This analytical article asks the qu

This analytical article asks the question: to what degree did the media contribute to the Rwandan genocide and what might have been done about it? In examining the historical development of mass media in Rwanda, this paper argues that while hate media clearly contributed to the dynamics that led to genocide, its role should not be overstated. While it is commonly believed that hate media was a major cause of the genocide, instead it was a part of a larger social process. The use of violent discourse was at least as important as, for example, the availability of weapons in carrying out the genocide. Put another way, violent discourse was necessary but not sufficient by itself to cause the genocide of 1994. In arguing this thesis, Rwandan history is examined to demonstrate the processes of communication in the formation of destructive attitudes andbehaviour. Next, analysis of the methods and content of propaganda campaigns is discussed. Finally, an overview of the requirements and organizations for third parties to conduct international communication interventions is presented in the last section.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

บทความนี้วิเคราะห์ถามคำถาม: ระดับใดได้สื่อสนับสนุนรวันดาและอะไรอาจได้เลย ในการตรวจสอบการพัฒนาทางประวัติศาสตร์ของสื่อมวลชนในรวันดา กระดาษนี้จนที่ขณะที่เกลียดสื่ออย่างชัดเจนส่วนการเปลี่ยนแปลงที่นำไปสู่การพันธุฆาต บทบาทของมันไม่ควร overstated ในขณะที่โดยทั่วไปเชื่อสื่อเกลียดนั้นเป็นสาเหตุสำคัญของการพันธุฆาต แต่มันเป็นส่วนหนึ่งของกระบวนการทางสังคมขนาดใหญ่ การใช้วาทกรรมที่รุนแรงมีน้อยสำคัญ เช่น ความพร้อมของอาวุธในการพันธุฆาต ใส่อีกวิธี วาทกรรมรุนแรงนั้นจำเป็น แต่ไม่เพียงพอ ด้วยตัวเองทำพันธุฆาตของปี 1994 ในวิทยานิพนธ์นี้โต้เถียง Rwandan ประวัติเป็นการตรวจสอบแสดงให้เห็นถึงกระบวนการของการสื่อสารในการก่อตัวของทัศนคติทำลาย andbehaviour ถัดไป วิเคราะห์วิธีการและเนื้อหาของแคมเปญโฆษณาชวนเชื่อมีการพูดถึง สุดท้าย ภาพรวมของความต้องการและองค์กรสำหรับบุคคลทำงานสื่อสารระหว่างประเทศมีการนำเสนอในส่วนสุดท้าย

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

บทความนี้วิเคราะห์ถามคำถาม: สิ่งที่การศึกษาระดับปริญญาสื่อไม่นำไปสู่​​การฆ่าล้างเผ่าพันธุ์ในรวันดาและสิ่งที่อาจได้รับการดำเนินการเกี่ยวกับเรื่องนี้? ในการตรวจสอบการพัฒนาทางประวัติศาสตร์ของสื่อมวลชนในประเทศรวันดาบทความนี้ระบุว่าในขณะที่สื่อมีส่วนทำให้ความเกลียดชังอย่างชัดเจนเพื่อการเปลี่ยนแปลงที่นำไปสู่​​การฆ่าล้างเผ่าพันธุ์บทบาทของตัวเองไม่ควรที่จะคุยโว ในขณะที่มันเป็นเรื่องธรรมดาเชื่อว่าสื่อความเกลียดชังเป็นสาเหตุสำคัญของการฆ่าล้างเผ่าพันธุ์แทนมันเป็นส่วนหนึ่งของกระบวนการทางสังคมขนาดใหญ่ การใช้วาทกรรมที่มีความรุนแรงเป็นอย่างน้อยที่สำคัญเป็นตัวอย่างเช่นความพร้อมของอาวุธในการดำเนินการฆ่าล้างเผ่าพันธุ์ วางวิธีอื่นวาทกรรมความรุนแรงเป็นสิ่งที่จำเป็น แต่ไม่เพียงพอด้วยตัวเองที่จะทำให้เกิดการฆ่าล้างเผ่าพันธุ์ของปี 1994 ในการพิจารณาวิทยานิพนธ์ฉบับนี้ประวัติศาสตร์รวันดาจะตรวจสอบแสดงให้เห็นถึงกระบวนการของการสื่อสารในรูปแบบของทัศนคติทำลาย andbehaviour ถัดไปวิเคราะห์วิธีการและเนื้อหาของแคมเปญการโฆษณาชวนเชื่อจะกล่าวถึง สุดท้ายภาพรวมของความต้องการและองค์กรสำหรับบุคคลที่สามเพื่อดำเนินการแทรกแซงการสื่อสารระหว่างประเทศจะนำเสนอในส่วนสุดท้าย

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

บทความนี้วิเคราะห์ถามระดับไหนทำสื่อสนับสนุนการฆ่าล้างเผ่าพันธุ์ชาวรวันดาและสิ่งที่อาจได้รับการทำเกี่ยวกับมันได้หรือไม่ ในการตรวจสอบประวัติความเป็นมาของสื่อมวลชนในรวันดา , กระดาษนี้ระบุว่าในขณะที่เกลียดสื่ออย่างชัดเจน ทำให้การเปลี่ยนแปลงที่นำไปสู่การฆ่าล้างเผ่าพันธุ์ บทบาทไม่ควรพูดเกินไปในขณะที่มันเป็นที่เชื่อกันโดยทั่วไปว่า เกลียดสื่อ คือ สาเหตุหลักของการฆ่าล้างเผ่าพันธุ์ แทนที่จะเป็นส่วนหนึ่งของสังคมที่มีกระบวนการ การใช้วาทกรรมที่รุนแรงเป็นอย่างน้อยที่สำคัญ เช่น ความพร้อมของอาวุธในการดําเนินการฆ่าล้างเผ่าพันธุ์ วางวิธีอื่น วาทกรรมที่รุนแรงจำเป็นแต่ไม่เพียงพอด้วยตัวเอง เพื่อให้เกิดการฆ่าล้างเผ่าพันธุ์ 1994 . ในการโต้เถียงวิทยานิพนธ์ฉบับนี้ประวัติศาสตร์รวันดาคือการตรวจสอบเพื่อแสดงให้เห็นถึงกระบวนการสื่อสารในการทำลายทัศนคติ andbehaviour . ต่อไป การวิเคราะห์วิธีการและเนื้อหาของแคมเปญการโฆษณานี้ สุดท้าย ภาพรวมของความต้องการและองค์กรให้บุคคลที่สามเพื่อดําเนินมาตรการสื่อสารระหว่างประเทศได้แสดงไว้ในส่วนสุดท้าย