Radiation therapy is routinely used

Radiation therapy is routinely used for tumors of the head and neck. It may be used in the primary setting as the sole treatment or after surgery as adjuvant therapy. It may be given by itself or with chemotherapy. Recently, immunotherapy has emerged as an adjunct to radiation therapy. Cetuximab, or epidermal growth factor inhibitor, has been shown to improve cure rates for oral cancer when given with radiation therapy.
Generally radiation therapy is given once a day five days per week. The radiation schedule is termed “fractionation” and standard fractionation refers to treatment once a day Monday through Friday. Other schedules have been used to intensify treatment for more advanced tumors and this is called accelerated fractionation or in some instances hyperfractionation. Oral complications are related to the site radiated, the total radiation dose, the fractionation schedule and integration with other cancer therapies such as chemotherapy. Most tumors of the head and neck region are squamous cell carcinoma, which require relatively high doses of radiation for local tumor control. Typically 50 Gray (Gy) of radiation, which corresponds to a five week course, is needed for microscopic disease control and 70 Gy is needed for gross tumor control. Chemotherapy must also be used to control locally advanced tumors. Most radiation for head and neck tumors is given externally, where the patient lies on a table and the machine spins on an axis to deposit radiation from different directions.
Prior to approximately 1995, radiation was often given using opposed lateral portals, meaning that all the tissue between the portals received the same dose. In figure 1a this is represented as a constant shade of gray throughout the exposed area. Over the last 10-15 years, most centers have adopted what is called intensity modulated radiation therapy (IMRT). With this method, the radiation beam is not static and the blocks in its way are constantly moving so radiation can be deposited in a specific pattern. Planning for IMRT involves a team of physicians, physicists and dosimetrists. An IMRT treatment plan for oropharyngeal carcinoma is shown in Figure 1b where higher radiation doses are represented by the darker shading and lower doses are represented by progressively lighter shading. As illustrated, the high dose or “hot spot”, represented by the darkest shading, can be localized in the tumor and surrounding tissues are preferentially spared. In this case the darkest tumor area would receive approximately 70 Gy and the lightest area of the anterior mandible would receive only 25 Gy. Perhaps the greatest contribution of IMRT is sparing of the parotid glands. Numerous authors have shown that if the mean dose to the parotid can be limited to 24-26 Gy, reasonable salivary flow can be maintained. Of course, there is still some collateral irradiation to other tissues and while high doses to normal oral mucosa or mandible, for example, can be avoided, low doses to a larger volume often occur, and the clinical significance of this is still uncertain. This dose gradient, however, is critical when performing dental evaluations on patients who have received IMRT, since the dose to certain regions of the mandible will differ, as is evident in Figure 1b. The radiation oncologist should furnish dental specialists with the actual isodose plan so that they can determine exactly what dose was received when making post-radiation management decisions. Unfortunately, this information is not available to the dentist before radiation is given, so it cannot be used for pre-radiation decisions.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เป็นประจำมีใช้รังสีบำบัดสำหรับเนื้องอกในศีรษะและคอ มันอาจจะใช้หลักการการรักษาแต่เพียงผู้เดียว หรือ หลังการผ่าตัดเป็นการรักษาประเมิน มันอาจจะกำหนด ด้วยตัวเอง หรือเคมีบำบัด ล่าสุด immunotherapy ได้ผงาดขึ้นเป็นเกียรติคุณที่ให้การรักษาด้วยรังสี Cetuximab หรือสารยับยั้งการเจริญเติบโตปัจจัย epidermal ได้รับการแสดงเพื่อปรับปรุงราคาการรักษาสำหรับโรคมะเร็งช่องปากเมื่อ มีรังสีบำบัดโดยทั่วไปรังสีบำบัดจะได้รับวันละห้าวันต่อสัปดาห์ กำหนดการฉายรังสีเรียกว่า "แยกส่วน" และคุณสมบัติของสารมาตรฐานอ้างอิงการรักษาหนึ่งครั้งต่อวันวันจันทร์ถึงวันศุกร์ กำหนดการอื่น ๆ มีการใช้เพื่อกระชับรักษาเพิ่มเติมขั้นสูงเนื้องอก และนี้คือคุณสมบัติของสารเร่ง หรือ ในบางกรณี hyperfractionation ภาวะแทรกซ้อนในช่องปากจะเกี่ยวข้องกับไซต์ radiated ปริมาณรังสีรวม กำหนดการแยกส่วน และรวมกับการรักษาโรคมะเร็งอื่น ๆ เช่นเคมีบำบัด เนื้องอกส่วนใหญ่ภาคหัวและคอเป็น squamous เซลล์ carcinoma ซึ่งต้องใช้ปริมาณค่อนข้างสูงของรังสีสำหรับควบคุมเนื้องอกในท้องถิ่น โดยปกติ 50 เกรย์ (Gy) ของรังสี ซึ่งสอดคล้องกับหลักสูตร 5 สัปดาห์ เป็นสิ่งจำเป็นสำหรับการควบคุมโรคด้วยกล้องจุลทรรศน์ และจำเป็นสำหรับควบคุมเนื้องอกรวม 70 Gy ยังต้องใช้เคมีบำบัดเพื่อควบคุมขั้นสูงเนื้องอกในท้องถิ่น ได้รับรังสีมากที่สุดสำหรับเนื้องอกที่หัวและลำคอภายนอก ผู้ป่วยตั้งอยู่บนตารางและเครื่องจักรที่หมุนบนแกนฝากรังสีจากทิศก่อนประมาณ 1995 รังสีมักจะให้ใช้ตรงข้ามด้านข้างพอร์ทัล หมายถึง การที่ เนื้อเยื่อทั้งหมดระหว่างพอร์ทัลได้รับยาเดียวกัน ในรูปที่ 1a นี้จะแสดงเป็นสีคงที่ของสีเทาทั่วทั้งบริเวณที่สัมผัส ช่วง 10-15 ปี ศูนย์ส่วนใหญ่ได้นำที่เรียกว่าการรักษาด้วยรังสีสันทัดความเข้ม (IMRT) ด้วยวิธีนี้ ลำแสงรังสีไม่คงที่ และย้ายบล็อกในทางตลอดเวลาเพื่อให้รังสีสามารถฝากเงินในรูปแบบที่ระบุ การวางแผนสำหรับ IMRT เกี่ยวข้องกับทีมงานแพทย์ physicists และ dosimetrists แผนการรักษา IMRT oropharyngeal carcinoma จะแสดงในรูปที่ 1b ที่ปริมาณรังสีสูงขึ้นจะแสดง โดยการแรเงาเข้ม และปริมาณต่ำจะแสดง โดยการแรเงาน้ำหนักเบาความก้าวหน้า ดังที่ ยาสูงหรือ "จุดร้อน" แสดง โดยแรเงามืดมากที่สุด สามารถใช่ภาษาท้องถิ่นในเนื้องอก และเนื้อเยื่อโดยรอบจะช่วยโน้ต ในกรณีนี้ บริเวณเนื้องอกในที่มืดมากที่สุดจะได้รับประมาณ 70 Gy และกรรไกรแอนทีเรียร์พื้นที่น้ำหนักเบาที่สุดจะได้รับเพียง 25 Gy บางทีที่มหาศาลของ IMRT sparing ของต่อม parotid ผู้เขียนมากมายได้แสดงให้เห็นว่า ถ้ายาหมายถึงการ parotid จะจำกัด 24-26 Gy กระแส salivary เหมาะสมสามารถรักษา แน่นอน ยังมีวิธีการฉายรังสีบางหลักประกันกับเนื้อเยื่ออื่น ๆ และในขณะที่ปริมาณสูงปาก mucosa ปกติหรือกรรไกร เช่น สามารถหลีกเลี่ยง ปริมาณต่ำถึงไดรฟ์ข้อมูลขนาดใหญ่มักจะเกิดขึ้น และความสำคัญทางคลินิกนี้เป็นเขมร ไล่ระดับปริมาณรังสีนี้ อย่างไรก็ตาม ได้สำคัญการประเมินทันตกรรมในผู้ป่วยที่ได้รับ IMRT เนื่องจากยาไปยังบางภูมิภาคของกรรไกรจะแตกต่างกัน ตามที่เป็นอยู่ในรูปที่ 1b Oncologist รังสีควรกล่าวผู้เชี่ยวชาญทันตกรรมกับแผน isodose จริงเพื่อให้สามารถกำหนดว่ายาใดได้รับเมื่อรังสีหลังจัดการตัดสินใจ อับ ข้อมูลนี้ไม่มีไปหาหมอฟันก่อนให้รังสี จึงไม่สามารถใช้สำหรับการฉายรังสีก่อนตัดสินใจ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

การรักษาด้วยการฉายรังสีใช้กับเนื้องอกของศีรษะและลำคอ มันอาจจะใช้ในการตั้งค่าหลักเป็น แต่เพียงผู้เดียวหรือการรักษาหลังการผ่าตัดเช่นการรักษาเสริม มันอาจจะได้รับด้วยตัวเองหรือกับยาเคมีบำบัด เมื่อเร็ว ๆ นี้ immunotherapy ได้กลายเป็นส่วนเสริมในการรักษาด้วยรังสี Cetuximab หรือการเจริญเติบโตของผิวหนังยับยั้งปัจจัยที่ได้รับการแสดงเพื่อปรับปรุงอัตราการรักษาโรคมะเร็งในช่องปากเมื่อได้รับการรักษาด้วยการฉายรังสี.
โดยทั่วไปการรักษาด้วยการฉายรังสีจะได้รับวันละห้าวันต่อสัปดาห์ ตารางการฉายรังสีที่เรียกว่า "แยก" และแยกมาตรฐานหมายถึงการรักษาวันละครั้งวันจันทร์ถึงศุกร์ ตารางการอื่น ๆ ได้รับการใช้ในการกระชับการรักษาเนื้องอกที่สูงขึ้นและนี้เรียกว่าแยกเร่งหรือในบางกรณี hyperfractionation ภาวะแทรกซ้อนในช่องปากที่เกี่ยวข้องกับเว็บไซต์แผ่, ปริมาณรังสีรวมตารางแยกและบูรณาการกับการรักษาโรคมะเร็งอื่น ๆ เช่นยาเคมีบำบัด เนื้องอกส่วนใหญ่ของศีรษะและคอเป็นเซลล์มะเร็ง squamous ซึ่งต้องใช้ในปริมาณที่ค่อนข้างสูงของรังสีสำหรับการควบคุมโรคเนื้องอกในท้องถิ่น โดยปกติ 50 สีเทา (Gy) ของรังสีซึ่งสอดคล้องกับหลักสูตรห้าสัปดาห์เป็นสิ่งจำเป็นสำหรับการควบคุมโรคด้วยกล้องจุลทรรศน์และ 70 Gy เป็นสิ่งจำเป็นสำหรับการควบคุมโรคเนื้องอกในขั้นต้น เคมีบำบัดจะต้องใช้ในการควบคุมเนื้องอกขั้นสูงในประเทศ รังสีมากที่สุดสำหรับเนื้องอกศีรษะและลำคอจะได้รับจากภายนอกที่ผู้ป่วยอยู่บนโต๊ะและเครื่องหมุนบนแกนที่จะฝากรังสีจากทิศทางที่แตกต่าง.
ก่อนที่จะมีประมาณปี 1995 ได้รับการฉายรังสีมักจะใช้ท่าด้านข้างตรงข้ามหมายความว่าทั้งหมด เนื้อเยื่อระหว่างพอร์ทัลได้รับยาเดียวกัน ใน 1a ตัวเลขนี้จะแสดงเป็นสีคงที่ของสีเทาทั่วบริเวณที่สัมผัส ในช่วง 10-15 ปีที่ผ่านมาศูนย์ส่วนใหญ่ได้นำสิ่งที่เรียกว่าแบบ IMRT (IMRT) ด้วยวิธีนี้ลำแสงรังสีไม่คงที่และบล็อกในทางที่มีการเคลื่อนไหวอยู่ตลอดเวลาเพื่อให้รังสีสามารถฝากในรูปแบบที่เฉพาะเจาะจง การวางแผนสำหรับ IMRT เกี่ยวข้องกับทีมแพทย์ฟิสิกส์และ Dosimetrists วางแผนการรักษา IMRT มะเร็ง oropharyngeal แสดงในรูปที่ 1b ที่ปริมาณรังสีที่สูงขึ้นโดยมีตัวแทนแรเงาเข้มขึ้นและปริมาณที่ต่ำกว่าโดยมีตัวแทนแรเงาน้ำหนักเบามีความก้าวหน้า ในฐานะที่เป็นตัวอย่างปริมาณสูงหรือ "จุดร้อน" แสดงโดยแรเงาที่มืดที่สุดที่สามารถแปลเป็นภาษาท้องถิ่นในเนื้องอกและเนื้อเยื่อโดยรอบจะได้งดเว้นพิเศษ ในกรณีนี้พื้นที่เนื้องอกที่มืดที่สุดจะได้รับประมาณ 70 Gy และพื้นที่ที่เบาที่สุดของขากรรไกรล่างก่อนจะได้รับเพียง 25 Gy บางทีอาจจะเป็นผลงานที่ยิ่งใหญ่ที่สุดของ IMRT จะประหยัดของต่อมหู ผู้เขียนจำนวนมากได้แสดงให้เห็นว่าถ้าปริมาณหมายถึงหูสามารถ จำกัด 24-26 Gy ไหลน้ำลายที่เหมาะสมสามารถรักษา แน่นอนว่ายังมีบางการฉายรังสีหลักประกันไปยังเนื้อเยื่ออื่น ๆ และในขณะที่ปริมาณสูงเพื่อเยื่อบุช่องปากปกติหรือขากรรไกรล่างเช่นสามารถหลีกเลี่ยงได้ในปริมาณที่ต่ำไปยังไดรฟ์ขนาดใหญ่มักจะเกิดขึ้นและมีความสำคัญทางคลินิกของการนี้ยังคงมีความไม่แน่นอน ลาดยานี้อย่างไรเป็นสิ่งสำคัญเมื่อการประเมินผลการปฏิบัติทางทันตกรรมในผู้ป่วยที่ได้รับ IMRT เนื่องจากปริมาณการบางภูมิภาคของขากรรไกรล่างจะแตกต่างกันอย่างเห็นได้ชัดในรูปที่ 1b เนื้องอกรังสีควรให้ผู้เชี่ยวชาญด้านทันตกรรมที่มีแผน isodose ที่เกิดขึ้นจริงเพื่อให้พวกเขาสามารถตรวจสอบว่าสิ่งเหล่านั้นได้รับการตัดสินใจจัดการหลังการฉายรังสี แต่น่าเสียดายที่ข้อมูลนี้ไม่สามารถไปหาหมอฟันก่อนที่จะได้รับรังสีดังนั้นจึงไม่สามารถนำมาใช้ในการตัดสินใจก่อนการฉายรังสี