A dependence on large-scale farms a

A dependence on large-scale farms and the industrial food
chain is the norm in the United States with few Americans
relying upon small-scale, alternative forms of agriculture to
stock their kitchens (Pollan 2007). Approximately 12,500
farms (0.6 percent) in the US engage in community supported agriculture (CSA) (USDA 2007a). Emerging in the
mid-1980s, this model of farming consists of a cooperative
agreement between farmers and members with the latter
paying a seasonal fee to the former in exchange for fresh
produce, and other farm products, on a weekly basis (Lang
2010). Unlike the dominant food system, CSA is predicated
on local food production and consumption with an
emphasis on organic and environmentally friendly practices, while sharing risks between producers and consumers
(DeLind 1999; Dyck 1997; O’Hara and Stagl 2001; Tegtmeier and Duffy 2005).1
Originally CSAs were designed to build community
proximate to the farm with members collecting their goods
on site, fostering community between the farmer and
members. Early proponents of this model often were
characterized as fringe advocates espousing communitarian
farming ideals. More recently, CSAs have expanded in
scope extending their reach to suburban and urban areas
illustrating a metamorphosis in cooperative farming
endeavors from small towns and cities to include ventures
with a regional emphasis. Changes such as these demand
rethinking commonly held notions of community in CSA

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

พึ่งฟาร์มขนาดใหญ่และอุตสาหกรรมอาหารโซ่เป็นปกติในสหรัฐอเมริกามีชาวอเมริกันเพียงไม่กี่อาศัยตามระบุ ทางเลือกรูปแบบของการเกษตรเพื่อตลาดหลักทรัพย์ (Pollan 2007) ครัวของพวกเขา ประมาณ 12,500ฟาร์ม (ร้อยละ 0.6) ในสหรัฐอเมริกามีส่วนร่วมในชุมชนสนับสนุนการเกษตร (CSA) (จาก 2007a) เกิดขึ้นในการกลางไฟต์ รุ่นนี้ทำการเกษตรประกอบด้วยสหกรณ์การข้อตกลงระหว่างเกษตรกรและสมาชิกตัวหลังชำระค่าธรรมเนียมตามฤดูกาลอดีตดำรงสดผลิต และผลิตภัณฑ์อื่น ๆ ฟาร์ม ในสัปดาห์ (ลัง2010) ซึ่งแตกต่างจากระบบอาหารหลัก predicated CSAในการผลิตอาหารและมีการเน้นเกษตรอินทรีย์ และสิ่งแวดล้อมปฏิบัติ ในขณะที่ใช้งานร่วมกันความเสี่ยงระหว่างผู้ผลิตและผู้บริโภค(DeLind 1999 Dyck 1997 O'Hara และ Stagl 2001 Tegtmeier และดัฟฟี 2005) .1CSAs ถูกออกแบบเพื่อสร้างชุมชนเคียงฟาร์มสมาชิกที่รวบรวมสินค้าของตนเองในเว็บไซต์ ทำนุบำรุงชุมชนระหว่างชาวนา และสมาชิก Proponents ต้นรุ่นนี้มักจะถูกลักษณะเป็น espousing communitarian สนับสนุนเพิ่มเติมอุดมคติในการทำฟาร์ม เมื่อเร็ว ๆ นี้ มีขยาย CSAs ในขอบเขตการขยายสู่พื้นที่ชานเมือง และในเมืองของพวกเขาแสดงการเปลี่ยนแปลงในการทำนาแบบมีส่วนร่วมความพยายามจากเมืองและเมืองการรวมกิจการโดยเน้นภูมิภาค เปลี่ยนแปลงเช่นความต้องการเหล่านี้โดยทั่วไปทบทวนจัดความเข้าใจของชุมชน CSA

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

การพึ่งพาอาศัยกันในฟาร์มขนาดใหญ่และอุตสาหกรรมอาหาร
ห่วงโซ่เป็นบรรทัดฐานในประเทศสหรัฐอเมริกากับชาวอเมริกันไม่กี่
อาศัยขนาดเล็กรูปแบบทางเลือกของการเกษตรที่จะ
สต็อกห้องครัวของพวกเขา (Pollan 2007) ประมาณ 12,500
ฟาร์ม (ร้อยละ 0.6) ในสหรัฐอเมริกามีส่วนร่วมในชุมชนสนับสนุนการเกษตร (CSA) (USDA 2007A) เกิดขึ้นใหม่ใน
ช่วงกลางทศวรรษ 1980 รุ่นนี้ของการทำการเกษตรประกอบด้วยความร่วมมือ
ข้อตกลงระหว่างเกษตรกรและสมาชิกที่มีหลัง
จ่ายค่าบริการตามฤดูกาลกับอดีตในการแลกเปลี่ยนสำหรับสด
การผลิตและสินค้าเกษตรอื่น ๆ เป็นประจำทุกสัปดาห์ (Lang
2010) ซึ่งแตกต่างจากระบบอาหารที่โดดเด่น, CSA บอกกล่าว
เกี่ยวกับการผลิตอาหารและการบริโภคในประเทศที่มี
ความสำคัญกับการปฏิบัติอินทรีย์และเป็นมิตรกับสิ่งแวดล้อมในขณะที่ความเสี่ยงร่วมกันระหว่างผู้ผลิตและผู้บริโภค
(DeLind 1999; Dyck 1997; โอฮาร่าและ Stagl 2001; Tegtmeier และดัฟฟี่ 2005 ) 0.1
แต่เดิม CSAs ถูกออกแบบมาเพื่อสร้างชุมชน
บริเวณใกล้กับฟาร์มกับสมาชิกในการจัดเก็บภาษีสินค้าของพวกเขา
ในเว็บไซต์อุปถัมภ์ชุมชนระหว่างเกษตรกรและ
สมาชิก ผู้เสนอในช่วงต้น ๆ ของรุ่นนี้มักจะ
โดดเด่นในฐานะผู้สนับสนุนสวัสดิการ espousing communitarian
อุดมคติการเกษตร เมื่อเร็ว ๆ นี้ CSAs มีการขยายตัวใน
ขอบเขตการขยายการเข้าถึงของพวกเขาไปยังพื้นที่ชานเมืองและเมือง
ที่แสดงการเปลี่ยนแปลงในการทำการเกษตรแบบมีส่วนร่วม
ความพยายามจากเมืองเล็กและเมืองที่จะรวมกิจการ
ที่มีความสำคัญในระดับภูมิภาค การเปลี่ยนแปลงเช่นนี้ความต้องการ
ทบทวนความคิดที่จัดขึ้นโดยทั่วไปของชุมชนใน CSA

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

การพึ่งพาฟาร์มขนาดใหญ่และอุตสาหกรรมอาหาร
โซ่เป็นบรรทัดฐานในสหรัฐอเมริกาไม่กี่คนอเมริกัน
เมื่ออาศัยขนาดเล็ก รูปแบบทางเลือกของเกษตร

หุ้นครัวของเขา ( พอลแลน 2007 ) ประมาณ 12500
ฟาร์ม ( ร้อยละ 0.6 ) ในสหรัฐอเมริกามีส่วนร่วมในชุมชนสนับสนุนการเกษตร ( CSA ) ( USDA 2007a ) ที่เกิดขึ้นใหม่ในช่วงกลางทศวรรษที่ 1980 -
,รุ่นนี้ประกอบด้วยสหกรณ์การเกษตร
ข้อตกลงระหว่างเกษตรกรและสมาชิกกับหลัง
จ่ายค่าธรรมเนียมตามฤดูกาลเพื่ออดีตในการแลกเปลี่ยนสำหรับผลิตผลสด
และผลิตภัณฑ์การเกษตรอื่นๆ บนพื้นฐานรายสัปดาห์ ( Lang
2010 ) ซึ่งแตกต่างจากระบบอาหารเด่น , CSA เป็น predicated
ในการผลิตอาหารและการบริโภคในท้องถิ่นกับ
อินทรีย์และเป็นมิตรต่อสิ่งแวดล้อม โดยเน้นการปฏิบัติในขณะที่การแบ่งปันความเสี่ยงระหว่างผู้ผลิตและผู้บริโภค
( delind 1999 ; เดิร์ก โอฮาร่า และ stagl 1997 ; 2001 และ 2005 tegtmeier ดัฟฟี่ ) 1
csas เดิมถูกออกแบบมาเพื่อสร้างชุมชนใกล้เคียงกับฟาร์ม

สมาชิกรวบรวมสินค้าของพวกเขาในเว็บไซต์ การชุมชนระหว่างเกษตรกรและ
สมาชิก ต้นผู้เสนอรูปแบบนี้มักจะถูก

ลักษณะเป็นขอบสนับสนุน espousing กลยุทธ์อุดมคติ ฟาร์ม เมื่อเร็วๆ นี้ csas ได้ขยายขอบเขตการเข้าถึงของพวกเขาใน

พื้นที่ชานเมืองและเมืองที่แสดงให้เห็นถึงการเปลี่ยนแปลงในความพยายามการเกษตร
สหกรณ์จากเมืองเล็ก ๆเมืองเพื่อรวมกิจการ
กับเน้นภูมิภาค การเปลี่ยนแปลงเช่นนี้ความต้องการ
คิดใหม่ความคิดมักถือของชุมชนใน CSA