The architecture of England refers

The architecture of England refers to the architecture practiced in the territory of the present-day country of England, and in the historic Kingdom of England. The term can also be used to refer to buildings created under English influence or by English architects in other parts of the world, particularly in the English and later British colonies and Empire, which developed into the Commonwealth of Nations.

Apart from Anglo-Saxon architecture, the major forms of non-vernacular architecture employed in England before 1900 originated elsewhere in western Europe, chiefly in France and Italy, while 20th-century Modernist architecture derived from both European and American influences. Each of these foreign modes became assimilated within English architectural culture and gave rise to local variation and innovation, producing distinctive national forms. Among the most characteristic styles originating in England are the Perpendicular Gothic of the late Middle Ages, High Victorian Gothic and the 'Queen Anne' style.[1]

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

สถาปัตยกรรมของอังกฤษหมายถึงสถาปัตยกรรมประสบการณ์ในดินแดนของประเทศในปัจจุบันของประเทศอังกฤษและในประวัติศาสตร์อาณาจักรแห่งอังกฤษ คำนี้ยังสามารถใช้ในการอ้างถึงอาคารที่สร้างขึ้นภายใต้อิทธิพลของภาษาอังกฤษหรือโดยสถาปนิกภาษาอังกฤษในส่วนอื่น ๆ ของโลกโดยเฉพาะในอังกฤษและต่อมาอาณานิคมของอังกฤษและเอ็มไพร์ซึ่งพัฒนาเป็นเครือจักรภพแห่งชาติ. นอกเหนือจากสถาปัตยกรรมแองโกลแซกซอน ที่สำคัญรูปแบบของสถาปัตยกรรมพื้นถิ่นที่ไม่ใช่ลูกจ้างในอังกฤษก่อนที่ 1900 เกิดขึ้นที่อื่น ๆ ในยุโรปตะวันตกส่วนใหญ่ในฝรั่งเศสและอิตาลีขณะที่ศตวรรษที่ 20 สถาปัตยกรรมสมัยใหม่ที่ได้รับอิทธิพลจากทั้งยุโรปและอเมริกา แต่ละโหมดต่างประเทศเหล่านี้กลายเป็นที่หลอมรวมวัฒนธรรมสถาปัตยกรรมภาษาอังกฤษและก่อให้เกิดการเปลี่ยนแปลงในท้องถิ่นและนวัตกรรมการผลิตในรูปแบบที่โดดเด่นแห่งชาติ ในบรรดารูปแบบลักษณะส่วนใหญ่ที่มีต้นกำเนิดในประเทศอังกฤษเป็นผู้ตั้งฉากกอ ธ ในช่วงปลายยุคกลางสูงกอธิคและวิคตอเรียสไตล์ 'ควีนแอนน์'. [1]

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

สถาปัตยกรรมของอังกฤษหมายถึงสถาปัตยกรรมอยู่ในอาณาเขตของประเทศปัจจุบันของประเทศอังกฤษและในอาณาจักรเก่าแก่ของประเทศอังกฤษ ในระยะที่ยังสามารถใช้เพื่ออ้างถึงอาคารที่สร้างขึ้นภายใต้อิทธิพลของภาษาอังกฤษหรือภาษาอังกฤษสถาปนิกในส่วนอื่น ๆของโลก โดยเฉพาะในอังกฤษและอาณานิคมของอังกฤษต่อมาและจักรวรรดิซึ่งการพัฒนาในเครือจักรภพแห่งชาติ .

นอกจากแองโกลแซ็กซอน สถาปัตยกรรม สาขา รูปแบบของสถาปัตยกรรมพื้นถิ่นในอังกฤษไม่ใช้ก่อนเริ่มต้นที่อื่น ๆในยุโรปตะวันตกส่วนใหญ่ในฝรั่งเศส และอิตาลี ขณะที่ศตวรรษที่ 20 สถาปัตยกรรมสมัยใหม่ที่ได้มาจากอิทธิพลทั้งยุโรปและอเมริกาแต่ละโหมดต่างประเทศเหล่านี้กลายเป็นขนบธรรมเนียมประเพณีภายในวัฒนธรรมสถาปัตยกรรมอังกฤษและให้สูงขึ้นเพื่อการเปลี่ยนแปลงท้องถิ่นและนวัตกรรมการผลิตรูปแบบแห่งชาติที่โดดเด่น ในลักษณะลักษณะส่วนใหญ่ที่เกิดในอังกฤษเป็นฉากกอธิคของปลายยุคกลางสูงวิคตอเรียโกธิคและ ' ' สไตล์ควีนแอนน์ [ 1 ]