who is included and who is excluded

who is included and who is excluded. If we talk about the cratic principle, as Socrates does in Book 8 of the Rupublic, equality that does not discriminate, or as Otanes did or Theseus the Euripides' play did when they placed power en meson in middle then how are we to decide who is within the com munity and who is outside, who is in the middle and who is not, who is welcome to the dinner and who is to be excluded, who is worthless (pbaulo) and who is wise, who is animal and who is human? In the way in which democratic principles function at Agathon's house, at least in the early part of the dialogue, all are welcomed. Distinctions between worthless and wise, superior and inferior, do not determine exclusion or inclusion. The politi cal regime at Athens, though, must exclude. As Manville (199o, chap. 7) points out, this was the profound challenge for the new democracy at the end of the sixth century, namely, how to clarify who was a citizen and who was not, It was difficult, because the equality principle used to break down old aristocratic princi- was incapable of arti recisely how to set atin ple o those new boundaries. Insofar as Athens must explore its mem- bership laws, it dismisses the democratic principles Socrates identifies in Book 8, and indeed reminds us of the problems we currently face at all our borders about who can be welcomed and who cannot, as we are forced to discriminate against the funda- mental principles of democratic equality. Once Aristodemus joins the dinner party, we find an easiness and freedom, a certain lackadaisical quality characterizing the re- lationships between the host and guests and others. Agathon tries to play the master by ordering his servants to bring Socrates from the neighbor's porch to the dinner, but Aristodemus restrains him from forcing Socrates. "Let him be late), he repeats twice (175b) There is to be no compulsion. Socrates will come when it pleases Socrates, not when it pleases on. Freedom is to characterize the evening, Socrates is not compelled to attend the dinner (or to rule). Likewise, a lack of compulsion pervades the dinner. The

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ที่มีอยู่ และที่จะถูกแยกออก ถ้าเราพูดถึงหลักการ cratic โสกราตีไม่จอง 8 ใน Rupublic ความเสมอภาคที่แยกแยะ หรือไม่ Otanes หรือ Theseus Euripides' เล่นไม่ได้เมื่อพวกเขาอยู่อนุภาคเมส็อนสั้นไฟในกลางแล้ววิธีเราจะตัดสินใจ ที่อยู่ภายใน com munity และผู้ที่อยู่นอก ที่ตรงกลางและที่ไม่ ต้อนรับอาหารที่เป็น และที่จะถูกแยกออก สามหาว (pbaulo) คือใคร และใครคือฉลาด ที่เป็นสัตว์ และที่เป็นมนุษย์ ในลักษณะในฟังก์ชันหลักประชาธิปไตยซึ่งที่บ้านของ Agathon น้อยในตอนต้นของบทสนทนา ทั้งหมดจะยินดี ความแตกต่างระหว่างสามหาว และฉลาด เหนือกว่า และด้อย กว่า ตรวจสอบแยกหรือรวม ระบอบการปกครอง politi cal ที่เอเธนส์ แม้ว่า ต้องแยก Manville (199o, chap. 7) ชี้ออก นี้เป็นลึกซึ้งท้าทายเพื่อประชาธิปไตยใหม่ในตอนท้ายของศตวรรษที่หก คือ วิธีการชี้แจงที่เป็นพลเมือง และใครไม่เป็น มันเป็นเรื่องยาก เนื่องจากหลักความเสมอภาคที่ใช้ในการแบ่งลงเก่าชน princi-- ไม่สามารถติ recisely วิธีการตั้งค่า atin ple o ขอบเขตเหล่านั้นใหม่ ทำภาพธนบัตรเอเธนส์ต้องสำรวจกฎหมาย bership หน่วยความจำ เลิกการประชาธิปไตยหลักโสกราตีระบุในหนังสือ 8 และแน่นอนให้นึกถึงปัญหา เราอยู่หน้าที่พรมแดนที่ได้รับการต้อนรับและที่ไม่สามารถ เป็นเราถูกแบ่งแยก funda - จิตหลักประชาธิปไตยความเสมอภาค เมื่อ Aristodemus เข้าร่วมงานเลี้ยงอาหารค่ำ เราพบว่ามีความสะดวกสบาย และเสรีภาพ มีบาง lackadaisical คุณภาพลักษณะ lationships เรื่องระหว่าง host และผู้เข้าพัก และอื่น ๆ Agathon พยายามเล่นหลัก โดยสั่งราชการจากระเบียงบ้านโสกราตีในการให้อาหาร แต่ Aristodemus ยับยั้งเขาจากโสกราตีบังคับให้ "ให้เขามาสาย), เขาทำซ้ำสองครั้ง (175b) มีจะเป็นการบีบบังคับไม่ โสกราตีจะมาเมื่อมันพอใจโซเครตีส ไม่เมื่อมันพอใจใน เสรีภาพคือการ อธิบายลักษณะเย็น โสกราตีถูกบังคับ เข้าร่วมอาหาร (หรือกฎ) ในทำนองเดียวกัน ไม่มีการบีบบังคับขจรขจายอาหาร การ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ที่จะรวมและผู้ที่ได้รับการยกเว้น ถ้าเราพูดคุยเกี่ยวกับหลักการ cratic เช่นโสกราตีสจะอยู่ในหนังสือเล่มที่ 8 ของ Rupublic ความเสมอภาคที่ไม่เลือกปฏิบัติหรือเป็น Otanes ทำหรือเธเซอุส Euripides 'เล่นได้เมื่อพวกเขาวางพลังงาน EN Meson อยู่ตรงกลางแล้ววิธีการที่เราจะตัดสินว่าใคร อยู่ภายใน munity ทคอมและผู้ที่อยู่นอกที่อยู่ตรงกลางและผู้ที่ไม่ได้เป็นคนที่มีความยินดีที่จะรับประทานอาหารค่ำและผู้ที่ได้รับการยกเว้นที่จะไร้ค่า (pbaulo) และผู้ที่ฉลาดที่เป็นสัตว์และผู้ที่เป็น มนุษย์? ในทางหลักการประชาธิปไตยซึ่งทำงานที่บ้าน Agathon อย่างน้อยในช่วงต้นของการเจรจาทั้งหมดที่ได้รับการต้อนรับ ความแตกต่างระหว่างที่ไร้ค่าและฉลาดที่เหนือกว่าและด้อยกว่าไม่ได้กำหนดยกเว้นหรือรวม ระบอบการปกครองของแคลทางการเมืองที่กรุงเอเธนส์ แต่ต้องยกเว้น ในฐานะที่เป็น Manville (199o, CHAP. 7) ชี้ให้เห็นนี้เป็นความท้าทายอย่างลึกซึ้งสำหรับประชาธิปไตยใหม่ในตอนท้ายของศตวรรษที่หกคือวิธีการที่จะชี้แจงที่เป็นพลเมืองและผู้ที่ไม่ได้มันเป็นเรื่องยากเพราะความเสมอภาค หลักการที่ใช้ในการทำลายลง princi- ขุนนางเก่าเป็นความสามารถในการ Arti recisely วิธีการตั้ง Atin PLE o เขตแดนใหม่เหล่านั้น ตราบเท่าที่เอเธนส์ต้องสำรวจกฎหมาย bership ของหน่วยความมันห้ามหลักการประชาธิปไตยโสกราตีสระบุในหนังสือเล่มที่ 8 และแน่นอนทำให้เรานึกถึงปัญหาที่เกิดขึ้นขณะนี้เราต้องเผชิญในพรมแดนของเราทั้งหมดที่เกี่ยวกับผู้ที่สามารถได้รับการต้อนรับและผู้ที่ไม่สามารถเป็นเราถูกบังคับให้ แตกต่างกับหลักการทางจิต funda- ของความเท่าเทียมกันในระบอบประชาธิปไตย เมื่อ Aristodemus ร่วมงานเลี้ยงอาหารค่ำที่เราพบกับความสะดวกสบายและเสรีภาพที่มีคุณภาพขาดความกระตือรือร้นบางพัฒนาการ lationships อีกครั้งระหว่างโฮสต์และผู้เข้าพักและอื่น ๆ Agathon พยายามที่จะเล่นหลักโดยการสั่งซื้อคนรับใช้ของเขาเพื่อนำโสกราตีสจากระเบียงของเพื่อนบ้านไปรับประทานอาหารค่ำ แต่ Aristodemus ยับยั้งเขาจากการบังคับให้โสกราตีส "ให้เขาจะสาย) เขาซ้ำสองครั้ง (175B) นอกจากนี้จะไม่มีการบังคับ. โสกราตีสจะมาถึงเมื่อมันพอใจโสกราตีสไม่ได้เมื่อมันพอใจบน. อิสรภาพคือลักษณะเย็นโสกราตีสไม่ได้บังคับให้เข้าร่วมงานเลี้ยงอาหารค่ำ ( หรือการปกครอง). ในทำนองเดียวกันการขาดการบังคับขจรขจายอาหารค่ำ.

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ใครอยู่ และผู้ที่ได้รับการยกเว้น ถ้าเราพูดถึงหลักการ cratic เป็นโสเครติสในเล่ม 8 ของ rupublic เสมอภาคไม่แบ่งแยก หรือ เป็น otanes ทำหรือเธซีอุส euripides ' เล่นได้เมื่อพวกเขาอยู่ในอำนาจและเมซอนกลาง แล้วเราจะตัดสินใจภายในและภายนอกชุมชนที่เป็นรีวิว ที่ อยู่ ใน กลางและผู้ที่ไม่ได้เป็น ที่ยินดีต้อนรับสู่มื้อค่ำและจะได้รับการยกเว้นที่ไร้ค่า ( pbaulo ) และเป็นผู้ที่ชาญฉลาดและเป็นสัตว์ที่เป็นมนุษย์ ในทางที่ประชาธิปไตยฟังก์ชันที่อากาทอน บ้าน อย่างน้อยในช่วงแรก ๆของการสนทนาทั้งหมดจะยินดี ความแตกต่างระหว่างไร้ค่าและฉลาดเหนือกว่าและด้อยกว่า ไม่ตรวจสอบการยกเว้นหรือรวม โดย Politi แคลระบอบการปกครองที่เอเธนส์ แต่ต้องแยก ขณะที่ตะวันออกกลาง ( 199o CHAP , 7 ) จุดนี้ลึกซึ้งท้าทายเพื่อประชาธิปไตยใหม่ที่ส่วนท้ายของศตวรรษที่หก คือ วิธีการอธิบายที่เป็นพลเมืองและผู้ที่ไม่ได้ มันก็ยาก เพราะความเสมอภาคหลักการใช้เพื่อแบ่งแก่ครู - คือความสามารถของชนชั้นสูงแห่ง recisely อย่างไร การตั้งค่า atin เปิ้ล o ใหม่อีกด้วย ตราบเท่าที่เอเธนส์ต้องสำรวจแหม่ม - กฎหมาย bership มันไล่ประชาธิปไตยโสเครติสระบุในเล่ม 8 และแน่นอนเตือนเราของปัญหาที่เรากำลังเผชิญอยู่ขอบของเราเกี่ยวกับผู้ที่สามารถได้รับการต้อนรับและผู้ที่ไม่สามารถ เราถูกบังคับให้เลือกปฏิบัติกับ funda - หลักการทางจิตของความเสมอภาค ประชาธิปไตย เมื่อส โตเดมัสเข้าร่วมงานเลี้ยงอาหารเย็น เราพบความสะดวกสบายและอิสระ บางหมดอาลัยตายอยากคุณภาพลักษณะ re - lationships ระหว่างเจ้าบ้านและแขก และอื่นๆ อากาทอน พยายามที่จะเล่นหลัก โดยสั่งให้คนรับใช้นำโสเครติสจากหน้าบ้านของเพื่อนบ้านจะเย็น แต่ยับยั้งเขาจากการบังคับให้โซกราตีส โตเดมัส " ให้เขามาสาย ) เขาทำซ้ำสองครั้ง ( 175B ) ก็ไม่มีการบังคับ โสเครติส จะ มา เมื่อมันพอใจโสกราตีสไม่ได้เมื่อมันพอใจใน เสรีภาพเป็นลักษณะเย็น โสกราตีสไม่ได้บังคับให้เข้าร่วมอาหารค่ำ ( หรือกฎ ) อนึ่ง การขาดการบังคับขจรขจายอาหารเย็น ที่