- ข้อความ
- ประวัติศาสตร์
My wish is for the words in these s
My wish is for the words in these stories to . . . lodge themselves within the bodies of all of you.” By thus concluding his introduction to this collection, Tomoyuki Hoshino throws down the gauntlet: reader, you have been warned.
Since the publication of his first novel in 1997, Hoshino has won multiple major awards, culminating in the 2011 Ōe Kenzaburō Literary Award for Ore Ore (2010). Yet only in 2009 was one of his novels published in English, when PM issued Ronrii haatsu kiraa (2004) as Lonely Hearts Killer.
A nearly nihilistic tale of rebellion and revolution, Lonely Hearts Killer overtly engages hot-button geopolitical issues—climate change, authoritarianism, and the culture of fear—as well as social issues particular to modern Japan—majoritarian pressures to conform and the suicide cult among young Japanese.
The stories in We, the Children of Cats are more interior, intimate. “Chino” fuses economic globalization with Japan’s crisis of national identity in the character of a young Japanese man who flees to “a small country below Mexico” to eradicate all “Japaneseness” from his being. The title story examines Japan’s predicted steep population decline via the disintegration of an already dysfunctional relationship. Masako’s family press her and her husband, Naru, to start a family, arguing the long-standing tradition that a woman’s primary responsibility is to marry and then bear and raise her husband’s children. But Masako stridently believes in her right to decide whether to ever have children.
Some collections can be equally appreciated regardless of the sequence of reading their contents. Not this one. Read in the order presented, the five short stories teach us how to understand Hoshino’s fictions and prepare us for the three novellas to follow.
In the first story, “Paper Woman,” Hoshino embeds ideas and images he will subsequently develop. The narrator, writer “Tomoyuki Hoshino,” states his credo: writing fiction is “an art that wavers, like a heat shimmer, between joy at the prospect of becoming something else and despair at knowing that such a transformation is ultimately impossible. . . . A true experience of reading is always located in the territory where these two forms of consciousness intermingle.”
In the last short story, “Air,” Hoshino brings, with disturbing ex-plicitness, his key theme of transformation to the physiological machineries of gender in the human body. As the psyches, obsessions, and bodies of his two characters merge, Hoshino frequently and without alerting us switches point of view between them, thereby involving us with the story’s core issue, the mutability of identity and gender. Then, with carefully controlled ambiguity, he leaves the ending open to multiple interpretations.
In his preoccupation with modification of body and being, Hoshino shares an affinity with cinema’s poet of imperfect transformations, David Cronenberg, in films such as Videodrome (1983), Dead Ringers (1988), and The Fly (1986). Hoshino also reminds me of Cronenberg in the unwavering integrity of his uncompromising vision and his willingness to trust and challenge his readers.
In a blog entry, Hoshino wrote, “The power of words to break apart the violence of the majority, to vivify the position of the minority, lies not only in the words themselves but also in their context and their emotional core.” This power surges through each fantasia of failed transformation in this remarkable collection.
Since the publication of his first novel in 1997, Hoshino has won multiple major awards, culminating in the 2011 Ōe Kenzaburō Literary Award for Ore Ore (2010). Yet only in 2009 was one of his novels published in English, when PM issued Ronrii haatsu kiraa (2004) as Lonely Hearts Killer.
A nearly nihilistic tale of rebellion and revolution, Lonely Hearts Killer overtly engages hot-button geopolitical issues—climate change, authoritarianism, and the culture of fear—as well as social issues particular to modern Japan—majoritarian pressures to conform and the suicide cult among young Japanese.
The stories in We, the Children of Cats are more interior, intimate. “Chino” fuses economic globalization with Japan’s crisis of national identity in the character of a young Japanese man who flees to “a small country below Mexico” to eradicate all “Japaneseness” from his being. The title story examines Japan’s predicted steep population decline via the disintegration of an already dysfunctional relationship. Masako’s family press her and her husband, Naru, to start a family, arguing the long-standing tradition that a woman’s primary responsibility is to marry and then bear and raise her husband’s children. But Masako stridently believes in her right to decide whether to ever have children.
Some collections can be equally appreciated regardless of the sequence of reading their contents. Not this one. Read in the order presented, the five short stories teach us how to understand Hoshino’s fictions and prepare us for the three novellas to follow.
In the first story, “Paper Woman,” Hoshino embeds ideas and images he will subsequently develop. The narrator, writer “Tomoyuki Hoshino,” states his credo: writing fiction is “an art that wavers, like a heat shimmer, between joy at the prospect of becoming something else and despair at knowing that such a transformation is ultimately impossible. . . . A true experience of reading is always located in the territory where these two forms of consciousness intermingle.”
In the last short story, “Air,” Hoshino brings, with disturbing ex-plicitness, his key theme of transformation to the physiological machineries of gender in the human body. As the psyches, obsessions, and bodies of his two characters merge, Hoshino frequently and without alerting us switches point of view between them, thereby involving us with the story’s core issue, the mutability of identity and gender. Then, with carefully controlled ambiguity, he leaves the ending open to multiple interpretations.
In his preoccupation with modification of body and being, Hoshino shares an affinity with cinema’s poet of imperfect transformations, David Cronenberg, in films such as Videodrome (1983), Dead Ringers (1988), and The Fly (1986). Hoshino also reminds me of Cronenberg in the unwavering integrity of his uncompromising vision and his willingness to trust and challenge his readers.
In a blog entry, Hoshino wrote, “The power of words to break apart the violence of the majority, to vivify the position of the minority, lies not only in the words themselves but also in their context and their emotional core.” This power surges through each fantasia of failed transformation in this remarkable collection.
0/5000
ฉันต้องการคำในเรื่องราวเหล่านี้ไป...ลอดจ์เองภายในร่างกายของคุณทั้งหมด" โดยสรุปจึง นำพระชุดนี้ ชิโน Tomoyuki พ่นลง gauntlet: อ่าน คุณเตือน
เนื่องจากประกาศของนวนิยายเล่มแรกของเขาในปี 1997 ชิโนได้รางวัลหลายหลัก จบในการ 2011 บุโรโอเอะเค็นซะรางวัลวรรณกรรมสำหรับแร่แร่ (2010) ยัง เท่าในปี 2552 หนึ่งในนวนิยายของเขาตีพิมพ์ในอังกฤษ เมื่อ PM ออก Ronrii haatsu kiraa (2004) เป็นนักฆ่าหัวใจโดดเดี่ยว.
เรื่องเกือบ nihilistic กบฏและปฏิวัติ นักฆ่าหัวใจเหงา overtly เกี่ยวปุ่มร้อนปัญหาภูมิศาสตร์การเมือง — การเปลี่ยนแปลงสภาพภูมิอากาศ อำนาจนิยม และวัฒนธรรมความกลัว — และประเด็นทางสังคมที่เกี่ยวข้องกับญี่ปุ่นสมัยใหม่ — majoritarian ความดันเพื่อให้สอดคล้องและลัทธิฆ่าตัวตายในหมู่สาวญี่ปุ่น
ชั้นในเรา ลูกแมวจะเพิ่มเติมภายใน ห้อง "แมน" fuses โลกาภิวัตน์ทางเศรษฐกิจกับวิกฤตของญี่ปุ่นของเอกลักษณ์ประจำชาติในตัวของหนุ่มญี่ปุ่นที่หนีไป "ประเทศเล็กใต้เม็กซิโก" เพื่อขจัดทั้งหมด "Japaneseness" ของเขาไม่ เรื่องชื่อตรวจสอบปฏิเสธการคาดการณ์ประชากรสูงชันของญี่ปุ่นผ่านการสลายตัวของความสัมพันธ์แล้วนบา ครอบครัวของมะซะโกะกดเธอและสามี นารุ เริ่มต้นครอบครัว โต้เถียงซึ่งรับผิดชอบหลักของผู้หญิงคือการ แต่งงานแล้ว แบกยกของสามีเด็ก ประเพณียาวนาน แต่มะซะโกะ stridently เชื่อในสิทธิของเธอตัดสินใจว่า จะเคยได้เด็ก
บางชุดสามารถเท่าเทียมกันนิยมโดยไม่คำนึงถึงลำดับการอ่านเนื้อหาได้ ไม่หนึ่งนี้ อ่านในใบสั่งที่นำเสนอ เรื่องสั้น 5 สอนเราวิธีเตรียมเราให้ novellas 3 จะทำตาม และเข้าใจ fictions ของชิโน
ในเรื่องแรก "กระดาษผู้หญิง ชิโนฝังความคิดและภาพในเวลาต่อมาจะพัฒนา โปรแกรมผู้บรรยาย ผู้เขียน "Tomoyuki ชิโน สถานะของบริษัทเครโดอินเตอร์: เขียนนิยายเป็น"ศิลปะที่ wavers เช่นความสั่นสะเทือนความร้อน ระหว่างห้องโน้มกลายเป็นสิ่งอื่นและสิ้นหวังที่รู้ว่า แปลงดังกล่าวเป็นไปไม่ได้ในที่สุด. ... ประสบการณ์จริงอ่านเสมออยู่ในดินแดนที่ intermingle แบบฟอร์มเหล่านี้สองของสติ"
ในสุดเรื่อง "อากาศ ชิโนมา กับอดีตรบกวน-plicitness ชุดรูปแบบของคีย์การเปลี่ยนแปลงเครื่องจักรสรีรวิทยาของเพศในร่างกายมนุษย์ Psyches, obsessions และร่างกายของอักขระสองตัว เวียน ชิโนบ่อย และไม่ มีการแจ้งเตือนให้เราสลับมุมมองระหว่าง จึงเกี่ยวข้องกับเรากับประเด็นหลักของเรื่อง mutability รหัสประจำตัวและเพศ มีความคลุมเครืออย่างระมัดระวังควบคุม แล้ว เขาทิ้งสิ้นสุดเปิดการตีความหลาย
ในเขา preoccupation กับการเปลี่ยนแปลงของร่างกายและเป็น ชิโนร่วมมีความเกี่ยวข้องกับภาพยนตร์ของกวีของแปลงไม่สมบูรณ์ David Cronenberg ในฟิล์ม Videodrome (1983), ตาย Ringers (1988), และบิน (1986) ชิโนยังนึกถึงการ Cronenberg ในความสมบูรณ์ของวิสัยทัศน์ที่แน่วแน่ของเขาและเขายินดีที่จะเชื่อถือ และความท้าทายผู้อ่านของเขาไม่เปลี่ยนใจ
ในรายการบล็อก ชิโนเขียน "พลังของคำเพื่อแยกความรุนแรงส่วนใหญ่ การ vivify ตำแหน่งของชนกลุ่มน้อย อยู่ไม่เพียงแต่คำพูดตัวเอง แต่ยังอยู่ ในบริบทของตนและหลักการทางอารมณ์"กระชากอำนาจนี้ผ่านแฟนตาเซียแต่ละการเปลี่ยนแปลงล้มเหลวในคอลเลคชั่นนี้โดดเด่น
เนื่องจากประกาศของนวนิยายเล่มแรกของเขาในปี 1997 ชิโนได้รางวัลหลายหลัก จบในการ 2011 บุโรโอเอะเค็นซะรางวัลวรรณกรรมสำหรับแร่แร่ (2010) ยัง เท่าในปี 2552 หนึ่งในนวนิยายของเขาตีพิมพ์ในอังกฤษ เมื่อ PM ออก Ronrii haatsu kiraa (2004) เป็นนักฆ่าหัวใจโดดเดี่ยว.
เรื่องเกือบ nihilistic กบฏและปฏิวัติ นักฆ่าหัวใจเหงา overtly เกี่ยวปุ่มร้อนปัญหาภูมิศาสตร์การเมือง — การเปลี่ยนแปลงสภาพภูมิอากาศ อำนาจนิยม และวัฒนธรรมความกลัว — และประเด็นทางสังคมที่เกี่ยวข้องกับญี่ปุ่นสมัยใหม่ — majoritarian ความดันเพื่อให้สอดคล้องและลัทธิฆ่าตัวตายในหมู่สาวญี่ปุ่น
ชั้นในเรา ลูกแมวจะเพิ่มเติมภายใน ห้อง "แมน" fuses โลกาภิวัตน์ทางเศรษฐกิจกับวิกฤตของญี่ปุ่นของเอกลักษณ์ประจำชาติในตัวของหนุ่มญี่ปุ่นที่หนีไป "ประเทศเล็กใต้เม็กซิโก" เพื่อขจัดทั้งหมด "Japaneseness" ของเขาไม่ เรื่องชื่อตรวจสอบปฏิเสธการคาดการณ์ประชากรสูงชันของญี่ปุ่นผ่านการสลายตัวของความสัมพันธ์แล้วนบา ครอบครัวของมะซะโกะกดเธอและสามี นารุ เริ่มต้นครอบครัว โต้เถียงซึ่งรับผิดชอบหลักของผู้หญิงคือการ แต่งงานแล้ว แบกยกของสามีเด็ก ประเพณียาวนาน แต่มะซะโกะ stridently เชื่อในสิทธิของเธอตัดสินใจว่า จะเคยได้เด็ก
บางชุดสามารถเท่าเทียมกันนิยมโดยไม่คำนึงถึงลำดับการอ่านเนื้อหาได้ ไม่หนึ่งนี้ อ่านในใบสั่งที่นำเสนอ เรื่องสั้น 5 สอนเราวิธีเตรียมเราให้ novellas 3 จะทำตาม และเข้าใจ fictions ของชิโน
ในเรื่องแรก "กระดาษผู้หญิง ชิโนฝังความคิดและภาพในเวลาต่อมาจะพัฒนา โปรแกรมผู้บรรยาย ผู้เขียน "Tomoyuki ชิโน สถานะของบริษัทเครโดอินเตอร์: เขียนนิยายเป็น"ศิลปะที่ wavers เช่นความสั่นสะเทือนความร้อน ระหว่างห้องโน้มกลายเป็นสิ่งอื่นและสิ้นหวังที่รู้ว่า แปลงดังกล่าวเป็นไปไม่ได้ในที่สุด. ... ประสบการณ์จริงอ่านเสมออยู่ในดินแดนที่ intermingle แบบฟอร์มเหล่านี้สองของสติ"
ในสุดเรื่อง "อากาศ ชิโนมา กับอดีตรบกวน-plicitness ชุดรูปแบบของคีย์การเปลี่ยนแปลงเครื่องจักรสรีรวิทยาของเพศในร่างกายมนุษย์ Psyches, obsessions และร่างกายของอักขระสองตัว เวียน ชิโนบ่อย และไม่ มีการแจ้งเตือนให้เราสลับมุมมองระหว่าง จึงเกี่ยวข้องกับเรากับประเด็นหลักของเรื่อง mutability รหัสประจำตัวและเพศ มีความคลุมเครืออย่างระมัดระวังควบคุม แล้ว เขาทิ้งสิ้นสุดเปิดการตีความหลาย
ในเขา preoccupation กับการเปลี่ยนแปลงของร่างกายและเป็น ชิโนร่วมมีความเกี่ยวข้องกับภาพยนตร์ของกวีของแปลงไม่สมบูรณ์ David Cronenberg ในฟิล์ม Videodrome (1983), ตาย Ringers (1988), และบิน (1986) ชิโนยังนึกถึงการ Cronenberg ในความสมบูรณ์ของวิสัยทัศน์ที่แน่วแน่ของเขาและเขายินดีที่จะเชื่อถือ และความท้าทายผู้อ่านของเขาไม่เปลี่ยนใจ
ในรายการบล็อก ชิโนเขียน "พลังของคำเพื่อแยกความรุนแรงส่วนใหญ่ การ vivify ตำแหน่งของชนกลุ่มน้อย อยู่ไม่เพียงแต่คำพูดตัวเอง แต่ยังอยู่ ในบริบทของตนและหลักการทางอารมณ์"กระชากอำนาจนี้ผ่านแฟนตาเซียแต่ละการเปลี่ยนแปลงล้มเหลวในคอลเลคชั่นนี้โดดเด่น
การแปล กรุณารอสักครู่..
My wish is for the words in these stories to . . . lodge themselves within the bodies of all of you.” By thus concluding his introduction to this collection, Tomoyuki Hoshino throws down the gauntlet: reader, you have been warned.
Since the publication of his first novel in 1997, Hoshino has won multiple major awards, culminating in the 2011 Ōe Kenzaburō Literary Award for Ore Ore (2010). Yet only in 2009 was one of his novels published in English, when PM issued Ronrii haatsu kiraa (2004) as Lonely Hearts Killer.
A nearly nihilistic tale of rebellion and revolution, Lonely Hearts Killer overtly engages hot-button geopolitical issues—climate change, authoritarianism, and the culture of fear—as well as social issues particular to modern Japan—majoritarian pressures to conform and the suicide cult among young Japanese.
The stories in We, the Children of Cats are more interior, intimate. “Chino” fuses economic globalization with Japan’s crisis of national identity in the character of a young Japanese man who flees to “a small country below Mexico” to eradicate all “Japaneseness” from his being. The title story examines Japan’s predicted steep population decline via the disintegration of an already dysfunctional relationship. Masako’s family press her and her husband, Naru, to start a family, arguing the long-standing tradition that a woman’s primary responsibility is to marry and then bear and raise her husband’s children. But Masako stridently believes in her right to decide whether to ever have children.
Some collections can be equally appreciated regardless of the sequence of reading their contents. Not this one. Read in the order presented, the five short stories teach us how to understand Hoshino’s fictions and prepare us for the three novellas to follow.
In the first story, “Paper Woman,” Hoshino embeds ideas and images he will subsequently develop. The narrator, writer “Tomoyuki Hoshino,” states his credo: writing fiction is “an art that wavers, like a heat shimmer, between joy at the prospect of becoming something else and despair at knowing that such a transformation is ultimately impossible. . . . A true experience of reading is always located in the territory where these two forms of consciousness intermingle.”
In the last short story, “Air,” Hoshino brings, with disturbing ex-plicitness, his key theme of transformation to the physiological machineries of gender in the human body. As the psyches, obsessions, and bodies of his two characters merge, Hoshino frequently and without alerting us switches point of view between them, thereby involving us with the story’s core issue, the mutability of identity and gender. Then, with carefully controlled ambiguity, he leaves the ending open to multiple interpretations.
In his preoccupation with modification of body and being, Hoshino shares an affinity with cinema’s poet of imperfect transformations, David Cronenberg, in films such as Videodrome (1983), Dead Ringers (1988), and The Fly (1986). Hoshino also reminds me of Cronenberg in the unwavering integrity of his uncompromising vision and his willingness to trust and challenge his readers.
In a blog entry, Hoshino wrote, “The power of words to break apart the violence of the majority, to vivify the position of the minority, lies not only in the words themselves but also in their context and their emotional core.” This power surges through each fantasia of failed transformation in this remarkable collection.
Since the publication of his first novel in 1997, Hoshino has won multiple major awards, culminating in the 2011 Ōe Kenzaburō Literary Award for Ore Ore (2010). Yet only in 2009 was one of his novels published in English, when PM issued Ronrii haatsu kiraa (2004) as Lonely Hearts Killer.
A nearly nihilistic tale of rebellion and revolution, Lonely Hearts Killer overtly engages hot-button geopolitical issues—climate change, authoritarianism, and the culture of fear—as well as social issues particular to modern Japan—majoritarian pressures to conform and the suicide cult among young Japanese.
The stories in We, the Children of Cats are more interior, intimate. “Chino” fuses economic globalization with Japan’s crisis of national identity in the character of a young Japanese man who flees to “a small country below Mexico” to eradicate all “Japaneseness” from his being. The title story examines Japan’s predicted steep population decline via the disintegration of an already dysfunctional relationship. Masako’s family press her and her husband, Naru, to start a family, arguing the long-standing tradition that a woman’s primary responsibility is to marry and then bear and raise her husband’s children. But Masako stridently believes in her right to decide whether to ever have children.
Some collections can be equally appreciated regardless of the sequence of reading their contents. Not this one. Read in the order presented, the five short stories teach us how to understand Hoshino’s fictions and prepare us for the three novellas to follow.
In the first story, “Paper Woman,” Hoshino embeds ideas and images he will subsequently develop. The narrator, writer “Tomoyuki Hoshino,” states his credo: writing fiction is “an art that wavers, like a heat shimmer, between joy at the prospect of becoming something else and despair at knowing that such a transformation is ultimately impossible. . . . A true experience of reading is always located in the territory where these two forms of consciousness intermingle.”
In the last short story, “Air,” Hoshino brings, with disturbing ex-plicitness, his key theme of transformation to the physiological machineries of gender in the human body. As the psyches, obsessions, and bodies of his two characters merge, Hoshino frequently and without alerting us switches point of view between them, thereby involving us with the story’s core issue, the mutability of identity and gender. Then, with carefully controlled ambiguity, he leaves the ending open to multiple interpretations.
In his preoccupation with modification of body and being, Hoshino shares an affinity with cinema’s poet of imperfect transformations, David Cronenberg, in films such as Videodrome (1983), Dead Ringers (1988), and The Fly (1986). Hoshino also reminds me of Cronenberg in the unwavering integrity of his uncompromising vision and his willingness to trust and challenge his readers.
In a blog entry, Hoshino wrote, “The power of words to break apart the violence of the majority, to vivify the position of the minority, lies not only in the words themselves but also in their context and their emotional core.” This power surges through each fantasia of failed transformation in this remarkable collection.
การแปล กรุณารอสักครู่..
ความปรารถนาของฉันคือถ้อยคำในเรื่องราว เหล่านี้ . . . . . . . โรงแรมได้เองภายในร่างกายทั้งหมดของคุณ . " ดังนั้นสรุปเบื้องต้นของเขากับคอลเลกชันนี้ โทโมยูกิโฮชิโนะพ่นลงฝ่าอันตราย : อ่าน เราเตือนคุณแล้ว
ตั้งแต่สิ่งพิมพ์ของนวนิยายเรื่องแรกของเขาในปี 1997 โฮชิโนะได้รับรางวัลสำคัญหลาย , culminating ใน 2011 โอตะ E kenzabur โฮรางวัลวรรณกรรมสำหรับ แร่แร่ ( 2010 )แต่ในปี 2009 เป็นหนึ่งในนวนิยายของเขาที่ตีพิมพ์ในภาษาอังกฤษเมื่อ PM ออก ronrii haatsu kiraa ( 2004 ) เหงาหัวใจนักฆ่า
นิยายเกือบคนที่เชื่อใน nihilism ของการประท้วงและการปฏิวัติ , เหงาหัวใจนักฆ่าเปิดเผยเกี่ยวปุ่มร้อนของการเมือง ปัญหาการเปลี่ยนแปลงสภาพภูมิอากาศ อำนาจนิยมและ วัฒนธรรมของความกลัวตลอดจนประเด็นที่ทันสมัยญี่ปุ่น majoritarian แรงกดดันเพื่อให้สอดคล้องกับสังคมและการฆ่าตัวตายลัทธิของญี่ปุ่น หนุ่ม
เรื่องราวเรา ลูกแมวอยู่ภายในมากขึ้น ใกล้ชิด" จีโน่ " ฟิวส์โลกาภิวัตน์ทางเศรษฐกิจกับวิกฤติของญี่ปุ่นเอกลักษณ์ของชาติ ในตัวของหนุ่มญี่ปุ่นคนที่หนีมา " เป็นประเทศเล็กๆ ด้านล่าง เม็กซิโก " กำจัด " japaneseness " ถูกของเขา เรื่องการตรวจสอบของญี่ปุ่นคาดการณ์ชันประชากรลดลงผ่านการสลายตัวของความสัมพันธ์ที่ไปด้วยกันไม่ได้แล้ว ครอบครัว มาซาโกะก็กดเธอและสามีของเธอนารุ เริ่มที่ครอบครัว การโต้เถียงอันยาวนานประเพณีที่ความรับผิดชอบหลักของผู้หญิงที่จะแต่งงาน และหมี และเลี้ยงลูกของสามี แต่มาซาโกะ stridently เชื่อในสิทธิของเธอที่จะตัดสินใจว่า จะเคยมีเด็ก
บางคอลเลกชันสามารถเท่าเทียมกันชื่นชมโดยไม่คำนึงถึงลำดับการอ่านเนื้อหาของพวกเขา ตัวนี้ไม่ได้ อ่านในใบเสนอห้าเรื่องสั้นสอนให้เราเข้าใจ Hoshino บันเทิงคดี และเตรียมเราสำหรับสาม novellas ตาม
ในเรื่องแรก " ผู้หญิงกระดาษ " โฮชิโนะ ฝังความคิดและภาพที่เขาจะสามารถพัฒนา เล่าเรื่อง นักเขียน " โทโมยูกิโฮชิโนะ " รัฐลัทธิของเขา : การเขียนนิยายคือ " ศิลปะที่ลังเล เหมือนลดความร้อนระหว่างความสุขในโอกาสเป็นอย่างอื่นและสิ้นหวังที่ทราบว่า การเปลี่ยนแปลงดังกล่าวเป็นที่สุดหรอก . . . . . . . เป็นประสบการณ์จริงของการอ่านอยู่เสมออยู่ในดินแดนที่เหล่านี้สองรูปแบบของจิตปะปน "
สุดท้ายเรื่องสั้น " อากาศ " โฮชิโนะ มา รบกวน plicitness กับแฟนเก่า ,คีย์ชุดรูปแบบของการแปลงเครื่องจักรทางสรีรวิทยาของเพศในร่างกายมนุษย์ ตามมาด้วยจิตวิญญาณและ obsessions , , ร่างกายของตัวละครทั้งสองของเขาผสาน โฮชิโนะ บ่อย และโดยไม่ต้องแจ้งเราเปลี่ยนมุมมองระหว่างพวกเขาจึงเกี่ยวข้องกับเราด้วย ประเด็นหลักของเรื่อง ความไม่แน่นอนของตัวตนและเพศ แล้วก็ มีการควบคุมอย่างระมัดระวังความคลุมเครือเขาทิ้งตอนจบเปิดให้ตีความหลาย
ในลุ่มหลงของเขากับร่างกายและการปรับเปลี่ยนของ โฮชิโนะ หุ้นมีความสัมพันธ์กันกับภาพยนตร์กวีของการแปลงไม่สมบูรณ์ เดวิด โครเนนเบิร์ก ในหนัง เช่น videodrome ( 1983 ) , ตายโทรศัพท์ ( 1988 ) และแมลงวัน ( 2529 )โฮชิโนะ ยังทำให้ผมนึกถึง โครเนนเบิร์กในความใจเด็ดของวิสัยทัศน์ที่แน่วแน่ของเขา และเขาเต็มใจที่จะเชื่อ และท้าทายผู้อ่านของเขา
ในรายการบล็อก โฮชิโนะ เขียนไว้ว่า " พลังของคำเพื่อแยกความรุนแรงของคนส่วนใหญ่ เพื่อทำให้มีชีวิตชีวา ตำแหน่งของชนกลุ่มน้อยอยู่ไม่เพียง แต่ในคำพูดตัวเอง แต่ นอกจากนี้ในบริบทและหลักทางอารมณ์ของพวกเขา" พลังนี้กระชากผ่านแต่ละแฟนตาเซียของการแปลงล้มเหลวในคอลเลกชันที่น่าทึ่งนี้
ตั้งแต่สิ่งพิมพ์ของนวนิยายเรื่องแรกของเขาในปี 1997 โฮชิโนะได้รับรางวัลสำคัญหลาย , culminating ใน 2011 โอตะ E kenzabur โฮรางวัลวรรณกรรมสำหรับ แร่แร่ ( 2010 )แต่ในปี 2009 เป็นหนึ่งในนวนิยายของเขาที่ตีพิมพ์ในภาษาอังกฤษเมื่อ PM ออก ronrii haatsu kiraa ( 2004 ) เหงาหัวใจนักฆ่า
นิยายเกือบคนที่เชื่อใน nihilism ของการประท้วงและการปฏิวัติ , เหงาหัวใจนักฆ่าเปิดเผยเกี่ยวปุ่มร้อนของการเมือง ปัญหาการเปลี่ยนแปลงสภาพภูมิอากาศ อำนาจนิยมและ วัฒนธรรมของความกลัวตลอดจนประเด็นที่ทันสมัยญี่ปุ่น majoritarian แรงกดดันเพื่อให้สอดคล้องกับสังคมและการฆ่าตัวตายลัทธิของญี่ปุ่น หนุ่ม
เรื่องราวเรา ลูกแมวอยู่ภายในมากขึ้น ใกล้ชิด" จีโน่ " ฟิวส์โลกาภิวัตน์ทางเศรษฐกิจกับวิกฤติของญี่ปุ่นเอกลักษณ์ของชาติ ในตัวของหนุ่มญี่ปุ่นคนที่หนีมา " เป็นประเทศเล็กๆ ด้านล่าง เม็กซิโก " กำจัด " japaneseness " ถูกของเขา เรื่องการตรวจสอบของญี่ปุ่นคาดการณ์ชันประชากรลดลงผ่านการสลายตัวของความสัมพันธ์ที่ไปด้วยกันไม่ได้แล้ว ครอบครัว มาซาโกะก็กดเธอและสามีของเธอนารุ เริ่มที่ครอบครัว การโต้เถียงอันยาวนานประเพณีที่ความรับผิดชอบหลักของผู้หญิงที่จะแต่งงาน และหมี และเลี้ยงลูกของสามี แต่มาซาโกะ stridently เชื่อในสิทธิของเธอที่จะตัดสินใจว่า จะเคยมีเด็ก
บางคอลเลกชันสามารถเท่าเทียมกันชื่นชมโดยไม่คำนึงถึงลำดับการอ่านเนื้อหาของพวกเขา ตัวนี้ไม่ได้ อ่านในใบเสนอห้าเรื่องสั้นสอนให้เราเข้าใจ Hoshino บันเทิงคดี และเตรียมเราสำหรับสาม novellas ตาม
ในเรื่องแรก " ผู้หญิงกระดาษ " โฮชิโนะ ฝังความคิดและภาพที่เขาจะสามารถพัฒนา เล่าเรื่อง นักเขียน " โทโมยูกิโฮชิโนะ " รัฐลัทธิของเขา : การเขียนนิยายคือ " ศิลปะที่ลังเล เหมือนลดความร้อนระหว่างความสุขในโอกาสเป็นอย่างอื่นและสิ้นหวังที่ทราบว่า การเปลี่ยนแปลงดังกล่าวเป็นที่สุดหรอก . . . . . . . เป็นประสบการณ์จริงของการอ่านอยู่เสมออยู่ในดินแดนที่เหล่านี้สองรูปแบบของจิตปะปน "
สุดท้ายเรื่องสั้น " อากาศ " โฮชิโนะ มา รบกวน plicitness กับแฟนเก่า ,คีย์ชุดรูปแบบของการแปลงเครื่องจักรทางสรีรวิทยาของเพศในร่างกายมนุษย์ ตามมาด้วยจิตวิญญาณและ obsessions , , ร่างกายของตัวละครทั้งสองของเขาผสาน โฮชิโนะ บ่อย และโดยไม่ต้องแจ้งเราเปลี่ยนมุมมองระหว่างพวกเขาจึงเกี่ยวข้องกับเราด้วย ประเด็นหลักของเรื่อง ความไม่แน่นอนของตัวตนและเพศ แล้วก็ มีการควบคุมอย่างระมัดระวังความคลุมเครือเขาทิ้งตอนจบเปิดให้ตีความหลาย
ในลุ่มหลงของเขากับร่างกายและการปรับเปลี่ยนของ โฮชิโนะ หุ้นมีความสัมพันธ์กันกับภาพยนตร์กวีของการแปลงไม่สมบูรณ์ เดวิด โครเนนเบิร์ก ในหนัง เช่น videodrome ( 1983 ) , ตายโทรศัพท์ ( 1988 ) และแมลงวัน ( 2529 )โฮชิโนะ ยังทำให้ผมนึกถึง โครเนนเบิร์กในความใจเด็ดของวิสัยทัศน์ที่แน่วแน่ของเขา และเขาเต็มใจที่จะเชื่อ และท้าทายผู้อ่านของเขา
ในรายการบล็อก โฮชิโนะ เขียนไว้ว่า " พลังของคำเพื่อแยกความรุนแรงของคนส่วนใหญ่ เพื่อทำให้มีชีวิตชีวา ตำแหน่งของชนกลุ่มน้อยอยู่ไม่เพียง แต่ในคำพูดตัวเอง แต่ นอกจากนี้ในบริบทและหลักทางอารมณ์ของพวกเขา" พลังนี้กระชากผ่านแต่ละแฟนตาเซียของการแปลงล้มเหลวในคอลเลกชันที่น่าทึ่งนี้
การแปล กรุณารอสักครู่..
ภาษาอื่น ๆ
การสนับสนุนเครื่องมือแปลภาษา: กรีก, กันนาดา, กาลิเชียน, คลิงออน, คอร์สิกา, คาซัค, คาตาลัน, คินยารวันดา, คีร์กิซ, คุชราต, จอร์เจีย, จีน, จีนดั้งเดิม, ชวา, ชิเชวา, ซามัว, ซีบัวโน, ซุนดา, ซูลู, ญี่ปุ่น, ดัตช์, ตรวจหาภาษา, ตุรกี, ทมิฬ, ทาจิก, ทาทาร์, นอร์เวย์, บอสเนีย, บัลแกเรีย, บาสก์, ปัญจาป, ฝรั่งเศส, พาชตู, ฟริเชียน, ฟินแลนด์, ฟิลิปปินส์, ภาษาอินโดนีเซี, มองโกเลีย, มัลทีส, มาซีโดเนีย, มาราฐี, มาลากาซี, มาลายาลัม, มาเลย์, ม้ง, ยิดดิช, ยูเครน, รัสเซีย, ละติน, ลักเซมเบิร์ก, ลัตเวีย, ลาว, ลิทัวเนีย, สวาฮิลี, สวีเดน, สิงหล, สินธี, สเปน, สโลวัก, สโลวีเนีย, อังกฤษ, อัมฮาริก, อาร์เซอร์ไบจัน, อาร์เมเนีย, อาหรับ, อิกโบ, อิตาลี, อุยกูร์, อุสเบกิสถาน, อูรดู, ฮังการี, ฮัวซา, ฮาวาย, ฮินดี, ฮีบรู, เกลิกสกอต, เกาหลี, เขมร, เคิร์ด, เช็ก, เซอร์เบียน, เซโซโท, เดนมาร์ก, เตลูกู, เติร์กเมน, เนปาล, เบงกอล, เบลารุส, เปอร์เซีย, เมารี, เมียนมา (พม่า), เยอรมัน, เวลส์, เวียดนาม, เอสเปอแรนโต, เอสโทเนีย, เฮติครีโอล, แอฟริกา, แอลเบเนีย, โคซา, โครเอเชีย, โชนา, โซมาลี, โปรตุเกส, โปแลนด์, โยรูบา, โรมาเนีย, โอเดีย (โอริยา), ไทย, ไอซ์แลนด์, ไอร์แลนด์, การแปลภาษา.
- คนที่ชอบ
- ตอนนี้ฉันยังไม่แน่ใจ
- ภูมิประเทศเป็นภูเขาสูงอยู่เกือบใจกลางทวี
- ฉันถูกรัก
- Had
- น่าลิ้มลอง
- พรุ่งนี้หมอต้องการให้ฉันเข้าไปดูการทำงาน
- ฉันจะพาพวกคุณไปชมแต่พวกคุณต้องบอกสถานที่
- ไม่ง่วงนอนหรอ
- เงียบสงบ ร่มเย็น มีต้นไม้ มีป่าเยอะเเยะ
- Quiet and peaceful. There are trees, the
- Sensible
- คุณยังคุยกับฉันได้ใช่ไหม
- leave to die
- น่าอร่อย
- Because I still care you
- The recoveries for MG and LMG in spikedm
- Spatial
- ok after my death will forget me
- ให้ใช้
- Ham
- เทคโนโลยีถูกพัฒนามากขึ้น
- ไม่ต้องเติม
- Not serious
