“Hmph…” Hua Minghai snorted softly,

“Hmph…” Hua Minghai snorted softly, then said: “I heard that in this Seven Nation Ranking Tournament, Princess Snow will appear. At that time, I’m definitely going to mix in with the crowd to check out how Princess Snow looks like, are you interested?”

“Not interested.”

“……”

In the very edge of one of Divine Phoenix City’s corners. Hua Minghai’s footsteps stopped in front of an abandoned looking little house. He stopped breathing, quickly surveyed the surroundings, and whispered: “It’s right here… follow me in.”

The door opened and a strong scent of medicine assaulted over. This place was obviously a temporary residence; its furnishing was very simple. Purple crystals were on top of the little bed on the side, flickering with purple light. These purple crystal lights were deep and illusory, and peacefully lying on top of the purple crystals was a thin woman. Once she heard the door open, the woman stirred, and let out a weak yet eager sound: “Husband… you’re… back…”

This voice made Hua Minghai tremble all over. He hastily rushed over, threw himself in front of the bed, and said emotionally: “Xiaoya, you’re awake… I’m so sorry that I wasn’t here by your side when you woke up, I must have scared you… How do you feel? Does it hurt a lot?”

Yun Che walked in with light steps and stood behind Hua Minghai as he looked at the woman’s face… She had been reduced to an extremely thin and weak state, her face was pale without color, her eyes were half opened, and exuded a misty gaze… This kind of gaze was one that could not see anything.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

"Hmph..." หัวหิน Minghai snorted เบา ๆ แล้ว กล่าวว่า: "ผมได้ยินว่า ในการแข่งขันนี้จัดอันดับประเทศที่เจ็ด เจ้าหญิงหิมะจะปรากฏขึ้น ในเวลานั้น ผมจะผสม ด้วยฝูงชนเพื่อตรวจสอบว่าเหมือนเจ้าหญิงหิมะ คุณสนใจ""ไม่สนใจ"“……”ในขอบของมุมเจ้าฟีนิกซ์ซิตี้อย่างใดอย่างหนึ่ง หัวหิน Minghai ก้าวหยุดหน้าบ้านเล็กน้อยมองการถูกทอดทิ้ง เขาหยุดหายใจ รวดเร็วสำรวจสภาพแวดล้อม และกระซิบบอก: "มันอยู่ที่นี่...ตามฉันใน"เปิดประตู และกลิ่นของยาทำร้ายมากกว่า เป็นแน่นอนที่อยู่อาศัยชั่วคราว ของตกแต่งได้ง่ายมาก ผลึกสีม่วงอยู่ด้านบนนอนน้อยด้าน กระพริบแสงสีม่วง ไฟสีม่วงคริสตัลเหล่านี้ลึก และจริง และนอนอยู่อย่างสงบอยู่บนผลึกสีม่วง ผู้หญิงบาง เมื่อเธอได้ยินเสียงประตูเปิด ผู้หญิงกวน และให้ออกเสียงอ่อน แต่กระตือรือร้น: "สามี...คุณ...กลับไป..."เสียงนี้ทำ Minghai หัวสั่นไปหมด เขารีบวิ่งผ่าน โยนตัวเองอยู่หน้าเตียง และอารมณ์กล่าวว่า: "Xiaoya คุณตื่น... ผมขอโทษที่ผมไม่นี่เคียงข้างคุณเมื่อคุณตื่นขึ้นมา ฉันต้องกลัวคุณ... เป็นอย่างไรบ้าง ไม่ได้เจ็บมาก"Yun Che walked in with light steps and stood behind Hua Minghai as he looked at the woman’s face… She had been reduced to an extremely thin and weak state, her face was pale without color, her eyes were half opened, and exuded a misty gaze… This kind of gaze was one that could not see anything.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

"ฮึ่ม ... " หัวหิน Minghai snorted เบา ๆ แล้วกล่าวว่า "ผมได้ยินมาว่าในเรื่องนี้เซเว่นเนชั่นจัดอันดับการแข่งขันเจ้าหญิงหิมะจะปรากฏ ในเวลานั้นฉันแน่นอนไปผสมกับฝูงชนที่จะตรวจสอบว่าเจ้าหญิงหิมะดูเหมือนว่าที่คุณสนใจ? " " ไม่สนใจ. " " ...... " ในขอบของมุมหนึ่งของพระเจ้าฟีนิกซ์ซิตี้ เสียงฝีเท้าหัวหิน Minghai หยุดในด้านหน้าของบ้านหลังเล็ก ๆ ที่ถูกทิ้งร้างมอง เขาหยุดหายใจได้อย่างรวดเร็วสำรวจสภาพแวดล้อมและกระซิบ: "มันเป็นเรื่องที่นี่ ... ตามฉันใน." ประตูเปิดและกลิ่นของยาทำร้ายมากกว่า สถานที่แห่งนี้เป็นที่เห็นได้ชัดที่อยู่อาศัยชั่วคราว ตกแต่งของมันเป็นเรื่องง่ายมาก คริสตัลสีม่วงอยู่บนยอดเตียงเล็ก ๆ น้อย ๆ ด้านข้างริบหรี่ที่มีสีม่วงอ่อน ไฟคริสตัลสีม่วงเหล่านี้เป็นลึกและเหลวไหลและสงบสุขนอนอยู่บนด้านบนของผลึกสีม่วงเป็นผู้หญิงบาง เมื่อเธอได้ยินเสียงเปิดประตู, หญิงกวนและให้เสียงออกยังกระตือรือร้นที่อ่อนแอ "สามี ... คุณ ... กลับมา ... " เสียงนี้ทำให้หัวหิน Minghai สั่นสะเทือนไปทั่ว เขารีบไปรีบมากกว่าโยนตัวเองในด้านหน้าของเตียงและบอกอารมณ์: "Xiaoya, คุณตื่น ... ผมขอโทษที่ผมไม่ได้ที่นี่โดยด้านข้างของคุณเมื่อคุณตื่นขึ้นมาผมต้องได้กลัวคุณ ... คุณรู้สึกอย่างไร? มันเจ็บมาก? " ยุนเจ๊เดินเข้ามาในขั้นตอนแสงและยืนอยู่ข้างหลังหัวหิน Minghai ขณะที่เขามองไปที่ใบหน้าของผู้หญิงคนนั้น ... เธอได้ลดลงไปยังรัฐมากบางและอ่อนแอใบหน้าของเธอซีดไม่มีสีตาของเธอครึ่ง เปิดและปริกจ้องมองหมอก ... ชนิดของการจ้องมองนี้เป็นคนหนึ่งที่ไม่เห็นอะไร