่มีกำไรในสี่เครื่องบิน!

" หลายคนพรวนอื่น ๆ ที่มีความคิดเป็นสิ่งเดียวกับหลี่ Tiandao พวกเขากำแน่นขากรรไกรของเขาตาส่องแสงด้วยความมุ่งมั่น เพื่อพวกเขามันเป็นเล่นการพนัน; แต่ถ้าพวกเขาให้ขึ้นตอนนี้แล้วพวกเขาจะจบลงแน่นอน