POP: Can you describe what first co

POP: Can you describe what first compelled you to photograph breast cancer survivors?

I never intended to shoot The SCAR Project. It evolved very organically after a dear young friend was diagnosed with breast cancer. Within two weeks she’d had a mastectomy. She was 28. A beautiful, strong, young woman. I had taken her picture a thousand times, since she was 17. I saw her soon after her surgery and knew I would have to shoot her again.

I took the picture because, perhaps, as a photographer, taking pictures is my way of confronting, understanding, and accepting the things I see.

For full interview, please click on link below.




POP: You have been a fashion photographer for over a decade. As opposed to creating hyper-idealized portrayals of women, you spent the last few years capturing the physical imperfections of breast cancer survivors for The SCAR Project. Did this prove challenging?

I struggled shooting The SCAR Project. I was torn. I wanted the pictures to be raw, honest, sincere. Yet I knew why the subjects had come—they wanted something beautiful. They had already suffered greatly and although I desperately wanted to serve them, I knew in my heart that compromising the visual integrity of The SCAR Project for the sake of easily digested beauty would serve no one. Certainly not the people I hoped to be impacted by the images, the public at large who remain blissfully unaware of the risk or reality of this disease… anesthetized by pink ribbons and fluffy, pink teddy bears.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ป๊อป: คุณอธิบายสามารถสิ่งแรกบังคับคุณให้ผู้รอดชีวิตมะเร็งเต้านมของภาพผมไม่เคยตั้งใจยิงแผลเป็นในโครงการ มันพัฒนามากอินทรีย์หลังจากหนุ่มเพื่อนรักได้รับการวินิจฉัยมะเร็งเต้านม ภายในสองสัปดาห์ เธอได้มีความแข็ง เธอ 28 สวยงาม แข็งแรง หนุ่มสาว ผมได้นำภาพของเธอครั้งพัน ตั้งแต่เธอ 17 ฉันเห็นเธอเร็ว ๆ นี้หลังการผ่าตัดของเธอ และรู้ว่า ผมจะต้องถ่ายภาพของเธออีกผมเอารูปภาพ เพราะ บางที เป็นช่างภาพ ถ่ายภาพของฉันวิธีการเผชิญหน้ากับ เข้าใจ และยอมรับในสิ่งที่ฉันเห็นสัมภาษณ์เต็ม กรุณาคลิกที่ลิงค์ด้านล่าง ป๊อป: คุณได้รับเป็นช่างภาพแฟชั่นสำหรับกว่าทศวรรษ เมื่อเทียบกับสร้างไฮเปอร์ตั้งอย่างผู้หญิง คุณใช้เวลามาจับข้อบกพร่องทางกายภาพของผู้รอดชีวิตมะเร็งเต้านมแผลเป็นในโครงการ นี้ไม่ได้พิสูจน์ท้าทายฉันต่อสู้แผลในถ่ายภาพโครงการ ผมฉีกขาด อยากรูปภาพเป็นวัตถุดิบ ซื่อสัตย์ จริงใจ แต่ผมรู้ว่าทำไมเรื่องการได้มาซึ่งพวกเขาต้องการสิ่งที่สวยงาม พวกเขามีแล้วทุกข์ทรมานมาก และแม้ว่าฉันหมดท่าต้องการให้บริการ ฉันรู้ว่าในหัวใจของฉันที่สูญเสียความสมบูรณ์ของภาพของแผลโครงการเพื่อประโยชน์ของง่ายย่อย ความงามจะทำหน้าที่ไม่ แน่นอนไม่ใช่คนผมหวังว่าจะได้รับผลกระทบกับภาพ สาธารณะมีขนาดใหญ่ที่ยังคงอยู่สุขสันต์รู้ความเสี่ยงหรือความจริงของโรคนี้... ด้วยริบบิ้นสีชมพู และ ปุย ชมพูตุ๊กตาหมี

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

POP: คุณสามารถอธิบายสิ่งแรกที่บังคับให้คุณถ่ายภาพผู้รอดชีวิตจากมะเร็งเต้านมฉันไม่เคยตั้งใจที่จะยิงโครงการแผลเป็น มันก้มากอินทรีย์หลังจากที่เพื่อนหนุ่มสาวที่รักได้รับการวินิจฉัยโรคมะเร็งเต้านม ภายในสองสัปดาห์เธอมีป่วยมะเร็งเต้านม เธอเป็นคนที่ 28 ที่มีความสวยงามแข็งแรงหญิงสาว ผมได้นำภาพของเธอสักพันครั้งตั้งแต่เธออายุ 17 ฉันเห็นเธอในเร็ว ๆ นี้หลังการผ่าตัดของเธอและรู้ว่าผมจะต้องยิงเธออีกครั้ง. ฉันเอาภาพเพราะบางทีอาจจะเป็นช่างภาพที่ถ่ายภาพเป็นวิธีการของฉันเผชิญหน้า . ความเข้าใจและการยอมรับในสิ่งที่ฉันเห็นสำหรับการสัมภาษณ์เต็มโปรดคลิกที่ลิงค์ข้างล่างนี้. POP: คุณได้รับเป็นช่างภาพแฟชั่นมานานกว่าทศวรรษ เมื่อเทียบกับการสร้างยั Hyper-อุดมคติของผู้หญิงที่คุณใช้เวลาไม่กี่ปีที่ผ่านมาจับความไม่สมบูรณ์ทางกายภาพของผู้รอดชีวิตจากมะเร็งเต้านมสำหรับโครงการ SCAR นี้ได้พิสูจน์ความท้าทาย? ฉันต่อสู้ยิงโครงการแผลเป็น ฉันถูกฉีก ฉันต้องการภาพที่จะดิบซื่อสัตย์จริงใจ แต่ผมรู้ว่าทำไมวิชาที่ได้มาที่พวกเขาต้องการสิ่งที่สวยงาม พวกเขาได้รับความเดือดร้อนอย่างมากอยู่แล้วและถึงแม้ว่าฉันอยากจะให้บริการพวกเขาผมรู้ว่าในหัวใจของฉันที่ไม่สูญเสียความสมบูรณ์ของภาพของโครงการ SCAR เพื่อประโยชน์ของความงามที่ย่อยสลายได้ง่ายจะทำหน้าที่อย่างใดอย่างหนึ่ง ไม่แน่นอนคนที่ผมหวังว่าจะได้รับผลกระทบจากภาพสาธารณะที่มีขนาดใหญ่ที่ยังคงอยู่สุขสันต์ไม่รู้ความเสี่ยงหรือความจริงของโรคนี้ ... อสัญญีโดยริบบิ้นสีชมพูและนุ่ม, ตุ๊กตาหมีสีชมพู