Previous prospective epidemiologica

Previous prospective epidemiological studies
have assessed the association between aspirin,
acetaminophen, or NSAID use and incident
hypertension. Analyses from the Nurses’ Health
Study (NSH) comparing the highest (>22 days/month)
with the lowest (none) exposure group found that
increased frequency of use of aspirin, acetaminophen,
or NSAIDs, was associated with an increased risk
of self reported physician-diagnosed HTN (aspirin,
RR = 1.21; 95% CI, 1.13-1.30; acetaminophen, RR
= 1.20; 95% CI, 1.08-1.33; NSAIDs, RR = 1.35; 95%
CI, 1.25-1.46).6 A later analysis of the NHS II found
similar results for acetaminophen (RR = 2; 95% CI,
1.52-2.62) and for NSAIDs (RR = 1.86; 95% CI,
1.51-2.28), but no significant association was found
for aspirin.5 However, the mean age in this second
analysis was lower (range, 31-50) than in the first
one (range, 49-61). Finally, other analyses including
selected participants from both the NHS and NHS
II together did not find a global association for
aspirin (RR = 1.12; 95% CI, 0.67-1.86 among older
women and RR = 1.35; 95% CI, 0.84-2.18 among
younger women) but they detected a marginal
association only among younger women (P for
trend .06).8 Results from cumulative analgesic use
for 14 years in the Physicians’ Health Study did not
find significant results for any of the drugs (aspirin,RR = 1.16; 95% CI, 0.92-1.48; acetaminophen, RR
= 1.08; 95% CI, 0.87-1.58; NSAIDs, RR = 1.05; 95%
CI, 0.89-1.24).9 However, 96% of the participants
were habitual aspirin users (daily 235 mg of aspirin)
and this homogeneous distribution of the assessed
exposure may have reduced the power of the study
to detect a small to moderately elevated risk of HTN
due to aspirin intake.9 Finally, analyses from the
Health Professionals Follow-up Study assessed the
association between NSAID consumption (6-7 days
per week vs none) and self-reported hypertension.7
They found an adjusted RR = 1.26 (95% CI, 1.14-
1.40; P

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ศึกษาวิทยาการระบาดมีแนวโน้มก่อนหน้านี้มีประเมินความสัมพันธ์ระหว่างยาแอสไพรินสิทธิ หรือการใช้ NSAID และเหตุการณ์ความดันโลหิตสูง วิเคราะห์จากพยาบาลสุขภาพ(NSH) ศึกษาเปรียบเทียบสูงที่สุด (> เดือน 22 วัน)มีต่ำที่สุด (ไม่มี) กลุ่มเสี่ยงพบว่าเพิ่มความถี่ของการใช้ยาแอสไพริน สิทธิหรือ NSAIDs เชื่อมโยงกับความเสี่ยงของตนเองรายงานแพทย์วินิจฉัย HTN (แอสไพรินRR = 1.21 95% CI, 1.13-1.30 สิทธิ RR= 1.20 95% CI, 1.08-1.33 NSAIDs, RR = 1.35 95%CI, 1.25 1.46) .6 พบการวิเคราะห์ในภายหลังของ NHS IIผลที่คล้ายกันสำหรับสิทธิ (RR = 2; 95% CI1.52 2.62) และ Nsaid (RR = 1.86; 95% CI1.51-2.28), แต่พบไม่มีความสัมพันธ์อย่างมีนัยสำคัญสำหรับ aspirin.5 อย่างไรก็ตาม อายุในนี้ที่สองวิเคราะห์ได้ต่ำ (ช่วง 31-50) กว่าในครั้งแรกหนึ่ง (ช่วง 49-61) ในที่สุด วิเคราะห์อื่น ๆ รวมถึงเลือกผู้เข้าร่วมจาก NHS และ NHSII กันไม่พบการเชื่อมโยงทั่วโลกสำหรับแอสไพริน (RR = 1.12; 95% CI, 0.67-1.86 ในหมู่เก่าผู้หญิงและ RR = 1.35 95% CI, 0.84-2.18 ในหมู่ผู้หญิงอายุน้อยกว่า) แต่ตรวจพบร่อแร่สมาคมเฉพาะในหมู่ผู้หญิงอายุน้อยกว่า (P สำหรับแนวโน้มที่.06) .8 ผลจากการใช้ยาแก้ปวดที่สะสม14 ปีในการศึกษาสุขภาพการแพทย์ไม่ได้พบผลลัพธ์ที่สำคัญของยา (แอสไพริน RR = 1.16; 95% CI, 0.92-1.48 สิทธิ RR= 1.08 95% CI, 0.87-1.58 NSAIDs, RR = 1.05 95%CI, 0.89-1.24) .9 อย่างไรก็ตาม 96% ของผู้เข้าร่วมมีผู้ใช้ยาแอสไพรินเคย (ทุกวัน 235 มิลลิกรัมของยาแอสไพริน)และการกระจายนี้เนื้อเดียวกันของการประเมินแสงอาจมีลดพลังของการศึกษาการตรวจสอบที่ความเสี่ยงค่อนข้างสูงของ HTN เล็กเนื่องจากแอสไพริน intake.9 ในที่สุด วิเคราะห์จากการศึกษาติดตามผู้เชี่ยวชาญด้านสุขภาพประเมินการความสัมพันธ์ระหว่างปริมาณการใช้ NSAID (6-7 วันต่อสัปดาห์เทียบกับไม่มี) และรายงานตนเอง hypertension.7พวกเขาพบ RR ปรับปรุง = 1.26 (95% CI, 1.14 -1.40 P < .001 สำหรับแนวโน้ม) สำหรับแอสไพริน RR = 1.34 (95%CI, 1.00-1.79 P < .01 สำหรับแนวโน้ม) สำหรับสิทธิและ RR = 1.38 (95% CI, 1.09-1.75 P < .002 แนวโน้ม)สำหรับ NSAIDs.7การทดลองบางอย่างยังมีประเมินความสัมพันธ์ระหว่างการใช้ยาแก้ปวดและการเปลี่ยนแปลงของ BP ในสัมพันธ์กับการใช้แอสไพริน ความดันโลหิตสูง18 790 วิเคราะห์ศึกษาการรักษาที่ดีที่สุด (HOT)ผู้ป่วยความดันโลหิตสูงในช่วงอายุ 50 ไป 80ปี ด้วยหมายถึงอะไรตาม 3.8 ปี พวกเขาเปรียบเทียบแอสไพริน (75 มิลลิกรัมต่อวัน) เทียบกับยาหลอก BP ในการแอสไพรินกลุ่มคือ 0.6/0.3 mm Hg สูงกว่าในการควบคุมกลุ่ม การแนะนำเป็นความสัมพันธ์เชิงบวก อย่างไรก็ตามการเปลี่ยนแปลงเหล่านี้ BP ได้ไม่เกี่ยวข้องทางคลินิกเมื่อเมื่อเทียบกับการเปลี่ยนแปลงของ BP ประกอบกับ therapy.21 ป้องกันความดันโลหิตสูงบางข้ามไปทดลองอื่น ๆมีประเมินว่าแอสไพรินอาจรับมือกับการผลของยาต้านความดันโลหิตสูง BP เพื่อห่างไกล ไม่มีการโต้ตอบได้พบว่า แม้ว่าจำนวนผู้ป่วยมีส่วนร่วมในการศึกษาเหล่านี้มีขนาดเล็กมาก (น้อยกว่าผู้ป่วย 19) บนมืออื่น ๆ Hermida .22,23et al รายงานความสัมพันธ์ผกผันระหว่างแอสไพรินบริโภค (100 มิลลิกรัมต่อวัน) ให้ก่อนเวลานอนและหมายถึงอะไรระดับ BP ตลอด 24 ชั่วโมง (-6 / -4 mm Hg ลด systolicBP / diastolic BP) โดยเฉพาะอย่างยิ่งภายใน dippers.11 ไม่ใช่พวกเขาเกิดจากความแตกต่างนี้ในรูปแบบเป็นกลางกับปัจจัยควบคุม BP พลาสม่าส่วนใหญ่เป็นสื่อกลางกิจกรรมกิจกรรม angiotensin II และ catecholamines ในความรู้สึกนี้ ทดลองอื่นรายงานการลดลงของ 24 ชมจรมุข BP (systolic BP, -5.7 [2.6] การตรวจสอบmm Hg P =. 008 DBP, -3.8 [1.7] มม. P =. 014)ในผู้ป่วยความดันโลหิตสูง hypercholesterolemiaยาลดความดันโลหิต statinsแอสไพริน (กลุ่มแทรกแซง) เปรียบเทียบกับยาลดความดันโลหิตและ statins เพียงอย่างเดียว(กลุ่มควบคุม) .24สอง meta-วิเคราะห์การประเมินความสัมพันธ์ของแอสไพรินและ NSAIDs อื่น ๆ ระดับ BP ได้เผยแพร่ แรกวิเคราะห์พบว่าในจำนวนผู้เข้าร่วมที่ 771, Nsaid เพิ่มหมายถึงความดันโลหิต โดย 5 mm Hg โดยรวม (95% CI, 1.2-8.7) .25 ผลก็ส่วนใหญ่จำกัดความดันโลหิตสูงร่วมรับลดความดันโลหิตการรักษา เกี่ยวกับแอสไพริน พวกเขารวมทดลอง 8 มีทั้งหมด 105 คนความดันโลหิตสูงการ ≥1.5 g ทุกวัน และเห็นว่าไม่สำคัญassociation.25 สองวิเคราะห์พบการเพิ่มขึ้น 3 mm Hg หมายถึงความดันโลหิตด้วยNSAIDs ที่ยังจำกัดร่วมกับสิน hypertension.26 นอกจากนี้ ในระหว่างการแตกต่างกัน NSAIDs, indomethacin และนาโปรเซนเท่านั้นสัมพันธ์กับความดันเลือดเพิ่มขึ้นในขณะที่ไอบูโปรเฟนและ sulindac ไม่ได้ เกี่ยวกับโดยเฉพาะแอสไพริน การวิเคราะห์รวม 14ความดันโลหิตสูง normotensive และ 39 บุคคลที่ใช้ยัง ≥1.5 g ทุกวัน ค้นหาการเพิ่มขึ้นของ BP เฉลี่ยของก่อนที่จะปรับสำหรับปริมาณเกลือ 0.61 mm Hg และลดของ 1.62 mm Hg ในกลุ่ม normotensive1.76 mm Hg ในกลุ่มความดันโลหิตสูง และหลังจากการปรับปรุงสำหรับปริมาณเกลือ ข้อจำกัดหลักของมีทั้งเมตาวิเคราะห์ความ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ก่อนหน้าศึกษาทางระบาดวิทยาที่คาดหวัง
ได้รับการประเมินความสัมพันธ์ระหว่างยาแอสไพรินที่
acetaminophen หรือการใช้ NSAID และเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น
ความดันโลหิตสูง การวิเคราะห์จากพยาบาลสุขภาพ
การศึกษา (NSH) เปรียบเทียบสูงสุด (> 22 วัน / เดือน)
กับกลุ่ม (ไม่มี) การเปิดรับแสงต่ำสุดพบว่า
ความถี่ของการใช้ยาแอสไพริน, acetaminophen เพิ่มขึ้น
หรือ NSAIDs, มีความสัมพันธ์กับการเพิ่มความเสี่ยง
ของตนเอง รายงานแพทย์วินิจฉัยดันโลหิตสูง (แอสไพริน
RR = 1.21; 95% CI, 1.13-1.30; acetaminophen, RR
= 1.20; 95% CI, 1.08-1.33; NSAIDs, RR = 1.35; 95%
CI, 1.25-1.46) 0.6 การวิเคราะห์ต่อมาพลุกพล่านครั้งที่สองพบ
ผลที่คล้ายกันสำหรับ acetaminophen (RR = 2; 95% CI,
1.52-2.62) และสำหรับการ NSAIDs (RR = 1.86; 95% CI,
1.51-2.28) แต่ไม่มีความสัมพันธ์อย่างมีนัยสำคัญก็พบว่า
สำหรับยาแอสไพริน 0.5 อย่างไรก็ตามอายุเฉลี่ยในครั้งที่สองนี้
วิเคราะห์ต่ำ (ช่วง 31-50) มากกว่าในครั้งแรก
หนึ่ง (ช่วง 49-61) ในที่สุดการวิเคราะห์อื่น ๆ รวมทั้ง
ผู้เข้าร่วมการคัดเลือกจากทั้งพลุกพล่านและพลุกพล่าน
ครั้งที่สองด้วยกันไม่พบสมาคมทั่วโลกสำหรับ
ยาแอสไพริน (RR = 1.12; 95% CI, 0.67-1.86 หมู่ที่มีอายุมากกว่า
ผู้หญิงและ RR = 1.35; 95% CI, 0.84-2.18 ในหมู่
ผู้หญิงอายุน้อยกว่า) แต่พวกเขาตรวจพบร่อแร่
สมาคมเพียง แต่ในหมู่ผู้หญิงอายุน้อยกว่า (P สำหรับ
แนวโน้ม 0.06) 0.8 ผลจากการใช้ยาแก้ปวดที่สะสม
เป็นเวลา 14 ปีในการศึกษาสุขภาพแพทย์ไม่
พบผลลัพธ์ที่สำคัญสำหรับการใด ๆ ของยาเสพติด (ยาแอสไพริน RR = 1.16; 95% CI, 0.92-1.48; acetaminophen, RR
= 1.08; 95% CI, 0.87-1.58; NSAIDs, RR = 1.05; 95%
CI, 0.89-1.24) 0.9 อย่างไรก็ตาม 96% ของผู้เข้าร่วม
ได้ ผู้ใช้ยาแอสไพรินเป็นนิสัย (ทุกวัน 235 มิลลิกรัมของยาแอสไพริน)
และการจัดจำหน่ายเป็นเนื้อเดียวกันของการประเมิน
สารนี้อาจมีการลดการใช้พลังงานของการศึกษา
ในการตรวจสอบที่มีขนาดเล็กมีความเสี่ยงที่จะยกระดับปานกลางดันโลหิตสูง
เนื่องจากแอสไพริน intake.9 สุดท้ายวิเคราะห์จาก
ผู้เชี่ยวชาญด้านสุขภาพปฏิบัติตาม อัพการศึกษาการประเมิน
ความสัมพันธ์ระหว่างการบริโภค NSAID (6-7 วัน
ต่อสัปดาห์ VS ไม่มี) และ hypertension.7 ตนเองรายงาน
พวกเขาพบว่ามีการปรับ RR = 1.26 (95% CI, 1.14-
1.40; P <.001 สำหรับแนวโน้ม) สำหรับยาแอสไพริน, RR = 1.34 (95%
CI, 1.00-1.79; p <.01 สำหรับแนวโน้ม) สำหรับ acetaminophen,
และ RR = 1.38 (95% CI, 1.09-1.75; P <.002 สำหรับ แนวโน้ม)
สำหรับ NSAIDs.7
ทดลองบางคนได้รับการประเมินยังสมาคม
ระหว่างการใช้ยาแก้ปวดและการเปลี่ยนแปลงความดันโลหิต ใน
ความสัมพันธ์กับการใช้ยาแอสไพรินที่ความดันโลหิตสูง
การศึกษาการรักษาที่เหมาะสมที่สุด (ร้อน) วิเคราะห์ 18 790
ผู้ป่วยความดันโลหิตสูงในช่วงอายุ 50-80
ปีที่มีค่าเฉลี่ยติดตาม 3.8 ปี พวกเขาเมื่อเทียบกับ
ยาแอสไพริน (75 มิลลิกรัม / วัน) เมื่อเทียบกับยาหลอก ความดันโลหิตในแอสไพริน
กลุ่มที่ 0.6 / 0.3 มิลลิเมตรปรอทสูงกว่าในการควบคุม
กลุ่มบอกความสัมพันธ์ในเชิงบวก อย่างไรก็ตาม
การเปลี่ยนแปลงเหล่านี้เป็นความดันโลหิตที่ไม่เกี่ยวข้องทางคลินิกเมื่อ
เทียบกับการเปลี่ยนแปลงความดันโลหิตประกอบกับ therapy.21 ป้องกันความดันโลหิตสูงบางการทดลองข้ามอื่น ๆ ที่
ได้รับการประเมินว่ายาแอสไพรินอาจต่อสู้กับ
ผลกระทบของยาต้านความดันโลหิตสูงใน BP เพื่อให้ห่างไกลไม่มี
ปฏิสัมพันธ์ได้พบว่าจำนวนของ
ผู้ป่วยที่มีส่วนร่วมในการศึกษาเหล่านี้มีขนาดเล็กมาก (น้อย
ผู้ป่วยกว่า 19) .22,23 บนมืออื่น ๆ , Hermida
et al, รายงานความสัมพันธ์ผกผันระหว่างแอสไพริน
บริโภค (100 mg / วัน) ได้รับก่อนนอนเวลาและค่าเฉลี่ย
ระดับความดันโลหิตตลอด 24 ชั่วโมง (-6 / -4 มิลลิเมตรปรอทลดลงของ systolic
BP / diastolic BP) 10 โดยเฉพาะอย่างยิ่งในที่ไม่ใช่ dippers.11 พวกเขา
มาประกอบแตกต่างในรูปแบบเป็นกลาง
ปัจจัยไกล่เกลี่ยการควบคุมความดันโลหิต ส่วนใหญ่เป็นพลาสม่า
กิจกรรม renin, angiotensin II และ catecholamines ใน
แง่นี้การพิจารณาคดีอีกรายงานการลดลงของ 24 ชั่วโมง
ตรวจสอบความดันโลหิตผู้ป่วยนอก (systolic BP, -5.7 [2.6]
มิลลิเมตรปรอท; P = 0.008; DBP, -3.8 [1.7] มิลลิเมตรปรอท; P = 0.014)
ในความดันโลหิตสูง ผู้ป่วยที่มีไขมันในเลือดสูง
การใช้ยาลดความดันโลหิต, ยากลุ่ม statin
และยาแอสไพริน (กลุ่มแทรกแซง) เมื่อเทียบกับ
การใช้ยาลดความดันโลหิตและยากลุ่ม statin เพียงอย่างเดียว
(กลุ่มควบคุม) 0.24
สองอภิวิเคราะห์ประเมินสมาคม
แอสไพรินและยากลุ่ม NSAIDs อื่น ๆ ที่มีระดับความดันโลหิตที่ได้รับการ
ตีพิมพ์ ครั้งแรก meta-analysis พบว่าในหมู่
ทั้งหมดของผู้เข้าร่วม 771, NSAIDs ที่เพิ่มขึ้นหมายถึง
ความดันโลหิต 5 มิลลิเมตรปรอทโดยรวม (95% CI, 1.2
8.7) 0.25 อย่างไรก็ตามผลที่ได้รับส่วนใหญ่ จำกัด ให้
ผู้เข้าร่วมได้รับความดันโลหิตสูงลดความดันโลหิต
บำบัด เกี่ยวกับการรักษายาแอสไพรินพวกเขารวม
8 ทดลองมีทั้งหมด 105 บุคคลความดันโลหิตสูง
การ≥1.5กรัมทุกวันและพบว่าไม่มีนัยสำคัญ
association.25 ที่สอง meta-analysis พบ
3 มิลลิเมตรปรอทเพิ่มขึ้นความดันโลหิตเฉลี่ยกับ
NSAIDs ที่ยังถูก จำกัด เข้าร่วมที่มี
มาก่อน hypertension.26 นอกจากนี้ในหมู่
NSAIDs ที่แตกต่างกันเพียง indomethacin naproxen และ
มีความสัมพันธ์กับความดันโลหิตที่เพิ่มขึ้น
ในขณะที่ ibuprofen และ sulindac ยังไม่ได้รับ เกี่ยวกับ
เฉพาะยาแอสไพรินที่ meta-analysis รวม 14
โลหิตปกติและ 39 บุคคลความดันโลหิตสูงการ
ยัง≥1.5กรัมรายวัน, หาการเพิ่มขึ้นของค่าเฉลี่ยของความดันโลหิต
0.61 มิลลิเมตรปรอทก่อนที่จะปรับการบริโภคเกลือและ
การลดลงของ 1.62 มิลลิเมตรปรอทในกลุ่มโลหิตปกติ
และ 1.76 มิลลิเมตรปรอทในกลุ่มความดันโลหิตสูงหลังจาก
ปรับสำหรับการบริโภคเกลือ ข้อ จำกัด หลักของ
ทั้งเมตาวิเคราะห์เป็น

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ก่อนหน้านี้อนาคตการศึกษาระบาดวิทยามีความสัมพันธ์ระหว่างการประเมินอะเซตามิโนเฟน หรือใช้พูดและเหตุการณ์ความดันโลหิตสูง วิเคราะห์จากสุขภาพของพยาบาลการศึกษา ( NSH ) เปรียบเทียบสูงสุด ( > 22 วัน / เดือน )ด้วยค่า ( ไม่ ) เปิดรับกลุ่มพบว่าความถี่ที่เพิ่มขึ้นของการใช้แอสไพริน acetaminophenหรืออาจถูกเชื่อมโยงกับความเสี่ยงที่เพิ่มขึ้นของตนเอง รายงานแพทย์วินิจฉัย HTN ( แอสไพรินRR = 1.21 ; 95% CI , 1.13-1.30 ; อะเซตามิโนเฟน คือ= 1.20 ; 95% CI , 1.08-1.33 ; NSAIDs , RR = 1.35 ; 95%CI , 1.25-1.46 ) 6 ภายหลังการวิเคราะห์ของ NHS ที่ 2 พบผลที่คล้ายกันสำหรับอะเซตามิโนเฟน ( RR = 2 ; 95% CI ,1.52-2.62 ) และ NSAIDs ( RR = 1.86 ; 95% CI ,1.51-2.28 ) แต่ไม่มีความสัมพันธ์พบว่าให้แอสไพริน 5 แต่อายุเฉลี่ยในวินาทีนี้การวิเคราะห์ต่ำกว่า ( ช่วง , 31-50 ) กว่าในครั้งแรกหนึ่ง ( ช่วง 49-61 ) ในที่สุด , การวิเคราะห์อื่น ๆรวมทั้งคัดเลือกผู้เข้าร่วมทั้งจากรัฐบาล และรัฐบาล2 ด้วยกันไม่พบสมาคมทั่วโลกสำหรับแอสไพริน ( RR = 1.12 ; 95% CI , 0.67-1.86 ของผู้สูงอายุผู้หญิงและ RR = 1.35 ; 95% CI , 0.84-2.18 ในหมู่น้องหญิง ) แต่พวกเขาพบร่อแร่สมาคมเฉพาะในหมู่สาวๆ ( P สำหรับแนวโน้ม . . . 06 ) 8 ผลลัพธ์จากยาแก้ปวดที่ใช้สะสม14 ปีในการศึกษาสุขภาพของแพทย์ไม่ได้พบผลลัพธ์ที่สำคัญสำหรับการใด ๆของยา ( แอสไพริน , RR = 1.16 ; 95% CI , 0.92-1.48 ; อะเซตามิโนเฟน คือ= 1.08 ; 95% CI , 0.87-1.58 ; NSAIDs , RR = 1.05 ; 95%CI , 0.89-1.24 ) 9 โดย 96% ของผู้เข้าร่วมมีนิสัยแอสไพรินผู้ใช้ทุกวัน ( 235 มิลลิกรัมของแอสไพริน )และการกระจายนี้เป็นเนื้อเดียวกันของการประเมินแสงอาจจะได้ลดอำนาจของการศึกษาการตรวจสอบความเสี่ยงของ HTN ขนาดเล็กปานกลางสูงเนื่องจากแอสไพรินบริโภค สุดท้าย วิเคราะห์จากติดตามผลการประเมินผู้เชี่ยวชาญด้านสุขภาพความสัมพันธ์ระหว่างการบริโภคเอ็นเซด ( 6-7 วันต่อ vs สัปดาห์ไม่มี ) และ self-reported ความดันโลหิตสูง .พวกเขาพบการปรับ RR = 1.26 ( 95% CI , 1.14 -1.40 ; p < . 001 ) สำหรับแนวโน้มแอสไพริน , RR = 1.34 ( 95%CI , 1.00-1.79 ; P < . 01 ) สำหรับแนวโน้มมิโนเฟนและ RR = 1.38 ( 95% CI , 1.09-1.75 ; P < . 002 สำหรับแนวโน้ม )สำหรับอร .ทดลองบางอย่างยังสมาคมประเมินระหว่างการใช้ยาแก้ปวดและความดันโลหิตเปลี่ยนแปลง ในเกี่ยวข้องกับการใช้ยาแอสไพริน , ความดันโลหิตสูงการรักษาที่เหมาะสม ( ร้อน ) วิเคราะห์ 18 790ผู้ป่วยความดันโลหิตสูงในช่วงอายุ 50 80ปี กับหมายถึงติดตาม 3.8 ปี พวกเขาเปรียบเทียบแอสไพริน ( 75 มก. / วัน ) เมื่อเทียบกับยาหลอก BP ในแอสไพรินกลุ่มคือ 0.6 / 0.3 มม. ปรอท สูงกว่าในการควบคุมกลุ่มแนะนำสมาคมบวก อย่างไรก็ตามการเปลี่ยนแปลงความดันเหล่านี้ทางการแพทย์ที่ไม่เกี่ยวข้องเมื่อเมื่อเทียบกับ BP การเปลี่ยนแปลงเกิดจากการต่อต้านความดันโลหิตสูง therapy.21 บางการทดลองข้ามอื่น ๆมีการประเมินว่าแอสไพรินอาจต่อต้านผลของยาต้านความดันโลหิตสูงใน BP . ดังนั้นไกลไม่มีการได้พบว่าจำนวนผู้ป่วยที่เกี่ยวข้องในการศึกษาเหล่านี้มีขนาดเล็กมาก ( น้อยกว่ากว่า 19 คน ) 22,23 บนมืออื่น ๆ เฮอร์ไมดาและคณะรายงานความสัมพันธ์ผกผันระหว่างแอสไพรินบริโภค ( 100 มก. / วัน ) ให้ก่อนนอน และหมายถึง24 ชั่วโมง ระดับความดันโลหิต ( - 6 / 4 มม. ปรอท systolic ของ - ลดBP / diastolic BP ) 10 โดยเฉพาะอย่างยิ่งใน non-dippers.11 พวกเขาเกิดจากความแตกต่างนี้ในรูปแบบที่เป็นกลางปัจจัยขณะควบคุมความดันโลหิต ส่วนใหญ่เป็นพลาสมากิจกรรมเรนินแองจิโอเทนซิน II , แคทีโคลามีน . ในความรู้สึกนี้ การทดลองอื่นรายงานการลดลงของ 24-hการตรวจสอบความดันโลหิต ( systolic BP , อ - 5.7 [ 6 ]mm Hg ; P = . 008 ; DBP , - 3.8 [ 21 ] mm Hg ; p = . 014 )ในผู้ป่วยความดันโลหิตสูงที่มีให้อาหารสำเร็จรูปกินยาลดความ ,และแอสไพริน ( กลุ่ม ) เมื่อเทียบกับความดันโลหิตสูงยา และความเดียวดาย24 ( กลุ่มควบคุม )สอง โดยวิธีการวิเคราะห์เมต้าตรวจสอบสมาคมแอสไพริน และ อรกับ BP ระดับได้อื่น ๆเผยแพร่ จากการวิเคราะห์ พบว่า กลุ่มแรกทั้งหมด 771 คน อรเพิ่มขึ้นหมายถึงความดันโลหิตโดยรวม 5 มม. ปรอท ( 95% CI , 1.2 -8.7 ) แต่ผลส่วนใหญ่ จำกัดความดันโลหิตสูงผู้ที่ได้รับยาลดความดันโลหิตบำบัด เกี่ยวกับแอสไพรินรักษา ได้แก่8 การทดลองมีทั้งหมด 105 ต่อบุคคลการ≥ 1.5 กรัมต่อวัน และพบว่าไม่แตกต่างกันassociation.25 ส่วนที่สองพบการวิเคราะห์อภิมาน3 มม. ปรอท เพิ่มหมายถึงความดันเลือดด้วยอร ที่ยัง จำกัด เข้าร่วมด้วยอยู่ใน hypertension.26 นอกจากนี้NSAIDs แตกต่างกัน อินโด และนาพรอกเซนเท่านั้นยังเกี่ยวข้องกับการเพิ่มความดันโลหิตและในขณะที่ยาซูลินแดค เป็นไม่ได้ เกี่ยวกับโดยเฉพาะแอสไพริน , รวม 14 การวิเคราะห์อภิมาน39 ความดันโลหิตสูงบุคคลสละเตตยัง≥ 1.5 กรัมทุกวัน การเพิ่มขนาดของหมายถึง0.61 มม. ปรอท ก่อนการบริโภคเกลือและลด 1.62 มม. ปรอทในกลุ่มเตต1.76 มม. ปรอท และในกลุ่มผู้ป่วย หลังจากการบริโภคเกลือ ข้อจำกัดของหลักทั้งโดยวิธีการวิเคราะห์เมต้าคือ