Fifthly and finally, how much progr

Fifthly and finally, how much progress has been made with the earlier mentioned
attempts to harmonise the intellectual property laws of the region? At the height of the
Asian economic miracle, the ASEAN governments concluded a Framework
Agreement on Intellectual Property Cooperation in 1995. Rather ambitiously, the
establishment of a common Patent and a common Trade Mark Office like in Europe
was envisaged at the time as one of the ultimate goals. The creation of ASEAN
standards and practices was a further goal. The Agreement created the ASEAN
Working Group on Intellectual Property Cooperation and two sub-committees on
trade marks and patents respectively. The various working groups proposed in two
concept papers the adoption of regional filing systems where applicants will be able to
file their applications in any ASEAN office acting as a receiving agency and
forwarding the application to other designated offices. The working groups succeeded
in developing drafts of regional filing forms for trade marks, but progress in the
introduction of the system has been slow. Several factors seem to be coming together here: first, the fear of the relatively new intellectual property offices in the region to lose influence and important sources of income; secondly, for the same reasons the
considerable opposition from local practitioners; and thirdly, the argument that a
regional system would do not much more than what could be achieved via a
multilateral system such as the PCT of which most countries of the region are either
members or likely to become members in the near future. The most recently adopted
Intellectual Property Right Action Plan of ASEAN at the summit in Vientiane for the
period 2004-2010 confirms some of ASEAN’s earlier cooperation goals, but shows
altogether a less ambitious agenda with the focus for the time being on simplifying
and harmonising national procedures and creating opportunities for enhanced
cooperation.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

Fifthly และสุด ท้าย ความคืบหน้าเท่าใดได้ มีกล่าวถึงก่อนหน้านี้พยายาม harmonise กฎหมายทรัพย์สินทางปัญญาภาค ที่ความสูงของการมิราเคิลเศรษฐกิจเอเชีย รัฐบาลอาเซียนสรุปราคากรอบข้อตกลงในความร่วมมือด้านทรัพย์สินทางปัญญาในปี 1995 แทนที่จะ ambitiously การก่อตั้งสิทธิบัตรทั่วไปและสำนักงานการทำเครื่องหมายค้าทั่วไปเช่นในยุโรปถูก envisaged เวลาเป็นเป้าหมายสูงสุดอย่างใดอย่างหนึ่ง การสร้างของอาเซียนมาตรฐานและการปฏิบัติเป็นเป้าหมายต่อไป สร้างข้อตกลงในอาเซียนคณะทำงานความร่วมมือของทรัพย์สินทางปัญญาและคณะกรรมการชุดย่อยที่สองบนค้าเครื่อง และดทะเบียนแลว้ตามลำดับ กลุ่มงานต่าง ๆ เสนอในสองระบบยื่นภูมิภาคซึ่งผู้สมัครจะได้รับเอกสารแนวคิดแฟ้มโปรแกรมประยุกต์ office ใด ๆ อาเซียนที่ทำหน้าที่เป็นตัวแทนรับ และส่งต่อโปรแกรมประยุกต์อื่น ๆ สำนักงานกำหนด กลุ่มทำงานสำเร็จในการพัฒนาร่างของภูมิภาคยื่นรูปแบบเครื่องหมายการค้า แต่ความคืบหน้าในการแนะนำระบบได้รับช้า ปัจจัยหลายอย่างที่ดูเหมือนจะมากันที่นี่: ครั้งแรก ความกลัวของสำนักงานทรัพย์สินทางปัญญาค่อนข้างใหม่ในภูมิภาคนี้สูญเสียอิทธิพลและแหล่งสำคัญของรายได้ ประการที่สอง สำหรับเหตุผลเดียวกันนี้ฝ่ายค้านจำนวนมากจากผู้ท้องถิ่น และประการ อาร์กิวเมนต์ที่เป็นระบบภูมิภาคจะทำไม่มากที่สามารถทำได้ผ่านการระบบพหุภาคีนิยมเช่นเปอร์เซ็นต์ซึ่งประเทศส่วนใหญ่ของภูมิภาคนี้อยู่สมาชิก หรืออาจจะเป็น สมาชิกในอนาคต ล่าสุด นำปัญญาแห่งขวาดำเนินการวางแผนของอาเซียนที่ประชุมสุดยอดที่เที่ยวช่วงปี 2004-2010 ยืนยันของอาเซียนเป็นเป้าหมายร่วมก่อนหน้า แต่แสดงทั้งหมดวาระทะเยอทะยานน้อย ด้วยความที่เวลามาให้และขั้นตอนแห่งชาติ harmonising และสร้างโอกาสในการปรับปรุงความร่วมมือ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

Fifthly
และสุดท้ายวิธีการความคืบหน้ามากได้รับการทำกับที่กล่าวถึงก่อนหน้านี้ความพยายามที่จะประสานกฎหมายทรัพย์สินทางปัญญาของภูมิภาค? ที่ระดับความสูงของความมหัศจรรย์ทางเศรษฐกิจเอเชียรัฐบาลอาเซียนได้ข้อสรุปกรอบความตกลงว่าด้วยความร่วมมือด้านทรัพย์สินทางปัญญาในปี1995 แต่ ambitiously ที่สถานประกอบการของสิทธิบัตรที่พบบ่อยและสำนักงานเครื่องหมายทางการค้าที่เหมือนกันเช่นในยุโรปเป็นภาพในเวลาเป็นหนึ่งในเป้าหมายสูงสุด การสร้างอาเซียนมาตรฐานและการปฏิบัติที่เป็นเป้าหมายต่อไป สร้างข้อตกลงอาเซียนคณะทำงานความร่วมมือด้านทรัพย์สินทางปัญญาและสองคณะอนุกรรมการเกี่ยวกับเครื่องหมายทางการค้าและสิทธิบัตรตามลำดับ กลุ่มทำงานต่างๆที่นำเสนอในสองเอกสารแนวคิดการยอมรับของระบบจัดเก็บข้อมูลในระดับภูมิภาคที่ผู้สมัครจะสามารถที่จะยื่นการใช้งานของพวกเขาในการแสดงของสำนักงานอาเซียนเป็นหน่วยงานที่ได้รับและส่งต่อไปยังสำนักงานการประยุกต์ใช้อื่นๆ ที่ได้รับมอบหมาย กลุ่มการทำงานประสบความสำเร็จในการพัฒนาร่างของรูปแบบการจัดเก็บข้อมูลในระดับภูมิภาคสำหรับเครื่องหมายทางการค้าแต่ความคืบหน้าในการเปิดตัวของระบบได้รับช้า มีหลายปัจจัยที่ดูเหมือนจะมารวมกันที่นี่: ครั้งแรกที่ความกลัวของสำนักงานทรัพย์สินทางปัญญาที่ค่อนข้างใหม่ในภูมิภาคที่จะสูญเสียอิทธิพลและแหล่งที่มาที่สำคัญของรายได้ ประการที่สองด้วยเหตุผลเดียวกันฝ่ายค้านมากจากผู้ปฏิบัติงานในท้องถิ่น และประการที่สามข้อโต้แย้งว่าเป็นระบบในระดับภูมิภาคจะทำไม่ได้มากไปกว่าสิ่งที่อาจจะประสบความสำเร็จผ่านระบบพหุภาคีเช่นPCT ซึ่งประเทศส่วนใหญ่ในภูมิภาคที่มีทั้งสมาชิกหรือมีแนวโน้มที่จะกลายเป็นสมาชิกในอนาคตอันใกล้ ล่าสุดนำมาใช้ในการดำเนินการที่เหมาะสมทรัพย์สินทางปัญญาแผนอาเซียนในการประชุมสุดยอดในเวียงจันทน์สำหรับระยะเวลา2004-2010 ยืนยันบางส่วนของอาเซียนก่อนหน้านี้เป้าหมายความร่วมมือ แต่แสดงให้เห็นว่าทั้งหมดเป็นวาระการประชุมที่มีความทะเยอทะยานน้อยที่มีความสำคัญในขณะนี้ที่ใช้งานง่ายที่และวิธีการที่สอดคล้องกันในระดับชาติและการสร้างโอกาสในการเพิ่มความร่วมมือ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เรื่องสุดท้าย ความคืบหน้ามากได้รับการทำ ด้วยวิธีที่กล่าวถึงก่อนหน้านี้
พยายามที่จะสอดคล้องกฎหมายทรัพย์สินทางปัญญาของประเทศ ? ที่ความสูงของ
ปาฏิหารย์เศรษฐกิจเอเชีย , อาเซียน รัฐบาลสรุปกรอบความตกลง
ทางทรัพย์สินทางปัญญาใน 1995 ค่อนข้างทะเยอทะยาน
, สถานประกอบการของสิทธิบัตรและเครื่องหมายการค้าสำนักงานทั่วไปทั่วไปเช่นในยุโรป
เป็นภาพที่เวลาเป็นหนึ่งในเป้าหมายสูงสุด การสร้างอาเซียน
มาตรฐาน และแนวทางปฏิบัติ คือเป้าหมายต่อไป การสร้างข้อตกลงอาเซียน
คณะทำงานความร่วมมือด้านทรัพย์สินทางปัญญา และสองย่อยคณะกรรมการ
เครื่องหมายการค้าและสิทธิบัตรตามลำดับ กลุ่มงานต่าง ๆเสนอใน 2
แนวคิดของระบบการยื่นเอกสารการยอมรับในภูมิภาคที่ผู้สมัครจะสามารถ
แฟ้มงานของพวกเขาในอาเซียนสำนักงานทำหน้าที่เป็นหน่วยงานที่ได้รับและส่งต่อให้โปรแกรมอื่น ๆเขต
สำนักงาน กลุ่มการทำงานประสบความสำเร็จในการพัฒนาร่างของแบบฟอร์มยื่น
ในเครื่องหมายทางการค้า แต่ความก้าวหน้าใน
เบื้องต้นของระบบได้รับช้าหลายปัจจัยที่ดูเหมือนจะมารวมกันที่นี่ : แรก , ความกลัวของค่อนข้างใหม่สำนักงานทรัพย์สินทางปัญญาในภูมิภาคที่จะสูญเสียอิทธิพลและเป็นแหล่งสำคัญของรายได้ ประการที่สองสำหรับเหตุผลเดียวกัน
ฝ่ายค้านมากจากผู้ประกอบการท้องถิ่น และประการที่สาม การโต้แย้งว่า
ระบบในระดับภูมิภาคจะไม่ได้มากขึ้นกว่าสิ่งที่สามารถ ได้ผ่าน
ระบบพหุภาคี เช่น พีซีที ซึ่งส่วนใหญ่ประเทศในภูมิภาคมีทั้ง
สมาชิกหรือแนวโน้มที่จะกลายเป็นสมาชิกในใกล้อนาคต มากที่สุดเมื่อเร็วๆนี้ใช้
ทรัพย์สินทางปัญญาแผนปฏิบัติการของอาเซียน ในการประชุมสุดยอดในเวียงจันทน์ในช่วง 2004-2010
ยืนยันบางส่วนของความร่วมมืออาเซียนก่อนหน้านี้เป้าหมาย แต่การแสดง
ทั้งหมดวาระทะเยอทะยานน้อย กับ โฟกัส สำหรับเวลาการประสานกระบวนการแห่งชาติและง่ายขึ้น

สร้างโอกาสเพื่อเพิ่มความร่วมมือ