From its advert, semiconductor wafe

From its advert, semiconductor wafer fabrication industry has attracted many notices regarding the
developing a production planning and scheduling model to achieve production goals. Existence of various
complexities such as reentrancy characteristic, capital-technology-intensive equipment, long process route
of orders, order variety, changing product-mix, uncertainty (e.g. machine breakdown), constant device
miniaturization, and changing technologies in the wafer manufacturing systems are main factors making
the production planning and scheduling of these systems very difficult (Glassey and Resende 1988a,b).
The fundamental goal of each production planning and scheduling model is to control and facilitate the
production to achieve the highest performance in term of a number of measures such as utilization and
on-time delivery of orders. To do so, there are several models proposed for such systems in the literature
which primarily, present plans for release of orders’ lots into the semiconductor wafer fabrication shop
(fab) or dispatching (scheduling) them to guide the flow of orders’ lots inside fab. The release models are
mainly classified in two classes of “open-loop” and “closed-loop” policies. Open-loop release methods
send a new lot into fab ignoring the dynamic workload state of fab. A well-known example of such
approach is the uniform releasing (UR) which does release lots periodically. Closed-loop release methods
monitor the fab’s workload state and regulate release of new lot regarding the state of fab workload.
Constant WIP (CONWIP) (Spearman et al. 1990), starvation avoidance (SA) (Glassey and Resende
1988a), load-oriented manufacturing control (LOMC) (Bechte 1994), and workload regulating (WR)
(Wein 1988) are some of these policies. Generally, closed-loop methods outperform open loop rules in
reaching the production objectives (Eivazy, 2009). On the other hand, there are numerous methods for
dispatching of lots inside fabs. Some of the prominent dispatching policies are SA+ presented by Glassey
and Resende (1988b) and other methods presented by Lu et al. (1994), Dabbas and Fowler (2003).
Besides mentioned dispatching methods, Chen (2010) presents an optimized nonlinear fluctuation
smoothing rule for scheduling of semiconductor plants

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

จากการโฆษณา อุตสาหกรรมผลิตเวเฟอร์สารกึ่งตัวนำได้ดึงดูดมากมายประกาศเกี่ยวกับการการพัฒนาการผลิตการวางแผน และการวางแผนรูปแบบเพื่อให้บรรลุเป้าหมายการผลิต ดำรงอยู่ของสิ่งต่าง ๆซับซ้อนเช่นลักษณะ reentrancy อุปกรณ์ทุนเทคโนโลยีสูง กระบวนการผลิตกระบวนการยาวใบสั่ง ใบสั่งต่าง ๆ การเปลี่ยนผลิตภัณฑ์ผสม อุปกรณ์คง ความไม่แน่นอน (เช่นเครื่องจักรชำรุด)miniaturization และการเปลี่ยนแปลงเทคโนโลยีในเวเฟอร์ที่ระบบการผลิตเป็นปัจจัยหลักที่ทำให้การผลิตการวางแผน และการจัดกำหนดการของระบบเหล่านี้ยากมาก (Glassey และ Resende 1988a, b)เป้าหมายพื้นฐานของแต่ละการผลิตการวางแผน และการจัดกำหนดการแบบจะควบคุม และอำนวยความสะดวกในการการผลิตเพื่อให้เกิดประสิทธิภาพสูงสุดในระยะหลายมาตรการเช่นการใช้ประโยชน์ และเวลาส่งคำสั่งซื้อ การทำงาน มีหลายรุ่นที่นำเสนอสำหรับระบบดังกล่าวในวรรณคดีซึ่งปัจจุบันแผนการออกของใบสั่งจำนวนมากเป็นร้านผลิตเวเฟอร์ของสารกึ่งตัวนำส่วนใหญ่(fab) หรือฝึกอบรม (กำหนดการ) พวกเขาเพื่อเป็นแนวทางการไหลของของใบสั่งจำนวนมากภายใน fab มีรุ่นวางจำหน่ายส่วนใหญ่จัดในชั้นสองของนโยบาย "วงปิด" และ "เปิดวง" วิธีออกแบบลูปเปิดส่งเป็นล็อตใหม่เป็น fab ละเว้นสถานะปริมาณแบบไดนามิกของ fab ตัวอย่างที่รู้จักกันดีดังกล่าววิธีคือแบบปล่อย (UR) ไม่ปล่อยซึ่งจำนวนมากเป็นระยะ ๆ วิธีการออกแบบวงปิดตรวจสอบสถานะปริมาณของ fab และควบคุมปล่อยของล็อตใหม่เกี่ยวกับสถานะของปริมาณงาน fabคง WIP (CONWIP) (Spearman et al. 1990), หลีกเลี่ยงการอดอาหาร (SA) (Glassey และ Resende1988a), ควบคุมการผลิตมุ่งเน้นโหลด (LOMC) (Bechte 1994), และงานควบคุม (คอนโทรล)(Wein 1988) ของนโยบายเหล่านี้ โดยทั่วไป วิธีวงปิดดีกว่าเปิดวงกฎถึงวัตถุประสงค์การผลิต (Eivazy, 2009) บนมืออื่น ๆ มีวิธีการมากมายการจัดส่งจำนวนมากภายใน fabs นโยบายการจัดโดดเด่นมี SA + โดย Glasseyและ Resende (1988b) และวิธีการอื่น ๆ โดย Lu et al. (1994), Dabbas และฟาวเลอร์ (2003)นอกจากที่กล่าวถึงวิธีการจัดส่ง เฉิน (2010) แสดงการผันผวนไม่เชิงเส้นที่เหมาะสมปรับกฎสำหรับการจัดกำหนดการของพืชสารกึ่งตัวนำ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

จากการโฆษณาของเซมิคอนดักเตอร์เวเฟอร์อุตสาหกรรมการผลิตได้ดึงดูดหลายคำประกาศเกี่ยวกับการ
พัฒนาการวางแผนการผลิตและการกำหนดรูปแบบเพื่อให้บรรลุเป้าหมายการผลิต การดำรงอยู่ของต่างๆ
ซับซ้อนเช่นลักษณะ reentrancy อุปกรณ์ทุนเทคโนโลยีมากเส้นทางกระบวนการที่ยาวนาน
ของการสั่งซื้อที่หลากหลายเพื่อเปลี่ยนสินค้าที่ผสมความไม่แน่นอน (เช่นเครื่องสลาย) อุปกรณ์คง
miniaturization และเทคโนโลยีที่เปลี่ยนแปลงในเวเฟอร์ระบบการผลิตที่มี ปัจจัยหลักที่ทำให้
การวางแผนการผลิตและการกำหนดเวลาของระบบเหล่านี้ยากมาก (Glassey และ Resende 1988a b). the
เป้าหมายพื้นฐานของแต่ละการวางแผนการผลิตและการกำหนดรูปแบบการควบคุมและอำนวยความสะดวกใน
การผลิตเพื่อให้เกิดประสิทธิภาพสูงสุดในระยะเวลาของการเป็นจำนวนมาก มาตรการต่าง ๆ เช่นการใช้ประโยชน์และ
ในเวลาส่งคำสั่งซื้อ จะทำเช่นนั้นมีหลายรูปแบบที่นำเสนอสำหรับระบบดังกล่าวในวรรณคดี
ซึ่งส่วนใหญ่แผนปัจจุบันสำหรับการเปิดตัวของคำสั่ง 'จำนวนมากเข้ามาในร้านผลิตเวเฟอร์เซมิคอนดักเตอร์
(Fab) หรือการฝึกอบรม (การตั้งเวลา) พวกเขาเพื่อเป็นแนวทางในการไหลของการสั่งซื้อ' จำนวนมากอยู่ภายใน Fab รุ่นที่วางจำหน่ายจะมีการ
จัดส่วนใหญ่ในสองชั้นของ "วงเปิด" และ "วงปิด" นโยบาย วิธีการปล่อยวงเปิด
ส่งจำนวนมากใหม่เข้าสู่ Fab ละเลยภาระงานของรัฐแบบไดนามิกของ Fab ตัวอย่างที่รู้จักกันดีเช่น
วิธีการที่เป็นชุดปล่อย (UR) ซึ่งจะปล่อยจำนวนมากเป็นระยะ ๆ วิธีการปล่อยวงปิด
ตรวจสอบสถานะภาระงาน Fab และควบคุมการปล่อยของ Lot ใหม่เกี่ยวกับสถานะของภาระงาน Fab ได้.
WIP คงที่ (CONWIP) (Spearman et al. 1990) การหลีกเลี่ยงความอดอยาก (SA) (Glassey และ Resende
1988a) load- การควบคุมการผลิตที่มุ่งเน้น (LOMC) (Bechte 1994) และภาระงานควบคุม (WR)
(Wein 1988) คือบางส่วนของนโยบายเหล่านี้ โดยทั่วไปวิธีการวงปิดดีกว่ากฎวงเปิดใน
ถึงวัตถุประสงค์ของการผลิต (Eivazy 2009) บนมืออื่น ๆ มีวิธีการมากมายสำหรับ
การฝึกอบรมจำนวนมากภายใน fabs บางส่วนของนโยบายที่โดดเด่นเป็นเยี่ยงอย่าง SA + นำเสนอโดย Glassey
และ Resende (1988b) และวิธีการอื่น ๆ ที่นำเสนอโดย Lu et al, (1994), dabbas และฟาวเลอร์ (2003).
นอกจากนี้วิธีการฝึกอบรมกล่าวถึงเฉิน (2010) นำเสนอความผันผวนไม่เชิงเส้นที่ดีที่สุด
กฎเรียบสำหรับการจัดตารางของพืชเซมิคอนดักเตอร์