LENGTH OF DORSAL-FIN SPINES.—Eospin

LENGTH OF DORSAL-FIN SPINES.—Eospinus has exceptionally
long and robust dorsal spines, the first being about 73% SL
and the second 63% SL. The plesiomorphic condition for
tetraodontiforms is a moderate dorsal-spine length of 17%-
43% SL as found in the Triacanthoidei (for specimens over 60
mm SL; smaller specimens with somewhat longer spines,
Tyler, 1968). In the only group of Tetraodontoidea with a
relatively well-developed spiny dorsal fin, the primitive Eocene
Eoplectus (Tyler, 1973b), the spines are incompletely preserved,
but from the shape and size of the parts that remain the
spines were obviously of only moderate length and probably
somewhat shorter than in triacanthoids. In the Balistidae the
longest (first) dorsal spine is plesiomorphically moderate in
length, usually between 20% and 30% SL, and always less than
40% SL. In the Spinacanthidae the dorsal spines are exceptionally
long and strong in both of the monotypic genera, 54% and
92% SL in Protobalistum imperiale (Massalongo) and
Spinacanthus cuneiformis (de Blainville), respectively. The
greatly increased length of the dorsal spines is a synapomorphy of the two genera of Spinacanthidae, as is their origin far
forward on the head over the small and highly placed eye.
A hypothesis of moderate dorsal-spine length as found in
triacanthoids and eoplectids being ancestral for balistoids and
increased length acquired by spinacanthids and Eospinus (one
step if spinacanthids and Eospinus are sister groups or two
steps if balistids and Eospinus are sister groups) is more
parsimonious than increased length being ancestral for balistoids
and there having been reduction in the length of the spine
in balistoids and ostraciids (three steps). Within the balistoids,
however, it is equally parsimonious to assume that the
spinacanthid-balistid ancestor had increased spine length that
was reversed in balistids or that this ancestor had moderate
length and that spinacanthids and Eospinus independently
acquired increased length if, as evidenced by the number of
dorsal spines, Eospinus and balistids are sister groups (two
steps in both scenarios).

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ความยาวของครีบหลังครีบ SPINES. -Eospinus
ล้ำมีเงี่ยงครีบหลังยาวและมีประสิทธิภาพเป็นครั้งแรกเกี่ยวกับ73% SL
และครั้งที่สอง 63% SL สภาพ plesiomorphic สำหรับ
tetraodontiforms เป็นระยะเวลาหลังกระดูกสันหลังระดับปานกลาง 17% -
43% SL ที่พบใน Triacanthoidei (สำหรับตัวอย่างกว่า 60
มม SL; ตัวอย่างขนาดเล็กที่มีหนามค่อนข้างนาน,
ไทเลอร์, 1968) ในกลุ่มเดียวของ Tetraodontoidea
กับค่อนข้างดีพัฒนาครีบหลังหนามดั้งเดิมEocene
Eoplectus (ไทเลอร์, 1973b) เงี่ยงจะถูกเก็บไว้ไม่สมบูรณ์แต่จากรูปร่างและขนาดของชิ้นส่วนที่ยังคงเงี่ยงเห็นได้ชัดว่าปานกลางเท่านั้นระยะเวลาและอาจจะค่อนข้างสั้นกว่าใน triacanthoids ใน Balistidae ที่ยาวที่สุด (คนแรก) กระดูกสันหลังหลังเป็น plesiomorphically ในระดับปานกลางในระยะเวลาปกติระหว่าง20% และ 30% SL และมักจะน้อยกว่า40% SL ใน Spinacanthidae หนามหลังเป็นพิเศษยาวและแข็งแรงทั้งในจำพวกmonotypic, 54% และSL 92% ใน Protobalistum Imperiale (Massalongo) และcuneiformis Spinacanthus (เด Blainville) ตามลำดับ มีความยาวเพิ่มขึ้นอย่างมากของเงี่ยงหลังเป็น synapomorphy ของทั้งสองจำพวก Spinacanthidae เป็นเป็นที่มาของพวกเขาห่างไกลไปข้างหน้าบนหัวตาขนาดเล็กและวางสูง. สมมติฐานของความยาวหลังกระดูกสันหลังปานกลางที่พบในtriacanthoids และเป็น eoplectids บรรพบุรุษสำหรับ balistoids และระยะเวลาที่เพิ่มขึ้นมาโดยspinacanthids และ Eospinus (หนึ่งในขั้นตอนถ้าspinacanthids และ Eospinus กลุ่มน้องสาวหรือสองขั้นตอนถ้าbalistids และ Eospinus กลุ่มน้องสาว) มีมากขึ้นเค็มกว่าความยาวเพิ่มขึ้นเป็นบรรพบุรุษสำหรับbalistoids และมีการมีการลดความยาว ของกระดูกสันหลังในbalistoids และ ostraciids (สามขั้นตอน) ภายใน balistoids, แต่มันเป็นเค็มอย่างเท่าเทียมกันที่จะสรุปว่าบรรพบุรุษ spinacanthid-balistid ได้ความยาวของกระดูกสันหลังที่เพิ่มขึ้นว่าเป็นตรงกันข้ามในbalistids หรือปู่ย่าตายายนี้ได้ในระดับปานกลางและยาวที่spinacanthids และ Eospinus อิสระที่ได้รับมีความยาวเพิ่มขึ้นถ้าเป็นหลักฐานโดยจำนวนของเงี่ยงหลัง Eospinus และ balistids กลุ่มน้องสาว (สองขั้นตอนในสถานการณ์ที่ทั้งสอง)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ความยาวของ dorsal-fin หนาม - eospinus ได้โคตรนานและทนทานด้านหลัง
หนามแรกเป็นร้อยละ 73 และ SL
2 63 % SL ที่ plesiomorphic เงื่อนไข
tetraodontiforms เป็นปานกลางครีบหลัง กระดูกสันหลังยาว 17 -
43 % SL ที่พบใน triacanthoidei ( สำหรับตัวอย่างกว่า 60 มม. ;
; ตัวอย่างมีขนาดเล็กค่อนข้างยาวหนาม
ไทเลอร์ , 1968 )ในเฉพาะกลุ่ม tetraodontoidea กับ
ค่อนข้างเต่งหนามครีบ , ดั้งเดิมอีโอซีน
eoplectus ( ไทเลอร์ 1973b ) , หนามเป็นปกติการรักษา
แต่จากรูปร่างและขนาดของส่วนที่เหลือ
เงี่ยงเห็นได้ชัดเพียงความยาวปานกลางและอาจ
ค่อนข้างสั้นกว่า triacanthoids . ในกลุ่มดาววัว
ที่ยาวที่สุด ( แรก ) หลังใบเป็น plesiomorphically ปานกลางใน
ความยาวปกติระหว่าง 20% และ 30% SL และมักจะน้อยกว่า
40% SL ใน spinacanthidae หนามครีบหลังจะยาวและแข็งแรงเป็นพิเศษ
ทั้งสกุล monotypic 54% และ
SL 92% ใน protobalistum ต่อ (
massalongo ) และ spinacanthus cuneiformis ( De Blainville ) ตามลำดับ
เพิ่มขึ้นอย่างมาก ความยาวของครีบหลังมีหนาม synapomorphy ของทั้งสองสกุล spinacanthidae เป็นจุดเริ่มต้นของพวกเขาไกล
ไปข้างหน้าบนหัวเล็กและสูงแทงตา
สมมุติฐานของปานกลางครีบหลังมีความยาวเท่าที่พบในกระดูกสันหลังและ
triacanthoids eoplectids เป็นบรรพบุรุษ และเพื่อ balistoids
เพิ่มความยาวที่ได้มาโดย spinacanthids eospinus ( และ หนึ่ง
ขั้นตอนและถ้า spinacanthids eospinus เป็นกลุ่มน้องสาวหรือสอง
ขั้นตอนถ้า balistids eospinus และกลุ่มน้องสาว ) มากขึ้น
ตระหนี่กว่าเพิ่มความยาวเป็นบรรพบุรุษสำหรับ balistoids
และก็มีการลดความยาวของกระดูกสันหลัง
และใน balistoids ostraciids ( ขั้นตอนที่ 3 ) ภายใน balistoids
, อย่างไรก็ตาม มันคือความตระหนี่ คือสมมติว่า
spinacanthid balistid บรรพบุรุษได้เพิ่มความยาวเป็นกระดูกสันหลังที่
. balistids หรือบรรพบุรุษนี้มีความยาวปานกลาง

และที่ spinacanthids eospinus อย่างอิสระและได้รับการเพิ่มความยาวถ้าหลักฐานตามหมายเลขของเงี่ยงครีบหลังและ eospinus
, balistids เป็นกลุ่มน้องสาว ( 2
ขั้นตอนในทั้งสองสถานการณ์ )