Besides, that woman was extremely b

Besides, that woman was extremely beautiful. She looked elegant and noble, her face also looked very delicate. In comparison with Duan Xin Ye, Lan Jiao was extremely far from matching her beauty.



It made Lan Jiao feel uneasy, no wonder her Thousand Evil Illusions Technique had no effect on Lin Feng. On Lin Feng’s side, there was the beautiful and pure Meng Qing, then there was that elegant and noble Duan Xin Ye, no wonder……..



But that guy was really lucky, Meng Qing was obviously wonderful, but Duan Xin Ye also seemed to have an extraordinarily high social status and surprisingly, she also had feelings for Lin Feng.



“Second Prince, Princess!” Replied Lin Feng, this was also to let Lan Jiao know their social status.



Amazingly, the girl was the princess of Xue Yue! No wonder she looked so extraordinary.



“Lin Feng, don’t call me princess! Call me Xin Ye, alright?!” Said the incredibly beautiful Duan Xin Ye as if she was slightly saddened by him being formal.



Lin Feng had been in her heart for a while. When she heard Lin Feng call her “princess”, she felt that he was putting distance between them, too much distance. She didn’t like it when Lin Feng treated her the same way as everybody else.



Lin Feng remained silent and immediately nodded.



“Xin Ye!” Said Lin Feng which made Duan Xin Ye give a satisfied smile.



She then immediately walked towards him and suddenly grabbed Lin Feng’s arm. She then said: “Lin Feng, let’s play chess! Alright?”



Duan Wu Ya was looking at them with a smile yet not a smile on his face. He shook his head, smiled and said: “When a girl is of age, she needs to hurry and get married. My sister is hopeless.”



When Duan Xin Ye heard Duan Wu Ya, her face turned red. Even though the situation was a bit embarrassing, she didn’t stop holding Lin Feng’s arm.



Lin Feng had seen her naked, he felt like nothing was impossible anymore. After Lin Feng left her, Duan Xin Ye was constantly thinking about Lin Feng and she couldn’t get his image out of her mind. She couldn’t help but think about him constantly. From that moment, she didn’t think of herself as a princess when being with Lin Feng, so he had to drop the formality. She promised that if Lin Feng came back to the Imperial City, she wouldn’t let him leave her side again.



Lin Feng was smiling wryly. He obviously understood her feelings very well.



“Lin Feng, play chess with my sister.” Said Duan Wu Ya while smiling. Immediately after, he looked at Nan Shan and said: “let’s go and take a walk by the lake.”



When he finished talking, he slightly smiled at Lan Jiao but Lan Jiao glared icily at him. That face was familiar. From the second prince’s status and his familiar eyes, Lan Jiao guessed that this young man was the one who was wearing black in Celestial River. He was also the one who killed all the escaping members from the Cosmic Pavilion.



When Duan Wu Ya saw that Lan Jiao’s eyes were filled with hatred, he kept smiling warmly as before and said: “Do you want to come for a walk?”



“Alright.” Said Lan Jiao coldly, she didn’t want to refuse. She then left with Nan Shan and Duan Wu Ya.



Next to the stone table in the middle of the bamboo forest, Lin Feng and Duan Xin Ye were the only ones left.



They both sat down on stone chairs. Duan Xin Ye looked at Lin Feng and asked: “How are you?”



“I’m fine.” Nodded Lin Feng, he didn’t really know how he should reply.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

นอกจากนี้ คือหญิงที่สวยงามมาก เธอดูสง่างาม และสูง ส่ง ใบหน้าของเธอดูละเอียดอ่อนมาก เมื่อเปรียบเทียบกับด้วนซิเย่ Lan เจียวถูกมากห่างไกลจากความงามของเธอที่ตรงกัน มันทำให้รู้สึกไม่สบายใจ เจียว Lan พบเทคนิคภาพลวงตาชั่วร้ายของเธอพันไม่มีผลกับเฟิงหลิน ด้านหลินเฟิง มีความสวยงาม และบริสุทธิ์เมงราชวงศ์ชิง แล้วก็ที่สง่างาม และสูงส่งด้วนซิเย่ เสน่ห์... แต่ผู้ชายคนนั้นโชคดีจริง ๆ เมงชิงเสร็จแน่นอน แต่ด้วนซิเย่ยังดูเหมือนจะ มีสถานะทางสังคมสูงมากเป็นพิเศษ และน่าแปลกใจ เธอยังมีความรู้สึกสำหรับหลินเฟิง "สองเจ้าชาย เจ้าหญิง" ตอบหลินเฟิง นี้คือต้องให้ Lan เจียวรู้สถานะทางสังคมของพวกเขา น่าอัศจรรย์ สาวเป็นเจ้าหญิงของ Xue Yue เสน่ห์ที่เธอมองไม่ธรรมดาดังนั้น "หลินเฟิง ไม่โทรหาฉันเจ้าหญิง โทรหาฉันซิเย่ ไร!" สวยงามอย่างเหลือเชื่อด้วนซิเย่กล่าวว่า เธอเล็กน้อยอินเตอร์เขาถูกทางการ หลินเฟิงได้ในหัวใจของเธอในขณะ เมื่อเธอได้ยินเฟิงหลินเรียกเธอ "เจ้าหญิง" เธอรู้สึกว่า เขาถูกวางระยะห่าง มากเกินไปเที่ยว เธอไม่ชอบเมื่อเฟิงหลินถือว่าเธอเหมือนเป็นคนอื่น หลินเฟิงยังคงเงียบ และพยักหน้าทันที "ซิเย่! " เฟิงหลินดังกล่าวซึ่งทำด้วนซิเย่ให้รอยยิ้มพอใจ เธอแล้ว ทันทีเดินเข้าไปหาเขา และก็คว้าแขนหลินเฟิง เธอแล้วบอกว่า: "หลินเฟิง ลองเล่นหมากรุก ไม่เป็นไร" Duan Wu ยากำลังมองพวกเขา ด้วยรอยยิ้มแต่รอยยิ้มบนใบหน้าของเขา เขาส่ายหัว smiled และเขากล่าวว่า: "เมื่อสาวอายุ เธอต้องรีบ และแต่งงานกัน น้องสาวของฉันไม่สิ้นหวัง" เมื่อด้วนซิเยได้ยินยาวูด้วน ใบหน้าของเธอเปิดสีแดง แม้สถานการณ์เป็นบิตน่าอาย เธอไม่หยุดถือแขนหลินเฟิง หลินเฟิงได้เห็นเธอเปลือยกาย เขารู้สึกเหมือนไม่มีอะไรเป็นไปไม่ได้อีกต่อไป หลังจากที่หลินเฟิงเธอ ด้วนซิเย่ถูกตลอดเวลาคิดเกี่ยวกับหลินเฟิง และเธอไม่สามารถรับภาพของเขาจากใจของเธอ เธอไม่สามารถช่วย แต่คิดถึงเขาตลอดเวลา จากช่วงเวลานั้น เธอไม่คิดว่า เธอเป็นเจ้าหญิงเมื่อถูกกับหลินเฟิง เขาจึงมีพิธีการการปล่อย เธอสัญญาว่า ถ้าเฟิงหลินกลับมาเข้าเมืองอิมพีเรียล เธอคงไม่ให้เขาออกจากด้านข้างของเธออีกครั้ง หลินเฟิงยิ้ม wryly เห็นได้ชัดว่าเขาเข้าใจความรู้สึกของเธอดีขึ้น "หลินเฟิง เล่นหมากรุกกับน้องสาวของฉัน" ยาการวูด้วนกล่าวพร้อมรอยยิ้ม ทันที เขามองฉานน่าน และกล่าวว่า: "ไปกันเถอะ และเดินเล่นที่ทะเลสาบ" เมื่อจบการพูดคุย เล็กน้อยยิ้มที่เจียว Lan แต่ Lan เจียว glared icily ที่เขา หน้าตาไม่คุ้นเคย จากสถานะของเจ้าชายสองและตาของเขาคุ้นเคย Lan เจียวเดาว่า หนุ่มคนนี้เป็นคนหนึ่งที่สวมสีดำในแม่น้ำสวรรค์ เขาเป็นคนฆ่าทุกคนอพยพในกรณีจากศาลาของจักรวาล เมื่อยาวูด้วนเห็นว่า Lan เจียวตาเต็มไป ด้วยความเกลียดชัง เขาเก็บยิ้มอย่างอบอุ่นเป็นก่อน และกล่าวว่า: "คุณต้องการมาเดินเล่นหรือไม่" "ไร" กล่าวว่า เจียว Lan จ้างงาน เธอไม่ต้องปฏิเสธ เธอแล้วทิ้งฉานน่านและยาวูด้วน ถัดจากโต๊ะหินกลางป่าไผ่ หลินเฟิงและด้วนซิเย่มีคนเดียวที่เหลือ พวกเขาทั้งสองนั่งลงบนเก้าอี้หิน ด้วนซิเย่เฟิงหลินมอง และถามว่า: "รึเปล่า" "ฉันดี" พยักหน้าหลินเฟิง เขาไม่ทราบจริง ๆ ว่าเขาควรตอบ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

นอกจากนี้ผู้หญิงคนนั้นเป็นภาพที่สวยงามมาก เธอมองที่สง่างามและมีเกียรติ, ใบหน้าของเธอยังมองที่ละเอียดอ่อนมาก ในการเปรียบเทียบกับด้วนซินเยลานเจียวก็ยังห่างไกลมากจากที่ตรงกับความงามของเธอ. มันทำให้ลานเจียวรู้สึกไม่สบายใจไม่น่าแปลกใจเทคนิคพันชั่วร้าย Illusions เธอไม่มีผลต่อหลินฮ ในด้านหลินฮมีความสวยงามและบริสุทธิ์เม้งชิงแล้วก็มีที่สง่างามและมีเกียรติด้วนซินเจ้าไม่น่าแปลกใจ ...... .. แต่ผู้ชายที่โชคดีจริงๆเม้งชิงเป็นที่ยอดเยี่ยมอย่างเห็นได้ชัด แต่ด้วนซินเจ้าก็ดูเหมือน จะมีสถานะทางสังคมสูงเป็นพิเศษและน่าแปลกใจที่เธอยังมีความรู้สึกต่อหลินฮ. "ประการที่สองเจ้าชายเจ้าหญิง!" ตอบหลินฮนี้ก็ยังจะปล่อยให้ลานเจียวทราบสถานะทางสังคมของพวกเขา. น่าแปลกใจหญิงสาวที่เป็นเจ้าหญิงแห่ง Xue Yue! ไม่น่าแปลกใจที่เธอมองเป็นพิเศษเพื่อให้. "หลินฮจะไม่เรียกเจ้าหญิง! โทรหาฉันซินเยเป็นไร ?! "กล่าวว่าสวยงามอย่างไม่น่าเชื่อด้วนซินเยราวกับว่าเธอรู้สึกเศร้าเล็กน้อยโดยเขาเป็นอย่างเป็นทางการ. หลินฮเคยอยู่ในหัวใจของเธอในขณะที่ เมื่อเธอได้ยินเสียงหลินฮเรียกว่า "เจ้าหญิง" เธอรู้สึกว่าเขาถูกวางระยะห่างระหว่างพวกเขาระยะทางมากเกินไป เธอไม่ชอบมันเมื่อหลินฮปฏิบัติต่อเธอแบบเดียวกับคนอื่น ๆ . หลินฮยังคงเงียบและทันทีที่พยักหน้า. "ซินเจ้า!" กล่าวว่าหลินฮด้วนซึ่งทำให้ซินเจ้าให้รอยยิ้มพอใจ. จากนั้นเธอก็เดินไปหาเขาทันที และก็คว้าแขนหลินฮ จากนั้นเธอก็กล่าวว่า "หลินฮให้เล่นหมากรุก! เอาล่ะ? " ด้วนวูยาถูกมองที่พวกเขาด้วยรอยยิ้มยังไม่ได้รอยยิ้มบนใบหน้าของเขา เขาส่ายหัวยิ้มและกล่าวว่า "เมื่อหญิงสาวคนหนึ่งอายุเธอต้องการที่จะรีบแต่งงาน น้องสาวของฉันสิ้นหวัง. " เมื่อด้วนซินเยวูได้ยินด้วนยะใบหน้าของเธอเปลี่ยนเป็นสีแดง แม้ว่าสถานการณ์เป็นบิตน่าอายเธอไม่หยุดจับแขนหลินฮ. หลินฮเคยเห็นเธอเปลือยกายเขารู้สึกเหมือนไม่มีอะไรเป็นไปไม่ได้อีกต่อไป หลังจากที่หลินฮซ้ายของเธอด้วนซินเจ้าอยู่ตลอดเวลาคิดเกี่ยวกับหลินฮและเธอไม่สามารถรับภาพของเขาออกมาจากใจของเธอ เธอไม่สามารถช่วย แต่คิดว่าเกี่ยวกับเขาอย่างต่อเนื่อง จากช่วงเวลาที่เธอไม่ได้คิดว่าตัวเองเป็นเจ้าหญิงเมื่อได้อยู่กับหลินฮดังนั้นเขาจึงจะลดลงเป็นทางการ เธอสัญญาว่าถ้าหลินฮกลับไปเมืองจักรพรรดิมาเธอก็จะไม่ปล่อยให้เขาออกจากด้านข้างของเธออีกครั้ง. หลินฮยิ้มถึงคราว เห็นได้ชัดว่าเขาเข้าใจความรู้สึกของเธอได้เป็นอย่างดี. "หลินฮเล่นหมากรุกกับน้องสาวของฉัน." กล่าวว่าด้วนวูยาในขณะที่รอยยิ้ม ทันทีหลังจากที่เขามองไปที่ Shan น่านและกล่าวว่า "ขอไปและใช้เวลาเดินริมทะเลสาบ." เมื่อเขาพูดเสร็จเขายิ้มเล็กน้อยที่ลานเจียว แต่ลานเจียวจ้องไปที่เขาไม่ไยดี ใบหน้าที่คุ้นเคย จากสถานะเจ้าชายสองและดวงตาของเขาคุ้นเคยลานเจียวเดาได้ว่าชายหนุ่มคนนี้เป็นคนเดียวที่ได้รับการสวมใส่สีดำในสวรรค์แม่น้ำ . เขายังเป็นคนที่ฆ่าสมาชิกทุกคนหนีออกมาจากจักรวาลพาวิลเลี่ยนเมื่อด้วน Wu Ya เห็นว่าดวงตาลานเจียวของเขาเต็มไปด้วยความเกลียดชังเขาเก็บรอยยิ้มอย่างอบอุ่นเป็นมาก่อนและกล่าวว่า "คุณต้องการที่จะมาเดินเล่น" "เอาล่ะ. กล่าวว่า" ลานเจียวอย่างเย็นชาเธอไม่ต้องการที่จะปฏิเสธ จากนั้นเธอก็ทิ้งให้อยู่กับ Shan น่านและด้วน Wu Ya. ถัดไปไปที่โต๊ะหินในช่วงกลางของป่าไผ่หลินฮด้วนและซินเจ้าเป็นคนเดียวที่เหลืออยู่. พวกเขาทั้งสองนั่งลงบนเก้าอี้หิน ด้วนซินเยมองที่หลินฮและถามว่า "คุณเป็นอย่างไร?" "ผมสบายดี" พยักหน้าหลินฮเขาไม่ทราบจริงๆว่าเขาควรจะตอบ.

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

นอกจากนี้ ผู้หญิงคนนั้นก็สวยมาก เธอดูสง่างามและสูงศักดิ์ ใบหน้าของเธอยังดูบอบบางมาก ในการเปรียบเทียบกับต้วนซินเย , LAN เจียวอยู่ไกลมากจากการจับคู่งามของเธอมันทำให้ LAN เจียวรู้สึกไม่สบายใจ ไม่สงสัยเลยที่เธอแสนร้ายมายา เทคนิคก็ไม่มีผลกระทบกับหลินฟง ด้าน หลินฟง มีความสวยงามและบริสุทธิ์เม้งชิง แล้วมีที่สง่างามและมีเกียรติด้วนซินเย ไม่สงสัย . . . . .แต่ผู้ชายที่โชคดีจริงๆ เมิงชิงมันยอดเยี่ยม แต่ต้วนซินเยดูเหมือนมีสถานะทางสังคมสูงเป็นพิเศษ และจู่ ๆ เธอก็มีใจให้หลินฟง" องค์ชาย สองหญิง " ตอบ หลินฟง นี้ ยัง เพื่อให้ลานเจียวทราบสถานะทางสังคมของพวกเขาamazingly , สาวเจ้าหญิงของ Xue Yue ! ไม่สงสัยเลยที่เธอดูพิเศษ" หลินฟง อย่าเรียกฉันว่าเจ้าหญิง เรียกฉันว่า ซิน เย นะ ! " กล่าวว่าสวยงามชิ้นด้วน ซินเยราวกับว่าเธอเล็กน้อยนั้นเขาถูกทางการหลินฟงได้ในใจของเธอสักพัก เมื่อเธอได้ยินหลินฟงเรียกเธอว่า " เจ้าหญิง " หล่อนรู้สึกว่าเขาวางระยะห่างระหว่างพวกเขา ระยะห่างมากเกินไป เธอไม่ชอบเมื่อหลินฟงทำกับเธอเหมือนคนอื่นหลินฟงยังคงเงียบและรีบพยักหน้า" ซิน เย ! " บอกว่า หลินฟง ซึ่งทำให้ต้วนซินเยให้อิ่มยิ้มเธอรีบเดินต่อ เขาก็คว้าแขนของหลินฟง . เธอกล่าวว่า : " หลินฟง เรามาเล่นหมากรุก ! ไม่เป็นไรนะ ? "ต้วนอู๋หยากำลังมองพวกเขาด้วยรอยยิ้มที่ไม่ใช่รอยยิ้มบนใบหน้าของเขา เขาส่ายหัว ยิ้มและกล่าวว่า : " เมื่อหญิงสาวอายุ เธอต้องรีบแต่งงาน น้องสาวของฉันคือสิ้นหวัง " .เมื่อต้วน ซิน ท่านได้ยินต้วนอู๋นี่ ใบหน้าของเธอกลายเป็นสีแดง แม้ว่าสถานการณ์น่าอาย เธอไม่ได้หยุดถือของหลินฟงแขนหลินฟงได้เห็นเธอเปลือย เขารู้สึกเหมือนว่าไม่มีอะไรที่เป็นไปไม่ได้อีกต่อไป หลังจากที่หลินฟงจากไป ดวน ซินเยได้ตลอดเวลาคิดเกี่ยวกับ หลินฟง และ เธอไม่สามารถเอาภาพเขาออกจากหัวเธอ เธอไม่สามารถช่วย แต่คิดว่าเกี่ยวกับเขาอยู่ตลอดเวลา จากช่วงเวลาที่เธอไม่ได้คิดว่าตัวเองเป็นเจ้าหญิงเมื่อถูกกับหลินฟง เขาจึงต้องวางเป็นระเบียบ เธอสัญญาว่าถ้าหลินฟงกลับมาถึงเมืองหลวง เธอไม่ยอมให้เขาไปอยู่ข้างกายเธออีกครั้งหลินฟงยิ้มอย่างบิดเบี้ยว . เห็นได้ชัดว่าเขาเข้าใจความรู้สึกของเธอเป็นอย่างดี" หลินฟง เล่นหมากรุกกับพี่สาวของฉัน " กล่าวว่าต้วนอู๋หยาในขณะที่ยิ้ม ทันที หลังจาก เขา มอง หนานซาน และกล่าวว่า " เราไปเดินเล่นริมทะเลสาบ "พอเขาพูดจบ เขายิ้มเล็กน้อยแต่ LAN LAN เจียวเจียวถลึงตาอย่างเย็นชาใส่เขา ใบหน้าที่คุ้นเคย จากสถานภาพขององค์ชายลำดับที่สอง และดวงตาที่คุ้นเคยของเขา เอียนเจียวเดาว่าชายหนุ่มคนนี้คือคนที่ใส่เสื้อดำในท้องฟ้า แม่น้ำ เขาคือคนที่ฆ่าทุกคนหนีจากสมาชิกศาลาคอสมิกเมื่อต้วนอู๋หยาเห็นเอียนเจียว ดวงตาเต็มไปด้วยความเกลียดชัง เขาเอาแต่ยิ้มอย่างอบอุ่นเช่นเดิม และกล่าวว่า " คุณต้องการที่จะมาเดินเล่นเหรอ ? "" ไม่เป็นไร " กล่าวว่าลานเจียวอย่างเย็นชา เธอไม่อยากปฏิเสธ เธอออกไปกับ Nan Shan Wu และ ด้วนนะถัดจากโต๊ะหินกลางป่าไผ่ หลินฟง และ ต้วน ซิน เจ้าคนเดียวเท่านั้นพวกเขาทั้งสองนั่งลงบนเก้าอี้หิน ด่วน ซินเยมองหลินฟงและถามว่า : " คุณเป็นอย่างไร ? "" ผมไม่เป็นไร " พยักหน้า หลินฟง เขา ไม่รู้ว่าเขาควรจะตอบนะ