He traced the sight, while his eyes

He traced the sight, while his eyes didn't concentrate on the clear eyes. He noticed the candle approaching to him, in his hair and left side of the neck he felt the heat and the smell of wax. The orange flame was reflected in the white part of his eyes.

He left when the tip of some of his strands scorched at the end of the fire. The hair, earth, salt and dirt burned was not of greater pleasure for his nose. He threw backwards his back and instantly it was pulled to his old place by the chains.

"Don't get away. The closer you are the sooner you will dry."

The candle continued on his perimeter, descending. The sweltering heat grazed his shoulder and decreased the gap reaching the arm and the beginning of the elbow. He just watched, Ramsay held tight the chains, pinning and leaving him at his mercy.

His skin burned, the flame had no direct contact but the heat burned him slowly. Once, the occasion when he lit his first cigarette, he had burned the fingertips with the matchstick. It tormented him at first, however, this time the heat was increasing in the new seconds.

"Please... I haven't done anything wrong." His eyes were wet with the spread of the creation of tears. "Y-you told me that if I don't give you reasons... you wouldn't hurt me." So, during dinner the captain told him that the punishments only were supplied with reasons, he did not like to do it but it was necessary that dogs learn. "Please."

"Yes, you haven't done anything wrong, my sweet creature." Ramsay hissed. "You do not have to fear. I have no intention of hurting you."

Ramsay blew the flame, giving no hint of effort. The light breeze escaping from the thick lips managed to do that the fire collide with his skin, making him scream in purpose. Finally, when he extinguished the flame, he threw the candle on the floor. This rolled until it stoped on the legs of the table where were waiting the chicken bones.

"I will reward you for being so good."

The captain reached for the table, picking up the glass from the stem; his fingers were found on this then.

"It's for you." Ramsay said putting the cup under his chin. The sweet smell of fermented grape obstructed his nostrils and generated mouth-watering in him. "Drink."

Theon looked suspiciously the circumference at the mouth of the cup. The calyx gave him a little tap on his jaw before he drink it. The red wine gently wet his palate, marking a taste between acid and sweet in the tour of his throat.

The mouth was filled with a small sip, pausing when feeling his lips harsh and pursed. When returning to drink, he was introduced more liquid and therefore coughed. He wiped his mouth slowly at the time that Ramsay stealthy snatched the cup.

"I thank you, my Lord." He said with obligation, it was a simple game.

"You're welcome, my sweet creature." Part of the wine rested on the mouth of the captain. "I have something special for you."

The tongue outlined the opposite's thick lips with an excess of wine in the tip, dyeing the in a dim red. He felt the discomfort digging into his skin when Ramsay closed the distance between them, it was small and now almost non-existent.

"Special" He repeated softly. The word wasn't exciting for him.

His eyes the same way persecuted the hands of the captain, which settled between his neck. The lips of this also roamed part of his neck and jaw, focusing on his mouth.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เขาติดตามชม ในขณะที่ตาของเขาไม่มีสมาธิในตาชัดเจน เขาสังเกตเห็นเทียนใกล้เขา ผมของเขา และเขาซ้ายของลำคอรู้สึกว่าความร้อนและกลิ่นของขี้ผึ้ง เปลวไฟสีส้มสะท้อนให้เห็นในส่วนสีขาวของดวงตาของเขาเขาซ้ายเมื่อปลายของเส้นของเขาไหม้เกรียมที่สิ้นสุดของไฟ ผม โลก เกลือ และสิ่งสกปรกที่เขียนไม่ได้ของความสุขสำหรับจมูกของเขา เขาโยนย้อนกลับหลัง และทันทีที่มันถูกดึงที่เก่าของเขา โดยโซ่"ไม่ได้ห่างกัน ยิ่งเร็วคุณอยู่คุณจะแห้ง "เทียนยังคงอยู่ในขอบเขตของเขา จากมากไปน้อย ความร้อนที่ร้อนระอุ grazed ไหล่ของเขา และลดช่องว่างถึงแขนและจุดเริ่มต้นของข้อศอก เขาเพียงดู เซย์ถือแน่นโซ่ ตรึง และออกจากพระองค์ที่พระองค์ผิวของเขาเผา ติดต่อโดยตรงไม่มีเปลวไฟ แต่ความร้อนเผาเขาช้า เมื่อ โอกาสเมื่อเขาไฟบุหรี่ครั้งแรกของเขา เขาได้เผาปลายนิ้ว มีกี่คน มันทรมานเขาครั้งแรก อย่างไรก็ตาม เวลานี้ความร้อนที่เกิดขึ้นในวินาทีใหม่"กรุณา... ผมยังไม่ได้ทำอะไรผิด" ตาของเขาถูกเปียกกับการแพร่กระจายของน้ำตา " Y-คุณบอกว่า ถ้าผมไม่ให้เหตุผล...คุณจะไม่ทำร้ายฉัน" ดังนั้น ในช่วงเย็นที่กัปตันบอกว่า การลงโทษเท่านั้นได้มา ด้วยเหตุผล เขาไม่ชอบทำมันแต่มันเป็นสิ่งจำเป็นที่สุนัขที่เรียนรู้ "กรุณา""ใช่ คุณยังไม่ได้ทำอะไรผิด สิ่งมีชีวิตของฉันหวาน กร hissed "คุณไม่ต้องกลัว ผมมีความตั้งใจจะทำร้ายคุณ"แรมเซย์พัดเปลวไฟ ให้คำแนะนำไม่มีความพยายาม สายลมเบา ๆ ที่หนีออกจากริมฝีปากหนาจัดการที่จะทำให้ไฟชนกับผิวของเขา ทำให้เขากรีดร้องในวัตถุประสงค์ ในที่สุด เมื่อเขาดับเปลวไฟ ขว้างเทียนบนพื้น นี้สะสมจนกว่าจะ stoped บนขาของตารางที่ถูกรอกระดูกไก่"ฉันจะตอบแทนคุณเป็นดี"กัปตันถึงสำหรับตาราง หยิบแก้วจากก้าน นิ้วมือของเขาที่อยู่ในนี้แล้วกัน"มันเป็นคุณ" แรมเซย์กล่าวว่า วางถ้วยใต้คางของเขา กลิ่นหอมขององุ่นหมักบังจมูกของเขา และสร้างปากรดน้ำในพระองค์ "ดื่ม"Theon มองพิรุธ เส้นรอบวงที่ปากถ้วย กลีบเลี้ยงเขามีการแตะเล็ก ๆ บนขากรรไกรของเขาก่อนที่เขาดื่มมัน ไวน์แดงเบา ๆ เปียกชิมของเขา มาร์กรสชาติระหว่างกรดและหวานในการท่องเที่ยวของคอของเขาปากก็เต็มไป ด้วยจิบเล็ก หยุดเมื่อรู้สึกริมฝีปากของเขารุนแรง และผู้ เมื่อกลับไปดื่ม เขาถูกนำมาใช้ดังนั้นไอ และของเหลวมากขึ้น เขาเช็ดปากของเขาอย่างช้า ๆ ในขณะที่เซย์ลับ ๆ ล่อ ๆ คว้าถ้วยฉันขอบคุณ ของข้านี้" เขากล่าวว่า มีภาระผูกพัน มันเป็นเกมง่าย"คุณยินดีต้อนรับ สิ่งมีชีวิตของฉันหวาน" ส่วนไวน์ที่วางบนปากของกัปตัน "ฉันมีอะไรที่พิเศษสำหรับคุณ"ลิ้นไว้ริมฝีปากหนาของตรงข้ามกับส่วนเกินของไวน์ในคำแนะนำ ย้อมสีเป็นสีแดงสลัว เขารู้สึกไม่สบายที่ขุดเข้าไปในผิวหนังของเขาเมื่อเซย์ปิดระยะห่างระหว่างพวกเขา มันเป็นขนาดเล็ก และตอนนี้แทบไม่มี"พิเศษ" เขาซ้ำเบา ๆ คำที่ไม่น่าตื่นเต้นสำหรับเขาตาของเขาเหมือนถูกแกล้งมือของกัปตัน ที่ตัดจ่ายได้ระหว่างคอของเขา ริมฝีปากนี้ยัง roamed ส่วนของคอและขากรรไกร เน้นที่ปากของเขา

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เขาสืบสายตาในขณะที่สายตาของเขาไม่ได้มีสมาธิในดวงตาที่ชัดเจน เขาสังเกตเห็นเทียนใกล้เขาในผมของเขาและด้านซ้ายของลำคอเขารู้สึกความร้อนและกลิ่นของขี้ผึ้ง เปลวไฟสีส้มสะท้อนให้เห็นในส่วนสีขาวของดวงตาของเขา. เขาออกเมื่อปลายบางส่วนของเส้นของเขาไหม้เกรียมในตอนท้ายของการเกิดไฟไหม้ ผมดินเกลือและสิ่งสกปรกเผาไม่ได้ของความสุขมากขึ้นสำหรับจมูกของเขา เขาโยนไปข้างหลังหลังของเขาและทันทีที่มันถูกดึงไปยังสถานที่เก่าของเขาโดยโซ่. "ไม่ได้รับไป. ใกล้ชิดคุณเร็วคุณจะแห้ง." เทียนอย่างต่อเนื่องในปริมณฑลของเขาลง ความร้อนที่ร้อนระอุหญ้าไหล่ของเขาและลดลงช่องว่างถึงแขนและจุดเริ่มต้นของข้อศอก เขาเพียงแค่เฝ้าดู Ramsay จัดแน่นโซ่ตรึงและปล่อยให้เขาอยู่ในความเมตตาของเขา. ผิวของเขาเผาไฟก็ไม่มีการติดต่อโดยตรง แต่ความร้อนเผาเขาอย่างช้าๆ เมื่อโอกาสเมื่อเขาไฟบุหรี่ครั้งแรกของเขาเขาได้เผาปลายนิ้วกับไม้ขีดไฟ มันทรมานเขาในตอนแรก แต่เวลานี้ความร้อนเพิ่มขึ้นในวินาทีใหม่. "ได้โปรด ... ฉันไม่ได้ทำอะไรผิด." ดวงตาของเขาเปียกกับการแพร่กระจายของการสร้างน้ำตา "Y-คุณบอกผมว่าถ้าฉันไม่ได้ให้เหตุผล ... คุณจะไม่เจ็บฉัน." ดังนั้นในระหว่างอาหารค่ำกัปตันบอกเขาว่าการลงโทษเพียง แต่มาพร้อมกับเหตุผลที่เขาไม่ชอบที่จะทำมัน แต่มันก็เป็นสิ่งจำเป็นที่สุนัขเรียนรู้ "ได้โปรด." "ใช่คุณไม่ได้ทำอะไรผิดสิ่งมีชีวิตที่หวานของฉัน." Ramsay ขู่ฟ่อ "คุณไม่ต้องกลัว. ฉันมีความตั้งใจที่จะทำร้ายคุณไม่." Ramsay พัดเปลวไฟที่ให้คำใบ้ของความพยายามไม่ สายลมแสงหนีออกมาจากริมฝีปากหนาจัดการที่จะทำว่าไฟชนกับผิวของเขาทำให้เขากรีดร้องในวัตถุประสงค์ ในที่สุดเมื่อเขาดับเปลวไฟที่เขาโยนเทียนบนพื้น นี้รีดจนกว่าจะ stoped บนขาของตารางที่กำลังรอกระดูกไก่. "ผมจะตอบแทนคุณเป็นคนดีดังนั้น." กัปตันมาถึงสำหรับตารางหยิบขึ้นมาจากแก้วก้าน; นิ้วมือของเขาถูกพบเกี่ยวกับเรื่องนี้แล้ว. "มันสำหรับคุณ." Ramsay กล่าวว่าการวางถ้วยภายใต้คางของเขา กลิ่นหอมหวานขององุ่นหมักบดบังรูจมูกของเขาและสร้างปากรดน้ำในตัวเขา "ดื่ม." Theon ดูหวาดระแวงเส้นรอบวงที่ปากของถ้วย มีกลีบเลี้ยงให้เขาแตะเพียงเล็กน้อยเกี่ยวกับขากรรไกรของเขาก่อนที่เขาจะดื่มมัน ไวน์แดงเบา ๆ เปียกเพดานปากของเขาทำเครื่องหมายรสชาติระหว่างกรดและหวานในทัวร์ของลำคอของเขาได้. ปากก็เต็มไปด้วยจิบเล็ก ๆ หยุดเมื่อรู้สึกริมฝีปากของเขารุนแรงและเม้ม เมื่อกลับมาจะดื่มเขาเป็นที่รู้จักมากขึ้นจึงของเหลวและไอ เขาเช็ดปากของเขาอย่างช้า ๆ ในเวลาที่ Ramsay หลบ ๆ ซ่อน ๆ คว้าถ้วย. "ผมขอขอบคุณพระเจ้าของฉัน." เขากล่าวพร้อมกับภาระหน้าที่มันเป็นเกมที่ง่าย. "คุณยินดีต้อนรับคุณ, สิ่งมีชีวิตที่หวานของฉัน." ส่วนหนึ่งของไวน์ที่วางอยู่บนปากของกัปตัน "ผมมีบางสิ่งที่พิเศษสำหรับคุณ." ลิ้นริมฝีปากหนาที่ระบุไว้ตรงข้ามที่มีส่วนเกินของไวน์ในเคล็ดลับที่ย้อมสีในสีแดงสลัว เขารู้สึกไม่สบายขุดเข้าไปในผิวหนังของเขาเมื่อ Ramsay ปิดระยะห่างระหว่างพวกเขาก็มีขนาดเล็กและตอนนี้เกือบจะไม่มีอยู่. "พิเศษ" เขาซ้ำแล้วซ้ำเบา ๆ เป็นคำที่ไม่น่าตื่นเต้นสำหรับเขา. ดวงตาของเขาแบบเดียวกับที่ข่มเหงมือของกัปตันซึ่งตั้งรกรากอยู่ระหว่างคอของเขา ริมฝีปากของนี้ยังท่องไปเป็นส่วนหนึ่งของคอและขากรรไกรของเขามุ่งเน้นไปที่ปากของเขา