Meg sits alone in her attic bedroom

Meg sits alone in her attic bedroom on a dark and stormy night, terrified that the roof's going to blow off.
She thinks about all the things that happened that day to confirm her loser status: her teacher threatened to make her stay back a grade because she's so dumb, her so-called friends made fun of her for being a baby, and she got in a fight after a boy talked smack about her little brother.
Underlying it all is her grief about her father, who is missing and has been for some time.
Another source of worry: she heard at the post office that there's been a tramp (a homeless wanderer) nosing around the neighborhood, who stole some sheets.
Meg goes downstairs to make herself some cocoa, passing the door of the bedroom belonging to her twin brothers Sandy and Dennys. The twins are obnoxiously normal in comparison to her own oddball identity.
Meg arrives in the kitchen to find her youngest brother, Charles Wallace, already there with the family dog, Fortinbras.
Charles Wallace had already put a pot of milk on the stove for Meg, and she reflects on her brother's uncanny ability to read her mind and her mother's.
Charles Wallace and Meg are both considered by the townspeople to be a little slow, but their parents think they're just developing at their own pace, and are really very intelligent.
Part of the reason for the poor opinion of Charles Wallace is that he doesn't talk much around strangers, but in the family he talks like someone much older than his five years.
Mrs. Murry, the kids' mom, joins them in the kitchen, and Charles Wallace makes everyone sandwiches, including a tasty liverwurst-and-cream-cheese one for his mother.
Meg feels much better in the light and comfort of the kitchen.
Mrs. Murry talks about an unsatisfying conversation she had with the mother of the boy Meg had fought earlier that day. She wishes Meg wouldn't be so extreme about everything, but instead would find a happy medium.
Meg is both impressed and depressed by the fact that her mom is not just a brilliant scientist, but also gorgeous to boot.
Mrs. Murry, at Charles Wallace's prompting, assures Meg that she was awful-looking when she was Meg's age.
Charles Wallace says that he would like to talk to his new friend Mrs. Whatsit about Meg.
Upon questioning from his family, he elaborates: Mrs. Whatsit lives with two friends in a house in the woods that's rumored to be haunted, and Charles Wallace met them chasing after the dog.
That very same dog starts acting strangely, growling in the direction of the Mrs. Murry's lab, which leads to the outdoors.
Mrs. Murry goes out to investigate and comes back with a strange little person wrapped in scarves: Mrs. Whatsit.
Mrs. Whatsit unwraps herself and, with help from Mrs. Murry, empties out the water from her boots. All the while Mrs. Whatsit is saying things that make it sound like she knows more than she should about the Murrys.
Meg thinks that Mrs. Whatsit is probably the tramp she heard about, and Charles Wallace gets the strange woman to admit to being the sheet thief.
Mrs. Whatsit gets ready to leave, but drops a mysterious bombshell on Mrs. Murry before she leaves, saying that there is such a thing as a tesseract.
Mrs. Murry is blown away by this cryptic pronouncement, and Mrs. Whatsit blows out the door.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เม็กอยู่คนเดียวในห้องนอนถังห้องใต้หลังคาของเธอในมืด และพายุคืน คนกลัวว่า หลังคาของไประเบิดออกเธอคิดเกี่ยวกับทุกสิ่งที่เกิดขึ้นวันนั้นเพื่อยืนยันสถานะของเธอใคร: ครูของเธอจะทำให้เธอเดินกลับเกรดเป็นเพราะเธอดังนั้นใบ้ เพื่อนของเธอว่าทำสนุกของเธอสำหรับการเป็นทารก และเธอได้ในการต่อสู้หลังจากเด็กผู้ชายคุยตีพี่ชายน้อยของเธอต้นแบบทั้งหมดเป็นความเศร้าโศกของเธอเกี่ยวกับพ่อของเธอ ที่หายไป และได้รับบางครั้งแหล่งที่มาอื่นของกังวล: เธอได้ยินที่ทำการไปรษณีย์ได้มีคนจรจัด (หลงจรจัด) nosing รอบพื้นที่ใกล้เคียง ผู้ขโมยแผ่นบางเม็กไปด้านล่างเพื่อให้ตัวเองบางโกโก้ ผ่านประตูห้องนอนของพี่ชายเธอคู่ทรายและ Dennys คู่ obnoxiously ปกติ โดย oddball เอกลักษณ์ของตนเองได้เม็กมาถึงในครัวหาอายุน้อยที่สุดพี่ชายของเธอ ชาร์ลส์ Wallace แล้วมีกับสุนัขตระกูล Fortinbrasชาร์ลส์ Wallace ได้แล้วใส่หม้อนมเตาสำหรับเม็ก และเธอสะท้อนในพี่ชายของเธอเขาพิลึกสามารถอ่านจิตใจของเธอและแม่ของเธอชาร์ลส์ Wallace และเม็กมีทั้งพิจารณา townspeople ที่จะช้าเล็กน้อย แต่พ่อคิดว่า พวกเขากำลังพัฒนาเพียงที่ก้าวของตนเอง และมีอัจฉริยะมากจริง ๆส่วนหนึ่งของเหตุผลความคิดดีของ Wallace ชาร์ลส์เป็นว่า เขาไม่พูดมากรอบคนแปลกหน้า แต่ในครอบครัว ที่เขาพูดเหมือนใครบางคนมากมากกว่าห้าปีของเขานาง Murry แม่เด็ก รวมไว้ในห้องครัว และชาร์ลส์ Wallace ทำแซนวิช รวมถึงความอร่อย liverwurst- และครีมชีหนึ่งสำหรับลูกทุกคนเม็กรู้สึกดีในแสงและความสะดวกสบายของห้องครัวนาง Murry พูดเกี่ยวกับการสนทนา unsatisfying ที่เธอมีกับแม่ของเด็กเม็กได้สู้ก่อนหน้าวันที่ เธอปรารถนาเม็กจะไม่ดังมากเกี่ยวกับทุกสิ่งทุกอย่าง แต่แทน จะค้นหาสื่อแฮปปี้เม็กมีทั้งประทับใจ และเรื่องราวความจริงที่ว่า แม่ของเธอไม่เพียงเป็นนักวิทยาศาสตร์ยอดเยี่ยม แต่ยังสวยจะบูตนาง Murry ที่ชาร์ลส์ Wallace พร้อมท์ มั่นใจว่าเม็กว่า เธอถูกแวะดูเมื่อเธออายุของเม็กชาร์ลส์ Wallace กล่าวว่า เขาต้องการพูดคุยกับเพื่อนใหม่ของเขานาง Whatsit เกี่ยวกับเม็กเมื่อซักถามจากครอบครัวของเขา เขา elaborates: นาง Whatsit อยู่กับเพื่อนสองคนในบ้านในป่าที่มีข่าวลือให้บ้านผี และชาร์ลส์ Wallace พบพวกเขาไล่หลังจากสุนัขหมาเดียวกันมากที่เริ่มทำหน้าที่แพงกว่า growling ในทางปฏิบัติของ Murry นาง ซึ่งนำไปสู่กลางแจ้งนาง Murry ออกไปตรวจสอบ และกลับมากับคนน้อยแปลกห่อในผ้าพันคอ: นาง Whatsitนาง Whatsit unwraps ตนเอง แล้ว ด้วยความช่วยเหลือจากนาง Murry ล้างออกน้ำจากรองเท้าของเธอ ในขณะ Whatsit นางจะบอกว่า สิ่งที่ทำให้เสียงเหมือนเธอมากกว่าที่เธอควรได้รู้เกี่ยวกับ Murrysเม็กคิดว่า นาง Whatsit จะจรจัดเธอได้ยินเกี่ยวกับ และ Wallace ชาร์ลส์ได้รับผู้หญิงที่แปลกจะยอมรับการถูกขโมยแผ่นนาง Whatsit ได้รับพร้อมที่จะปล่อย หยด bombshell ลึกลับบนนาง Murry แต่ก่อนที่เธอทิ้ง บอกว่า มีสิ่งใดที่เป็นการ tesseractนาง Murry ถูกพัดไป โดยแถลงการณ์นี้คลุมเครือ และนาง Whatsit พัดออกจากประตู

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เม็กนั่งอยู่คนเดียวในห้องนอนห้องใต้หลังคาของเธอในคืนที่มืดและมีพายุกลัวว่าหลังคาจะระเบิดออก.
เธอคิดเกี่ยวกับทุกสิ่งที่เกิดขึ้นในวันนั้นเพื่อยืนยันสถานะผู้แพ้เธอ: ครูของเธอขู่ว่าจะทำให้เธออยู่ด้านหลังชั้นประถมศึกษาปีเพราะ เธอโง่เพื่อให้เพื่อน ๆ ที่เรียกว่าเธอทำให้ความสนุกของเธอในการเป็นเด็กและเธอได้ในการต่อสู้หลังจากที่เด็กได้พูดคุยเกี่ยวกับการตีน้องชายคนเล็กของเธอ.
อ้างอิงมันทั้งหมดเป็นความเศร้าโศกของเธอเกี่ยวกับพ่อของเธอซึ่งจะหายไปและได้รับการ บางครั้ง.
แหล่งที่มาของความกังวลอื่น ๆ : เธอได้ยินที่ที่ทำการไปรษณีย์ที่มีการจรจัด (จรจัดไร้ที่อยู่อาศัย) nosing รอบพื้นที่ใกล้เคียงที่ขโมยแผ่นบาง.
ขาไปชั้นล่างที่จะทำให้ตัวเองโกโก้บางผ่านประตูของห้องนอน ที่เป็นพี่ชายฝาแฝดของเธอแซนดี้และ Dennys ฝาแฝดน่าสะพรึงกลัวเป็นปกติในการเปรียบเทียบกับตัวตนของเธอเองลูกบอลในกอล์ฟ.
ขาเข้ามาในห้องครัวที่จะหาน้องชายคนสุดท้องของเธอชาร์ลส์วอลเลซมีอยู่แล้วกับสุนัขของครอบครัว, Fortinbras.
ชาร์ลส์วอลเลซได้แล้วใส่หม้อนมบนเตาสำหรับผู้หญิง และเธอก็สะท้อนให้เห็นถึงความสามารถลึกลับพี่ชายของเธอที่จะอ่านใจของเธอและแม่ของเธอ.
ชาร์ลส์วอลเลซและขามีทั้งการพิจารณาโดยชาวเมืองที่จะช้าหน่อย แต่พ่อแม่ของพวกเขาคิดว่าพวกเขากำลังเพียงแค่การพัฒนาที่ก้าวของตัวเองและเป็นจริง . ฉลาดมาก
ส่วนหนึ่งของเหตุผลในการมีความคิดเห็นที่ดีของชาร์ลส์วอลเลซคือการที่เขาไม่ได้พูดคุยกับคนแปลกหน้ามากรอบ แต่ในครอบครัวของเขาพูดเหมือนคนแก่กว่าห้าปีที่ผ่านมา.
นาง Murry แม่เด็ก 'ร่วมกับพวกเขาในห้องครัวและชาร์ลส์วอลเลซแซนวิชที่ทำให้ทุกคนรวมทั้งคนหนึ่ง liverwurst และครีมชีสแสนอร่อยสำหรับแม่ของเขา.
เม็กรู้สึกดีมากในที่มีแสงและความสะดวกสบายของห้องครัว.
นาง Murry พูดคุยเกี่ยวกับการสนทนาพอใจที่เธอมีกับแม่ของเด็กผู้หญิงที่ต่อสู้ก่อนหน้านี้ในวันนั้น เธอปรารถนาที่ขาจะไม่รุนแรงมากเกี่ยวกับทุกอย่าง แต่จะพบกลางมีความสุข.
เม็กเป็นทั้งความประทับใจและความสุขจากความจริงที่ว่าแม่ของเธอไม่ได้เป็นเพียงนักวิทยาศาสตร์ที่ยอดเยี่ยม แต่ยังงดงามในการบูต.
นาง . Murry ที่ชาร์ลส์วอลเลซแจ้ง, มั่นใจเม็กว่าเธอเป็นคนที่น่ากลัวที่มองเมื่อเธออายุ Meg
. ชาร์ลส์วอลเลซบอกว่าเขาต้องการที่จะพูดคุยกับเพื่อนใหม่ของเขานางเรียกว่าอะไรเกี่ยวกับ Meg
เมื่อตั้งคำถามจากครอบครัวของเขาเขา elaborates: นาง . เรียกว่าอะไรชีวิตกับเพื่อนสองคนในบ้านในป่าที่มีข่าวลือว่ามีผีสิงและชาร์ลส์วอลเลซพบกับพวกเขาไล่ตามสุนัข.
ที่สุนัขเดียวกันมากเริ่มทำหน้าที่แปลกคำรามในทิศทางของห้องปฏิบัติการนาง Murry ซึ่งนำไปสู่การ นอก.
นาง Murry ออกไปตรวจสอบและกลับมาพร้อมกับคนแปลก ๆ ห่อผ้าพันคอ:. นางเรียกว่าอะไร
นาง เรียกว่าอะไร unwraps ตัวเองและด้วยความช่วยเหลือจากนาง Murry, เทน้ำออกจากรองเท้าของเธอ ทั้งหมดในขณะที่นางเรียกว่าอะไรคือสิ่งที่บอกว่าจะทำให้มันเสียงเหมือนเธอรู้มากกว่าที่เธอควรจะเกี่ยวกับ Murrys.
เม็กคิดว่านางเรียกว่าอะไรน่าจะเป็นคนจรจัดเธอได้ยินเกี่ยวกับและชาร์ลส์วอลเลซได้รับผู้หญิงแปลกที่จะยอมรับกับการเป็น ขโมยแผ่น.
นาง เรียกว่าอะไรก็พร้อมที่จะออก แต่ลดลงกระสุนลึกลับนาง Murry ก่อนที่เธอจะออกจากที่บอกว่ามีสิ่งดังกล่าวเป็น Tesseract.
นาง Murry จะปลิวไปตามคำวินิจฉัยคลุมเครือนี้และนางเรียกว่าอะไรพัดออกจากประตู

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เม็กเธอนั่งอยู่คนเดียวในห้องใต้หลังคาห้องนอนที่มืดและพายุเมื่อคืน กลัวว่าหลังคาจะระเบิดออก .
เธอคิดว่าเรื่องทั้งหมดที่เกิดขึ้นในวันนั้น เพื่อยืนยันสถานะผู้แพ้ของเธอ : ครูเธอขู่ว่าจะทำให้เธออยู่เกรดเพราะ เธอมันโง่ เพื่อนของเธอ เรียกว่าสนุกของเธอ เป็นเด็ก และเธอได้ในการต่อสู้หลังจากที่เด็กชายพูดเหมารวม
น้องชายคนเล็กของเธอเป็นต้น ทั้งหมดคือความเศร้าโศกของเธอกับพ่อของเธอที่หายตัวไป และมีบางครั้ง .
แหล่งที่มาของกังวลอีก : เธอได้ยินที่ไปรษณีย์ว่ามีคนจรจัด ( คนเร่ร่อนจรจัด ) ตำรวจแถวนี้ ใครขโมยผ้าปูที่นอน
เม็กลงไปข้างล่างเพื่อให้ตัวเองบางโกโก้ , ผ่าน ประตูห้องนอนของพี่ชายฝาแฝดของเธอมีหาดทรายและเดนนิส .ฝาแฝดเป็นน่ารังเกียจปกติเปรียบเทียบกับตัวตนในกอล์ฟของตัวเอง
เม็กมาถึงในครัวเพื่อหาน้องชายคนสุดท้องของเธอชาร์ลส์วอลเลซ แล้วมีกับสุนัขของครอบครัว ฟอร์ตินบราส .
ชาร์ลส์วอลเลซ แล้วใส่หม้อกะทิบนเตาเม็ก และเธอสะท้อนให้เห็นถึงพี่ชายของเธอมีความสามารถแปลกที่จะอ่าน จิตใจของเธอและแม่ของเธอ .
ชาร์ลส์วอลเลซ และ เม็ก ทั้งพิจารณา โดยชาวเมืองจะช้านิดหน่อย แต่พ่อแม่ของพวกเขาว่าพวกเขากำลังพัฒนาที่ก้าวของตนเอง และฉลาดมาก
เป็นส่วนหนึ่งของเหตุผลสำหรับความคิดเห็นที่ดีของชาร์ลส์วอลเลซ คือเขาไม่ค่อยพูดรอบคนแปลกหน้า แต่ครอบครัวเขาพูดเหมือน คนอายุมากกว่าห้าปีของเขา .
นางเมอร์รีย์ แม่ของเด็กๆรวมมันไว้ในครัว และชาร์ลส์วอลเลซทำให้ทุกคนแซนด์วิช รวมถึงไส้กรอกที่ทำจากตับอร่อยและครีมชีสให้กับแม่ของเขา
เม็กรู้สึกดีขึ้นในแสงและความสะดวกสบายของห้องครัว .
นางเมอร์รีย์ พูดถึงการสนทนาที่ไม่พอใจที่เธอมีกับแม่ของเด็กเม็กได้ต่อสู้ก่อนหน้านี้ในวันนั้น เธอปรารถนาเม็กก็ไม่น่าจะรุนแรงเกี่ยวกับทุกอย่างแต่จะหาสื่อการ .
เม็ก ทั้งประทับใจ และรันทด ความจริงที่แม่ของเธอไม่ได้เป็นเพียงที่ยอดเยี่ยมนักวิทยาศาสตร์ แต่ยังสวยอีกต่างหาก
นางเมอร์รีย์ที่ชาร์ลส์วอลเลซแจ้งรับรองเม็กว่าเธอน่ากลัวมองเมื่อเธอเม็กอายุ .
ชาร์ลส์วอลเลซกล่าวว่าเขา อยากคุยกับเพื่อนใหม่คุณเรียกว่าอะไรเกี่ยวกับ Meg .
เมื่อถามจากครอบครัวของเขาเขา elaborates : คุณนายเรียกว่าอะไรอาศัยอยู่กับเพื่อนสองคนในบ้าน ในป่าที่มีข่าวลือว่ามีผีสิงและชาร์ลส์วอลเลซพบพวกเขาไล่ตามสุนัขที่สุนัข
เดียวกันมากเริ่มทำตัวแปลกๆ เสียงคำรามในทิศทางของ Lab ของนางเมอร์รีย์ ซึ่งนำไปสู่กลางแจ้ง .
นางเมอร์รีย์ออกไปตรวจสอบ และกลับมากับบุคคลแปลกห่อผ้าพันคอ : คุณนายเรียกว่าอะไร .
คุณนายเรียกว่าอะไรของเหมียวเอง ด้วยความช่วยเหลือจากคุณนายเมอร์รีย์หลุดออกจากน้ำ , จากรองเท้าของเธอ ทั้งหมดในขณะที่คุณเรียกว่าอะไร คือพูดในสิ่งที่ทำให้มันเสียงเหมือนเธอรู้มากกว่าที่เธอควรเกี่ยวกับ murrys .
เม็กคิดว่าคุณนายเรียกว่าอะไรอาจเป็นกุ๊ยเธอได้ยินเกี่ยวกับและชาร์ลส์วอลเลซได้รับผู้หญิงแปลกที่จะยอมรับการถูกขโมยแผ่น .
คุณเรียกว่าอะไร ได้รับการพร้อมที่จะไปแต่ลดลงกระสุนลึกลับกับนางเมอร์รีย์ก่อนที่เธอจะไป ว่ามีสิ่งดังกล่าวเป็นประจำ .
นางเมอร์รีย์พัดไป โดยประกาศลับนี้ และนางพัด
เรียกว่าอะไร ออกจากประตู