Witches did not become extinct, or

Witches did not become extinct, or go away for some unknown reason, but instead the
responsibility for their ‘disappearance’, as with their creation, should be linked to the attitude of the
English, Scottish and the majority of the European hierarchies. Having been the manufactured
product of the ‘labelling and scapegoating’ perspective of these regimes, this ‘deviant’ was to be
increasingly considered unfashionable by the authorities after 1650, and consequently inadequate
for strategies to protect their respective status quos.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ทวิทช์สไม่กลายเป็นสูญ หรือไปเก็บบางอย่างไม่ทราบสาเหตุ แต่แทนรับผิดชอบของพวกเขา 'หายตัวไป' เช่นเดียวกับการสร้าง ควรเชื่อมโยงกับมุมมองของการอังกฤษ อตภาษา และลำดับชั้นยุโรปส่วนใหญ่ มีการผลิตสินค้าของมุมมอง 'ฉลาก และ scapegoating' ของระบอบนี้ นี้ 'deviant' ถูกต้องขึ้นพิจารณาก็ตามเจ้าหน้าที่หลังจาก 1650 และไม่เพียงพอดังนั้นสำหรับกลยุทธ์ป้องกัน quos สถานะแต่ละของพวกเขา

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

แม่มดไม่ได้กลายเป็นสูญพันธุ์หรือหายไปด้วยเหตุผลบางอย่างที่ไม่รู้จัก แต่แทนที่จะ
รับผิดชอบสำหรับ 'การหายตัวไปของ' ของพวกเขาเช่นเดียวกับการสร้างของพวกเขาควรจะเชื่อมโยงกับทัศนคติของ
อังกฤษ, สก็อตและส่วนใหญ่ของยุโรปลำดับชั้น มีการผลิต
สินค้าของ 'ติดฉลากและแพะรับบาป' มุมมองของระบอบการปกครองเหล่านี้ 'เบี่ยงเบน' จะได้รับการ
พิจารณามากขึ้นเชยโดยเจ้าหน้าที่หลังจากที่ 1650, และไม่เพียงพอดังนั้น
สำหรับกลยุทธ์ในการปกป้อง Quos สถานะของตน

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

แม่มดไม่สูญพันธุ์ หรือออกไปด้วยเหตุผลบางอย่าง แต่แทน
รับผิดชอบ ' สูญหาย ' , เช่นเดียวกับการสร้างของพวกเขาควรจะเชื่อมโยงกับทัศนคติของ
อังกฤษ , สกอตแลนด์และส่วนใหญ่ของชนชั้นต่างๆ ในยุโรป ได้ผลิตผลิตภัณฑ์ของฉลาก
' และ ' ได้โยนแพะให้มุมมองของระบบเหล่านี้ นี้ ' ผิดเพศ ' ถูก
ยิ่งขึ้น ถือว่าเชย โดยเจ้าหน้าที่หลังจาก 1650 และจึงไม่เพียงพอ
สำหรับกลยุทธ์เพื่อปกป้อง quos สถานะของตน