My name is Kewalin Butdee. I was bo

My name is Kewalin Butdee. I was born in Surin but I live in Nakorn Sri Thammarat since childhood. I have younger brother now, study in Mathayom Suksa 4. My father is soldier. Mother is a housewife. I and my family had to move to the Nakorn Sri Thammarat because my father worked there. I and my family lived there for many years. Later, my family moved to Roi Et. I live with my father because my mother had to return to live with grandmother in Surin.
I was a girl growing up with father. That's where I was quite a character as a boy. But it made me not afraid of anything, not cry easily and feel strong. I live with my father until I went to junior high. My mother and younger brother moved back in with me and my father. My family is a happy little family. Every holiday, my family often has to do with the sport. My parents are going to aerobics every day. Sometimes the whole family to play basketball.
I entered junior high school, provincial famous. In the beginning I felt very lonely and qualify not because no friends but I was trying to qualify and familiarize friends. Ultimately I have five close friends. We are very close, talk about everything and do not obscure. In term two I joined Marching Band. I have to hard practice after class and every weekend. Every month the marching band had the camp me and my senior will have to come to the school practicing hard. It makes me and my friends hardly met unless the time to attend classes. During the activities, sports of the school students Mathayom 1 and Mathayom 2 will be up cheer. But I want to practice with Marching Band such as ever

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ชื่อของฉันคือ Kewalin Butdee เกิดในสุรินทร์ แต่ฉันอาศัยอยู่ในนครศรีธรรมราชตั้งแต่วัยเด็ก ฉันมีน้องชายตอนนี้ ศึกษาใน 4 เตรียม Mathayom พ่อเป็นทหาร แม่เป็นแม่บ้านเป็น ผมและครอบครัวได้ย้ายไปจังหวัดนครศรีธรรมราชเนื่องจากพ่อทำงานที่นั่น ฉันและครอบครัวของฉันอาศัยอยู่ที่นั่นหลายปี ภายหลัง ครอบครัวย้ายไปร้อยเอ็ด ผมอยู่กับพ่อ เพราะแม่ของฉันมีเพื่อกลับไปอยู่กับยายในสุรินทร์ผมสาวเติบโตขึ้นกับพ่อ นั่นคือที่ผมค่อนข้างเป็นอักขระเป็นผู้ชาย แต่มันทำให้ฉันกลัวไม่อะไร ไม่ร้องไห้ง่าย ๆ และรู้สึกแข็งแรง ผมอยู่กับพ่อจนกระทั่งผมไปสูงจูเนียร์ แม่และน้องชายของฉันย้ายกลับกับผมและพ่อ ครอบครัวเป็นครอบครัวเล็ก ๆ มีความสุข ทุกวันหยุด ครอบครัวของฉันมักจะได้กับกีฬา พ่อจะไปแอโรบิกทุกวัน บางครั้งครอบครัวจะเล่นบาสเกตบอลฉันป้อนมัธยมตอนต้น มีชื่อเสียงของจังหวัด ในการเริ่มต้น ผมรู้สึกเหงามาก และรับไม่ได้ เพราะไม่มีเพื่อนแต่พยายามรับรอง และคุ้นเพื่อน ฉันมีเพื่อนสนิท 5 เรามีดีมาก พูดคุยเกี่ยวกับทุกสิ่งทุกอย่าง และบดบัง ในระยะ สองฉันเข้าร่วมสวนสนามวง แล้วฝึกอย่างหนักหลังจากการเรียนและทุกวันหยุดสุดสัปดาห์ ทุกเดือนวงเดินมีค่ายฉัน และอาวุโสของฉันจะต้องมาโรงเรียนฝึกหนัก มันทำให้ฉัน และเพื่อนของฉันไม่พบยกเว้นเวลาเข้าเรียน ในระหว่างกิจกรรม กีฬาของโรงเรียน Mathayom 1 และ Mathayom 2 จะได้ค่าเชียร์ แต่อยากจะฝึกกับวงการสวนสนามเช่นเคย

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ฉันชื่อเกวลิน บุตรดี . ฉันเกิดที่สุรินทร์ แต่ผมอยู่ที่นครศรีธรรมราช มาตั้งแต่วัยเด็ก ฉันมีน้องชายแล้ว เรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 4 พ่อฉันเป็นทหาร แม่เป็นแม่บ้าน ฉันและครอบครัวของฉันต้องย้ายไปนครศรีธรรมราช นครศรีฯ เพราะพ่อผมทำงานที่นั่น ฉันและครอบครัวของฉันอาศัยอยู่ที่นั่นเป็นเวลาหลายปี ต่อมาครอบครัวย้ายไปอยู่ร้อยเอ็ดผมอยู่กับพ่อ เพราะว่าแม่ผมต้องกลับไปอยู่กับยายที่สุรินทร์ .
ผมเป็นผู้หญิงที่โตมากับพ่อ ที่ผมค่อนข้างตัวละครที่เป็นผู้ชาย แต่มันทำให้ผมไม่กลัวอะไรเลย ไม่ร้องไห้ง่ายๆ และรู้สึกแข็งแรง ฉันอาศัยอยู่กับพ่อ จนผมไปโรงเรียนมัธยม แม่และน้องย้ายกลับมากับฉันและพ่อของฉัน ครอบครัวของฉันเป็นครอบครัวเล็กๆ ที่มีความสุขทุกๆวันหยุด ครอบครัวของฉันมักจะเกี่ยวข้องกับกีฬา พ่อแม่ต้องออกกำลังกายทุกวัน บางครั้งทั้งครอบครัวไปเล่นบาส
ผมเข้าม.ต้น ที่มีชื่อเสียงของจังหวัด ในตอนแรกผมรู้สึกเหงามาก และถือว่าไม่ได้เพราะไม่มีเพื่อน แต่ฉันพยายามที่จะผ่านรอบคัดเลือก และคุ้นเคยกับเพื่อนๆ ในที่สุดฉันมีห้าเพื่อนสนิท เราสนิทกันมากพูดคุยเกี่ยวกับทุกอย่างและไม่ปิดบัง ในเทอมสอง ผมได้เข้าร่วมวงดนตรี . ฉันต้องฝึกซ้อมอย่างหนักหลังเลิกเรียน และวันหยุดสุดสัปดาห์ทุก ทุกเดือนวงดนตรีมีค่ายผมและรุ่นพี่จะต้องมาโรงเรียนฝึกหนัก มันทำให้ฉันและเพื่อนของฉันแทบไม่เจอ ยกเว้นเวลาเข้าเรียน ในช่วงกิจกรรมกีฬาของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 1 และมัธยมศึกษาปีที่ 2 จะขึ้นเชียร์ แต่ผมต้องการซ้อมกับวงดนตรีเช่นเดิม