Another geophysical study was from

Another geophysical study was from the tele-seismic receiver functions
and surface wave dispersion studies (Bassin et al., 2000;
Tadapansawut et al., 2012; Wongwai, 2011). All show different Moho
depths for the STT and KP-ICT (also ICT) as re-plotted in Fig. 2c. The
Moho depth is lower in the northwestern, western and southern parts
of Thailand (Fig. 2c); it is mostly below 30 km according to Wongwai
(2011) and Tadapansawut et al. (2012) and below 35 km according to
Bassin et al. (2000). These areas were associated with the STT in Fig. 1.
The Moho depth increases to around 40 km and beyond in the north
and northeastern part of Thailand (Fig. 2c), covering the area of the
KP-ICT. The crustal thickness differs from 5 to 15 km between the STT
and KP-ICT should in fact produce a clear difference in the Bouguer
anomaly if a uniform density crust is assumed. However, this is not
the case for the observed Bouguer anomalies (Ridd et al., 2011; see
Fig. 2b). Although these previous studies were the first to reveal the difference
in crustal thickness, they did not provide any reasons or
interpretations to explain the difference. None of the previous
geological and geophysical studies have mentioned the difference in
crustal thickness between the two major terranes (see Milsom, 2011;
Morley et al., 2011)

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

การศึกษาธรณีฟิสิกส์อื่นมาจากฟังก์ชั่นรับสัญญาณไกลแผ่นดินไหวและพื้นผิวการศึกษากระจายคลื่น (Bassin et al. 2000Tadapansawut et al. 2012 Wongwai, 2011) ทั้งหมดแสดง Moho แตกต่างกันความลึกสำหรับ STT และ KP-ICT (ICT ยัง) เป็นการพล็อตในรูปที่ 2 c การความลึก Moho จะต่ำกว่าในส่วนตะวันตกเฉียงเหนือ ตะวันตก และภาคใต้ประเทศไทย (รูปที่ 2c); เป็นส่วนใหญ่ด้านล่างตาม Wongwai 30 กม.(2011) และ Tadapansawut et al. (2012) และด้าน ล่าง 35 กม.ตามBassin et al. (2000) พื้นที่เหล่านี้ถูกเชื่อมโยงกับ STT ในรูปที่ 1ความลึก Moho เพิ่มไปประมาณ 40 กิโลเมตร และอื่น ๆ ในภาคเหนือและภาคตะวันออกเฉียงเหนือของประเทศไทย (รูปที่ 2c), ครอบคลุมพื้นที่ของการKP-ICT ความหนาเปลือกแตกต่างจาก 5 ถึง 15 กิโลเมตรระหว่างการ STTและ KP-ICT ควรผลิต Bouguer แตกต่างชัดเจนในความเป็นจริงความผิดปกติถ้าจะสันนิษฐานเป็นเปลือกหนาแน่นสม่ำเสมอ อย่างไรก็ตาม นี้ไม่กรณี (Ridd et al. 2011 ดูความผิดปกติ Bouguer สังเกตรูป 2b) แม้ว่าการศึกษาก่อนหน้านี้เหล่านี้เป็นคนแรกที่เผยให้เห็นความแตกต่างเปลือกหนา พวกเขาไม่ได้ให้เหตุผลใด ๆ หรือการตีความการอธิบายความแตกต่าง ไม่มีก่อนหน้านี้การศึกษาธรณีวิทยา และธรณีได้กล่าวถึงความแตกต่างในความหนาเปลือกระหว่าง terranes หลักสอง (ดู Milsom, 2011Morley et al. 2011)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

อีกการศึกษาธรณีฟิสิกส์มาจาก Tele-แผ่นดินไหวฟังก์ชั่นรับสัญญาณ
และการศึกษาการกระจายตัวของคลื่นพื้นผิว (Bassin et al, 2000;.
Tadapansawut et al, 2012;. Wongwai 2011) ทั้งหมดแสดง Moho ที่แตกต่างกัน
ที่ระดับความลึกสำหรับ STT และ KP-สื่อสาร (ไอซีทียัง) ตามที่พล็อตเรื่องในรูป 2C
ลึก Moho ต่ำในตะวันตกเฉียงเหนือ, ตะวันตกและทางใต้ชิ้นส่วน
แห่งประเทศไทย (รูป 2C.); มันเป็นส่วนใหญ่ต่ำกว่า 30 กม. ตาม Wongwai
(2011) และ Tadapansawut et al, (2012) และต่ำกว่า 35 กม. ตาม
Bassin et al, (2000) พื้นที่เหล่านี้มีความสัมพันธ์กับ STT ในรูป 1.
Moho การเพิ่มขึ้นของระดับความลึกประมาณ 40 กิโลเมตรและไกลในภาคเหนือ
และภาคตะวันออกเฉียงเหนือของประเทศไทย (รูป. 2C) ครอบคลุมพื้นที่ของ
KP-ไอซีที ความหนาของเปลือกโลกแตกต่าง 5-15 กม. ระหว่าง STT
และ KP-ไอซีทีควรในความเป็นจริงการผลิตที่แตกต่างที่ชัดเจนใน Bouguer
ผิดปกติถ้าเปลือกหนาแน่นเครื่องแบบจะสันนิษฐาน แต่นี้ไม่ได้เป็น
กรณีสำหรับการสังเกตความผิดปกติ Bouguer (Ridd et al, 2011;. ดู
รูปที่ 2b.) ถึงแม้ว่าการศึกษาก่อนหน้านี้เหล่านี้เป็นคนแรกที่จะเผยให้เห็นความแตกต่าง
ในความหนาของเปลือกโลกที่พวกเขาไม่ได้ให้เหตุผลใด ๆ หรือ
การตีความที่จะอธิบายถึงความแตกต่าง ไม่มีของก่อนหน้านี้
การศึกษาธรณีวิทยาและธรณีฟิสิกส์ได้กล่าวถึงความแตกต่างใน
ความหนาของเปลือกโลกระหว่างสอง terranes สำคัญ (ดู Milsom 2011;
. มอร์ลี่ย์ et al, 2011)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

อื่นสามารถศึกษาจาก Tele แผ่นดินไหวรับฟังก์ชันการศึกษาการแพร่กระจายและคลื่นพื้นผิว ( แบสซิน et al . , 2000 ;tadapansawut et al . , 2012 ; wongwai , 2011 ) แสดงที่แตกต่างกันโมโฮและความลึกในโหมด kp-ict ( ICT ) กำลังวางแผนในรูปที่ 2 .โมโฮ ความลึกลดลงในตะวันตกเฉียงเหนือ ภาคตะวันตก และภาคใต้แห่งประเทศไทย ( รูปที่ 2 ) ; มันเป็นส่วนใหญ่ต่ำกว่า 30 กิโลเมตร ตาม wongwai( 2011 ) และ tadapansawut et al . ( 2012 ) และ 35 กิโลเมตร ตามด้านล่างแบสซิน et al . ( 2000 ) พื้นที่เหล่านี้ถูกเชื่อมโยงกับโหมดในรูปที่ 1ที่ระดับความลึกประมาณ 40 กม. โมโหเพิ่มขึ้นและเกินในเกาหลีเหนือและ ภาคตะวันออกเฉียงเหนือ ( รูปที่ 2 ) , ครอบคลุมพื้นที่ของkp-ict . ความหนาของเปลือกโลกที่แตกต่างจาก 5 ถึง 15 km ระหว่างโหมดkp-ict และในความเป็นจริงควรสร้างความแตกต่างที่ชัดเจนในหรือปกติถ้าเปลือกความหนาแน่นเครื่องแบบสันนิษฐาน อย่างไรก็ตาม นี่ไม่ใช่กรณีเพื่อสังเกตความผิดปกติหรือ ( ridd et al . , 2011 ; เห็นรูปที่ 2B ) แม้ว่าการศึกษาก่อนหน้านี้เหล่านี้เป็นครั้งแรกที่จะเปิดเผยความแตกต่างความหนาของเปลือกโลก พวกเขาไม่ได้ให้เหตุผลใด ๆ หรือการตีความเพื่ออธิบายความแตกต่าง ไม่มีของเดิมทางธรณีวิทยาและธรณีฟิสิกส์การศึกษาได้กล่าวถึงความแตกต่างในความหนาของเปลือกโลกระหว่างสองสาขา terranes ( ดู milsom 2011 ;มอร์ลี่ย์ et al . , 2011 )