1. IntroductionAflatoxins are a gro

1. Introduction
Aflatoxins are a group of hepatocarcinogenic mycotoxins produced
by the soil-borne fungus Aspergillus flavus and related species
(Payne and Brown, 1998). A. flavus infects a variety of
agricultural commodities, especially oil-containing crops, including
corn, peanuts and cottonseed, causing significant direct and indirect
economic losses in many agricultural areas worldwide (Wu and
Khlangwiset, 2010; Amaike and Keller, 2011).
For approximately ten years after its initial description in the
early 1960s, aflatoxin contamination of cornwas considered a postharvest
problem (Gorman and Kang, 1991), most likely a consequence
of storing corn grains under inappropriate conditions such
as high temperature and excessive moisture (Payne, 1992). However,
the pioneering works of Anderson et al. (1975) and Lillehoj
et al. (1976) clearly demonstrated that A. flavus infection and aflatoxin
contamination of corn occur mainly in the field. More
recently, studies on the biology and ecology of A. flavus have shown
that not all strains are able to produce aflatoxin even if they have
the biosynthesis pathway (Cotty and Bhatnagar, 1994; Abbas et al.,2004a). In practical terms, this phenomenon has made available the
possibility of using the competitive exclusion approach, first proposed
to control other plant pathogens (Schneider, 1984; Lindow,
1987), in the biological control of A. flavus (Dorner et al., 1999). As
described in detail in comprehensive review articles (Dorner et al.,
1999; Dorner, 2004; Erlich, 2014), biocontrol consists of deliberate
field release of a large number of propagules, mainly spores, of
proven, stable non-aflatoxigenic A. flavus strains that successfully
replace indigenous aflatoxin-producing A. flavus under a variety of
agronomical conditions and infestation levels (Abbas et al., 2006,
2009, 2011; Dorner, 2009). Inoculated or spore-coated cereal
grains were used to deliver non-aflatoxigenic A. flavus in early
work. More recently, the possibility of using bioplastic-based
granules manufactured from destructured starch has been
explored (Accinelli et al., 2009; Accinelli and Abbas, 2011). Experiments
conducted under different agro-environmental conditions
and infestation intensities have demonstrated the effectiveness of
this bioplastic formulation in reducing aflatoxin contamination in
corn (Accinelli et al., 2012a, 2014). The starch-based bioplastic
matrix is capable of sustaining a vigorous growth of the fungus that
facilitates rapid soil colonization (Accinelli et al., 2009) and the
plastic properties of the granules simplifies handling and field
* Corresponding author. application operations.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

บทนำAflatoxins เป็นกลุ่มของพิษ hepatocarcinogenic ผลิตโดยพัดพาดินเชื้อรา Aspergillus flavus และญาติ(เพนและน้ำตาล 1998) ความหลากหลายของการติดเชื้อ A. flavusสินค้าโภคภัณฑ์เกษตร โดยเฉพาะอย่างยิ่งที่ประกอบด้วยน้ำมันพืช รวมทั้งข้าวโพด ถั่วลิสง และเมล็ด ฝ้าย สาเหตุสำคัญโดยตรง และทางอ้อมความสูญเสียทางเศรษฐกิจในหลายพื้นที่เกษตรทั่วโลก (Wu และKhlangwiset, 2010 Amaike และเคลเลอร์ 2011)ประมาณสิบปีหลังจากคำอธิบายเริ่มต้นในการช่วงต้นทศวรรษ 1960 ฟลาท็อกซินปนเปื้อน cornwas ถือว่ามะม่วงเป็นปัญหา (Gorman และ Kang, 1991), มักเป็นผลมาจากการเก็บเมล็ดข้าวโพดภายใต้สมเงื่อนไขดังกล่าวอุณหภูมิและความชื้นมากเกินไป (Payne, 1992) อย่างไรก็ตามการบุกเบิกการทำงานของแอนเดอร์สันร้อยเอ็ด (1975) และ Lillehojet al. (1976) ผลดีที่ A. flavus เชื้อและฟลาท็อกซินปนเปื้อนของข้าวโพดที่เกิดขึ้นในภาค เพิ่มเติมเมื่อเร็ว ๆ นี้ การศึกษาชีววิทยาและนิเวศวิทยาของ A. flavus ได้แสดงไม่ทุกสายพันธุ์สามารถผลิตฟลาท็อกซินแม้ว่าพวกเขามีทางเดินการสังเคราะห์ (Cotty และ Bhatnagar, 1994 ระเบิด et al. 2004a) ในทางปฏิบัติ ปรากฏการณ์นี้ได้จัดให้มีการใช้วิธีการแข่งขันข้อยกเว้น อันดับแรกเสนอการควบคุมเชื้อโรคพืชอื่น ๆ (Schneider, 1984 Lindowปี 1987), ในการควบคุมทางชีวภาพของ A. flavus (Dorner et al. 1999) เป็นอธิบายรายละเอียดในบทความรีวิวครอบคลุม (Dorner et al.,ปี 1999 Dorner, 2004 Erlich, 2014) biocontrol ประกอบด้วยเจตนาฟิลด์ของ propagules ราส่วนใหญ่ จำนวนมากของพิสูจน์ เสถียร-aflatoxigenic สายพันธุ์ A. flavus ที่เรียบร้อยแล้วแทน flavus ซ้อนไม่ก.ผลิตฟลาท็อกซินองทั้งพื้นเมืองภายใต้เงื่อนไขทางการเกษตรและระดับรบกวน (ระเบิดและ al. 20062009, 2011 Dorner, 2009) Inoculated หรือสปอร์เคลือบธัญพืชเมล็ดใช้ในการส่ง-aflatoxigenic A. flavus ในช่วงต้นทำงาน เมื่อเร็ว ๆ นี้ ความเป็นไปได้ของการใช้พลาสติกชีวภาพขึ้นเม็ดที่ผลิตจากแป้ง destructured ได้สำรวจ (Accinelli et al. 2009 Accinelli และระเบิด 2011) การทดลองดำเนินการภายใต้เงื่อนไขสิ่งแวดล้อมเกษตรและปลดปล่อยมาได้แสดงให้เห็นประสิทธิภาพของสูตรนี้พลาสติกชีวภาพลดฟลาท็อกซินปนเปื้อนในข้าวโพด (Accinelli et al. 2012a, 2014) พลาสติกชีวภาพจากแป้งคือความสามารถในการเสริมความแข็งแรงของเชื้อราที่ช่วยในการล่าอาณานิคมดินอย่างรวดเร็ว (Accinelli et al. 2009) และคุณสมบัติของเม็ดพลาสติกทำให้การจัดการและฟิลด์* ผู้สอดคล้องกัน การดำเนินงาน

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

1. บทนำ
Aflatoxins เป็นกลุ่มของสารพิษจากเชื้อรา hepatocarcinogenic
ผลิตจากเชื้อราในดินที่เกิดจากเชื้อราAspergillus flavus และที่เกี่ยวข้องกับสายพันธุ์
(เพนและบราวน์, 1998) A. flavus ติดเชื้อในความหลากหลายของสินค้าเกษตรพืชผลโดยเฉพาะอย่างยิ่งน้ำมันที่มีส่วนผสมรวมทั้งข้าวโพดถั่วลิสงและฝ้ายทำให้ตรงและทางอ้อมอย่างมีนัยสำคัญสูญเสียทางเศรษฐกิจในพื้นที่การเกษตรหลายแห่งทั่วโลก(Wu และKhlangwiset 2010; Amaike และเคลเลอร์ 2011). สำหรับ ประมาณสิบปีหลังจากคำอธิบายเริ่มต้นในช่วงต้นทศวรรษที่1960 การปนเปื้อนอะฟลาท็อกซินของ cornwas ถือว่าเป็นหลังการเก็บเกี่ยวปัญหา (กอร์แมนและคัง 1991) ส่วนใหญ่มีแนวโน้มผลการจัดเก็บเมล็ดข้าวโพดภายใต้เงื่อนไขที่ไม่เหมาะสมเช่นอุณหภูมิสูงและความชื้นที่มากเกินไป(เพน 1992 ) แต่ผลงานของแอนเดอบุกเบิก et al, (1975) และ Lillehoj et al, (1976) แสดงให้เห็นอย่างชัดเจนว่าการติดเชื้อ A. flavus และอะฟลาท็อกซินปนเปื้อนของข้าวโพดส่วนใหญ่เกิดขึ้นในสนาม อื่น ๆเมื่อเร็ว ๆ นี้การศึกษาเกี่ยวกับชีววิทยาและนิเวศวิทยาของ A. flavus ได้แสดงให้เห็นว่าไม่ทุกสายพันธุ์จะสามารถผลิตอะฟลาท็อกซินแม้ว่าจะมีทางเดินสังเคราะห์(ที่ Cotty และ Bhatnagar 1994. อับบาส, et al, 2004a) ในแง่การปฏิบัติปรากฏการณ์นี้ได้ทำที่มีความเป็นไปได้ของการใช้วิธีการยกเว้นการแข่งขันครั้งแรกที่นำเสนอในการควบคุมเชื้อสาเหตุโรคพืชอื่นๆ (ชไนเดอ 1984; Lindow, 1987). ในการควบคุมทางชีวภาพของ A. flavus (Dorner et al, 1999 ) ในฐานะที่เป็นอธิบายในรายละเอียดในบทความทานที่ครอบคลุม (Dorner, et al. 1999; Dorner 2004; Erlich 2014) ควบคุมทางชีวภาพประกอบด้วยเจตนาปล่อยด้านการเป็นจำนวนมากpropagules ส่วนใหญ่เป็นสปอร์ของการพิสูจน์แล้วว่ามีความเสถียรที่ไม่aflatoxigenic เอ สายพันธุ์ flavus ที่ประสบความสำเร็จแทนที่อะฟลาท็อกซินผลิตพื้นเมืองA. flavus ภายใต้ความหลากหลายของเงื่อนไขทางการเกษตรและระดับการรบกวน(อับบาส et al, 2006. 2009, 2011; Dorner 2009) เชื้อหรือสปอร์เคลือบธัญพืชเมล็ดถูกนำมาใช้ในการส่งมอบที่ไม่ aflatoxigenic A. flavus ในช่วงต้นการทำงาน เมื่อเร็ว ๆ นี้ความเป็นไปได้ของการใช้พลาสติกชีวภาพที่ใช้เม็ดที่ผลิตจากแป้งdestructured ได้รับการสำรวจ(Accinelli et al, 2009;. Accinelli และอับบาส 2011) การทดลองดำเนินการภายใต้เงื่อนไขเกษตรสิ่งแวดล้อมที่แตกต่างกันและความเข้มของการรบกวนได้แสดงให้เห็นประสิทธิภาพของสูตรนี้พลาสติกชีวภาพในการลดการปนเปื้อนของอะฟลาท็อกซินในข้าวโพด(Accinelli et al., 2012a, 2014) แป้งที่ใช้พลาสติกชีวภาพเมทริกซ์มีความสามารถในการเจริญเติบโตอย่างยั่งยืนแข็งแรงของเชื้อราที่อำนวยความสะดวกในการตั้งรกรากในดินอย่างรวดเร็ว(Accinelli et al., 2009) และคุณสมบัติของเม็ดพลาสติกที่ช่วยลดความยุ่งยากในการจัดการและเขต* ผู้รับผิดชอบ การดำเนินงานของแอพลิเคชัน