Validity Convergent validity repres

Validity
Convergent validity represents the extent to which a test demonstrates ability to measure a theoretical construct (Beaton et al. 2000). The construct validity of the Turkish version SF-MPQ was assessed by principal component analysis. For this purpose, it was correlated with NRS that has been widely used clinically for the assessment of pain (Paice & Cohen 1997, Childs et al. 2005) obtained on the same day. Correlations above 0Æ40 have been considered satisfactory for convergent validity (Kaasa et al. 1995). We found statistically significant and positive between the Turkish version of the scale and NRS values (r = 0Æ61 for test and r = 0Æ68 for retest), indicating good validity. Our results are supported by Yakut et al. (2007) who used NRS as a construct validity criterion in their study, and reported correlation coefficients similar to those described in this study (r = 0Æ63 for test and r = 0Æ70 for retest). This result could be due to the fact that the patients come from the same cultural background.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

มีผลบังคับใช้
ตั้งแต่ Convergent แสดงถึงขอบเขตที่การทดสอบแสดงให้เห็นถึงความสามารถในการวัดโครงสร้างทฤษฎี (Beaton et al. 2000) ตั้งแต่โครงสร้างของตุรกีรุ่น SF MPQ ถูกประเมิน โดยการวิเคราะห์ส่วนประกอบหลัก สำหรับวัตถุประสงค์นี้ มันถูก correlated กับ NRS ที่มีการใช้ทางคลินิกสำหรับการประเมินความเจ็บปวด (Paice & 1997 โคเฮน เด็ก et al 2005) ได้ในวันเดียวกัน ความสัมพันธ์ข้างต้น 0Æ40 ได้ถูกพิจารณาเป็นที่พอใจสำหรับการมีผลบังคับใช้ convergent (Kaasa et al. 1995) เราพบทางสถิติ significant และระหว่างรุ่นตุรกีของสเกลและ NRS ค่าบวก (r = 0Æ61 สำหรับทดสอบและ r = 0Æ68 สำหรับ retest), แสดงความดี ผลของเรารับการสนับสนุนโดย Yakut et al (2007) ที่ใช้ NRS เป็นเกณฑ์ตั้งแต่โครงสร้างในการเรียน และรายงานความสัมพันธ์ของ coefficients เหมือนกับที่อธิบายไว้ในการศึกษานี้ (r = 0Æ63 สำหรับทดสอบและ r = 0Æ70 สำหรับ retest) ผลนี้อาจจะเนื่องจากข้อเท็จจริงที่ว่าผู้ป่วยที่มาจากพื้นหลังทางวัฒนธรรมเดียวกัน

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ความถูกต้อง
ความถูกต้องบรรจบแสดงขอบเขตที่การทดสอบแสดงให้เห็นถึงความสามารถในการวัดการสร้างทฤษฎี (ตันและอัล. 2000) ตรงเชิงโครงสร้างของรุ่นตุรกี SF-MPQ ได้รับการประเมินโดยการวิเคราะห์องค์ประกอบหลัก เพื่อการนี้มันก็มีความสัมพันธ์กับ NRS ที่ได้รับการใช้กันอย่างแพร่หลายทางคลินิกสำหรับการประเมินความเจ็บปวด (Paice และโคเฮนปี 1997 พระเกศา et al,. 2005) ที่ได้รับในวันเดียวกัน ความสัมพันธ์ดังกล่าวข้างต้น0Æ40ได้รับการพิจารณาที่น่าพอใจเพื่อความถูกต้องมาบรรจบกัน (Kaasa และคณะ. 1995) เราพบนัยสำคัญทางสถิติและเชิงบวกระหว่างรุ่นตุรกีขนาดและค่า NRS (r = 0Æ61สำหรับการทดสอบและ r = 0Æ68การสอบซ่อม) แสดงให้เห็นความถูกต้องที่ดี ผลของเราได้รับการสนับสนุนโดยยาคุตตอัล (2007) ที่ใช้ NRS เป็นเกณฑ์ความถูกต้องในการศึกษาโครงสร้างของพวกเขาและค่าสัมประสิทธิ์สหสัมพันธ์รายงานคล้ายกับที่อธิบายไว้ในการศึกษาครั้งนี้ (r = 0Æ63สำหรับการทดสอบและ r = 0Æ70การสอบซ่อม) ผลซึ่งอาจเป็นเพราะความจริงที่ว่าผู้ป่วยที่มาจากภูมิหลังทางวัฒนธรรมเดียวกัน

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ความตรงเชิงลู่เข้า
หมายถึงขอบเขตที่การทดสอบแสดงให้เห็นถึงความสามารถในการวัดทางทฤษฎีสร้าง ( Beaton et al . 2000 ) ความตรงตามโครงสร้างของ sf-mpq รุ่นตุรกีถูกประเมินโดยการวิเคราะห์องค์ประกอบหลัก สำหรับวัตถุประสงค์นี้ มันมีความสัมพันธ์กับข้างที่ได้รับการใช้กันอย่างแพร่หลายในทางการแพทย์สำหรับการประเมินความเจ็บปวด ( พิส&โคเฮน 1997 เด็ก , et al .2005 ) ได้ในวันเดียวกัน ความสัมพันธ์เหนือ 0 กู้ 40 ได้ถือว่าน่าพอใจสำหรับความตรงลู่เข้า ( รวม et al . 1995 ) เราพบสถิติ signi จึงไม่ได้ และบวกกับรุ่นของตุรกี มาตราส่วน และข้างค่า ( R = 0 กู้เพื่อทดสอบและ r = 0 กู้ 68 สำหรับสอบซ่อม ) แสดงความดีความถูกต้อง ผลที่เราได้รับการสนับสนุนโดย Yakut et al .( 2007 ) ที่ใช้ข้างที่เป็นสร้างเกณฑ์ความถูกต้องในการศึกษาของพวกเขาและรายงานความสัมพันธ์ coef จึง cients คล้ายกับที่อธิบายไว้ในการศึกษานี้ ( r = 0 กู้ 63 สำหรับการทดสอบและ r = 0 กู้ 70 สำหรับสอบซ่อม ) ผลที่ได้นี้อาจจะเนื่องจากความจริงที่ว่าผู้ป่วยมาจากภูมิหลังทางวัฒนธรรมเดียวกัน