I was a young man when in March 184

I was a young man when in March 1848 Milan along with the other cities of Lombardy rose in revolt against the ruling government's rejection of its offer of peace and fraternity in return for national representation for Lombardy and Venice. While the tocsin sounded we were putting up the barricades we fought, mingling cries of joy with the shots and the crash of tiles and bricks thrown from windows If this magnificent and epic struggle which passed into history under the name of the Five Days7 demonstrated the courage of our people in the face of danger it also demonstrated their generosity in the face of victorywhich was free of reprisals even against the most notorious police agents. They fought heroically but without hatred for the poor foreign soldiers who were obliged by discipline to fight in spite of themselves For our fighters it was practically a cause for celebration whenever by catching the enemy unawares they were able to capture them without bloodshed The enemy prisoners and wounded were all well treated

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ฉันเป็นชายหนุ่มเมื่อมีนาคม 1848 มิลานพร้อมกับเมืองอื่น ๆ ของลอมบาร์เดียเพิ่มขึ้นในการต่อต้านการปฏิเสธรัฐบาลปกครองของข้อเสนอของสันติภาพและภราดรภาพในทางกลับกันสำหรับการแสดงแห่งชาติลอมบาร์เดียและเวนิซ ในขณะที่ระฆังสัญญาณเสียงที่เราได้วางเครื่องกีดขวางที่เราต่อสู้ผสมเสียงร้องของความสุขกับภาพและความผิดพลาดของกระเบื้องและอิฐโยนลงมาจากหน้าต่างถ้าการต่อสู้ที่สวยงามและมหากาพย์นี้ที่ผ่านเข้าไปในประวัติศาสตร์ภายใต้ชื่อของห้า days7 แสดงให้เห็นถึงความกล้าหาญของคนเราในการเผชิญหน้ากับอันตรายก็ยังแสดงให้เห็นถึงความเอื้ออาทรของพวกเขา ในการเผชิญกับ victorywhich เป็นอิสระจากการตอบโต้แม้กับตัวแทนตำรวจที่รู้จักมากที่สุดพวกเขาต่อสู้อย่างกล้าหาญ แต่ไม่มีความเกลียดชังทหารต่างชาติที่ยากจนที่ถูกต้องตามระเบียบวินัยที่จะต่อสู้ในทั้งๆที่ตัวเองเป็นนักสู้ของเรามันเป็นจริงสาเหตุสำหรับการเฉลิมฉลองเมื่อใดก็ตามที่จับโดยไม่รู้ตัวของศัตรูที่พวกเขาสามารถที่จะจับพวกเขาโดยไม่ต้องนองเลือดนักโทษศัตรูและ ที่ได้รับบาดเจ็บทุกคนได้รับการปฏิบัติอย่างดี

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ฉันถูกชายหนุ่มเมื่อเดือนมีนาคมปี 1848 แห่งมิลานกับเมืองอื่น ๆ ของลอมบาร์ดีโรสในกบฏกับการปฏิเสธของรัฐบาลปกครองเสนอของสันติภาพและภราดรภาพเพื่อแลกกับตัวแทนชาติลอมบาร์ดีและเวนิส แม้แต่เพียงแห่ง tocsin เราได้วางเมื่อกีดขวางเราสู้ สนุกสนานร้องแสดงความยินดีพร้อมถ่ายภาพและความผิดพลาดของกระเบื้องและอิฐที่โยนจากหน้าต่างถ้าต่อสู้นี้งดงาม และมหากาพย์ที่ผ่านเข้ามาในประวัติศาสตร์ภายใต้ชื่อของ Days7 5 แสดงให้เห็นว่าความกล้าหาญของคนเราเมื่อเผชิญกับอันตรายที่ยังแสดงความเอื้ออาทรของพวกเขาหน้า victorywhich ได้ฟรี reprisals แม้กระทั่งกับตัวแทนตำรวจสุดอื้อฉาว พวกเขาสู้ heroically แต่ไม่ มีความเกลียดชังทหารต่างประเทศยากจนที่ obliged โดยวินัยสู้แม้ตัวเองเพื่อนักรบของเราถูกจริงสาเหตุฉลองเมื่อใดก็ ตาม โดยจับศัตรู unawares พวกสามารถจับภาพได้โดยไม่เสียเลือดเนื้อนักโทษศัตรู และได้รับบาดเจ็บ ได้ดีรับ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ผมเป็นคนหนุ่มที่อยู่ในเดือนมีนาคม 1848 Milan พร้อมด้วยเมืองอื่นๆของลอมบาร์ดีขึ้นก็ลุกขึ้นมาอยู่ในกบฎต่อการปฏิเสธของชนชั้นปกครองของรัฐบาลจะจัดของพี่น้องและความสงบในคืนสำหรับการเป็นตัวแทนของประเทศสำหรับ Lombardy และ Venice ในขณะที่เสียงระฆัง(หรือสัญญาณ)บอกเหตุอันตรายที่เรามีการนำขึ้นมาลมหนาวที่เราต่อสู้ลอยขึ้นมาเรื่อยๆก่อนได้ยินเสียงร้องของความสุขพร้อมด้วยที่ถ่าย ภาพ และเสียงดังสนั่นของกระเบื้องปูพื้นและอิฐโยนจาก Windows หากนี้ที่งดงามและมหากาพย์การต่อสู้ที่เดินผ่านเข้าไปในประวัติศาสตร์ ภายใต้ ชื่อของห้าวัน 7 ซึ่งแสดงให้เห็นถึงความกล้าหาญของผู้คนในการเผชิญหน้ากับอันตรายและยังแสดงให้เห็นถึงสปิริตของตนในการเผชิญหน้ากับ victorywhich เป็นแบบไม่เสียค่าบริการในการตอบโต้ต่อที่โหดร้ายมากที่สุดตำรวจ.พวกเขาต่อสู้ผู้กล้าหาญแต่ไม่มีความเกลียดชังทหารต่างประเทศน่าสงสารซึ่งจำเป็นต้องมีวินัยในการต่อสู้กับการโดยแม้จะมีในตัวสำหรับนักสู้ของเรามันเป็นเรื่องราวที่ทำให้สำหรับการเฉลิมฉลองการทุกครั้งด้วยการจับศัตรูที่ไม่ทราบเขาก็สามารถจับกุมเชลยศึกของศัตรูโดยไม่เลือดตกยางออกได้และบาดเจ็บทั้งหมดได้รับการปฏิบัติอย่างดี