The sonnet is generally considered

The sonnet is generally considered a humorous parody of the typical love sonnet. Petrarch, for example, addressed many of his most famous sonnets to an idealized woman named Laura, whose beauty he often likened to that of a goddess. In stark contrast Shakespeare makes no attempt at deification of the dark lady; in fact he shuns it outright, as we see in lines 11-12: "I grant I never saw a goddess go; / My mistress, when she walks, treads on the ground." Here the poet explicitly states that his mistress is not a goddess.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ณโดยทั่วไปถือว่าล้อเลียนอารมณ์ขันของณรักทั่วไป เปตราก เช่น อยู่หลายโคลงที่โด่งดังที่สุดของเขาจะมีผู้หญิง idealized ชื่อลอร่า ความงามเขามัก likened ที่เทวี ในทางตรงข้ามสิ้นเชิง เชกสเปียร์ทำให้ไม่พยายามที่ deification ของผู้หญิงเข้ม ในความเป็นจริงเขา shuns ได้ทันที ตามที่เราเห็นในบรรทัดที่ 11-12: "ฉันให้ไม่เคยเห็นไป เทวี / ภรรยาน้อยของฉัน เมื่อเธอเดิน treads บนพื้นดิน" นี่กวีอย่างชัดเจนระบุว่า ภรรยาน้อยของเขาไม่เป็นเทพธิดา

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

โคลงโดยทั่วไปถือว่าเป็นเรื่องตลกอารมณ์ขันของความรักทั่วไปโคลง เพทราร์กยกตัวอย่างเช่นที่หลายบทกวีที่มีชื่อเสียงที่สุดของเขาที่จะเป็นผู้หญิงที่เงียบสงบชื่อลอร่าซึ่งความงามเขามักจะเอาไปเปรียบกับที่ของเทพธิดา ในทางตรงกันข้ามเช็คสเปียร์ที่ทำให้ความพยายามที่พระเจ้าของผู้หญิงที่มืดไม่มี; ในความเป็นจริงเขา shuns มันตรงไปตรงมาอย่างที่เราเห็นในสาย 11-12: "ฉันอนุญาตให้ฉันไม่เคยเห็นเทพธิดาไป; / ผู้เป็นที่รักของฉันเมื่อเธอเดินดอกยางบนพื้นดิน." นี่คือบทกวีอย่างชัดเจนระบุว่าเป็นที่รักของเขาไม่ได้เทพธิดา

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เขียนโคลงโดยทั่วไปถือว่าล้อเลียนอารมณ์ขันของโคลงรักทั่วไป เพทราร์ก ตัวอย่างเช่น อยู่หลาย sonnets ที่มีชื่อเสียงที่สุดของเขาในอุดมคติผู้หญิงชื่อ ลอร่า ซึ่งเขามักจะเปรียบกับความงามของเทพธิดา ในทางตรงกันข้ามสิ้นเชิง เช็คสเปียร์ ทำให้ไม่พยายามเรียกขวัญของสุภาพสตรีที่มืด ในความเป็นจริงเขา Shuns มันทันที อย่างที่เราเห็นในบรรทัดปัจจุบัน :" ผมให้ ผมไม่เคยเห็นเทพธิดาไป ; / นายหญิงของข้า เมื่อเธอเดินเหยียบย่ำบนพื้นดิน " ที่นี่กวีอย่างชัดเจนระบุว่าเมียน้อยของเขา ไม่ได้เป็นนางฟ้า