One of the major factors affecting

One of the major factors affecting corn production in the southeastern Coastal Plain region is available soil water. Even though this region enjoys average rainfall amounts of about 50 inches per year, the amount and distribution of rainfall is highly unpredictable, making rainfed corn production risky with large variations in yield from one year to the next.

Production is further challenged by the prevailing sandy soils with low water holding capacities of 0.5 to 1.0 inch per foot overlying a difficult-to-manage hard pan that restricts root penetration into the more clayey soils below. This limits the root zone depth and thus the effective soil water storage volume.

Because of the high evaporative demand during mid-summer, available soil water is quickly depleted in sandy soils and lack of rainfall can result in yield reductions due to water stress. This was evident in the 2008 drought in South Carolina, as rainfed corn yields were miserable.

During peak water use (i.e., mid June to Mid July that includes the critical silking to milk stage), corn needs about two inches of water per week (0.3 in per day), but the probability of receiving two inches of rainfall in one week in mid season is only 20%. During this peak water use, yield loss due to water stress is substantial and estimated at 6-8% per day of stress.

It is thus obvious that corn producers must supplement rainfall with irrigation to meet full crop water needs for high yield. Although supplemental irrigation minimizes crop water stress due to inadequate and/or untimely rainfall during the season, it is costly and energy intensive and thus must be managed most efficiently to be profitable.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

หนึ่งในปัจจัยสำคัญที่ส่งผลกระทบต่อการผลิตข้าวโพดในพื้นที่ราบชายฝั่งตะวันออกเฉียงใต้เป็นดินที่มีน้ำ ถึงแม้ว่าภูมิภาคนี้ตลอดจำนวนปริมาณน้ำฝนเฉลี่ยต่อปีประมาณ 50 นิ้ว จำนวนและการกระจายของฝนจะสูงไม่แน่นอน ทำผลิตข้าวโพด rainfed เสี่ยง ด้วยขนาดใหญ่รูปแบบผลตอบแทนจากปีหนึ่งไป เพิ่มเติมได้ท้าทาย โดยดินเนื้อปูนทรายยึดผลิตน้ำต่ำถือความจุ 0.5-1.0 นิ้วต่อฟุตเหล่านั้นยากที่จะจัดการยากปานที่จำกัดรากเจาะเข้าไปในดินเนื้อปูนเหนียวขึ้นที่ด้านล่าง นี้จำกัดความลึกของเขตราก และไดรฟ์ข้อมูลเก็บน้ำดินที่มีประสิทธิภาพ เนื่องจากทำลมความต้องการสูงในช่วงกลางฤดูร้อน อย่างรวดเร็วมีพร่องน้ำดินที่มีในดินเนื้อปูนทราย และขาดน้ำฝนอาจทำให้ผลผลิตลดเนื่องจากความเครียดน้ำ นี้คือในฤดูแล้ง 2008 ในเซาท์แคโรไลนา เป็น rainfed ข้าวโพดอัตราผลตอบแทนได้เองในระหว่างการใช้น้ำสูงสุด (เช่น กลางเดือนมิถุนายน-กลางกรกฎาคมที่มี silking สำคัญระยะน้ำนม), ข้าวโพดต้องประมาณสองนิ้วน้ำต่อสัปดาห์ (0.3 ในแต่ละวัน), แต่น่ารับสองนิ้วปริมาณน้ำฝนในหนึ่งสัปดาห์ในกลางฤดูกาลเป็นเพียง 20% ในระหว่างการใช้น้ำสูงสุด สูญเสียผลผลิตเนื่องจากความเครียดของน้ำจะพบ และประมาณ 6-8% ต่อวันของความเครียด จึงเห็นได้ชัดว่า ผู้ผลิตข้าวโพดต้องเสริมฝนกับชลประทานตอบสนองความต้องการน้ำพืชเต็มสำหรับผลตอบแทนสูง แม้ว่าชลประทานเพิ่มเติมช่วยลดความเครียดน้ำพืชเนื่องจากปริมาณน้ำฝนไม่เพียงพอ หรือไม่เหมาะในระหว่างฤดูกาล เป็นค่าใช้จ่าย และพลังงานที่เข้มข้น จึงต้องจัดการอย่างมีประสิทธิภาพมากที่สุดเพื่อเป็นการ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

หนึ่งในปัจจัยสำคัญที่มีผลต่อการผลิตข้าวโพดในภูมิภาคที่ราบชายฝั่งทิศตะวันออกเฉียงใต้เป็นน้ำในดินที่มีอยู่ แม้ว่าภูมิภาคนี้สนุกกับจำนวนปริมาณน้ำฝนเฉลี่ยประมาณ 50 นิ้วต่อปีปริมาณและการกระจายของปริมาณน้ำฝนจะไม่แน่นอนอย่างมากทำให้การผลิตข้าวโพดน้ำฝนมีความเสี่ยงกับการเปลี่ยนแปลงขนาดใหญ่ในผลผลิตจากหนึ่งปีถัดไปการผลิตถูกท้าทายต่อไปโดยทรายที่เกิดขึ้น ดินที่มีน้ำต่ำถือความจุ 0.5-1.0 นิ้วต่อเท้าวางที่ยากต่อการจัดการกระทะยากที่ จำกัด การเจาะรากลงไปในดินเหนียวเพิ่มเติมด้านล่าง นี้จะช่วย จำกัด เขตรากลึกและทำให้ปริมาณการจัดเก็บน้ำในดินที่มีประสิทธิภาพเนื่องจากความต้องการระเหยสูงในช่วงกลางฤดูร้อน, น้ำในดินที่มีอยู่จะหมดอย่างรวดเร็วในดินทรายและขาดปริมาณน้ำฝนจะส่งผลในการลดผลตอบแทนจากการขาดน้ำ นี้เห็นได้ชัดในปี 2008 ภัยแล้งในเซาท์แคโรไลนาเป็นน้ำฝนผลผลิตข้าวโพดมีความสุขในระหว่างการใช้น้ำสูงสุด (เช่นช่วงกลางเดือนมิถุนายนถึงกลางเดือนกรกฎาคมที่มีไหมที่สำคัญไปยังเวทีนม) ข้าวโพดต้องประมาณสองนิ้วของน้ำต่อสัปดาห์ ( 0.3 ในต่อวัน) แต่น่าจะเป็นของที่ได้รับสองนิ้วของปริมาณน้ำฝนในหนึ่งสัปดาห์ในช่วงฤดูกลางเพียง 20% ในระหว่างการใช้น้ำนี้ยอดสูญเสียผลผลิตจากการขาดน้ำเป็นอย่างมากและที่ประมาณ 6-8% ต่อวันของความเครียดดังนั้นจึงเป็นเรื่องที่เห็นได้ชัดว่าผู้ผลิตข้าวโพดต้องเสริมปริมาณน้ำฝนที่มีการชลประทานเพื่อสนองความต้องการน้ำของพืชเต็มรูปแบบสำหรับให้ผลตอบแทนสูง แม้ว่าชลประทานเสริมช่วยลดความเครียดน้ำพืชอันเนื่องมาจากปริมาณน้ำฝนไม่เพียงพอและ / หรือก่อนวัยอันควรในช่วงฤดูที่มันเป็นค่าใช้จ่ายและพลังงานมากจึงต้องมีการจัดการอย่างมีประสิทธิภาพมากที่สุดที่จะทำกำไร

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

หนึ่งในปัจจัยที่มีผลกระทบต่อการผลิตข้าวโพดในเขตที่ราบชายฝั่งตะวันออกเฉียงใต้ คือ ดิน น้ำ พร้อม ถึงแม้ว่าภาคนี้สนุกกับปริมาณน้ำฝนเฉลี่ยปริมาณประมาณ 50 นิ้วต่อปี ปริมาณและการกระจายของฝนเป็นอย่างสูงที่คาดไม่ถึง ทำให้การผลิตข้าวโพดน้ำฝนมีความเสี่ยงที่มีขนาดใหญ่ในรูปแบบผลผลิตจากหนึ่งปีถัดไป

การผลิตและท้าทายโดยมีดินทรายน้อยถือความจุของน้ำ 0.5 - 1.0 นิ้ว ต่อเท้าวางกระทะที่ยากที่จะจัดการยาก จํากัด เจาะรากในน้ำมากกว่าดินด้านล่าง นี้กัดรากลึกและดังนั้นจึงมีประสิทธิภาพ ดินเก็บน้ำปริมาณ

เพราะการระเหยสูงความต้องการในช่วงกลางฤดูร้อนน้ำในดินที่มีอยู่ได้อย่างรวดเร็วหมดลงในดินและการขาดฝน จะสามารถส่งผลให้ลดปริมาณน้ำ เนื่องจากความเครียด นี้เห็นได้ชัดในฤดูแล้งปี 2551 ในเซาท์แคโรไลนา , ปลูกข้าวโพดผลผลิตน่าอนาถจัง

ระหว่างยอดการใช้น้ำ ( เช่น กลางเดือนมิถุนายนถึงกลางเดือนกรกฎาคม ซึ่งรวมถึงวิกฤตที่มีระยะน้ำนมข้าวโพดประมาณสองนิ้วของน้ำต่อสัปดาห์ ( 0.3 ในต่อวัน )แต่ความน่าจะเป็นที่จะได้รับสองนิ้วของปริมาณน้ำฝนใน 1 สัปดาห์ในช่วงกลางฤดูกาล เพียง 20 % ช่วงน้ำสูงสุดใช้ ผลผลิตเสียหายเนื่องจากน้ำความเครียดมากและประมาณ 6-8% ต่อวันของความเครียด

มันจึงชัดเจนว่าผู้ผลิตข้าวโพดต้องเสริมด้วยน้ำ ปริมาณน้ำฝนกันเต็มความต้องการผลผลิตสูงแม้ว่าปริมาณน้ำชลประทานเพิ่มเติม ลดความเครียด เนื่องจากปริมาณน้ำฝนไม่เพียงพอ และ / หรือ แท้งในช่วงฤดูมันแพง และพลังงานมาก จึงต้องมีการจัดการอย่างมีประสิทธิภาพมากที่สุดที่จะทำกำไร